Η παρουσιάστρια-μοντέλο που αναστάτωσε το ξενοδοχείο
Γυρίζοντας από τη νυχτερινή της διασκέδαση σε μεγάλο μαγαζί του νησιού στο οποίο βρίσκεται, η εν λόγω παρουσιάστρια είχε όρεξη για "τρελίτσες" με τον καλό της. Βέβαια η ώρα ήταν περασμένες 5+ και πολλοί από τους πελάτες του ξενοδοχείου κοιμόντουσαν. Είχαν πιεί και ένα δύο ποτηράκια παραπάνω, έτσι όπως καταλαβαίνετε οι "φωνές" και τα "ουρλιαχτά" ήταν πολλά. Αναγκάστηκε λοιπόν ο άνθρωπος της ρεσεψιόν να επικοινωνήσει με το δωμάτιο δύο φορές με σκοπό να τους ζητήσει να κάνουν λίγη ησυχία. Έλα όμως που δεν εισακούστηκαν οι παρεκκλίσεις του με αποτέλεσμα να στείλει μια καμαριέρα και να τους "αναγκάσει" να φύγουν από το δωμάτιο με τη δικαιολογία ότι θα έπρεπε να καθαρίσει.
Σημειώστε κάπου το όνομα αυτό: Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν. Ταγματάρχης. Υπηρέτησε, λέει, στην Κύπρο. Και αργότερα έγινε υπεύθυνος των Φυλακών του Ντιγιάρμπακιρ, γνωστών για τα βασανιστήριά τους. Στην πρώτη τελετή γνωριμίας με τους κρατούμενους και τους κατάδικους είπε το εξής: «Ακούστε με! Διορίστηκα εδώ με απευθείας διαταγή από το Γενικό Επιτελείο Στρατού. Το όνομά μου είναι Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν. Είμαι ένας άνθρωπος που έσφαξε με μαχαίρι ένα παιδί Ελληνόπουλο στην Κύπρο και ήπιε το αίμα του σαν κρασί μπροστά στον πατέρα του». Το διηγείται αυτό ένας κατάδικος που ήταν ζωντανός μάρτυρας της ομιλίας αυτής και βρισκόταν τότε στις Φυλακές του Ντιγιάρμπακιρ. Ο Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν, που έγινε γνωστός για τα πιο αδιανόητα βασανιστήρια που εφάρμοσε κατά των Κούρδων, άρχισε δουλειά τελικά διηγούμενος στους κατάδικους στις Φυλακές του Ντιγιάρμπακιρ τα βασανιστήρια που έκανε στους Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους στην Κύπρο. 'Άρχιζαν, λέει, συστηματικά βασανιστήρια στο Ντιγιάρμπακιρ νωρίς το πρωί με το να χτυπούνε οι φρουροί στις πολεμίστρες. Οι κατάδικοι παίρνονταν από τους θαλάμους στα κελιά, δένονταν σε σίδερα και έτρωγαν ξύλο με αλυσίδες μέχρι να φτύσουν αίμα. 'Άλλοι κρατούμενοι αναγκάζονταν να παρακολουθούν, λέει, τις σκηνές των βασανιστηρίων και όσοι δεν άντεχαν να βλέπουν τις εικόνες αυτές και γύριζαν το κεφάλι τους από την άλλη πλευρά, έπαιρναν σειρά για βασανισμό. Έχυναν από πάνω τους λύματα, σε κάποιους κρατούμενους ετάιζαν κόπρανα ποντικών και ανθρώπων και τους έκαναν βασανιστήρια στα κελιά τους για να επιτεθούν ο ένας εναντίον του άλλου. Τώρα το τι θα μπορούσε να έχει κάνει τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο ένας τέτοιος βάρβαρος Τούρκος αξιωματικός; 'Αλλωστε, στις σελίδες στο διαδίκτυο αναφέρεται το εξής για τον Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν: «Απέκτησε πείρα με τα βασανιστήρια που εφάρμοσε στους Έλληνες αιχμάλωτους κατά την επιχείρηση του 1974 στην Κύπρο». Επιπλέον, ο άνθρωπος αυτός που οι βαρβαρότητές του έγιναν θρύλος, επιβραβεύθηκε από τους διοικούντες το καθεστώς στην Τουρκία. Έστησαν ένα μνημείο του με την επωνυμία «Ήρωας» στο 'Ακσαραϊ, που είναι μια από τις καλύτερες συνοικίες της Κωνσταντινούπολης! Όμως, αργότερα πλήρωσε πολύ βαρύ τίμημα για όσα έκανε. Δολοφονήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1988 σε ένα δημοτικό λεωφορείο στην Κωνσταντινούπολη από έναν Κούρδο που του φύτεψε τρεις σφαίρες στο κεφάλι. Πρόσφατα αποδήμησε από αυτό τον κόσμο και ο Κεμάλ Γιαμάκ, ένας στρατιωτικός διοικητής που είχαν και οι Τουρκοκύπριοι την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά. Ήταν υποδιοικητής του Τουρκικού Συντάγματος (ΤΟΥΡΔΥΚ) το 1960 στην Κύπρο. Αργότερα διετέλεσε επικεφαλής του Γραφείου Ειδικού Πολέμου στην Τουρκία. Είναι γνωστός ως ο στρατιωτικός διοικητής που εκτέλεσε τα μυστικά σχέδια της επιχείρησης της Κύπρου. 'Άλλωστε διετέλεσε και διοικητής των Τουρκικών Ειρηνευτικών Δυνάμεων Κύπρου. Ήταν, λέει, ο δημιουργός του συνθήματος «Μπορεί να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ». Καυχιόταν γι’ αυτό. Αμέσως μετά το φασιστικό πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου 1980 στην Τουρκία, ο Κεμάλ Γιαμάκ έγινε διοικητής της Κατάστασης Εκτάκτου Ανάγκης στο Ντιγιάρμπακιρ. Και εκείνη την περίοδο τοποθετήθηκε στη Διοίκηση των Φυλακών Ντιγιάρμπακιρ ο Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν, με τον οποίο (ο Γιαμάκ) υπηρέτησε στην Κύπρο. Ο Κεμάλ Γιαμάκ θεωρείται τόσο υπεύθυνος όσο ο Εσάτ Οκτάι για τα βασανιστήρια που έγιναν κατά των Κούρδων καταδίκων στις Φυλακές. Αλλά στο βιβλίο που έγραψε δεν βρήκε το θάρρος να το παραδεχτεί αυτό.
Στις δικαστές φυλακές της Κομοτηνής οδηγείται αυτή την ώρα ο 30χρονος κατασκοπος των Τούρκων στην Θράκη Μεχμέτ Μποσταντζί που σύμφωνα με το διαβιβαστικό της σύλληψής του και τη δικογραφία, διενεργούσε κατασκοπία για λογαριασμό της ΜΙΤ και εναντίον των συμφερόντων της χώρας. Το ανατολίτικο καρφί των τουρκαλάδων με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα πάει στη στενή. Ο Μποσταντζί, φωτογράφος στο επάγγελμα, ήταν βαθιά χωμένος στα μονοπάτια της κατασκοπίας. Κατάγεται από το Μεγάλο Δέρειο και διέμενε στην Μάκρη,. Την ίδια δουλειά κάνουν κι άλλοι στη Κομοτηνή και την Αλεξανδρούπολη. Η ΕΥΠ τους γνωρίζει. Ο Μποσταντζί είναι -καθ’ομολογίαν του- πράκτορας της ΜΙΤ που εργαζόταν για τη μητέρα πατρίδα. Την Τουρκία Στη περιοχή της Θράκης είναι κοινό μυστικό, τι δουλειές και παρτίδες είχε τόσο με τον Τούρκο Πρόξενο στη Κομοτηνή, όσο και με τα μεγαλοφεντικά του. Τα γεράκια των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών . Ο Μεχμέτ Μποσταντζί, αποκαλείτο το “τουρκόσκυλο του Τσιλικίρ Μαχαλά”, των “Σιδεράδικων” της πόλης. Ο καθ’ομολογίαν , πράκτορας των Τούρκων, εκτός από τις πολύ αναλυτικές φωτογραφίες που χρόνια τώρα τραβούσε, βιντεοσκοπούσε και τους γάμους των Ορθοδόξων της περιοχής. Επίσης ήταν ένα είδος κουκουλοφόρου, ταγματασφαλίτη που υπεδείκνυε με τον δείκτη του χεριού του, τους Πομάκους που δεν ήθελαν τους τούρκους. Όταν τον έπιασαν προχθές οι ελληνικές αρχές(μετά από παρακολούθηση του κλιμακίου της ΕΥΠ), λένε ότι έδωσε πολύ κόσμο μέσα από την ΜΙΤ. Πριν φτάσουν τα τσιράκια οι δικηγόροι του ένας χριστιανός κι ένας μουσουλμάνος από την Ξάνθη, και προλάβουν να του κλείσουν το στόμα. “Μίλα ρε” του είπαν και ξέρασε. Αυτό είναι το μόνο που προβληματίζει. Πως ξέρασε με τόση ευκολία. Οι μειονοτικοί στη Θράκη είναι κλειστή κοινωνία με άμεση εξάρτηση από την "μαμά" Τουρκία. Τα παιδιά τους μόλις μεγαλώσουν τα στέλνουν στην Τουρκία για σπουδές. «ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ στη Σαμοθράκη, αφού φωτογράφισε όλα τα νησιά Βορ. Αιγαίου, Σάμο, Χίο, Μυτιλήνη, Λήμνο, Αη-Στράτη. Η χαρακτηριστική του φράση «δούλευα για την μητέρα πατρίδα μου την Τουρκία», τα λέει όλα.
Ο κ. Μιχάλης Σ. Βάρδας, διπλ. μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος μηχανικός ΕΜΠ, από την Αθήνα, γράφει: Είναι ακατανόητη η επιμονή της ελληνικής κυβέρνησης να εκλιπαρεί την τουρκική κυβέρνηση για να δεχθεί να επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης (ΘΣΧ).
Η ΘΣΧ υπήρχε για να εκπαιδεύει και να επιμορφώνει κληρικούς για τις ανάγκες της ελληνορθόδοξης κοινότητας της Κωνσταντινουπόλεως και των νήσων Ιμβρου και Τενέδου, την εποχή που υπήρχαν τέτοιες κοινότητες. Σήμερα το σύνολο των ελληνορθοδόξων ομογενών μας που ζει στην Τουρκία δεν υπερβαίνει τις 2.550 ψυχές και οι εκκλησιαστικές των ανάγκες μπορούν εύκολα να καλυφθούν με αποστολή ιερέων από την Ελλάδα.
Η Τουρκία έχει κάθε λόγο να επιθυμεί να λειτουργήσει ξανά η ΘΣΧ, αλλά ορθώς και προσφυώς διαπραγματεύεται με την εθελοτυφλούσα ελληνική πολιτική τάξη το ζήτημα, απαιτώντας από την Ελλάδα- βάσει της αρχής της αμοιβαιότητας- απτά ανταλλάγματα στο θέμα της εκλογής των μουφτήδων της Δυτικής Θράκης.
Μη υπαρχόντων ελλήνων- το γένος κατοίκων, οι σπουδαστές της ΘΣΧ θα είναι Τούρκοι, Σύροι, Εβραίοι, Αιγύπτιοι. Αυτοί θα επανδρώσουν αύριο τις λίγες εναπομείνασες χριστιανικές εκκλησίες αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Μετά 40 ή 50 χρόνια- διάστημα ελάχιστο, από ιστορικής απόψεως- ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν θα είναι Ελληνας το γένος, αφού τότε δεν θα υπάρχει ομογενής κληρικός που να έχει γεννηθεί επί τουρκικού εδάφους, όπως ήδη προβλέπει ο τουρκικός νόμος.
Με βάση δε την Πατριαρχική Πράξη του 1928 που αναβίωσαν η εμμονή και το πείσμα του σημερινού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, ο μελλοντικός τούρκος πατριάρχης θα έχει το δικαίωμα να επηρεάζει και να καθορίζει αυτός ποιοι θα εκλέγονται μητροπολίτες στην Κρήτη, στην Ξάνθη, στην Κομοτηνή, στην Μυτιλήνη και στις λοιπές λεγόμενες «νέες χώρες» της πατρίδας μας!
Και αυτοί, φυσικά, θα μπορούν να είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από Ελληνες...
Τον πρώτο καιρό, που μπήκε η Κίνα στην παγκόσμια αγορά, γίναμε μάρτυρες κάποιων ιδιαίτερα άσχημων φαινομένων. Οι Δυτικοί κατασκευαστές μετέφεραν την παραγωγή στην Κίνα και αυτή η πράξη τους προκάλεσε προβλήματα στην αγορά. Προβλήματα "εκρηκτικά" ...μεταφορικά και κυριολεκτικά. Οι Δυτικοί έστελναν τα σχέδια για ηλεκτρικές συσκευές και ενώ φαινομενικά οι Κινέζοι τις κατασκεύαζαν ως τέτοιες, πρακτικά πουλούσαν "βόμβες". Ο καταναλωτής αγόραζε ένα "μίξερ", για παράδειγμα, αλλά, όταν προσπαθούσε να το χρησιμοποιήσει, αυτό μετατρεπόταν σε "βόμβα". Αυτό δεν οφειλόταν μόνον στην έλλειψη κατασκευαστικής εμπειρίας των Κινέζων, που ήταν κάτι το οποίο μετέτρεπε σε θανατηφόρα "βόμβα" αυτό το οποίο εξωτερικά έμοιαζε με φιλική και χρήσιμη οικιακή κατασκευή. Αυτό οφειλόταν και σε συμφέροντα.
Κάποιοι δυτικοί εκμεταλλεύονταν την έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών στην Κίνα και προσπαθούσαν να κάνουν "οικονομία" υλικών, ώστε ν' αποκτήσουν τη μέγιστη "ανταγωνιστικότητα". Παρανομούσαν, για να ρίξουν το κόστος παραγωγής και αυτό το πλήρωνε ο καταναλωτής πολλές φορές ακόμα και με την ίδια του τη ζωή. Κάποιο ακριβό ανταλλακτικό ή κάποιο ακριβό υλικό, το οποίο για τη Δύση ήταν υποχρεωτικό, λόγω νόμων, στην Κίνα δεν ήταν. Το αποτέλεσμα ..."θανατηφόρο". Μια μικρή αλλαγή στην κατασκευαστική "δόση" των υλικών και η αθώα συσκευή μετατρεπόταν αυτόματα σε μια θανατηφόρα παγίδα. Κάποιοι, δηλαδή, συνειδητά επέλεγαν να πουλήσουν "μίξερ", γνωρίζοντας ότι στην ουσία πουλούσαν "βόμβες".
Τι σχέση μπορούν να έχουν όλα αυτά με το θέμα μας; Απόλυτη θα λέγαμε. Η "κινεζική" εκδοχή της ελληνικής Δημοκρατίας είναι η democracy. Η "Δημοκρατία", την οποία "κατασκεύασαν" οι Αγγλοσάξονες, παραβιάζοντας το ελληνικό εγχειρίδιο "κατασκευής" της και την οποία κατά καιρούς θέλουν να "πουλήσουν" στους λαούς οι διάφοροι τενεκέδες τύπου Μπους. Οι Έλληνες, όταν πρόσφεραν στους λαούς τη Δημοκρατία, τους ευεργέτησαν και αυτοί τους λάτρεψαν.
Πέρασαν πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια από την "εφεύρεση" της Δημοκρατίας και ακόμα οι άνθρωποι δεν έχουν κατανοήσει τη λειτουργία της। Νομίζουν, για παράδειγμα, ότι η δημοκρατία έχει σχέση με την εναλλαγή των προσώπων που βρίσκονται στην εξουσία και με την ποιότητα των νόμων, τους οποίους θεσπίζουν αυτά τα πρόσωπα. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας γνώριζαν τους κινδύνους, οι οποίοι απειλούσαν τη Δημοκρατία και προσπάθησαν να τους απαλείψουνΟ Περικλής είχε εμπλουτίσει την αθηναϊκή Δημοκρατία με το μέτρο ...Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ