ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ ισως ΜΕΡΕΣ του 1929

Στα πρόθυρα του μεγάλου ΚΡΑΧ οι χρηματαγορές παρά τις «ενέσεις κορτιζόνης» που τους κάνανε. Αφού είχε εξασφαλισθεί μια ευημερία με δανεικά του τύπου πήρα- έδωσα, πήρες- έδωσες κ.λ.π αυλου χρήματος, άνευ παραγωγικής διαδικασίας (παραθέτω δυο κλασικά παραδείγματα) 1^ον Το 1979, η ρουμανική κυβέρνηση δάνεισε τη Ζάμπια για να αγοράσει ρουμανικά τρακτέρ. Αδυνατώντας να εξοφλήσει το χρέος, το 1999 η Ζάμπια συμφώνησε με τη Ρουμανία στη ρύθμισή του έναντι 3 εκατομμυρίων δολαρίων. Προτού οριστικοποιηθεί η συμφωνία, μπήκαν στη μέση τα αρπακτικά και αγόρασαν από τη Ρουμανία το χρέος της Ζάμπιας έναντι 4 εκατ. δολαρίων. Κατόπιν μήνυσαν τη Ζάμπια ζητώντας να τους πληρώσει το αρχικό χρέος συν τους τόκους, δηλαδή συνολικό ποσό 40 εκατ. δολαρίων. Και πέρυσι κέρδισαν την υπόθεση σε βρετανικό δικαστήριο. 2ον δεν είναι ένα πρόσωπο της επιστημονικής φαντασίας. Υπάρχει πραγματικά, με πολλά και διαφορετικά ονόματα: «Carlyle Group», «ΚΚΚ», «Wendel», «Εurazeo» και άλλα. Επιχειρήσεις που κερδίζουν με τα λεφτά των άλλων. Η περιουσία τους υπολογίζεται σε 1,6 τρισ. δολάρια. Το 2005 είχαν περάσει στον έλεγχό τους 8.000 αμερικανικές επιχειρήσεις. Ήδη, ένας στους τέσσερις εργαζομένους στις ΗΠΑ και ένας στους δώδεκα στη Γαλλία δουλεύει για λογαριασμό αυτών των μαστόδοντων. Δύο ειδικοί εξηγούν στην εφημερίδα «Μοντ Ντιπλοματίκ» πώς αυτά τα αρπακτικά στήνουν το κόλπο: «Για να αποκτήσουν μια επιχείρηση που αξίζει 100, βγάζουν από την τσέπη τους 30 και δανείζονται 70 από τις τράπεζες. Σε τρία, τέσσερα χρόνια εκσυγχρονίζουν την επιχείρηση, τοποθετούν νέα διεύθυνση, οργανώνουν την παραγωγή, αναπτύσσουν τις δραστηριότητες και τσεπώνουν μέρος ή το σύνολο των κερδών για να πληρώσουν τους τόκους του δικού τους χρέους. Κατόπιν μεταπωλούν την επιχείρηση για 200- συνήθως σε κάποιους άλλους που θα κάνουν ότι έκαναν κι αυτοί. Ξεπληρώνοντας τα 70 που ήταν δανεικά, τους μένουν στην τσέπη 130. Όλα αυτά με μια αρχική επένδυση 30..

λογικά πλέον αυτοί οι γίγαντες με τα πήλινα πόδια να καταρρεύσουν. «Φρόντισαν» όμως πρώτα να δημιουργήσουν έναν υπερχρεωμένο πλανήτη, δηλαδή μια εικονική οικονομία. Τώρα θα πληρώσουμε τα «επίχειρα» της όλης κατάστασης, και δυστυχώς ως συνήθως η σπάθη θα πέσει επί δικαίων και αδίκων. θα δούμε πάλι τις«γνωστές» εικόνες.