Ίχνος: Μονή ΤΟΠΛΟΥ τo COLPO GROSSO

ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΠΙ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Η υπόθεση άρχισε να αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της Ελλάδας από τον κ. Μητσοτάκη. Τον Αύγουστο του 1991, από τον αδελφό Φιλόθεο, (τον ηγούμενο) με τη συγκατάθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη δημιουργείται το Ίδρυμα «Παναγία η Ακρωτηριανή», προκειμένου να διαχειριστεί τις εκτάσεις των 30.000 στρεμμάτων. η μονή Τοπλού αποφασίζει να μεταβιβάσει στο δημιουργηθεν ιδριμα τις εκτάσεις οι οποίες βρισκόντουσαν σε δικαστική έρευνα σε σχέση με το αν ανήκουν στη Μονή, η οποία επικαλούνταν ένα «ταπί», ένα φιρμάνι, δηλαδή, του Σουλτάνου, ή στο δημόσιο, όπως υποστήριζε το δημόσιο. Η Μονή αυτή έχει μόνο Έναν ηγούμενο, ο οποίος είναι και ο μοναχός και έναν βοηθό καντηλανάφτη. κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, καθορίζει τι θα γίνουν 30.000 στρέμματα, σε έναν από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς και οικολογικούς χώρους της Κρήτης.
Το Ίδρυμα εγκρίνεται με το Προεδρικό Διάταγμα της Κυβέρνησης Μητσοτάκη του Μαΐου του 1992. εποπτεύεται από το Υπουργείο Οικονομίας, Παιδείας, Πολιτισμού και Γεωργίας. Η μεταβίβαση από τη Μονή στο Ίδρυμα γίνεται τέλη του 1991 αρχές του 1992. Η μεταβίβαση αυτή είναι άκυρη, διότι δεν υπάρχει κοινή Υπουργική Απόφαση, διότι γι’ αυτές τις μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων, που αφορούν σε Ιδρύματα χρειάζεται Υπουργική Απόφαση όλων των Υπουργείων, τα οποία εποπτεύουν. Δεν υπάρχει η άδεια του Νομάρχη, διότι για να θεωρηθεί έγκυρη μια μεταβίβαση τέτοια, χρειάζεται άδεια του Νομάρχη. Η άδεια του Νομάρχη, μιλάμε για το 1992, βγαίνει το 1998, μετά από 6 χρόνια Ο Νομάρχης Λασιθίου παίρνει αίτημα από την Αγγλική εταιρία και από το Ίδρυμα της Παναγίας της Ακρωτηριανής να εγκρίνει τη μεταβίβαση από τη Μονή στο Ίδρυμα στις 22/9/1998 και με μία εκπληκτική ταχύτητα, αποτελεσματικότητα και ικανότητα, για τον κρατικό μηχανισμό της χώρας μας, δίνει την άδεια για τη μεταβίβαση από τη Μονή στο Ίδρυμα την ίδια μέρα 22/9/98, ενώ κατά τη ελληνική νομοθεσία, χρειάζεται εγκρίσεις από τη Δασική Υπηρεσία, από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, από μια σειρά υπηρεσίες και δεν υπάρχει τίποτα απ’ αυτά. Αμέσως μετά την έγκριση από το Νομάρχη γίνεται το προσύμφωνο, του Ιδρύματος πια, με την εταιρία LOYALWARD Ltd. Μια εγγλέζικη εταιρία, η οποία δημιουργήθηκε από κοράκια του Real Estate, η οποία χαρακτηριστικά όλα τα πρώτα χρόνια της δράσης της έδρευε στο σπίτι του ιδρυτή της Peter Shoolman, και μετά στους διαδόχους, γιατί μεταβιβαζόταν από τον έναν στον άλλον, στα τηλέφωνα απαντούσαν ο ίδιος ο ιδιοκτήτης και η γυναίκα του και η εταιρία είχε χαρτιά με έδρα το σπίτι του ιδιοκτήτη και με τηλεφωνική διεύθυνση το κινητό του τηλέφωνο. Τον Ιανουάριο του 1997 οι μισές ήδη εκτάσεις της περιοχής αυτής με απόφαση του Εφετείου της Κρήτης, κατοχυρώνονται στο Ελληνικό Δημόσιο. Δεν δέχεται το Εφετείο της Κρήτης την ιδιοκτησία της Μονής, δηλαδή του αδελφού Φιλοθέου και αναγνωρίζει ότι, υπάρχει δημόσια ιδιοκτησία. Αυτό γίνεται το Γενάρη του 1997. Τον Σεπτέμβρη του 1997 έχουν έγγραφο του τότε Υπουργού Οικονομικών της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, προς το Ίδρυμα Παναγία η Ακρωτηριανή του αδελφού Φιλοθέου, με το οποίο διατυπώνει τις θέσεις του Δημοσίου, αναφέρει ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς θα κριθεί τελικά από τη δικαιοσύνη, Τον Ιούλιο του 1998, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομίας αποφασίζει να εγκρίνει την προσφορά της εταιρίας LOYALWARD Ltd προς το Ίδρυμα σε μια έκταση η οποία ήδη από το δικαστήριο, κατά το ήμισυ της έχει θεωρηθεί δημόσια. Η συνέχεια, η Μονή και το Ίδρυμα προσφεύγουν στον Άρειο Πάγο Ο Άρειος Πάγος, παρά την αρνητική τοποθέτηση του εισηγητή, για διαδικαστικούς λόγους παραπέμπει το θέμα ξανά στο Εφετείο Κρήτης. Τη δεύτερη φορά το Εφετείο Κρήτης κρίνει την έκταση ότι ανήκει στη Μονή. Το δημόσιο κάνει δεύτερη αναίρεση στον Άρειο Πάγο, όπως είχε δικαίωμα, και μετά επικαλούμενο απόφαση του 3ου Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους το δημόσιο ανακαλεί την αναίρεσή του. Και όπως ακριβώς στο Βατοπέδιο, νομίζει κανείς ότι είναι φωτοτυπία αυτές οι μέθοδοι, το δημόσιο παραιτείται το Νοέμβριο του 1998 από την διεκδίκηση της κυριότητας αυτής της έκτασης Στη διάρκεια πια της διακυβέρνησης της Ν.Δ. η εταιρία αυτή προχωρεί στο σχεδιασμό της και το 2007, τον Φεβρουάριο αν δεν κάνω λάθος, υπάρχει Κοινή Υπουργική Απόφαση, του ΥΠΕΧΩΔΕ, του Υπουργού Υγείας, του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης της Ν.Δ. Τουριστικής Ανάπτυξης, Πολιτισμού και Εμπορικής Ναυτιλίας, με βάση την οποία εγκρίνεται η περιβαλλοντική μελέτη για την κατασκευή ξενοδοχειακών μονάδων, 7000 κλινών και για την κατασκευή γηπέδων γκολφ, σε μια περιοχή, που είναι εξαιρετική ξηροθερμική και ιδιαίτερα γνωστή για τα προβλήματα λειψυδρίας και πάνω στον αρχαιολογικό χώρο των Μινωικών και άλλων καλλιεργειών που υπήρχαν σ’ αυτήν την περιοχή Το εν λόγω έργο αναπτύσσεται σε μια έκταση 26.000 στρεμμάτων στο Κάβο Σίδερο, η οποία αποτελεί τμήμα του Ευρωπαϊκού Δικτύου NATURA 2000, με κωδικούς GR 4320006 και GR 4320009.ενώ το μεγαλύτερο τμήμα της έχει χαρακτηρισθεί ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας σύμφωνα με την Οδηγία 79/409/ΕΟΚ. σε ερωτηση του Παπαδημούλη για την επένδυση στο Κάβο Σίδερο Λασιθίου στην Ε.Ε
Τρίτη, 10 Ιουνίου 2008 ο Έλληνας Επίτροπος αναφέρει ότι "η Επιτροπή δεν γνωρίζει τις λεπτομέρειες του επενδυτικού σχεδίου που αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου".

Υπενθυμίζει όμως ότι "ο σχετικός τόπος Natura 2000 (τόπος κοινοτικού ενδιαφέροντος GR4320006 `Βορειοανατολικό άκρο Κρήτης: Διονυσάδες, Ελάσα και Χερσόνησος Σίδερο - `Ακρα Μαυροβούνι - Βάι - `Ακρα Πλάκα και Θαλάσσια Ζώνη`) βάσει της οδηγίας για τους οικοτόπους (ενδιαιτήματα) 92/43/ΕΟΚ, που περιέχει τη Ζώνη Ειδικής Προστασίας GR4320009 `Βορειοανατολικό `Ακρο Κρήτης`, η οποία έχει χαρακτηριστεί κατ’ εφαρμογή της οδηγίας για την πτερωτή πανίδα 79/409/ΕΟΚ), απολαύει του καθεστώτος προστασίας του άρθρου 6 της οδηγίας για τα ενδιαιτήματα".

Αναλύοντας την αναφορά του αυτή στην κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία, ο κ. Δήμας υπογραμμίζει: "Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 2 της οδηγίας, πρέπει να αποφεύγονται η υποβάθμιση των οικοτόπων και οι ενοχλήσεις επί των ειδών, ενώ, σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 3, κάθε σχέδιο το οποίο είναι δυνατόν να επηρεάζει σημαντικά τον τόπο πρέπει να εκτιμάται δεόντως λαμβανομένων υπόψη των στόχων διατήρησης και επιτρέπεται μόνον αφού οι εθνικές αρχές βεβαιωθούν ότι δεν θα παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου. Επιπλέον, πρέπει να εκπονείται μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για το έργο πριν δοθεί η άδεια ανάπτυξης, σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ." Τί θα ισχυριστούν άραγε ο κ. Σουφλιάς και οι συναρμόδιοι Υπουργοί που ενέκριναν το συγκεκριμένο έργο; Ότι τα έξι χωριά, οι 7.000 κλίνες, τα τρία γήπεδα γκολφ, οι 730 πισίνες και οι 3.500 εργαζόμενοι που θα προστεθούν σ` ένα Δήμο 2.000 κατοίκων συνιστούν ήπια ανάπτυξη, η οποία δε θα παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου; Είναι πιθανόν. Όταν στο προσωπικό λεξικό του κ. Σουφλιά η πυρηνική ενέργεια είναι συνώνυμη της "πράσινης", στο λήμμα "ήπια τουριστική ανάπτυξη" δεν αποκλείεται να αναφέρεται και η "ανάπτυξη- μαμούθ".

όλα αυτα έχουμ οδηγήσει σε μια παγκόσμια κατακραυγή. Έχει υπάρξει κινητοποίηση σε παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχουν πάρα πολλά δημοσιεύματα στο διεθνή τύπο, χαρακτηριστικά σας έχω επισυνάψει ένα δημοσίευμα της Guardian και το Παγκόσμιο Αρχαιολογικό Συνέδριο, με επιστολή του απευθύνεται στις 8 Απριλίου του 2008 στον Έλληνα Πρωθυπουργό, τον κ. Καραμανλή, με την οποία, το Παγκόσμιο Αρχαιολογικό Συνέδριο, ζητάει να σταματήσει αμέσως αυτή η καταστροφική επένδυση. Δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τη μεριά του Πρωθυπουργού, απέναντι σ’ αυτή την έκκληση Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η υπόθεση της Μονής Τοπλού,

Η διάτρητη και αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση.

Τα μελανά σημεία

Στα άρθρο 2: Η εταιρεία έχει το δικαίωμα µονοµερούς παράτασης της Σύμβασης για 40 ακόμα χρόνια, πέραν των αρχικών 40, µε τους ίδιους όρους. Αυτό σημαίνει πως η Σύμβαση δεσμεύει και την επόμενη γενιά, αφαιρώντας της το δικαίωμα επαναδιαπραγμάτευσης εφόσον διαπιστωθεί αστοχία στην υλοποίηση, στην χρήση του έργου ή στην εφαρμογή των περιβαλλοντικών όρων. Σπουδαιότερο όμως είναι το ότι ομολογείται πως το Ίδρυµα θα εξασφαλίζει ότι οι κάτοχοι ή μισθωτές των βιλών ή διαµερισµάτων θα απολαμβάνουν ακώλυτα τα δικαιώµατά τους. Ομολογείται δηλαδή πως πρόκειται για επένδυση Real Estate, από την οποία µάλιστα το Ίδρυµα θα εισπράττει το 10% των καθαρών κερδών από αυτές τις πράξεις και µμεταβιβάσεις.

Στο άρθρο 3: Η Σύμβαση για να µπει σε ισχύ πρέπει πρώτα να έχει παύσει οριστικά κάθε δικαστική διεκδίκηση επί του συνόλου της έκτασης και ταυτόχρονα να έχουν χορηγηθεί όλες οι εγκρίσεις από τις αρχές. Παρ όλα αυτά, η εταιρεία διατηρεί το δικαίωμα να αρχίσει τις κατασκευαστικές εργασίες στο 75% της έκτασης (απόφαση 23/1997 Εφετείου Κρήτης) χωρίς να ενεργοποιείται η Σύμβαση, δηλαδή χωρίς να αρχίσουν «να τρεχουν» οι υποχρεώσεις της.

Στο άρθρο 4: Για τα αντάλλαγμα τα (αρχικό, ετήσια και έκτακτα), πακτωλός χρημάτων στο Ίδρυμα. Επιβεβαιώνεται έτσι η ανάγκη και απαίτηση των τοπικών φορέων (Αυτοδιοίκησης) να συµµετέχουν και αιρετοί στο ∆.Σ του Ιδρύματος. Αναφέρονται και έκτακτα ανταλλάγματα σε ποσοστό 1% επί της αξίας που θα προκύπτει όταν η εταιρεία ή θυγατρική αυτής ή θυγατρική της θυγατρικής αυτής εισαχθεί σε Χρηματιστήριο Αξιών, αλλοδαπό ή εγχώριο, ενισχύοντας έτσι τους φόβους πολλών πως πρόκειται κυρίως για χρηματιστηριακό επενδυτικό παιχνίδι κι όχι για όνειρο πε- ριβαλλοντικής και αειφορικής τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής. Λέγεται ακόµα πως για κάθε επιδότηση ή επιχορήγηση της επένδυσης από εθνικούς ή ευρωπαϊκούς πόρους η εταιρεία θα καταβάλλει στο Ίδρυµα ποσό ίσο µε το 30% αυτών των επιδοτήσεων ή χρηµατοδοτήσεων, λες και µπορεί να λειτουργεί ως πλασιέ πόρων

Στο άρθρο 6: διευκρινίζεται πως µη έγκριση της χωροταξικής μελέτης θεωρείται όχι µόνο η λόγω δασικών αμφισβητήσεων µη έγκρισή της αλλά και η µερική έγκριση του έργου που περιορίζει ή αλλοιώνει ουσιωδώς την κατασκευή του όπως το σχεδίασε η εταιρεία. Το άρθρο αυτό ακυρώνει παντελώς την σοβαρή προσπάθεια των τοπικών φορέων να παρέµβουν, µέσω των όρων της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, στον σχεδιασμό του έργου για να μειώσουν αρνητικές συνέπειες που έχουν ήδη επισημάνει. Στο άρθρο 7: Οι συµβαλλόµενοι γνωρίζουν και αποδέχονται πως η εταιρεία ενδέχεται να συμβληθεί απ΄ ευθείας µε τους φορείς της τελικής εκμετάλλευσης, αυτούς δηλαδή που θα αναλάβουν την λειτουργία τµηµάτων του έργου τα οποία και θα κατασκευάσουν Στο άρθρο 9 : Στην περιγραφή του έργου αναφέρεται και η κατασκευή μαρίνας, η οποία όμως δεν αναφέρεται στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων Ακόµα, ενώ περιγράφονται οι φάσεις ανάπτυξης του έργου (χρονοδιάγραµµα) οι συµπληρωµατικές εγκαταστάσεις και λειτουργίες που σχετίζονται µε την τοπική κοινωνία και οικονομία (Κέντρο καλών τεχνών, Αμφιθέατρο εκδηλώσεων, Αθλητικό Κέντρο, Κέντρο Υγείας για τους

κατοίκους και επισκέπτες κ.ά) δεν προσδιορίζονται καθόλου χρονικά ούτε και συναρτώνται µε τις λοιπές φάσεις κατασκευής του έργου. Αυτό κάτι σημαίνει. Στο τέλος του άρθρου αναφέρεται το γενικόλογο κι αόριστο πως τα δύο μέρη αποδέχονται πως αναγκαστική ή εύλογη απόκλιση από τα προταθέντα στην πρόταση ∆ΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΟΓΟ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ, πράγµα που δεν χρειάζεται σχόλιο.

Στο άρθρο 10: Στην επταμελή(7µελή) εποπτεύουσα συμβουλευτική επιτροπή της πορείας του έργου το Ίδρυμα συµµετέχει µε τρία (3) µέλη, που θα ορίζει αυτό, χωρίς ξανά να περιγράφονται οι ιδιότητές τους ούτε να εξασφαλίζεται συµµετοχή αιρετών από τους τοπικούς φορείς. Στα άρθρα 13 και 16 : Αφήνεται ανοικτό και παντελώς ελεύθερο το πεδίο δράσης της εταιρείας για συνεταίρους της, θυγατρικές και θυγατρικές των θυγατρικών γενικώς πεδίον χρηματιστηριακής δόξης λαµπρόν. Περιγράφεται μάλιστα συγκεκριμένα πως η εταιρεία µπορεί να πουλήσει πακέτο μετοχών της ακόμα και μεγαλύτερο του 50% σε νέο στρατηγικό επενδυτή το δε Ίδρυμα µπορεί να διαφωνήσει µόνο αν ο νέος επενδυτής στοχεύει σε θρησκευτικό προσηλυτισμό (αλλόθρησκος) ή προωθεί πρακτικές που η Ορθόδοξη εκκλησία καταδικάζει

Στο άρθρο 22: Αναφέρεται πως αν οποιαδήποτε διάταξη ή µέρος αυτής κριθεί άκυρη, παράνομη ή ανεφάρμοστη δεν θα επηρεάζει καμιά άλλη διάταξη και τα συµβαλλόµενα μέρη συμφωνούν να την αντικαθιστούν µε άλλη έγκυρη, τόσο απλά κι ωραία.

Οι διαγωνισμοί- αναθέσεις-φωτογραφικά κόλπα-διαπλεκόμενοι

Υποψήφιες ήταν η ελληνική κοινοπραξία "Ευρωεξέλιξη", η αυστριακή IPC-Universale (θυγατρική της αυστριακής Εθνικής Τράπεζας) και η Loyalward Limited
Αρχικός αξιολογητής ήταν ο ορκωτός ελεγκτής Ελευθέριος Βουτυράκης, στέλεχος του αγγλικού οίκου Moore Stephens, ο οποίος επισήμανε την έλλειψη φερεγγυότητας και πιστοληπτικής ικανότητας της Loyalward, κατατάσσοντας την τελευταία. Όμως το Ίδρυμα δείχνει να μη βολεύεται με αυτή τη εξέλιξη (και πώς αφού από το 1989 οι Άγγλοι έχουν δώσει καπάρο με εύλογο αντάλλαγμα εκατομμυρίων δραχμών) και προσλαμβάνει τον οικονομολόγο Δ. Παυλάκη, διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας Ernst & Young Finance Α.Ε., ο οποίος με νέα αξιολόγηση εισηγείται τη Loyalward.

Ο τότε νομικός σύμβουλος και μέλος του Ιδρύματος Ν. Κατσούλης εκφράζει σοβαρές επιφυλάξεις για την αξιοπιστία της Loyalward, και λίγο αργότερα αποπέμπεται από το Δ.Σ. του Ιδρύματος. Το Ίδρυμα προσλαμβάνει ως νομικό σύμβουλο το δικηγόρο Αθηνών Θεόδωρο Κοντογιαννόπουλο (τον ίδιο άνθρωπο θα βρούμε στα 2006 να εκπροσωπεί βελγικά συμφέροντα για ανάλογη επένδυση σε δημόσια γη του Τυμπακίου προς τα Μάταλα). Ο κ. Κοντογιαννόπουλος, επίσης, εισηγείται την επιλογή της Loyalward.

Στις 10-4-1995, ο Θ. Κοντογιαννόπουλος υποβάλει στο Δ.Σ. του Ιδρύματος γνωμοδότηση-αξιολόγηση με την οποία τάσσεται αναφανδόν υπέρ της Loyalward. Σε αυτή τη γνωμοδότηση υποστηρίζει σθεναρά ότι το Ίδρυμα θα πρέπει να προχωρήσει σε σύναψη σύμβασης με τη Loyalward και όχι να επαναλάβει το διαγωνισμό όπως υποστήριζαν κάποια μέλη του Δ.Σ. του Ιδρύματος. Το περίεργο όμως είναι ότι ο δικηγόρος φέρεται να είχε συμφωνήσει σε αμοιβή 50 εκατομμυρίων δραχμών για την εργασία του αυτή, υπό τον όρο ότι θα συναφθεί η σχετική σύμβαση(!). Άρα τι λόγο είχε να μην την υποστηρίξει σθεναρά;
Η υπόθεση αποκτά διαστάσεις πρόκλησης όμως, αφού, εκτός από την αμοιβή των 50 εκατομμυρίων δραχμών με την οποία θα επωφελούνταν αν η σύμβαση υπογραφόταν - ενώ κατά τα άλλα υποτίθεται ότι το Ίδρυμα τον πλήρωνε για να του γνωμοδοτήσει αν η αγγλική εταιρεία είναι αξιόπιστη ή όχι - η "Ν.Κ." αποκάλυψε ότι 12 χρόνια μετά από αυτή την πράξη ο νομικός σύμβουλος του Ιδρύματος εμφανίζεται στο μετοχολόγιο της Minoan Group(!). Δηλαδή, ο νομικός του ενός από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη, τα συμφέροντα του οποίου υποτίθεται προασπίζει, είναι και μέτοχος στην άλλη πλευρά, την αγγλική εταιρεία.
.
Συμμαχία πολιτικών-επιχειματιών για το Βατοπαίδι της Κρήτης

Η δημοσιογραφική έρευνα της "Ν.Κ." έφερε στην επιφάνεια νέα συγκλονιστικά στοιχεία γύρω από την υπόθεση της αξιοποίησης των 26 χιλιάδων στρεμμάτων της Μονής Τοπλού από την αγγλική εταιρεία με την αρχική επωνυμία Loyalward Limited. Στοιχεία που αποκαλύπτουν ένα πρωτοφανές καθεστώς αδιαφάνειας, ακυροτήτων και μεθοδεύσεων πέρα και έξω από την ελληνική νομοθεσία. Παράλληλα αποκαλύφθηκε η διαχρονική απεμπόληση δικαιωμάτων του Δημοσίου, με εμπλοκή πολιτικών παραγόντων, υπηρεσιών και φορέων που υποτίθεται ότι προασπίζουν το δημόσιο συμφέρον.
Μέτοχος με αμετάβλητη εγγραφή
Στο επίσημο μετοχολόγιο της Minoan Group στις 30-4-2007 ο Θ. Κοντογιαννόπουλος αναφέρεται ως κάτοχος 50.000 μετοχών της εταιρείας. Στο επόμενο μετοχολόγιο, στις 30-4-2008, η εγγραφή του παραμένει αμετάβλητη! Είναι το ίδιο πρόσωπο που το Φεβρουάριο του 2008, ως πληρεξούσιος του Ιδρύματος, ασκεί παρέμβαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας υπέρ της Loyalward, στην προσφυγή που έχουν καταθέσει οικολογικές οργανώσεις και πολίτες της Κρήτης για την περιβαλλοντική μελέτη της επένδυσης.
Την ίδια εποχή, ο ηγούμενος της Μονής, Φιλόθεος, περιφέρεται μεταξύ των σωματείων και οργανώσεων της Σητείας και τους ζητεί να υπογράψουν σχέδιο πρακτικού, προερχόμενο από το δικηγορικό γραφείο του κ. Κοντογιαννόπουλου, με το οποίο εξουσιοδοτείται ο ίδιος δικηγόρος και ο δικηγόρος της Loyalward Απόστολος Παπακωνσταντίνου να ασκήσουν όμοιες παρεμβάσεις εκ μέρους των σωματείων υπέρ της Loyalward και με έξοδα του Ιδρύματος.

Δύο μήνες μετά ο κ. Κοντογιαννόπουλος ασκεί παρέμβαση στο ΣτΕ για λογαριασμό της Ένωσης Ξενοδόχων Σητείας, του Οργανισμού Ανάπτυξης Σητείας, του Σωματείου Συνταξιούχων ΤΕΒΕ, του Αγροτικού Συνεταιρισμού Παλαικάστρου, του Αθλητικού Ομίλου "Ίτανος", του Πολιτιστικού Συλλόγου Ρούσας Εκκλησιάς και του Μορφωτικού Συλλόγου Ιτάνου.

Ηρακλειώτες δικηγόροι μέτοχοι της Αγγλικής εταιρείας
Οι πρώτες οικονομικές καταστάσεις της αγγλικής εταιρείας, που καλύπτουν την περίοδο από την ίδρυσή της στις 17/01/1991 έως και τις 31/03/1992, περιλαμβάνουν κονδύλι με τίτλο "Έξοδα έργου Κρήτης" (Crete Project Expenses), ύψους 44.351 λιρών περίπου τότε, δηλαδή 62.000 ευρώ, ποσό μεγαλύτερο από το καταβεβλημένο τότε κεφάλαιο της ίδιας της εταιρείας. Σημειώνεται ότι αυτή την περίοδο το Ίδρυμα της Μονής ακόμα δεν έχει συσταθεί, ούτε υπήρχε "Έργο Κρήτης", αλλά η Loyalward κατέγραφε ήδη δαπάνες για το όλο εγχείρημα.

Στις 31/03/1994 στις οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας, στο κεφάλαιο "Ενδεχόμενες υποχρεώσεις", αναγράφεται ότι σε περίπτωση πώλησης της εταιρείας θα καταβληθούν τα εξής ποσά στα ακόλουθα 4 πρόσωπα: «Σε αναγνώριση και ανταμοιβή της εργασίας τους για το έργο Κάβο Σίδερο από τη σύλληψή του το 1991»:
* Peter Choulman, 600 χιλιάδες λίρες.
* William Cole, 75.000 λίρες.
* Diana Choulman, 30.000 λίρες.
* Μαρία Σκουλά (δικηγόρος Κρήτης), 300.000 λίρες.

Στο μετοχολόγιο της 30ής/04/2007 της Minoan Grup, όπως έχει πλέον μετονομαστεί η αγγλική εταιρεία, εμφανίζεται η Μαρία Σκουλά, δικηγόρος του Ηρακλείου, να κατέχει 120.000 μετοχές της εταιρείας. Στο ίδιο μετοχολόγιο εμφανίζονται και οι δικηγόροι του Ηρακλείου Βασίλης Κεφαλογιάννης και Μανόλης Μαραζάκης, που στεγάζονται στην ίδια διεύθυνση με την κ. Σκουλά, να κατέχουν επίσης από 120.000 μετοχές ο καθένας. Να επρόκειτο για την αμοιβή της δικηγόρου των 300.000 λιρών, που δόθηκε με μετοχές αντάλλαγμα τις οποίες "έσπασαν" στα τρία, ή είναι κάτι άλλο μιας και ο αριθμός των μετοχών δεν είναι μικρός;

Στο ίδιο μετοχολόγιο εμφανίζεται και το όνομα του επίσης Ηρακλειώτη δικηγόρου Στράτου Καμπέλη, ο οποίος φαίνεται να κατέχει 19.050 μετοχές. Ο μικρός αυτός και όχι στρογγυλός αριθμός μετοχών ίσως να είναι ένδειξη ότι αποτελούσαν αμοιβή που παραχωρήθηκε έναντι υπηρεσιών που αντιστοιχούσαν σε συγκεκριμένο ποσό χρημάτων. Στο μετοχολόγιο της εταιρείας, πάντως, ένα χρόνο μετά, στις 30/04/2008, οι Μ. Σκουλά, Β. Κεφαλογιάννης και Μ. Μαραζάκης φαίνεται ότι πούλησαν τις μετοχές τους σε δύο δόσεις και οι τρεις, στις ίδιες ημερομηνίες και με τις ίδιες ακριβώς ποσότητες, δηλαδή από 39.216 ο καθένας στις 11/07/2007 και από 80.784 μετοχές ο καθένας στις 19/10/2007.
Το ποσό των χρημάτων που εισέπραξαν δεν εξακριβώνεται. Αντίθετα, ο κ. Στράτος Καμπέλης φέρεται να κατέχει ακόμα τις 19.050 μετοχές.

"Αποκαλύψεις εξέχουσας σημασίας"
Νομικοί κύκλοι της Κρήτης, από τους οποίους ζητηθηκε να σχολιάσουν το γεγονός ότι ο νομικός σύμβουλος του Ιδρύματος κατέχει ταυτόχρονα και μετοχές της εταιρείας, στην οποία για 80 χρόνια έχουν παραχωρηθεί από το Ίδρυμα τα 26 χιλιάδες στρέμματα, σημείωσαν τα εξής: «Η αποκάλυψη αυτή έχει εξέχουσα σημασία, γιατί πρόκειται για συναλλαγή που αφορά πρωτίστως στα συμφέροντα ενός κοινωφελούς ιδρύματος και κατ’ επέκταση το δημόσιο συμφέρον. Δεν είναι μόνο θέμα δεοντολογίας αλλά και διαφάνειας, αφού καμία εξήγηση δε δίνεται γιατί οι μετοχές αυτές χορηγήθηκαν στο νομικό σύμβουλο του Ιδρύματος από την αντισυμβαλλόμενη πλευρά, αυτή της εταιρείας. Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε στην Αγγλία, ο δικηγόρος αυτός θα είχε αποβληθεί από το δικηγορικό του σύλλογο».

ΝΕΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΠΛΟΥ, ΠΟΡΙΣΜΑ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ
Μέχρι σήμερα είδαμε στη δημοσιογραφική έρευνα να φιγουράρουν στην υπόθεση δεκάδες ονόματα παραγόντων, πολιτικών, οικονομικών και νομικών στελεχών. Ξεχωρίσαμε ιδιαίτερα τη στάση του άλλοτε υφυπουργού Οικονομικών επί κυβερνήσεων Σημίτη, Γ. Δρυ, που ουσιαστικά "ξεκλείδωσε" πολλές πόρτες για το Ίδρυμα και τους Άγγλους επενδυτές, παρέχοντας μέχρι και γραπτές εγγυήσεις για εκποίηση γης υπέρ τους, ακόμη και αν αυτή κατακυρωνόταν στο Ελληνικό Δημόσιο. η "Ν.Κ." παρουσιάζει για πρώτη φορά και ένα άγνωστο πόρισμα-ντοκουμέντο του 1995, που θα προκαλέσει επίσης θύελλα συζητήσεων και ερωτημάτων, αφού σε επίσημο κρατικό έγγραφο ανώτερος υπάλληλος του υπουργείου Οικονομικών αφήνει ονομαστικά αιχμές για κορυφαία πολιτικά πρόσωπα. Το πόρισμα είναι του τότε επιθεωρητή της Ειδικής Επιθεώρησης Αθηνών Γ. Σαρμαντά, με ημερομηνία 28 Ιουλίου του 1995 και με θέμα «Διενέργεια ελέγχου Ιδρύματος "Παναγία Ακρωτηριανή"», το οποίο έγινε για λογαριασμό του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Όμως ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου και ο αναπληρωτής του Γιώργος Ανωμερίτης το παρέλαβαν χωρίς περαιτέρω ενέργειες.

Σε αυτό ο επιθεωρητής Γ. Σαρμαντάς, ερευνώντας τη νομιμότητα αλλά και τη διαδικασία επιλογής αναδόχου από το Ίδρυμα, στη σελίδα 3 του επίσημου πορίσματός του μεταξύ άλλων αναφέρει: «... Επιλέγεται τότε ο Δ. Παυλάκης, στον οποίο παραδίδεται το πρακτικό της 2/19-5-1994, στο οποίο θέτουν περιορισμούς για το τι του ζητούν. Πριν την παρουσίαση της αξιολόγησης του κ. Παυλάκη (σ.σ. εννοεί ποια από τις 3 εταιρείες που ενδιαφέρονται αξιολογεί καλύτερη για να πάρει την αξιοποίηση των 26 χιλιάδων στρεμμάτων) είχε προηγηθεί η επίσκεψη της Ν. Μπακογιάννη και στις 13-7-1994 επισκέπτεται την περιοχή ο Κ. Μητσοτάκης. Στην αγγλική εταιρεία συμμετέχει στενός φίλος του κ. Μητσοτάκη...».

Η "ξερή" αυτή αναφορά, χωρίς καμία άλλη επεξήγηση στο επίσημο πόρισμα του επιθεωρητή Σαρμαντά, προκαλεί έκπληξη, αφού είναι προφανές ότι ένας οικονομικός επιθεωρητής, και μάλιστα ειδικής υπηρεσίας του υπουργείου Οικονομικών, δε συντάσσει πόρισμα επίσημο κάνοντας ρεπορτάζ και ειδησεογραφία για το ποιοι επισκέπτονταν ή συναντιόντουσαν στη Μονή και την περιοχή ή με ποια μέλη του Ιδρύματος. Άλλωστε το πόρισμα συντάχθηκε για πολύ συγκεκριμένο θέμα και αφορούσε στον έλεγχο του Ιδρύματος για τις μέχρι τότε αποφάσεις του και την επιλογή της αγγλικής εταιρείας για την αξιοποίηση των 26 χιλιάδων στρεμμάτων.

Η αναφορά του μάλιστα στο επίσημο πόρισμα για στενό φίλο του κ. Μητσοτάκη που μετέχει στο Δ.Σ. της αγγλικής εταιρείας μόνο τυχαία που δεν είναι. Κατά πληροφορίες, η αναφορά του αυτή αφορά τον Andrian Kyriazi, που μετείχε όντως στο πρώτο Δ.Σ. της Loyalward limited, που συστήθηκε το 1991 με αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση των 26 χιλιάδων στρεμμάτων. Ο A. Kyriazi είναι Ελληνοαυστραλός χρηματιστής και τραπεζίτης, πολύ γνωστός στους οικονομικούς κύκλους του Λονδίνου, που έχει φιλική σχέση με τον κ. Μητσοτάκη, αλλά το έτος 1999-2000 ο ίδιος αποχώρησε τόσο από το Δ.Σ. όσο και από την εταιρεία.

ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Ο "ΠΑΚΤΩΛΟΣ ΧΡΗΜΑΤΩΝ"
Υπάρχουν δύο υποθέσεις που αφορούν στα οικονομικά οφέλη, που εισέπραξε ή πρέπει να εισπράξει το Κοινωφελές Ίδρυμα της Μονής Τοπλού από την αγγλική εταιρεία, για τις οποίες επίσης εγείρονται σοβαρά ερωτηματικά διαφορετικής υφής.
Τόσο στο προσύμφωνο του 1995 όσο και στην οριστική σύμβαση του 1998 μεταξύ Ιδρύματος και εταιρείας αναγράφεται ότι το αρχικό αντάλλαγμα θα είναι ισόποσο των 5.000.000 λιρών σε ελληνικές δραχμές. Η καταβολή κατανέμεται σε τρεις δόσεις, με πρώτη αυτή των 200 εκατομμυρίων δραχμών. Στην οριστική σύμβαση του 1998 βεβαιώνεται ότι αυτό το ποσό πληρώθηκε με δύο τραπεζικές επιταγές, 150 και 50 εκατομμυρίων δραχμών, αν και η εκδότρια τράπεζα και άλλα στοιχεία των επιταγών δεν αναφέρονται. Αυτό το ποσό πάντως τόσο στο προσύμφωνο του 1995 όσο και στην οριστική σύμβαση του 1998 αναφέρεται ρητά ότι δεν επιστρέφεται σε καμία περίπτωση.

Ο όρος είναι αρκετά περίεργος και δεν αντιστοιχεί με το χαρακτήρα της μίσθωσης των 26 χιλιάδων στρεμμάτων και τις νομοθετικές διατάξεις που διέπουν τη μίσθωση, αφού είναι αδιανόητη πλέον η επιστροφή μισθωμάτων. Περισσότερο παραπέμπει σε «καπάρο», το οποίο η αγγλική εταιρεία δέχεται να χάσει (!) αν δεν ολοκληρωθεί η συναλλαγή, όποια και αν είναι αυτή.

Όμως τα όσα εγγράφει το ίδιο το Ίδρυμα σε επίσημα κείμενά του για τον προϋπολογισμό εσόδων-εξόδων της έκτης διαχειριστικής περιόδου από 1/1/1998 έως 31/12/1998, για την τύχη αυτών των 200 εκατομμυρίων δραχμών, είναι αποκαλυπτικά. Στην ανάλυση εσόδων τα 200 εκατομμύρια δραχμές είναι η κύρια πηγή, ενώ υπάρχουν και 11 εκατομμύρια από ενοίκια του αναψυκτηρίου στο Βάι, 32.894.175 εκατομμύρια ταμειακό υπόλοιπο, 2.250.000 τόκοι τραπεζών και 650.000 χιλιάδες ενοίκια από εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Το σύνολο εσόδων προϋπολογίζεται σε 246.794.175 εκατομμύρια δραχμές.

Στην ανάλυση όμως των εξόδων από αυτά τα έσοδα, 75 εκατομμύρια υπολογίζονται για αμοιβές δικηγόρων, 3 εκατομμύρια για αμοιβές τρίτων, 2 εκατομμύρια για μετακινήσεις και 5 εκατομμύρια ως γενικά έξοδα. Δηλαδή τουλάχιστον 85 εκατομμύρια δραχμές πάνε για σκοπούς που καμία σχέση δεν έχουν με την καταστατική ουσία του Ιδρύματος, που είναι οι κοινωφελείς σκοποί πολιτιστικής, θρησκευτικής και εκπαιδευτικής δράσης του Ιδρύματος. Για αυτά χοντρικά διατίθενται 85 εκατομμύρια δραχμές, που περιλαμβάνουν αναστύλωση παραδοσιακών κτηρίων, σχολή αγιογραφίας, υποτροφίες ιεροσπουδαστών και έκδοση βιβλίων, ενώ παραμένει και ένα αποθεματικό 76.794.175 εκατομμυρίων δραχμών.

Πως δόθηκαν οι εγγυήσεις
Από το αρχικό αντάλλαγμα των 5.000.000 λιρών, η εταιρεία θεωρεί ότι έχει καταβάλει ήδη σε ρευστό 1.099.000 λίρες. Άρα ότι οφείλει 3.901.000 λίρες ακόμα. Η οριστική σύμβαση προέβλεπε ότι το ποσό αυτό θα έπρεπε να κατατεθεί με ρευστό χρήμα σε δεσμευμένο τραπεζικό λογαριασμό μεσεγγύησης και να πληρωθεί σε 60 μέρες από την εκπλήρωση δύο προϋποθέσεων: Την αμετάκλητη απόφαση του Εφετείου Κρήτης για την ιδιοκτησία των 26 χιλιάδων στρεμμάτων όλων από τη Μονή, που ήδη υπάρχει με την οριστική απόφαση του Εφετείου στις 18/06/1999, και τη δωδεκάμηνη προθεσμία για έγκριση της χωροταξικής μελέτης που ολοκληρώθηκε στις 18/06/2000 - άρα μέσα σε 60 μέρες, δηλαδή το αργότερο στις 17/08/2000, η υποχρέωση θα έπρεπε να τηρηθεί.

Όμως, αντί για κατάθεση του ποσού σε δεσμευμένο λογαριασμό μεσεγγύησης, η αγγλική εταιρεία, σύμφωνα με τα όσα έχει δηλώσει σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στη Σητεία ο ηγούμενος της Μονής στο δημοσιογράφο Χρήστο Πουλερέ, έχει απλά παράσχει στο Ίδρυμα άγνωστο πότε, αλλά σίγουρα πολύ αργότερα, μια εγγύηση, ένα έγγραφο, δηλαδή, το οποίο, όπως είπε ο ηγούμενος, έχει "κλειδωθεί" σε τραπεζική θυρίδα (!).
Η σύμβαση δεν προέβλεπε κάτι τέτοιο βέβαια, αλλά έστω και έτσι υπάρχουν νέα ερωτήματα. Η εγγύηση αυτή δόθηκε από τον πιστωτικό οργανισμό Singer & Friedlander, με την κάλυψη άλλης εταιρείας, με την επωνυμία B & CO (Crete) Limited, έναντι δικαιώματος που έλαβε αυτή για ανάληψη 2.200.000 μετοχών της Minoan Group (!). Όμως έστω και έτσι η εγγύηση αυτή έληξε στις 31/12/2007, και έκτοτε είναι άγνωστο αν και πότε ανανεώθηκε.

Παράλληλα, πολιτικοί κύκλοι σε Αθήνα και Κρήτη σχολιάζουν με έμφαση τη διακριτική «αποχή» από το θέμα τόσο του υφυπουργού Άμυνας Γιάννη Πλακιωτάκη, που κατάγεται από τη Σητεία, όσο και του συντοπίτη του βουλευτή Λασιθίου του ΠΑΣΟΚ, Μιχάλη Καρχιμάκη. Το γεγονός ότι σιωπά οδηγεί στην άποψη ότι, όσον αφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, φαίνεται να αγνοεί τις προεκτάσεις μιας υπόθεσης που αφορά στα 26 χιλιάδες στρέμματα στο Κάβο Σίδερο.

Προμηθευτής οπλικών συστημάτων
Όπως ήδη έχουμε δει σε προηγούμενα δημοσιεύματα, ουσιαστικά το 1999 η Loyalward Limited εξαγοράζεται εξ ολοκλήρου από τη Loyalward PLC, που τελικά μετονομάζεται σε Minoan Grοup. η εταιρεία έχει αναλάβει την ανάπτυξη του Κάβο Σίδερο, ενός θέρετρου πολυτελείας και χώρου εξοχικής κατοικίας στην Κρήτη, ανακοίνωσε λειτουργικές ζημίες 1,1 εκατ. στερλινών για το εξάμηνο που έληξε την 31η Μαρτίου 2007, μετά την εισαγωγή της στην αγορά AIM του Λονδίνου, η οποία απευθύνεται σε μικρότερες εταιρείες. Με χρηματιστηριακή αξία 30 εκατ. στερλινών, η Minoan σκοπεύει να κτίσει σειρά από παραθεριστικά χωριά και συγκρότημα γκολφ στη Ν.Α. Κρήτη, σε έκταση μισθωμένη από τη μονή Τοπλού. Η εταιρεία έχει ορίσει αρχιτέκτονες του Grandes Bay, του πρώτου παραθεριστικού χωριού που θα κατασκευαστεί στο χώρο, την ελληνική εταιρεία Αλέξανδρος Τομπάζης και την ισπανική Baldrich Tobal. Η Τομπάζης είναι ειδικευμένη στο βιοκλιματικό σχεδιασμό, ενώ η Tobal έχει εμπειρία στο σχεδιασμό παραθεριστικών χωριών και συγκροτημάτων γκολφ. Πάντα, όμως, με τα ίδια πρόσωπα ή συγγενικά τους να παίζουν τον ηγετικό ρόλο. Ανάμεσα στα μέλη του Δ.Σ. από το 1999 έως το 2006, οπότε και αποχώρησε, εμφανίζεται και ο κ. Κωνσταντίνος Βαλασάκης. Μάλιστα, μέχρι την αποχώρησή του το 2006, είναι και ο κύριος εκπρόσωπος της εταιρείας στην Ελλάδα. Address: 7 Ymitou Street, 175 64 P. Faliro, Athens GR
Telephone: 210 9423666 Fax: 210 9428277 [ΒΑΛΑΣΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤ. Ν.]
Chief Executive: Christopher Egleton, Chairman

Ταυτόχρονα, όμως, ο κ. Βαλασάκης είναι και ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Defenco A.E., που διαθέτει προηγμένα τεχνολογικά συστήματα οπλικών συστημάτων, και έχει αναγνωριστεί από το 1988 οπότε ιδρύθηκε ως επίσημος προμηθευτής του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των Σωμάτων Ασφαλείας, ενώ είναι αναγνωρισμένη εταιρεία τέτοιων συστημάτων από το ΝΑΤΟ, με κωδικό «G 1679».

Το παράδοξο είναι πως στα γραφεία της εταιρείας του κ. Βαλασάκη, Υμηττού 7 στο Παλαιό Φάληρο, μέχρι το 2006, οπότε μετείχε και στο Δ.Σ. της Minoan Grοup, στεγάζονταν και τα γραφεία στην Αθήνα της Loyalward, έτσι ώστε, ακούσια μεν, υπαρκτά δε, τα οπλικά συστήματα να εμφανίζονται σε "συγκατοίκηση" με την τουριστική αξιοποίηση.

Μήπως γνωρίζετε τίποτα κύριε Μητσοτάκη;

μήπως γνωρίζετε τίποτα Σεβ. Μητροπολίτη κ. Ευγένιε;

Μήπως κύριε Καρχιμάκη γνωρίζετε το όνομα ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΛΛΗΣ; ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΛΑΣΣΑΚΗΣ;

Μήπως κύριε Καρχιμάκη ξέρετε τη σχέση ανάμεσα στις προμήθειες του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης μεταξύ 1999-2004 και τη μονή Τοπλού; διότι αυτά που έγιναν αφορούν την εκλογική σας περιφέρεια.

http://eyploia.aigaio-net.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1544

http://www.ecocrete.gr/

http://dexiextrem.blogspot.com/2008/09/blog-post_29.html

http://www.koel.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1503

http://www.antinews.gr/?p=1334

http://exastal.blogspot.com/2008/09/blog-post_5506.html

http://www.104fm.gr/content/view/2421/42/lang,/

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=25.09.2008,id=98640072

http://www.ecocrete.gr/index.php?option=content&task=view&id=5172

http://www.12830.gr/Forum/?topic=1334.msg22302

http://www.epohi.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1336&Itemid=1

http://ecology-salonika.org/lib/?p=1290