oi golden, οι silver και οι diamond

Απο την Αριστέα Μπουγάτσου

(EΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

«Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου», μαθαίναμε από τα πέντε μας.-...
«Η τράπεζα είναι η μεγάλη μας φίλη», έλεγε το σλόγκαν αρκετά χρόνια μετά (στα φοιτητικά χρόνια).
Μόλις όμως ήρθε ο πρώτος λογαριασμός με το σούπερ επιτόκιο της πιστωτικής κάρτας επιστρέψαμε στα χρόνια του Δημοτικού και στον πιστό φίλο, τον σκύλο. Μεγαλώνοντας είδαμε απ' τα παθήματα των άλλων το ρόλο των τραπεζών στο «βρώμικο» 1999. Τότε, οι golden politicians φούσκωναν τα μυαλά των συντηρητικών Ελλήνων με τον αέρα του λαϊκού καπιταλισμού μέσω του τζόγου με τις μετοχές-σαπάκια. Οι τράπεζες έκαναν τη βρώμικη δουλειά. Αποτιμούσαν στα ύψη τις εταιρείες που εισέρχονταν στο Χ.Α.Α. Τα κονομούσαν από τις δημόσιες εγγραφές, έκαναν ραπόρτα ευνοϊκά κατά το συμφέρον τους για την τάδε ή τη δείνα φούσκα. Συνάμα, έσπρωχναν αφειδώς θαλασσομετοχοδάνεια στους αδαείς και μόλις έβλεπαν τα σκούρα «έχωναν» τα πακέτα στη Σοφοκλέουσα.Ο ρόλος -τότε- των τραπεζών σχεδόν αποσιωπήθηκε. Ηταν, βλέπετε, και παραμένουν οι καλύτερες φίλες των πολιτικών. Ετσι, οι τράπεζες έμειναν στο απυρόβλητο για το κραχ του 1999 και ανενόχλητες ξεφόρτωσαν και τα «junk bonds» των χαρτοφυλακίων τους στα αμοιβαία τους, που τα λούστηκαν οι μεριδιούχοι. Δηλαδή εμείς. Με ταχύτητα φωτός οι αγαπητοί τραπεζίτες καταβρόχθισαν όλες τις κρατικές τράπεζες, που υποτίθεται ότι κακοδιοικούντο και εμφάνιζαν χαμηλή ανταγωνιστικότητα. Ετσι, συστήθηκε το νέο τραπεζικό καρτέλ που από σκανδαλώδεις κυβερνητικές ρυθμίσεις επωφελήθηκε και εις βάρος του ΙΚΑ και των λοιπών ασφαλιστικών ταμείων. Μου διαφεύγει πόσα κέρδισαν οι φίλτατοι τραπεζίτες και οι μεγαλομέτοχοι των πιστωτικών ιδρυμάτων, με τους οποίους συναγελάζονται οι πλέον επιφανείς πολιτικοί μας, από τα ασφαλιστικά ρουσφέτια. Πάντως, ένα έχει σημασία. Οτι κέρδισαν με τις ψήφους των εθνοπατέρων μας. Ετσι, προχώρησαν ανενόχλητοι στη δομημένη ληστεία και σε χρόνο dt έβαλαν στο μάτι και τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Παρ' ολίγο να τα ληστέψουν κι αυτά με τις ευλογίες των πολιτικών και με το μπλα μπλα των golden boys.Η βουλιμία τους δεν σταμάτησε ούτε εκεί. Συνέχισαν με «επενδύσεις» στα μετέπειτα τοξικά ομόλογα, ενώ είχαν αφηνιάσει με τις παροχές δανείων (καταναλωτικά, στεγαστικά, διακοποδάνεια, γαμοδάνεια κ.ά.).Ως κράτος εν κράτει επέβαλαν στους λιποβαρείς πολιτικούς και την άποψη της απολύτως ανεξέλεγκτης αγοράς. Μετέτρεψαν τις εποπτικές αρχές σε ...παρατηρητές, αν όχι σε «εντολοδόχους τους».Τώρα μας πανικοβάλλουν. Τώρα που κλονίζονται, θυμήθηκαν το κράτος και τη χείρα βοηθείας του. Μας απειλούν ότι θα χάσουμε τα μικρά κομποδέματα που έχουμε και μας ζητούν να τις σώσουμε. Ως φορολογούμενοι θα πρέπει -λένε- να επωμιστούμε το βάρος της κρίσης για να μην καταρρεύσουμε όλοι μαζί και ζητάνε κρατικά ομόλογα ως στήριξη, αν κάποια μέρα «στεγνώσουν». Θέλουν και την πίτα σωστή και το σκύλο χορτάτο. Είναι η απόλυτη εκδοχή του κλεπτοκρατικού καπιταλισμού, που ζητά τώρα να στηριχτεί απ' τους πολίτες για να τους ληστεύει αύριο περισσότερο.
Σήμερα ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών αναμένεται να ανακοινώσει τα μέτρα στήριξης των τραπεζών, όχι των πολιτών. Είναι ίσως αναγκασμένος να το κάνει γιατί απειλείται το «σύστημα» και κυρίως το κλαμπ των καλύτερων φίλων των απανταχού πολιτικών. Αν από τα κυβερνητικά μέτρα λείπει η έκφραση ότι θα κηρύσσονται έκπτωτοι οι βασικοί μέτοχοι και οι διαχειριστές όσων τραπεζών ζητούν κρατική ένεση «υπέρ του μετόχου-Δημοσίου», τότε οι ρυθμίσεις θα είναι μία ακόμα σκανδαλώδης συνεργασία προς τους «φίλους» τραπεζίτες. Ολοι αυτοί, οι golden, οι silver και οι diamond δεν μπορεί να σωθούν με κρατικά κεφάλαια και με δικά μας δανεικά. Το κράτος πρέπει αν θέλει να δώσει και να σώσει τράπεζες, να εξαιρέσει από την «ομπρέλα του» τους υπεύθυνους (μετόχους και διαχειριστές) του φαλιμέντο. Διαφορετικά μας κλέβουν όλοι μαζί.