Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Η ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΤΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ


Η Ιταλία γύρισε χθες (Σάββατο) σελίδα μέσω της συγχώνευσης της ακροδεξιάς Εθνικής Συμμαχίας με το κόμμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι . Ύστερα από 60 χρόνια ο πυρσός του κόμματος, που αποτέλεσε τη συνέχεια των νεοφασιστών του Μπενίτο Μουσολίνι, θα εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή. Ο ηγέτης του Τζιανφράνκο Φίνι έκρινε ότι η συγχώνευση εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα του κυβερνητικού συνασπισμού. Η εξέλιξη αυτή δεν προκάλεσε έκπληξη καθώς προετοιμαζόταν σιγά σιγά εδώ και 15 χρόνια. Ο Μπερλουσκόνι ήταν εκείνος που έσπασε πρώτος το ταμπού της μεταπολεμικής πολιτικής ζωής συνεργαζόμενος με την Ακροδεξιά το 1994, παρά τη συνταγματική επιταγή που απαγορεύει την αναδιοργάνωση του διαλυμένου φασιστικού κόμματος. Βεβαίως η απαγόρευση αυτή ουδέποτε εφαρμόστηκε ουσιαστικά, αφού ήδη από το 1946 ο ηγέτης του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος Τζιόρτζιο Αλμιράντε έβαλε το κόμμα στη Βουλή. Και το κόμμα αυτό δεν ήταν άλλο από τη διάδοχο κατάσταση των νεοφασιστών.

Επί δεκαετίες οι ακροδεξιοί βρίσκονταν όμως στο περιθώριο και ουδέποτε συμμετείχαν στην κυβέρνηση. Το σημερινό κόμμα του Φίνι έχει κάνει πολλά βήματα μπροστά, στην προσπάθειά του να αποτινάξει το μουσολινικό παρελθόν του. Ο Φίνι άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στην Ευρώπη από τη θητεία του στην επιτροπή που είχε αναλάβει τη σύνταξη του Ευρωσυντάγματος, ενώ προέβη και σε κινήσεις καλής θελήσεως προς το Ισραήλ πραγματοποιώντας πολλές επισκέψεις εκεί, για να διώξει από πάνω του το στίγμα του αντισημιτισμού. Έφτασε μάλιστα ως το σημείο να αποκηρύξει τους ρατσιστικούς νόμους του 1938 που είχε εισαγάγει ο Μουσολίνι. Σύμφωνα με τον Βρετανό ιστορικό Κρίστοφερ Ντάγκαν, ο οποίος θεωρείται αυθεντία στη σύγχρονη ιστορία της Ιταλίας, η συγχώνευση των δύο κομμάτων δεν σηματοδοτεί την εξαφάνιση των νεοφασιστικών ιδεών, αλλά αντιθέτως την οριστική απορρόφηση των ιδεών των μεταφασιστών από το κόμμα του Μπερλουσκόνι. Όπως δηλώνει ο ίδιος στους «Τimes» του Λονδίνου, με την τελευταία εξέλιξη καταργείται πλέον οριστικά η διάκριση μεταξύ εκείνων που πολέμησαν το φασιστικό καθεστώς και εκείνων που τάχθηκαν με την Αντίσταση. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό- αλλά ούτε και καλό.

Αυτά βλέπει ο Καρατζαφερης και «τρελαίνεται». Σου λέει αφού είμαι ο Φίνι της Ελλάδος (όπως το παραδέχεται εξάλλου και ο ίδιος), γιατί να μην είμαι στην κυβέρνηση. Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί είναι, που «έβαλαν» οι Έλληνες στο παιχνίδι της εξουσίας την ακροδεξιά .Με δεδομένο ότι υπάρχει μεταστροφή στην Ευρώπη προς αυτήν, βλέπε Γερμανία Γαλλία Ιταλία, υπάρχει περίπτωση να δούμε και να «αισθανθούμε» πολύ «αλυσίδα και δεσμά» στο σώμα μας. Η πλήρης υποταγή στον γαλλογερμανικό άξονα που εγκαινίασε ο Σημίτης και συνεχίζουν οι «νεότεροι» και η απομάκρυνση μας από τον υπερατλαντικό ίσως να είναι η «μοιραία» κίνηση. Οι «άσχετοι και υποτελείς» στην χώρα δεν έχουν υπολογίσει ότι η διαφορά νοοτροπίας μεταξύ Αμερικανών και Γερμανών είναι καθοριστική για τα «πράγματα». Οι Αμερικανοί εξαγοράζανε και εξουσιάζανε τους αρχηγούς και με αυτό τον τρόπο αφήνανε και λίγο το πεδίο «ελεύθερο»,αλλά οι Γερμανοί λόγω του ναζιστικού παρελθόντος και της νοοτροπίας του Η Γερμανία πάνω από όλα, θέλουν να έχουν την «ιδιοκτησία» και τον έλεγχο των πάντων. Με την τελευταία «πράξη» τους στην σύνοδο κορυφής τα είπαν «όλα».Κλείνουν τις στρόφιγγες λέγοντας εδώ είμαστε εμείς για να αγοράσουμε όλους τους «Μικρούς».Αυτό δηλαδή που δεν κατάφεραν με τα όπλα το 40-41 να το καταφέρουν με άλλου είδους «όπλα» Ίδη στην Ελλάδα αγοράζουν τα πάντα. Ότι βρουν. Από κοντά ακολουθούν και οι «φτωχοί» Γάλλοι και τελευταίοι και καταϊδρωμένοι όπως και παλιά οι «γραφικοί» Ιταλοί με τον Μπερλουσκόνι. Όσο υπάρχουν αφελείς που νομίζουν ότι η ακροδεξιά έχει ξεχάσει τον «σκοπό» της και την «αποστολή» της και έχει μεταλλαχθεί σε κάτι πιο μοντέρνο κομίζουν γλαύκας, και κοιμούνται τον ύπνο του «ηλιθίου», αφού ξεχνούν τον «φοίνικα που αναγεννάτε από τις στάχτες».

Μόνο στη Γερμανία είναι ιδιώνυμο η κουκούλα

Η κοινωνία θέλει δημοκρατία και τάξη

Στρατιές νεοναζί στη Γερμανία

Ζητείται ευνομούμενη δημοκρατία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου