Μία μέρα, την περασμένη εβδομάδα, που ο Γιωργάκης έπινε τον καφέ του εκεί στη Μηλιώνη με τη λοιπή χαζοπαρέα, ο μέγας σφουγκοκολάριος Ραγκούσης, του λέει:
-Πρόεδρε, σφίξανε τα πράγματα, η οικονομική κρίση είναι μεγάλη. Ακόμα περιμένει ο λαός εκείνο το σχέδιο για την οικονομία. Τους είπαμε ότι θα το δώσουμε μόλις προκηρυχθούν εκλογές αλλά δεν τσιμπήσανε. Οι πιο πολλοί μας πήρανε και στο ψιλό. Πρέπει κάτι να κάνουμε.
-Και τι να σου κάνω εγώ ρε Ραγκούση, τάξερα και από χθές; Εγώ πάντα σε δεξιώσεις σε πρεσβείες πήγαινα, κάνα ποδηλατάκι, τέτοια πράγματα. Τι λές και σύ βρε Παπακωνσταντίνου, που τάχεις σπουδάσει κιόλας; Να πούμε κανα όμορφο παραμύθι, you know, τα γουστάρουν αυτά οι φτωχοί, ή να κάνουμε τον κινέζο πάλι;
- Ο Ραγκούσης έχει δίκιο, Πρόεδρε, λέει ο λιμοκοντόρος. Μας πήρανε χαμπάρι. Να ρωτήσουμε τη Λούκα μπας και έχει καμιά ιδέα;
-Άσε, βρε Παπακωνσταντίνου, άμα ρωτήσουμε τη Λούκα μετά θα ζητάει υπουργείο και έχω να βγάλω και κάτι υποχρεώσεις στο Μπόμπολα. Άστη Λούκα, έχουμε κανα άλλο;
-Όχι Πρόεδρε, πέντε – δέκα πραγματάκια ξέρει εκείνος ο Μπεγλίτης αλλά και αυτός από περιοδικά τα έμαθε, you know…
-Oh shit! Και τώρα τι κάνουμε;
-Πρόεδρε, να ρωτήσουμε την Αννούλα ή τον Παπουτσή; πετιέται ο Ραγκούσης.
-Α πα πα, καλά, πόσα καντάρια μαλάκας είσαι; Πάλι τα ίδια; Δεν είπαμε, ότι κάνουμε μεταξύ μας. Όποιος λέει έστω και καλημέρα στο Χοντροβαγγέλα είναι κομμένος από χέρι. Όλοι αυτοί οι loosers κάνουν μόνο για τη λάτρα, να βγαίνουν στα κανάλια προεκλογικά και να δουλεύουν για μας. Μιλώντας για loosers, εκείνος ο Λοβέρδος τι λέει;
-Δεν κάνει, Πρόεδρε. Την περασμένη εβδομάδα, μάλιστα, μιλούσε κανονικά με τον Βενιζέλο, παρόλο που με είδε ότι τον είχα καρατσεκάρει.
-Καλά που μου τόπες, θα τόχω υπόψη μου. Ο Γιωργάκης βγάζει το μπλοκάκι, κάτι σημειώνει και κτυπάει το χέρι στο τραπέζι. What the fuck, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι; Δηλαδή πρέπει να ξέρει κανείς κωλονούμερα για να κάνει ένα σχέδιο; Όλα εγώ πρέπει να τα κάνω σε αυτό το μπουρδελο-κόμμα. Παπακωνσταντίνου γράφε:
Βρίσκει μια χαρτοπετσέτα ο μικρούλης και παίρνει ένα μπίκ από το διπλανό τραπέζι.
-Έτοιμος πρόεδρε, είμαι όλος αυτιά.
-Well, αυτά είναι παλιά κόλπα, μου τα είχε μάθει ο ντάντυ. Προσέξτε με να μαθαίνετε, είναι απλό. Σκέφτεσαι τι θέλει ο κόσμος και βάζεις μπροστά ένα ΘΑ. Άντε, τζάμπα σεμινάριο σας κάνω σήμερα. Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Ι WILL bring prosperity, I WILL improve the economy, I WILL pour millions in public education, I WILL bring transparency in public spending, I WILL improve health care, I WILL promote the green economy, I WILL fight bureaucracy, I WILL fight corruption, I WILL make all pensioners rich, Ι WILL attract foreign investments, I WILL reduce taxation, I WILL . . . . Τι ξέχασα ρε παιδιά;
-Πρόεδρε, δεν είπαμε τίποτε για τα εξωτερικά θέματα. Τα σκόπια, το κυπριακό, τους ρώσικους αγωγούς και τις συμφωνίες με τους κινέζους για τα λιμάνια, πετάχτηκε πάλι ο Ραγκούσης.
-Ραγκούση, δεν πάς καλά. Πρώτο εδώ μιλάμε οικονομικά, είμαι πολύ ανεβασμένος σήμερα και με κόβεις. Δεύτερο, να μη φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν, έχουμε και υποχρεώσεις παιδάκι μου, είσαι εντελώς γκάγκα; Σούχω πεί τόσες φορές να είσαι πιο low-profile, μουλωχτός άνθρωπέ μου, έχεις λαλήσει μου φαίνεται.
-Βλέπει την ευκαιρία ο έτερος γλύφτης, ο Παπακωνσταντίνου, και την αρπάζει από τα μαλλιά. Τέλειο, φανταστικό σχέδιο Πρόεδρε, έχω πάθει την πλάκα μου με την ευφυϊα σου. Δύο γιγαντοτεράστια μυαλά γεννήθηκαν στη γή, ο Αϊνστάϊν και εσύ, αλλά αυτός πέθανε.
-Μπράβο παιδί μου, θα πάς μπροστά, του λέει συγκαταβατικά ο Γιωργάκης. Γράψε τα υπόλοιπα μόνος σου και στείλτο στα κανάλια, να το παίξουν στις ειδήσεις των 8.
-Το μεταφράζω και το στέλνω αμέσως, Πρόεδρε. Να κάνω και ζωντανό να το παρουσιάσω το βράδυ στον Πρετεντέρη;
-Βρείτε τα με το Ραγκούση, μισά κανάλια ο ένας, μισά ο άλλος, πρόσταξε ο Γιωργάκης. Waiter, another coffee, please, φώναξε στο γκαρσόνι.
Ο Ραγκούσης χαμογέλασε με ανακούφιση.
-Θα σκάσει απόψε από τη ζήλεια του εκείνος ο κουρασμένος, Πρόεδρε. Γκαρσόν άλλο ένα καπουτσίνο παρακαλώ.
NO PROBLEM MY FRIEND, GEORGE IS HERE.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία μέρα, την περασμένη εβδομάδα, που ο Γιωργάκης έπινε τον καφέ του εκεί στη Μηλιώνη με τη λοιπή χαζοπαρέα, ο μέγας σφουγκοκολάριος Ραγκούσης, του λέει:
-Πρόεδρε, σφίξανε τα πράγματα, η οικονομική κρίση είναι μεγάλη. Ακόμα περιμένει ο λαός εκείνο το σχέδιο για την οικονομία. Τους είπαμε ότι θα το δώσουμε μόλις προκηρυχθούν εκλογές αλλά δεν τσιμπήσανε. Οι πιο πολλοί μας πήρανε και στο ψιλό. Πρέπει κάτι να κάνουμε.
-Και τι να σου κάνω εγώ ρε Ραγκούση, τάξερα και από χθές; Εγώ πάντα σε δεξιώσεις σε πρεσβείες πήγαινα, κάνα ποδηλατάκι, τέτοια πράγματα. Τι λές και σύ βρε Παπακωνσταντίνου, που τάχεις σπουδάσει κιόλας; Να πούμε κανα όμορφο παραμύθι, you know, τα γουστάρουν αυτά οι φτωχοί, ή να κάνουμε τον κινέζο πάλι;
- Ο Ραγκούσης έχει δίκιο, Πρόεδρε, λέει ο λιμοκοντόρος. Μας πήρανε χαμπάρι. Να ρωτήσουμε τη Λούκα μπας και έχει καμιά ιδέα;
-Άσε, βρε Παπακωνσταντίνου, άμα ρωτήσουμε τη Λούκα μετά θα ζητάει υπουργείο και έχω να βγάλω και κάτι υποχρεώσεις στο Μπόμπολα. Άστη Λούκα, έχουμε κανα άλλο;
-Όχι Πρόεδρε, πέντε – δέκα πραγματάκια ξέρει εκείνος ο Μπεγλίτης αλλά και αυτός από περιοδικά τα έμαθε, you know…
-Oh shit! Και τώρα τι κάνουμε;
-Πρόεδρε, να ρωτήσουμε την Αννούλα ή τον Παπουτσή; πετιέται ο Ραγκούσης.
-Α πα πα, καλά, πόσα καντάρια μαλάκας είσαι; Πάλι τα ίδια; Δεν είπαμε, ότι κάνουμε μεταξύ μας. Όποιος λέει έστω και καλημέρα στο Χοντροβαγγέλα είναι κομμένος από χέρι. Όλοι αυτοί οι loosers κάνουν μόνο για τη λάτρα, να βγαίνουν στα κανάλια προεκλογικά και να δουλεύουν για μας. Μιλώντας για loosers, εκείνος ο Λοβέρδος τι λέει;
-Δεν κάνει, Πρόεδρε. Την περασμένη εβδομάδα, μάλιστα, μιλούσε κανονικά με τον Βενιζέλο, παρόλο που με είδε ότι τον είχα καρατσεκάρει.
-Καλά που μου τόπες, θα τόχω υπόψη μου. Ο Γιωργάκης βγάζει το μπλοκάκι, κάτι σημειώνει και κτυπάει το χέρι στο τραπέζι. What the fuck, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι; Δηλαδή πρέπει να ξέρει κανείς κωλονούμερα για να κάνει ένα σχέδιο; Όλα εγώ πρέπει να τα κάνω σε αυτό το μπουρδελο-κόμμα. Παπακωνσταντίνου γράφε:
Βρίσκει μια χαρτοπετσέτα ο μικρούλης και παίρνει ένα μπίκ από το διπλανό τραπέζι.
-Έτοιμος πρόεδρε, είμαι όλος αυτιά.
-Well, αυτά είναι παλιά κόλπα, μου τα είχε μάθει ο ντάντυ. Προσέξτε με να μαθαίνετε, είναι απλό. Σκέφτεσαι τι θέλει ο κόσμος και βάζεις μπροστά ένα ΘΑ. Άντε, τζάμπα σεμινάριο σας κάνω σήμερα. Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Ι WILL bring prosperity,
I WILL improve the economy,
I WILL pour millions in public education,
I WILL bring transparency in public spending,
I WILL improve health care,
I WILL promote the green economy,
I WILL fight bureaucracy,
I WILL fight corruption,
I WILL make all pensioners rich,
Ι WILL attract foreign investments,
I WILL reduce taxation,
I WILL . . . . Τι ξέχασα ρε παιδιά;
-Πρόεδρε, δεν είπαμε τίποτε για τα εξωτερικά θέματα. Τα σκόπια, το κυπριακό, τους ρώσικους αγωγούς και τις συμφωνίες με τους κινέζους για τα λιμάνια, πετάχτηκε πάλι ο Ραγκούσης.
-Ραγκούση, δεν πάς καλά. Πρώτο εδώ μιλάμε οικονομικά, είμαι πολύ ανεβασμένος σήμερα και με κόβεις. Δεύτερο, να μη φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν, έχουμε και υποχρεώσεις παιδάκι μου, είσαι εντελώς γκάγκα; Σούχω πεί τόσες φορές να είσαι πιο low-profile, μουλωχτός άνθρωπέ μου, έχεις λαλήσει μου φαίνεται.
-Βλέπει την ευκαιρία ο έτερος γλύφτης, ο Παπακωνσταντίνου, και την αρπάζει από τα μαλλιά. Τέλειο, φανταστικό σχέδιο Πρόεδρε, έχω πάθει την πλάκα μου με την ευφυϊα σου. Δύο γιγαντοτεράστια μυαλά γεννήθηκαν στη γή, ο Αϊνστάϊν και εσύ, αλλά αυτός πέθανε.
-Μπράβο παιδί μου, θα πάς μπροστά, του λέει συγκαταβατικά ο Γιωργάκης. Γράψε τα υπόλοιπα μόνος σου και στείλτο στα κανάλια, να το παίξουν στις ειδήσεις των 8.
-Το μεταφράζω και το στέλνω αμέσως, Πρόεδρε. Να κάνω και ζωντανό να το παρουσιάσω το βράδυ στον Πρετεντέρη;
-Βρείτε τα με το Ραγκούση, μισά κανάλια ο ένας, μισά ο άλλος, πρόσταξε ο Γιωργάκης. Waiter, another coffee, please, φώναξε στο γκαρσόνι.
Ο Ραγκούσης χαμογέλασε με ανακούφιση.
-Θα σκάσει απόψε από τη ζήλεια του εκείνος ο κουρασμένος, Πρόεδρε. Γκαρσόν άλλο ένα καπουτσίνο παρακαλώ.