Να προχωρήσουμε σε πλήρη κάθαρση του μιντιακού τοπίου. Οι ad hoc πολιτικές εξυπηρετούν μόνο τις συγκυριακές επιδιώξεις του ενός ή του άλλου. Επομένως, αν καταργηθεί η ανωνυμία (πώς άραγε; Στην Κίνα πρόσφατα το προσπάθησαν, αλλά απέτυχαν) και φιμωθούν τα blogs, τότε:
Να καταργηθούν και τα «ρεπορτάζ» που στηρίζονται σε ανώνυμες αλλά «έγκυρες», «αποκλειστικές» και άλλες πηγές (όπως «κυβερνητικοί αξιωματούχοι», «υπουργοί της κυβέρνησης», «κομματικά στελέχη» κ.λπ.), οι οποίες συχνά υπάρχουν μόνο στο μυαλό των δημοσιογράφων και τροφοδοτούν τις στήλες των εφημερίδων και τις παρόλες στα παράθυρα των τηλεοπτικών ειδήσεων. Το όνομα του δημοσιογράφου που τα λέει δεν σημαίνει τίποτα σε κανέναν, τουλάχιστον από πλευράς αξιοπιστίας. Σήμερα όλοι είναι υπάλληλοι κάποιου.
Να καταργηθούν και οι καταγγελίες στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, οι οποίες δεν συνοδεύονται από το όνομα του καταγγέλλοντος (είναι γνωστή η πρακτική τα στοιχεία να «παραμένουν στη διάθεση του σταθμού», αλλά όχι στο κοινό).
Να καταργηθεί το αγγελιόσημο, το οποίο αποτελεί καθαρή χρηματοδότηση του δημοσιογραφικού κλάδου από το καταναλωτικό κοινό, λόγω μετακύλισης της σχετικής δαπάνης στις τιμές των προϊόντων που διαφημίζονται.
Να δημοσιευθούν τα ονόματα των διπλό, τριπλό-θεσιτών σε κρατικά Μέσα Ενημέρωσης, ( Η κυρία φως - νερό - τηλέφωνο σαρώνει) καθώς και το ύψος των αργομισθιών που εισπράττουν, προκειμένου να «επικοινωνούν» τις απόψεις της κυβέρνησης σε στήλες εφημερίδων και τηλεπαράθυρα.
Να δημοσιευθούν τα ονόματα των δημοσιογράφων που διατηρούν θέσεις σε γραφεία τύπου Δημοσίου και ΔΕΚΟ, οι οποίοι ταυτοχρόνως καλύπτουν «αξιόπιστα και αντικειμενικά» το ίδιο ρεπορτάζ για ιδιωτικά Μέσα.
Να ψηφιοποιηθεί και να εξεταστεί (από την πλευρά της δαπάνης) το «πόθεν έσχες» που όλοι οι δημοσιογράφοι είναι υποχρεωμένοι να καταθέτουν κάθε χρόνο στον Άρειο Πάγο.
Να συνεχίσουμε; Οι στρεβλώσεις στη μιντιακή αγορά της χώρας είναι άπειρες και συντηρούνται από τις κυβερνήσεις για λόγους ελέγχου και χειραγώγησης.
Αυτό που κανείς δεν έχει καταλάβει είναι ότι η κοινωνική αξία των παραδοσιακών Μέσων Ενημέρωσης έχει αρχίσει να υποχωρεί. Ή μάλλον, να το θέσω καλύτερα. Οι ιθύνοντες μόλις άρχισαν να αντιλαμβάνονται τη δύναμη του διαδικτύου και προσπαθούν να τη δαμάσουν.
Στην εποχή των κατεστημένων μίντια, των διαπλεκομένων και των “νταβατζήδων” (όπως έχει πει και ο Κ. Καραμανλής), τα blogs παίζουν τον ρόλο των Σαμιζντάτ, των άλλοτε κρυφών κειμένων του 1950 στη Ρωσία. Υπερβολικό επιχείρημα; Για να δούμε…
75 BLOGS ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
Αν φιμωθούν τα blogs, τότε…
Μήπως είναι η ώρα να σταματήσουμε να ασχολούμεθα με την παραπληροφόρηση του συστήματος ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ; Από ότι δείχνουν τα γεγονότα ,μας έδωσε τροφή και μερικοί bloggers την κατάπιαμε αμάσητη. Το θέμα δίωξη η μη των blog το πλασάρε πολύ έξυπνα για να έχουμε «παιχνίδι» να παίζουμε και να ξεχάσουμε όλα τα άλλα. Από ότι βλέπω ,η τσίμπησαν πολλοί το «δόλωμα» η κάποιοι παίζουν παιχνίδια παράξενα και το «συντηρούν». Όταν μπαίνεις στην μύτη του ξεπουλημένου συστήματος και τους βγάζεις τα άπλυτα τους, λογικό είναι ότι θα προσπαθήσουν να σε πολεμήσουν με όποιο τρόπο μπορούν .θεμιτό η αθέμιτο αφού είναι πολλά τα λεφτά Άρη. Το θέμα είναι. Μπορείς να αντέξεις; Εάν ναι έχει καλώς. Εάν όχι τα παρατάς κι πας να παίξεις βόλους σπίτι σου. Το διαδίκτυο έχει ορισμένες ασφαλιστικές δικλίδες για όσους ξέρουν που δεν μπορεί ο κάθε εκκολαπτόμενος Χίτλερ να τις σπάσει. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού. Εμείς θα συνεχίσουμε να τους βγάζουμε τα άπλυτα ότι και να κάνουν διότι δεν μας αρέσουν οι βόλοι. Προτιμάμε να ρίχνουμε «βόλια» στο ιντερνέτ. Ο κόσμος πάει μπροστά, και αλλοίμονο μας εάν μπορούσαν μια χούφτα φασιστόμουτρα να γυρίσουν πίσω το ρολόι. Απλά είναι κραυγές απελπισμένων πολιτικών δεινόσαυρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου