«Συγκρούσεις για τη σχολή της Χάλκης»
Η Τουρκία μπορεί να «βαφτίσει» χιλιάδες πολίτες της «χριστιανούς».
Το θέμα της επαναλειτουργίας της Σχολής Χάλκης που έθιξε σε προηγούμενο φύλλο ο αναγνώστης μας κ. Μιχ. Βάρδας , προκάλεσε αντιδράσεις. Λάβαμε δύο επιστολές ιερωμένων τις οποίες παραθέτουμε μαζί με τις παρατηρήσεις του κ.Βάρδα για όσα υποστηρίζουν. Ο διάλογος πάντοτε είναι ωφέλιμος. Και δίνει τη δυνατότητα στον κάθε πολίτη και κατά… προτεραιότητα στον αναγνώστη του «ΠΑΡΟΝ» να γνωρίζει τις απόψεις διαφορετικών πλευρών , για να διαμορφώσει τη δική του θέση.
«Κύριε Διευθυντά»
Στο ¨ΠΑΡΟΝ¨ της Κυριακής 5/7/2009 είδαμε μια επιστολή του Μ.Βάρδα με θέμα «Τούρκος ή Εβραίος ο Οικουμενικός Πατριάρχης σε λίγα χρόνια». Ο επιστολογράφος μιλώντας πρώτα για τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης αναφέρει ότι ‘’υπήρχε για να εκπαιδεύει και να επιμορφώνει κληρικούς για τις ανάγκες της ελληνορθόδοξης κοινότητας της Κωνσταντινουπόλεως και των νήσων Ίμβρου και Τενέδου’’. Καλό θα είναι πριν κάνουμε λόγο για τέτοια ευαίσθητα θέματα να κατέχουμε ιστορία. Η θεολογική Σχολή Χάλκης ιδρύθηκε το 1844 για τις εκπαιδευτικές ανάγκες της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως ειδικότερα και της Ορθοδοξίας γενικότερα. Σε αυτήν φοιτούσαν φοιτητές απ’ολον τον κόσμο γι’αυτό και ο χαρακτήρας είναι διεθνής. Η σχολή έκλεισε το 1971 με νόμο του τουρκικού κράτους που απαγορεύει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Στη συνέχεια ο κ.Βάρδας κάνει μια πρόβλεψη πως ‘’ύστερα από 40 ή 50 χρόνια ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν θα είναι Έλληνας’’. Πρώτον αυτό δεν το προβλέπει κανένας τουρκικός νόμος. Το λέει η Συνθήκη της Λωζάννης και η συνθήκη αυτή εύκολα αλλάζει αν μάλιστα η Τουρκία γίνει μέλος της ΕΕ. Δεύτερον , το Φανάρι έχει περάσει πολύ δυσκολότερες φάσεις μέσα στην ιστορική του διαδρομή. Κι όμως υπάρχει και στέκεται όρθιο. Εκτός από τις ανθρώπινες επιθυμίες , τις προβλέψεις και τους σχεδιασμούς υπάρχει και η δύναμη του Θεού που σκεπάζει και προστατεύει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τη ρωμιοσύνη. Αν ο καλός επιστολογράφος σας είχε βρεθεί σε μια μόνο θεία λειτουργία στον πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου θα μπορούσε εύκολα να κατανοήσει ότι εκεί ζει η Ορθοδοξία και του γένους η ιστορία. Αυτό δεν σβήνουν με ανθρώπινους νόμο0υς ούτε με μαθηματικές εξισώσεις.
Αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Ηλιάκης
Ν.Φιλαδέλφεια.»
Σημ «Π». Μακάρι να ήταν έτσι όπως τα λέτε. Όμως η αλήθεια και η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Προϋπόθεση του τουρκικού νόμου είναι να έχει ο υποψήφιος για Οικουμενικός Πατριάρχης τουρκική υπηκοότητα.
«Εντιμότατε κύριε Διευθυντά»
Εύχομαι να είστε πάντα καλά και δια της έγκριτου Εφημερίδας σας να υπεραμύνεστε των συμφερόντων της Πατρίδος μας όπως άλλωστε το πράττετε επιτυχώς όλα αυτά τα χρόνια.
Παρακαλώ δε όπως μου επιτρέψετε σχετικώς με την επιστολή του αναγνώστου σας Μ. Βάρδα («ΠΑΡΩΝ» 5-7-2009 σελ 37) και προς αποκατάσταση της πραγματικότητος και ενημέρωση των αναγνωστών σας , να γράψω τα εξής.
1) Η Θεολογική Σχολή της Χάλκης η οποία λειτουργεί από τα μέσα του 19ου αιώνα δεν λειτουργεί ως Ιερατική αλλά ως καθαρά Θεολογική από την οποία απεφοίτησαν Πατριάρχες , Μητροπολίτες , Επίσκοποι , Ιεροκήρυκες όλων των Πατριαρχείων και των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών. Απόφοιτοι αυτής ανεδείχθησαν Καθηγητές Πανεπιστημίων , Μέσης Εκπαιδεύσεως και Ερευνητές Ανωτάτων Πνευματικών Ιδρυμάτων. Άρα η λειτουργία της δεν αφορά μόνον το Ιερόν Κλήρον Κωνσταντινουπόλεως και τν Νήσων Έβρου και Τενέδου.
2) Η Θεολογική Σχολή της Χάλκης λειτουργούσε έως το 1971 και σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς φοιτούσαν ανεμπόδιστα Ορθόδοξοι (και Έλληνες) από παντού, Η επαναλειτουργία της κακώς σήμερα συνδέεται με την ανάδειξη των Μούφτηδων της Θράκης , η εκλογή και ο διορισμός των οποίων εξαρτάται καθαρά από την υφιστάμενη νομοθεσία του Κράτους μας , πολίτες του οποίου είναι.
3) Είναι αδύνατον να φοιτούν στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης αλλόθρησκοι διότι ο σκοπός της λειτουργίας της Σχολής όπως και των άλλων ανά τον κόσμον Θεολογικών Σχολών είναι η σπουδή της Διδασκαλίας του Ιησού Χριστού και της Θεολογίας των Πατέρων και Μεγάλων Διδασκάλων της Εκκλησίας μας.
4)Η τήρηση των συνταγματικά κατοχυρωμένων Όρων της Πατριαρχικής Πράξεως του 1928 είναι προϋπόθεση για την κανονικότητα στη ζωή της Εκκλησίας. Θα είναι σφάλμα και αιρετική διάθεση η ταύτιση των δήθεν εθνικών συμφερόντων μας με τη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
5)Το εάν μετά 50 ή 100 ή 200 χρόνια θα υφίσταται Ρωμιός Πατριάρχης στη Βασιλεύουσα Πόλη όλοι εμείς δεν τον γνωρίζουμε. Για όλα αυτά προνοεί ο Θεός , τον Οποίο Θεό εμείς βγάζουμε από τους προγραμματισμούς μας γιατί νομίζουμε ότι είμεθα κυρίαρχοι της κοντόφθαλμης πορείας μας. Ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος πάντοτε έλεγε ότι δεν πρέπει να είμεθα γραικύλοι με ότι από συνεπάγεται.
6) Κανένα πρόβλημα δεν πρόκειται να δημιουργηθεί εάν στο μέλλον οι επιτροπικών παραχωρηθείσες Μητροπόλεις στη Διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος επανέλθουν εις αυτήν του Οικουμενικού Θρόνου. Δεν νομίζω ότι οι Μητροπολίτες της Κρήτης , των Δωδεκανήσων , και των Ελληνικών Αρχιεπισκοπών και Μητροπόλεων του Εξωτερικού δεν εξυπηρετούν κη της Σχολής της Χάλκης η πολιτική της Τουρκίας ρίχνουμε νερό στον μύλο της ιμπεριαλιστικής ρωσικής εκκλησιαστικής πολιτικής. Οι Ελληνορθόδοξοι τον Πατριάρχη τον βλέπουν ως τον Πατέρα του Γένους και επιθυμούν και εύχονται να είναι εκει που το έταξε η ιστορία για να ανάβει το καντήλι της Πόλης και να κρατά ανύσταχτη την ελπίδα και τις προσδοκίες των Ρωμιών.
Αρχιμ. Τίτος Χορτάτος
Ιεροκήρυξ»
Να μην φορτώνουμε στον Θεό τις δικές μας υποχρεώσεις.
Και η απάντηση:
«Αγαπητέ κύριε Κουρή
Ευχαριστώ θερμώς τους Αρχιμανδρίτες κ.Τιμόθεον Ηλιάκην και Τίτον Χορτάτον που θέλησαν να σχολιάσουν επιστολή μου σχετική με την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής Χάλκης (ΘΣΧ) που δημοσιεύσατε την 5/7/09.
Επ’αυτων έχω να παρατηρήσω τα εξής:
1. Η πρόνοια της Συνθήκης της Λωζάννης (1923) έχει κυρεθεί με τουρκικό νόμο συνεπώς είναι ακόμα πιο ισχυρή η σχετική διάταξη. Η είσοδος της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξαιρετικά αμφίβολή επί του παρόντος δεν πρόκειται να καταργήσει τη Συνθήκη της Λωζάννης (1923) ούτε η είσοδος της Γερμανίας και της Γαλλίας κατήργησε τη Συνθήκη των Βαρσαλλιών ούτε η είσοδος της Αυστρίας κατήργησε τη Συνθήκη του Σεν Ζερμέν (1919).
2.Στη ΘΣΧ δεν πρόκειται να φοιτήσουν φυσικά …αλλόθρησκοι. Θα φοιτήσουν χριστιανού αλλογενείς. Ως γνωστόν υπάρχουν εβραίοι το γένος πολίτες που είναι χριστιανοί κατά το θρήσκευμα το δε σύγχρονο τουρκικό κράτος μπορεί ευχερώς να ‘βαπτίσει’ μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες πολίτες του ως «χριστιανούς» και να τους στείλει στη ΘΣΧ για… ανώτερες σπουδές. Που είναι το πρόβλημα;
3. Τα εθνικά μας συμφέροντα οφείλουν να είναι ανεξάρτητα από τις δικαιοδοσίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Ελλάς δεν πρέπει να συμπαρασταθεί στο Φανάρι στις δύσκολες εποχές που τώρα διέρχεται.
4. Η αντίληψη του πατρός Τίτου ότι για όλα προνοεί…ο Θεός δίδει σε εμάς του ανθρώπους μυαλό για να μπορούμε να σκεπτόμαστε και να αποφασίζουμε τα δέοντα. Δεν μπορούμε αγαπητέ κύριε Κουρή να αρνηθούμε να σκεπτόμαστε και να «φορτώνουμε» στο Θεό μία αυτονόητη δική μας υποχρέωση.
Μιχάλης Σ. Βάρδας
Διπλ. Μηχανολόγος – Ηλεκτρολόγος μηχανικός ΕΜΠ
Σε 50 χρόνια δεν θα υπάρχει Οικουμενικός Πατριάρχης Έλλην το γένος…
Είναι η πρώτη φορά που ελεύθερα φίλοι αναγνώστες διατυπώνουν τις απόψεις τους. Μια επιστολή του κ. Μιχάλη Βάρδα σχετικά με τη λειτουργία της Θεολογικής Σχολής Χάλκης προκάλεσε αντιδράσεις πιθανότατα υποκινούμενες από το Φανάρι με βάση το γεγονός ότι οι παρεμβάσεις προέρχονταν από άτομα που έχουν δεσμούς με το Οικουμενικό Πατριαρχείο όπως ο δρ. Γεώργιος Τσέτσης Μ. Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Πατριαρχείου που είναι ο τρίτος που με επιστολή του επικρίνει τα όσα έγραψε ο κ.Βάρδας.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι μπήκαμε σε … άβατα θέματα , συμφωνίες και συμβιβασμούς. Χαιρόμεθα πάντως που το «ΠΑΡΟΝ» άνοιξε ένα καυτό θέμα ώστε να φωτισθούν τα συν και τα πλην πριν δεχθούμε μια λύση που επί της ουσίας για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία δεν θα αποφέρει κανένα όφελος αντίθετα θα οδηγήσει στον αφελληνισμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Δημοσιεύουμε την επιστολή του Πρωτοπρεσβύτερου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και την απάντηση του κ. Μιχάλη Βάρδα.
«Αξιότιμε κύριε Διευθυντά,
Στις 5 λήγοντος μηνός Ιουλίου ‘Το Παρόν’ φιλοξένησε επιστολή του κ. Μιχάλη Σ. Βάρδα αναφερόμενη στο πολυσυζητημένο τελευταίως θέμα της επαναλειτουργίας της θεολογικής σχολής της Χάλκης. Στο γράμμα αυτό ο επιστολογράφος σας ασκούσε κριτική στην Ελληνική κυβέρνηση για την έμμονη της στο θέμα αυτό και θεωρούσε ότι η τυχόν εκ μέρους των τουρκικών Αρχών χορήγηση άδειας λειτουργίας της Σχολής θα ήταν δώρον άδωρον αλλά και άκρως επικίνδυνο για την Ελλάδα. Ο κ. Βάρδας διατεινόταν ότι η Σχολή της Χάλκης ύπαρχε για να επιμορφώνει κληρικούς προοριζόμενος να καλύπτουν μόνο τις ανάγκες των Ελληνορθόδοξων κοινοτήτων της Κωνσταντινούπολης , της Ίμβρου και της Τενέδου. Και προέβλεπε ότι μετά τη συρρίκνωση του ομογενούς στοιχείου στην Τουρκία οι σπουδαστές της Χάλκης κατ ανάγκην δεν θα είναι πλέον Έλληνες αλλά Σύροι , Αιγύπτιοι , Εβραίοι , και Τούρκοι (δεν διευκρίνιζε όμως αν οι τελευταίοι θα είναι ιουδαίοι και μουσουλμάνοι το θρήσκευμα εκτός αν έχει την εντύπωση ότι Ισλάμ και Ιουδαϊσμός είναι παρακλάδια της Ορθοδόξου Εκκλησίας!) οι όποιοι σε μερικές δεκαετίες θα κληθούν να επανδρώσουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και έτσι ‘’ο μελλοντικός (μουσουλμάνος το θρήσκευμα;!) Τούρκος Πατριάρχης’’ (sic) θα έχει το δικαίωμα να επηρεάζει και να καθορίζει τις τύχες των ελληνικών Μητροπόλεων της Κρήτης του Αιγαίου και των λεγόμενων ‘’Νέων Χωρών’’. Αντιπαρέρχομαι τους ανωτέρω ισχυρισμούς που αν μη τι άλλο αγγίζουν τα όρια της φαιδρότητας. Ωστόσο θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η Σχολή της Χάλκης δεν είχε διόλου περιορισμένο τοπικό χαρακτήρα. Από τα πρώτα χρόνια της ιδρύσεως της το 1844 είχε μια οικουμενική διάσταση και μια διορθόδοξη αποστολή όπως και ο Θρόνος που την ίδρυσε αλλά και εκατοντάδες Ελλαδικοί , Κύπριοι , Σέρβοι , Αιθίοπες , Αιγύπτιοι , Λιβάνιοι , και Σύροι (αραβορθόδοξοι όμως και όχι μουσουλμάνοι!) πολλοί από τους οποίους ανέλαβαν επισκοπικές Αρχιεπισκοπικές και Πατριαρχικές έδρες στις χώρες τους ενώ έτεροι αναδείχθηκαν επιφανείς πανεπιστημιακοί διδάσκαλοι. Το γράμμα αυτό είναι δηλωτικό της άγνοιας πολλών Νεοελλήνων όσον αφορά στη φύση την πανορθόδοξη αποστολή και το διακόνημα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των ιδρυμάτων του. Και είναι κρίμα αλλά και επιζήμιο για το Γένος να διοχετεύονται παρόμοιες αναλήθειες και κακεντρέχειες τη στιγμή κατά την οποία βάλλεται πανταχόθεν το Φανάρι και κινητοποιούνται ουκ ολίγοι προκειμένου να επιβάλουν στην καθ’ημάς Ανατολή μια ‘’Νέα Τάξη Ορθοδόξων Πραγμάτων’’.
Γενεύη , 27 Ιουλίου 20009
Δρ. Γεώργιος Τσέτσης
Μ. Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Πατριαρχείου»
Διολισθαίνει…
«Αγαπητέ κύριε Κουρή,
Ευχαριστώ τον Μ. Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού Πατριαρχείου δρα Γεώργιον Τσέτσην που θέλησε να σχολιάσει την επιστολή μου σχετικά με τη μη ενδεικνυόμενη υπό τις παρούσες γεωπολιτικές προϋποθέσεις επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης (ΘΣΧ) που εδημοσιευθει στο φύλλον 5/7/09 της έγκριτης εφημερίδας σας.
Αν ο δρ. Τσέτσης είχε μελετήσει με την επιβαλλόμενη προσοχή το κείμενο αυτής αλλά και την παρέμβαση μου που φιλοξενήσατε 14 μέρες αργότερα (‘’ΤΟ ΠΑΡΟΝ’’ Της 19/7/09) δεν θα είχε χρειαστεί να διολισθήσει σε άχρηστους προσωπικούς χαρακτηρισμούς που απλώς δυσχεραίνουν τον εποικοδομητικό διάλογο.
Στη ΘΣΧ δεν πρόκειται φυσικά να σπουδάζουν… αλλόθρησκοι. Θα σπουδάζουν τον Λόγο του Θεού χριστιανοί αλλογενείς. Υπάρχουν εβραίοι το γένος πολίτες που είναι Χριστιανοί , Σύροι , Αιγύπτιοι , και Τούρκοι . Η σύγχρονη Τουρκία στα πλαίσια της στρατηγικής αναδιάταξης της Εγγύς Ανατολής μπορεί ευχερώς να ‘’εκχριστιανίσει’’ μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες τούρκους πολίτες και να τους αποστείλει για ακαδημαϊκές σπουδές στη Χάλκη. Μήπως δεν έχει αποστείλει 120.000 εποίκους στη βόρεια Κύπρο;
Θα περίμενα από τον δρα Τσέτση να συμφωνήσει μαζί μου στη θλιβερή διαπίστωση ότι σε 50 χρόνια από σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν θα είναι Έλλην το γένος. Λυπούμαι που δεν το πράττει αναλισκόμενος σε ήσσονος σημασίας αναφορές. Το Πατριαρχείο της Αντιόχειας χάθηκε για τον Ελληνισμό πριν από 40 περίπου χρόνια. Σήμερα φαίνεται ότι δεν υπάρχουν επαρκείς δυνάμεις ικανές να αποτρέψουν το εκτουρκισμό της ‘’καθ’ημας Ανατολής’’ και του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας.
Μιχάλης Σ. Βάρδας, διπλ. μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος μηχανικός ΕΜΠ,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου