ΒΙΤΑΛΗΣ. Μπήκα στην γραμμή της μάχης ένοπλος και ένστολος

Μην ψάχνετε για τους αγωνιστές! Υπάρχουν, ζουν δίπλα μας, έχουν περγαμηνές. Αντιστάθηκαν στη Νέα Τάξη δίπλα στους Σαντινίστας στις φυτείες και στις ζούγκλες της Νικαράγουα, στα ορεινά μονοπάτια της Βοσνίας δίπλα στους απόγονους των Τσέτνικς και κατά των απογόνων των Ουστάσι και συνεχίζουν απτόητοι τον αγώνα τους. Ο λόγος για τον φίλο μου ( ixnos) Σταύρο Βιτάλη, εκπρόσωπο Τύπου του Πανελληνίου Μακεδονικού Μετώπου, ο οποίος δεν φοβάται τη Νέα Τάξη και τα εν Ελλάδι τσιράκια της. Το γιατί το εξηγεί ο ίδιος: «Η συνείδησή μου, ως ελεύθερος πολίτης, ως άνθρωπος και ως Έλληνας, δεν μου επέτρεψε την ώρα που μπροστά μου γίνονταν εγκλήματα κατά των δύο αυτών λαών, να παραμένω απλός καταγραφέας των γεγονότων.» Η διεθνής λοιπόν κοινότητα, λειτουργεί όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις (βλέπει π.χ. Κύπρος) με μυωπικά γυαλιά. Και αυτό γιατί συντρέχουν δύο βασικοί λόγοι του καθορισμού της στάσης της: ο πρώτος λόγος που έχει επικρατήσει και ως κυρίαρχη πολιτική επιλογή και στην Ελλάδα, είναι το περίφημο νεοταξικό νεοφιλελεύθερο μοντέλο πολιτικών επιλογών του τύπου business above all (πάνω από όλα οι επιχειρήσεις). Ο δεύτερος λόγος είναι οι αμερικανικές βάσεις που έχουν στηθεί στα Σκόπια, των οποίων εγγυητικός παράγοντας είναι το σταλινοφασιστικό καθεστώς του Γκρουέφσκι. Οι εργολάβοι και μεταπράτες που ελέγχουν τα ελληνικά ΜΜΕ, πολύ απλά, όπως ιστορικά πάντα έκανε το περίφημο αυτό μεταπρατικό κεφάλαιο της χώρας μας - που ποτέ δεν εξελίχθηκε σε εθνικό - σε πολλές περιπτώσεις στην ιστορία αυτής της δύσμοιρης πατρίδας, πριονίζουν για μια ακόμη φορά το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται. Θα μου πείτε, αυτό ποσώς τους ενδιαφέρει. Τόσο στο απώτερο, όσο και στο πρόσφατο παρελθόν, το μεταπρατικό, παρασιτικό κεφάλαιο που κατοικοεδρεύει στον τόπο μας από την εποχή του Όθωνα, δεν είχε ποτέ τη συνείδηση του εθνοχώρου, όπως τον αντιλαμβανόμαστε εμείς ο απλός λαός. Γι’ αυτό όπως λέει και ο λαός μας, με την πρώτη ευκαιρία, τα μαζεύουν και την κάνουν για Ελβετία.

Σταθήκατε στο πλευρό των Σέρβων αδερφών μας, πριν είχατε πολεμήσει με τους Σαντινίστας. Τι σας ώθησε να βάλετε σε κίνδυνο τη ζωή σας και να μπείτε στο στόχαστρο των ανθρώπων των ΗΠΑ;

Και στις δύο περιπτώσεις, βρέθηκα καταρχάς κοντά στους λαούς της Νικαράγουας και της Σερβίας, ως δημοσιογράφος, για να καλύψω τις πολεμικές επιχειρήσεις των Αμερικανών εναντίων τους. Η συνείδησή μου, ως ελεύθερος πολίτης, ως άνθρωπος και ως Έλληνας, δεν μου επέτρεψε την ώρα που μπροστά μου γίνονταν εγκλήματα κατά των δύο αυτών λαών, να παραμένω απλός καταγραφέας των γεγονότων. Έτσι, με κεντρικό σκεπτικό την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας των δύο αυτών λαών, άφησα στην άκρη τη δημοσιογραφική ταυτότητα και μπήκα στην γραμμή της μάχης ένοπλος και ένστολος. Για να μπορώ να κοιτώ τον εαυτό μου στον καθρέπτη χωρίς να ντρέπομαι και να μπορώ να λέω σήμερα στα παιδιά μου, πως όταν χρειάστηκε να υπερασπιστώ τις αξίες μου, δεν προτίμησα το κλασικό «δεν ήταν δική μου αρμοδιότητα» πηγή