Ο κ. Παπούλιας για άλλη μια φορά έκανε… διαπιστώσεις και… ευχολόγια . «Η ευθύνη για την ελληνική παρακμή βαρύνει κυρίως την πολιτική τάξη που έχει την υποχρέωση να καθοδηγεί τις εξελίξεις και η αποδοκιμασία που δέχεται σήμερα το πολιτικό σύστημα είναι πολλές φορές ακατέργαστη μέσα στη γενίκευσή της, αλλά στον πυρήνα της δίκαιη» είπε, και κάλεσε το κράτος, «τον μεγαλύτερο παραβάτη» όπως είπε, να αποδείξει ότι «η ισονομία ισχύει για όλους, χωρίς εξαιρέσεις για τους ισχυρούς», διευκρινίζοντας ωστόσο ότι «η διαμαρτυρία είναι δίκαιη και δικαιολογημένη, όχι όμως όταν εκφράζεται με συντεχνιακό αυτισμό και αδιαφορία για την κοινωνική πλειοψηφία»., και παρά την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, «η διοίκηση δεν εκσυγχρονίστηκε, οι σχέσεις πολιτών και πολιτικού συστήματος παρέμειναν πελατειακές, το κράτος δικαίου δεν αναπτύχθηκε επαρκώς, στην ελληνική κοινωνία επικράτησαν νοοτροπίες κοντόθωρες και καταστροφικές». Η νέα γενιά, θα υποφέρει περισσότερο από όλους, καθώς «της παραδίνουμε μια χώρα που έφθασε στα όρια της χρεοκοπίας» και υπογράμμισε ότι «το λιγότερο που της οφείλουμε είναι να της διασφαλίσουμε καλύτερη παιδεία, ένταξη στην παραγωγή, να της δώσουμε προοπτική και επομένως, να δώσουμε προοπτική στη χώρα». Έριξε και το ευχολόγιο η ελληνική πολιτική τάξη «να κάνει τη δημοκρατία να λειτουργήσει, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, με αλλαγές που δεν έγιναν για δεκαετίες, στις οικονομικές και διοικητικές δομές, στη σκέψη και στις στάσεις ζωής». Το μόνο όμως που θα μείνει στην ιστορία είναι πως ήταν ο πρόεδρος-γλάστρα ,και πως επί θητείας του η χώρα έχασε τον ανθό της, διότι υπήρξε τεράστιο μεταναστευτικό ρεύμα από την νεολαία της χώρας με αποτέλεσμα να κοντεύουμε να γίνουμε, θέρετρο πειναλέων γερόντων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου