Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Στον… χώρο σου, η στον… χώρο μου;


Ο ηγέτης των Γκρίζων Λύκων (δεν το λέμε μόνο εμείς, έτσι τον ονομάζουν και οι ίδιοι, στην ιστοσελίδα τους www.ulkuocaklari.org.tr) επισκέφθηκε τα μέρη μας και έφυγε, χωρίς να εισπράξει (μέ την εξαίρεση της Ξάνθης) ούτε μία αποδοκιμασία, για να συνεχίσει την ιδιωτική του περιοδεία σε Καβάλα – Θεσσαλονίκη και μετά σε Βουλγαρία – Σκόπια – Κόσσοβο. Τί να περιγράψεις όμως τώρα πια εσύ στον τόπο αυτόν και – κυρίως – για ποιόν να το κάνεις; Να πεις ότι μπαίνοντας στο Μέγα Δέρειο έπαιζαν τα μικρόφωνα οθωμανικά πολεμικά εμβατήρια; «Ε και», θα σου πουν, «τί έγινε»; Να πεις πώς ο πρόεδρος πολιτιστικού σωματείου υποδέχεται τον αρχιφασίστα και δημοσιογράφος του μειονοτικού Τύπου (συγκεκριμένα, ο διευθυντής της τουρκοφυλλάδας της Κομοτηνής «Μπιρλίκ» Ιλχάν Ταχσίν) του φιλάει το χέρι, όπως ακριβώς το ίδιο άλλωστε κάνουν και δημοτικοί σύμβουλοι του Δήμου Αρριανών; «Δικαίωμά τους», έτσι δεν είναι; Να γράψεις ότι περιόδευσε στην περιοχή με ακολουθία, από ντόπιους και μη, πού έκανε το σήμα των Γκρίζων Λύκων μπροστά στις κάμερες;….E και ..δημοκρατία σου λένε έχουμε. Η μοναδική έγνοια των Αρχών ήταν να μη γίνει κανένα επεισόδιο και έτσι γέμισαν τον κόσμο μέτρα ασφαλείας. Το κάθαρμα εκείνο πού μέχρι πέρσι παρίστανε τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο Γιώργος Παπανδρέου, κατήργησε, βλέπετε, τη βίζα για τα πράσινα διαβατήρια και έκτοτε όποιος κοπρίτης και όποια πρακτοράντζα θελήσει, έρχεται ανά πάσα στιγμή στη Θράκη! Ακόμη και όσοι κηρύχτηκαν στο παρελθόν ανεπιθύμητοι, έρχονται πλέον χαλαρά! Τί λέει η νέα μας Κυβέρνηση, άπαξ και δόθηκε κάτι στους απέναντι, δεν μπορούμε να το πάρουμε πίσω; Αλλά και ποιά Κυβέρνηση να σε σώσει (ακόμη και στην ακραία περίπτωση που θα υποθέταμε ότι θα το…ήθελε), όταν στη Θεσσαλονίκη αυτοί πού διαδηλώνουν έξω από το τουρκικό Προξενείο, βρίσκουν απέναντί τους …ακροαριστερούς και αντιεξουσιαστές (τρομάρα τους!) – ως αυτόκλητους υπερασπιστές του Γκριζόλυκου; Είπαμε: είμαστε απολύτως άξιοι της μοίρας μας. Και ώρες – ώρες το συμπέρασμα ότι αυτός ο γελοίος τόπος όχι μόνο δεν μπορεί, αλλά και δεν του αξίζει πλέον να σωθεί, γίνεται πραγματικά αδυσώπητο…
Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου