« Μ΄έρχεται να ξεράσω....μόνο που το βλέπω....μόνο που θυμάμαι΄΄»

Το παρακάτω κείμενο  μου το έστειλε στο toerwthmatologio συνάδελφος απόστρατος, ο οποίος περιγράφει την ιστορία εμπλοκής των αξ/κών, κυρίως, των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά ειδικά της Π.Αεροπορίας,  μια μακρά μεταπολιτευτική περίοδο. Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα τα εκπροσώπησαν αλλά και εξυπηρέτησαν επάξια, δυστυχώς, αφελείς ΄΄συνάδελφοι΄΄ οι οποίοι με κίνητρα πλήρως ιδιοτελούς υποτέλειας έπεσαν στις παγίδες που τους τις έστησαν επιμελώς, οι παμπόνηροι πολιτικοί. Θα έλεγα πως, ο συγγραφέας του κειμένου, ήταν πολύ ευγενής και επιεικής στην ανάλυσή του. Αν η υστεροφημία ήταν αυτοσκοπός και η αυτογνωσία στοιχείο της προσωπικότητας των περισσοτέρων απόστρατων ΄΄Στρατηγών΄΄ θα έχουν ιδιαίτερη αξία τα σχόλια τους, στο παρακάτω κείμενο.  εγώ, σπάνια έχω δει, ΄΄εν ροή΄΄ και ΄΄εν ενεργεία΄΄ επαναστάτες, πτεράρχους!! Παρουσίαζαν όπλα και επιθεωρούσαν αγήματα σε κατά τεκμήριον μέτριους πολιτικούς προϊσταμένους, 'έτσι ώστε σήμερα να μην έχουν το παραμικρό δικαίωμα ,δια να ομιλούν. Δικαιολογίες τραπεζοκόμου, δεν αρμόζουν σε κανέναν.

   Άλλωστε ας φρόντιζαν να έχουν, ο καθένας, τα άλλοθι τους. Μετά από την απομάκρυνση από τα ταμεία, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Και θα πρέπει να τονίσω ότι αναφέρομαι στην πλειοψηφία όλων εκείνων, των ΄΄Στρατηγών΄΄, που γνώριζαν πολύ καλά, πως δούλευε το σύστημα.  εκείνους που έκαναν το κορόιδο, εν ονόματι μιας θέσης ΝΑΤΟ, μιας ευμενούς μετάθεσης, μιας κερδοφόρου τοποθέτησης ,μιας προαγωγής ή ενός καταπληκτικού σχολείου. Όλους εκείνους που ήξεραν την αξία τους και την εξαργύρωσαν, φορώντας κομματικές προβιές και πρασινομπλέ ταυτότητες, αναζητώντας αντιπαροχές. Εκείνους που ήξεραν αλλά και ξέρουν, τι ΄΄παίχτηκε΄΄ με τις αγορές του αιώνα, με τα γερμένα υποβρύχια, και με τα διάφορα εξοπλιστικά προγράμματα και παρόλα αυτά κάνουν το κορόιδο και στην ουσία καλύπτουν τους ΄΄μέτριους, κλέφτες΄΄ πολιτικούς. Όλους εκείνους τους ,σημερινούς ντεμέκ επαναστάτες, που υπηρέτησαν από θέσεις κλειδιά, όπου έβλεπαν, πως, κάποιοι γνωστοί, κατάκλεψαν τα ταμεία μας. Τώρα δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες. Θα παίρνουμε, ότι έχουν ευχαρίστηση, να μας δίνουν. Άλλωστε είμαστε, αντιπαραγωγικοί.
  Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, έχουν δίκιο όσοι λένε, πως είναι δυνατόν να έχουμε περισσότερους στρατηγούς από τον Αμερικανικό στρατό; Πως γίνεται να γίνονται στρατηγοί αξιωματικοί που αποστρατεύτηκαν ως ταγματάρχες, μέσα σε μιά νύχτα; Πως είναι δυνατόν γνωστοί άχρηστοι ΄΄θαλαμοφύλακες΄΄ να γίνονται ΄΄ανώτατοι΄΄; Τι θαύματα έγιναν και άνθρωποι με επίπεδο αγγλικών Βαμβακούλα να γίνονται ακόλουθοι στην Ουάσιγκτον; Τι μαγικά μαγειρέματα και τι συνταγές ακολούθησαν, για να επανακριθούν άνθρωποι και από τις δυό πλευρές της ανίκανης μεταπολιτευτικής εξουσίας, ώστε να κερδίσουν βαθμούς και θέσεις; Οι αναδρομικές κρατήσεις, σήμερα, δεν γίνονται τυχαία. Είναι συνέχεια και συνέπεια των αναδρομικών εισπράξεων που έγιναν, όλοι ξέρουμε που;
  Προς Θεού, δεν θέλω να υποτιμήσω κανενός έντιμου και ηθικού συναδέλφου την ιστορία, που παρασύρθηκε και αδικήθηκε εξ αιτίας πράξεων των άλλων. Είναι κρίμα  και άδικο, οι αυτονόητες εξελίξεις, η δεδομένοι κόποι και αξίες της δουλειάς μας, η ανεκτίμητη προσφορά μας, η σημαντικότητα του λειτουργήματος, η πλειοψηφία των άξιων συναδέλφων και η σοβαρότητα του όρκου που δώσαμε, να παραμερίζονται εν ονόματι της κερδοσκοπίας των ολίγων, ολίγιστων. Εμείς δεν κλέψαμε τον ιδρώτα κανενός. Εμείς δεν διεκδικήσαμε το δίκιο, κανενός άλλου. Το δικό μας δίκιο θέλουμε. Αλλά τα λόγια πρέπει να λέγονται  και μάλιστα, σταράτα. Καθρέφτες, δόξα τον Θεό, έχουμε όλοι στα σπίτια μας. Ας μιλήσουμε ,αφού κοιταχτούμε ,πρώτα.......       

Οι δεδομένοι μας τέλειωσαν

Στην πολιτική ιστορία του τόπου μας τα πολιτικά κόμματα προσπαθούσαν με σπάνια τέχνη να εγκλωβίσουν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας στην κάλπη, με ρουσφέτια και με το ιδεολογικό μπέρδεμα των πολιτικοοικονομικών θεωριών.
Τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, αυτό των υπηρετούντων στις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και των εν αποστρατεία, μοίραζε τις ψήφους τους σε όλα τα τότε κόμματα και έτσι στο τέλος της δεκαετίας του ’70 στις επετηρίδες των τριών όπλων των ΕΔ, βρίσκονται αξιωματικοί από όλο το πολιτικό φάσμα.

Με τον ερχομό του λαοπλάνου Ανδρέα στην εξουσία  η κατάσταση ανετράπη. Ήδη από το 1979-80 μεγάλο μέρος των ένστολων, που είχαν προβλέψει τον καλπασμό του ΠΑΣΟΚ, ανεγράφησαν μέλη του κόμματος......
Έτσι ξεκίνησε ο κομματισμός στις ΕΔ και με την δικαιολογία «των σταγονιδίων χούντας» άρχισε ένας ανελέητος διωγμός των μη πασόκων. Το χειρότερο ήταν ότι ο κομματισμός έφθασε πολύ χαμηλά στην ιεραρχία σε σημείο που ανθυπασπιστές, καλυπτόμενοι πίσω από την κομματική ταυτότητα, περιφρονούσαν ανωτέρους τους και αυτό εθεωρείτο φυσιολογικό. Δημιουργήθηκε δηλαδή ένα είδος πασόκου πολιτικού κομισάριου στις ΕΔ, το οποίο λειτουργούσε εκδικητικά κατά των υπολοίπων. Μεγάλη ανικανότητα που διέθεταν οι ΕΔ είχε προσχωρήσει στο κίνημα. Ταυτόχρονα, αποστρατεύτηκαν εκατοντάδες λαμπρά και ικανά στελέχη χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα επαγγελματικά τους προσόντα παρά μόνο τα κομματικά. Από πρακτικά της βουλής: Στις ετήσιες κρίσεις του 1982  και 1983 άρχισαν οι εκκαθαρίσεις στις ΕΔ με αποστρατείες 430 ανωτάτων αξιωματικών στον ΣΞ, 230 στην ΠΑ, 85 στο ΠΝ. Από το 1984 έως το 1989 αποστρατεύτηκαν 1357 αξιωματικοί του ΣΞ, 415 του ΠΝ, ενώ στην ΠΑ έγιναν όλα τα αίσχη. Μετά τον περίφημο Κουρή για να επιλεγεί Α/ΓΕΑ αποστρατεύτηκαν 18 αρχαιότεροί του και για τον Α/ΤΑ 28. Το 1988 για να γίνουν αντιπτέραρχοι οι Τζογάνης και Σταυρακάκης αποστρατεύτηκαν οι τάξεις του  61 και 62. Όλα είχαν έναν σοβιετικού τύπου προγραμματισμό. Για παράδειγμα το 1985 που ήταν προεκλογική περίοδος από τον ΣΞ αποστρατεύτηκαν 182, ενώ το 1986 μετά την επανεκλογή του ΠΑΣΟΚ 293.

Όλα αυτά τα χρόνια, όλως παραδόξως, η αντίδραση της ΝΔ ήταν τυπική. Επερωτήσεις στη βουλή για «σφαγές» αποστρατείες ικανών και τίποτε άλλο. Εκείνη την περίοδο περισσότερο αντιδρούσε ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ρίζος με τα καυστικά του άρθρα παρά το κόμμα. Η ΝΔ, υπεροπτικά πάντα, δεν προσέγγισε τους ένστολους και απόστρατους. Δεν άκουσε ειλικρινά τους εν ενεργεία, για τα προβλήματά τους, τις θέσεις τους για γενικότερα θέματα των ΕΔ, τους δε αποστράτους τους διαχειρίζονταν  διαχρονικά ως μόνιμους ψηφοφόρους τάζοντάς τους φούμαρα. Είχε εγκλωβισμένο πολίτικο-ιδεολογικά  ένα μεγάλο τμήμα των ένστολων ψηφοφόρων τους οποίους θεωρούσε δεδομένους.

Το πρόβλημα φάνηκε ξεκάθαρα το 1990, όταν επανέφερε στην ΠΑ δύο ικανούς αξιωματικούς στην ηγεσία (Α/ΓΕΑ, Α/ΤΑ) οι οποίοι όμως δεν συνεργάστηκαν ποτέ με την πολιτική ηγεσία και η κίνηση ήταν πράγματι μια αποτυχία. Με την πτώση της ΝΔ το 1993 άρχισε το δεύτερο πογκρόμ διώξεων από τους επανελθόντες δικαιωμένους του ΠΑΣΟΚ. Έντεκα χρόνια έγιναν χειρουργικές εκκαθαρίσεις στις ΕΔ. Λίγοι ήταν αυτοί που άντεξαν. Από τους υπολοίπους μεγάλος αριθμός προσέγγισε το κίνημα για να σωθεί. Πολλοί απ’ αυτούς από τις θέσεις που κατείχαν βοήθησαν την τότε πολιτική ηγεσία να υλοποιήσει ένα κολοσσιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα, κατά πολύ μεγαλύτερο της απειλής αλλά και των δυνατοτήτων της χώρας. Και οι εκκαθαρίσεις συνεχίζονταν από αυτούς που επανήλθαν το 1994.

Το 2004 με την επάνοδο της ΝΔ στην εξουσία φάνηκε ότι κάτι γίνεται, όμως η πολιτική ηγεσία του ΥΕΘΑ πολύ γρήγορα, σε δύο χρόνια, έπεσε στο ίδιο πάντα λάθος. Αγνόησε τους αδικημένους και άφησε τους τότε αρχηγούς να εφαρμόζουν προσωπική πολιτική. Ικανότατοι υψηλόβαθμοι αποστρατεύτηκαν, οι περισσότεροι σύμφωνα με τις ορέξεις των αρχηγών. Η πολιτική ηγεσία, κοίταζε από μακριά σαν να μην την απασχολεί το θέμα θεωρώντας ότι εφαρμόζεται αξιοκρατία. Μεγάλο Δράμα!

Το μεγάλο λάθος ήταν η επιλογή της στρατιωτικής ηγεσίας τον Αύγουστο του 2009, λίγο πριν τις σίγουρα χαμένες εκλογές για την ΝΔ. Η αποτυχία της επιλογής των προσώπων για την ηγεσία φάνηκε άμεσα. Με την επάνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία στις πρώτες κρίσεις, του Μαρτίου 2010, πέραν του ότι επανέφεραν αξιωματικούς που οι ίδιοι αποστράτευσαν ή τους τοποθέτησαν στην παράλληλη επετηρίδα, αποστράτευσαν και αυτούς που οι ίδιοι είχαν εμπιστευτεί την διοίκηση μεγάλων μονάδων τους. Για να γίνει κατανοητό, η ΝΔ επέλεξε κάποιους αρχηγούς γιατί επέτυχαν στα προηγούμενα καθήκοντά τους. Στα καθήκοντα αυτά επέτυχαν έχοντας ως συνεργάτες κάποιους Διοικητές – επιτελείς - συνεργάτες τους οποίους αποστράτευσαν. Και η ΝΔ αντί βγει στα κάγκελα και να κατακεραυνώσει τον Βενιζέλο, με τις μετριότητες βουλευτές, που είχε ως επικεφαλής στο τομέα Άμυνας ψέλλισε κάποιες δηλώσεις. Δεν υπήρξε μεγαλύτερο αίσχος κρίσεων από αυτές του 2010 και 2011. Ήταν σαν να ανέβαινε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία για πρώτη φορά. Περίπου 385 αξιωματικούς ανώτατους και βαθμού αντίστοιχου του συνταγματάρχη από τα τρία όπλα αποστράτευσε ο Βενιζέλος με τους τρεις αρχηγούς που τοποθέτησε η ΝΔ πριν χάσει την εξουσία. Αριθμητικά θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες καρατομήσεις στην ιστορία των ετήσιων τακτικών κρίσεων. Το κόμμα του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας (ΣΕΕ) δημιουργήθηκε από αποστρατευμένους των δύο ετών. Η απάθεια που έδειξε η ΝΔ ήταν η αφετηρία εγκατάλειψής της από τους εν ενεργεία και εν αποστρατεία αξιωματικούς. Δειλά, κάποιοι εκδικητικά κοιτούσαν στη Χρυσή Αυγή, στο ΛΑΟΣ και στον ΣΕΕ. Στην Συγγρού όταν διαπίστωσαν ότι «οι δεδομένοι»  γύρισαν επιδεικτικά την πλάτη τους στη ΝΔ τους κάλεσαν στη Συγγρού για να τους πει ο πρόεδρος  «Σας το λέω όμως, να μου έχετε εμπιστοσύνη». Ήταν η τελευταία συγκέντρωση αποστράτων και τις φωτογραφίες να τις κρατήσουν στην ΝΔ. Οι απόστρατοι έδωσαν την τελευταία ευκαιρία στην ΝΔ και ήδη μετάνιωσαν. Το ποτήρι άρχισε να γεμίζει.

Η όλη στάση της ΝΔ στην κυβέρνηση Παπαδήμου με τον τότε ΥΕΘΑ «να αγνοεί» απορρίπτοντας, στο ΣΑΓΕ του Μαρτίου 2012, 150 εν ενεργεία κομμένους από το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου-Μπεγλίτη για να δείξει ότι προχωράμε υπερκομματικά με συνεννόηση, γέμισε το ποτήρι.

Αμέσως μετά τις πρώτες εκλογές όταν στη Συγγρού είδαν ότι ένστολοι και απόστρατοι κατευθύνθηκαν στην Χρυσή Αυγή και στους Ανεξάρτητους Έλληνες, ξαναπέταξαν το μπαλάκι περί άρσης αδικιών για να τους έχουν εγκλωβισμένους  Και φθάσαμε μετεκλογικά πλέον στις ματαιωθείσες κρίσεις που υποτίθεται ότι ματαιώθηκαν γιατί η ΝΔ ήθελε να αποκαταστήσει κάποιες αδικίες στην ηγεσία. Ο!!!! εμπαιγμός. Η ΝΔ ξέχασε τις προεκλογικές υποσχέσεις. Τα αποτελέσματα των κρίσεων δείχνουν ότι το τρικομματικό ΚΥΣΕΑ στην ουσία παραδέχθηκε ότι ο Μπεγλίτης ενέργησε σωστά που αποστράτευσε την προηγούμενη ηγεσία «παρ’ ολίγον πραξικοπηματίες». Τα φαιδρά εκείνης της περιόδου με τις ισορροπίες των ΥΦΕΘΑ, σηματοδότησαν την αποκοπή των «δεδομένων ψηφοφόρων» από την ΝΔ. Αν κάποιοι έτρεφαν ελπίδες για τις προεκλογικές εξαγγελίες της ΝΔ πολύ γρήγορα διαψεύστηκαν. Η ΝΔ προσαρμόστηκε γρήγορα με τον κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ στην λειτουργία του κράτους και «έγραψε κανονικά» τους δεδομένους. Δεν χρησιμοποίησε κανένα άξιο στέλεχος από τους αποστράτους. Αντίθετα άφησε τους πρασινοφρουρούς, ενός ΠΑΣΟΚ του 3% του opengov του ΓΑΠ, στις θέσεις τους να κάνουν τους ικανούς.

Διαχρονικά η ΝΔ εν αντιθέσει με το ΠΑΣΟΚ, αγνόησε το ένστολο κομμάτι της κοινωνίας, ιδεολογικά προσκείμενο σ’ αυτήν, τους θεώρησε ως δεδομένους ψηφοφόρους, δεν έσκυψε στα προβλήματά του, δεν επιβράβευσε την αντοχή του, τους αγώνες του, με λίγα λόγια δεν τους τίμησε. Αντίθετα με πρόεδρό της τον Σαμαρά και ΥΕΘΑ τον Παναγιωτόπουλο άφησε μόνο τα γαλόνια στους στρατηγούς και τους «καθαίρεσε» μισθολογικά στον βαθμό του ΕΠΟΠ από τον βαθμό του λοχαγού που τους είχε καθαιρέσει ο ΓΑΠ και Παπαδήμος. Αυτή είναι η εμπιστοσύνη που έταξε ο πρόεδρος της ΝΔ στους αποστράτους. Πρέπει να σημειωθεί ότι την ταφόπλακα την βάζουν αυτοί που στην πολιτική τους σταδιοδρομία μονοπωλούσαν τα δεξιά και εθνικά ιδεώδη, ο ένας με το όνομα της Μακεδονίας και ό άλλος ο κόκκινος Πάνος με το «είμαι πιο πολύ δεξιός» ντεμέκ. Το ποτήρι ξεχείλισε, το κομμάτι αυτό της κοινωνίας δεν γυρίζει πίσω στην ΝΔ.