Για να μαθαίνουν οι νεότεροι. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται.

Έχει μείνει στην ιστορία ως το “Βρώμικο ’89″. Δεκαοκτώ χρόνια μετά, αποκαλύπτεται για πρώτη φορά όλη η αλήθεια, από έναν άνθρωπο που έζησε από κοντά όλο το παρασκήνιο της δίκης και περιγράφει με σαφήνεια τα γεγονότα, όπως ακριβώς συνέβησαν εκείνη την περίοδο, τόσο πριν, όσο και μετά την δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο. Πρόκειται για έναν ανώτατο δικαστικό, ο οποίος ήταν μέλος του Ειδικού Δικαστηρίου που δίκασε τον Ανδρέα Παπανδρέου και τους τρείς συγκατηγορούμενούς του υπουργούς Τσοβόλα, Πέτσο και Κουτσόγιωργα. Ο ίδιος άνθρωπος ήταν συγχρόνως και ο ανακριτής που είχε ορισθεί για την υπόθεση αυτή από τον τότε Πρόεδρο του Αρείου Πάγου.
Είναι ο αρεοπαγίτης (επίτιμος σήμερα) κ. Σπυρίδων Σπύρου που σε ένα ογκώδες βιβλίο, με τίτλο: ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΑΘΩΩΘΗΚΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕ Η ΕΛΛΑΔΑ αποτελούμενο από 624 σελίδες, περιγράφει με αδιαμφισβήτητη καθαρότητα όλα τα γεγονότα αλλά και το πολιτικό, δικαστικό και δημοσιογραφικό παρασκήνιο της εποχής, χωρίς κανένα δισταγμό, ενώ συγχρόνως δίνει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που μέχρι σήμερα κανένα ΜΜΕ δεν έφερε στην δημοσιότητα για ευνόητους λόγους.
Στις ιστορικές στιγμές του βιβλίου είναι πασιφανές με ποιο τρόπο και για ποιους λόγους όλοι οι άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενοι έκαναν πίσω. Για τις απειλές, τα αργύρια, το συμβιβασμό. Ας δούμε όμως, μερικά από τα ερωτήματα, στα οποία απαντά με στοιχεία ο συγγραφέας:

1) Τί περιείχε ο ογκώδης φάκελος του Κοσκωτά την πρώτη ημέρα της δίκης του και γιατί δεν τον άνοιξε ποτέ ενώπιον του δικαστηρίου; Ποιοί τον εμπόδισαν να το κάνει;

2) Γιατί όταν επανήλθε ο Κοσκωτάς την επόμενη φορά και μέχρι το τέλος της δίκης δεν έφερε μαζί του ποτέ άλλοτε τον συγκεκριμένο φάκελλο;

3) Πόσο «τυχαία» ήταν εκείνη την ημέρα η απεργία που κήρυξε ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών με πρόεδρο τον πασοκογενή αείμνηστο Τάκη Παππά που είχε σαν αποτέλεσμα να αναβληθεί η δίκη από την πρώτη συνεδρίαση του Ειδικού Δικαστηρίου;

4) Γιατί δέχθηκε ο ίδιος ο Κοσκωτάς να παρουσιάσει στο δικαστήριο μία πλαστή επιστολή προς τον Ανδρέα Παπανδρέου για ένα άσχετο θέμα με το σκάνδαλο της Τράπεζας Κρήτης που είχε σαν αποτέλεσμα να θεωρηθεί ως αναξιόπιστος μάρτυς ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου;

5) Γιατί η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη με ειδικό νόμο που έφερε στην Βουλή, λίγο πριν την έναρξη της δίκης, δεν επέτρεψε στο Δικαστήριο να λάβει υπόψη του μαγνητοφωνημένα αποσπάσματα από συνομιλίες του Κοσκωτά με τον Ανδρέα Παπανδρέου;

6) Γιατί η υπεράσπιση των κατηγορουμένων δεν υπέβαλε στο Δικαστήριο αίτημα διεξαγωγής πραγματογνωμοσύνης από ειδικούς γραφολόγους σχετικά με τον γραφικό χαρακτήρα του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν ο Κοσκωτάς παρουσίασε επιστολή του πρώην πρωθυπουργού προς αυτόν, ενώ την ίδια χρονική περίοδο το συγκρότημα Λαμπράκη με δική του πρωτοβουλία δημοσίευσε ανάλογη πραγματογνωμοσύνη που διεξήχθη στο εξωτερικό από, κατά δήλωσή τους γραφολόγους, για να αποδείξει ότι ο γραφικός χαρακτήρας στην εν λόγω επιστολή δεν ήταν του Ανδρέα Παπανδρέου;

7) Πόσο συμπτωματικός ήταν ο θάνατος του Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα, επιστήθιου φίλου του Ανδρέα Παπανδρέου κατά την διάρκεια της διεξαγωγής της δίκης, λίγο καιρό μετά τη δήλωσή του σε μερίδα του τύπου ότι ήταν διατεθειμένος να αποκαλύψει την αλήθεια για την υπόθεση Κοσκωτά;

8) Ποιός ήταν ο ρόλος των Αμερικανών στην υπόθεση Κοσκωτά; 9) Γιατί ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης ως Γενικός Γραμματέας την εποχή εκείνη του ΚΚΕ δεν επέτρεψε την παραπομπή σε δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου για την υπόθεση της αγοραπωλησίας των αεροπλάνων ΜΙΡΑΖ 2000 που σύσσωμος ο τύπος είχε κατονομάσει ως την “αγορά του αιώνα” μαζί με πολλά υπονοούμενα για την υπόθεση αυτή;

9) Γιατί ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προσπαθούσε με επιμονή να απαλλαγεί ο Ανδρέας Παπανδρέου από τις κατηγορίες για τις οποίες παραπέμφθηκε συγκαλώντας για τον σκοπό αυτό τότε την κυβερνητική επιτροπή και τι διεμήνυσε προς τούς δικαστές του Ειδικού Δικαστηρίου;

10) Γιατί ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής διεμήνυσε πρός το Δικαστήριο, μέσω ενός δικαστή μέλους του Ειδικού Δικαστηρίου, ο οποίος τον επισκεπτόταν συχνά και τον ενημέρωνε για την πορεία της δίκης, πως σε περίπτωσης καταδίκης του Ανδρέα Παπανδρέου έστω και για μία ώρα την ίδια στιγμή θα του έδινε χάρη;

11) Ποιός δικαστής, μέλος του Ειδικού Δικαστηρίου, που ψήφισε να αθωωθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου διορίσθηκε μετά το πέρας της δίκης με παχυλή αμοιβή στο Δημόσιο;

12) Πόσο τυχαίο είναι ότι ο εν λόγω δικαστής, κατά την διάρκεια της δίκης, επισκεπτόταν συχνά το ξενοδοχείο ΧΙΛΤΟΝ των Αθηνών και ενημέρωνε διάφορους οικονομικούς και άλλους παράγοντες της χώρας για την πορεία της δίκης;

13) Πόσο συμπτωματικό είναι το γεγονός, ότι ο γιός του εν λόγω δικαστή, επίσης δικηγόρος, έχει υπερασπισθεί μέχρι σήμερα κατ’ επανάληψη στελέχη του ΠΑΣΟΚ ενώπιον της Δικαιοσύνης;

14) Γιατί μετά την απαλλαγή του Ανδρέα Παπανδρέου για το σκάνδαλο Κοσκωτά φούντωσε απότομα η διαφθορά ορισμένων πολιτικών και γιατί το πολιτικό σύστημα θορυβημένο έσπευσε να τροποποιήσει τον νόμο περί ευθύνης των υπουργών, με πρωτεργάτη τον Ευάγγελο Βενιζέλο θέτοντας τέτοιες προϋποθέσεις που να καθιστούν πολύ δύσκολη έως αδύνατη την παραπομπή στο μέλλον πολιτικών προσώπων ενώπιον της δικαιοσύνης;

15) Γιατί μέχρι σήμερα, 18 χρόνια μετά την δίκη Κοσκωτά, δεν έχει παραπεμφθεί ούτε ένας πολιτικός από κανένα κόμμα ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου, ενώ έχουν συμβεί σκάνδαλα που δύσκολα μπορούν να δικαιολογηθούν ενώπιον της ελληνικής κοινωνίας;

Σε όλα αυτά τα ερωτήματα καθώς και σε πολλά άλλα, δίνει κατατοπιστικές απαντήσεις στο βιβλίο του ο αρεοπαγίτης κ. Σπ. Σπύρου. Αξίζει να αναφερθεί εδώ μία παράγραφος από τον επίλογο του εν λόγω βιβλίου, όπως την αναφέρει, επί λέξει ο κ. Σπύρου: «Η διαφθορά των πολιτικών στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, είναι «Συνταγματικά κατοχυρωμένη» και δεν πρόκειται να εκλείψει αν δεν αλλάξει το Σύνταγμα. Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα, ενώ με το άρθρο 4 του Συντάγματος αυτής, καθιερώνεται η ισότητα όλων των Ελλήνων ενώπιον του Νόμου και με το άρθρο 26 αυτού καθιερώνεται η διάκριση των κρατικών λειτουργιών σε νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική, από τις οποίες η τελευταία ασκείται από τα δικαστήρια, τα οποία, κατά το άρθρο 87 του εν λόγω Συντάγματος, συγκροτούνται από τακτικούς δικαστές που απολαμβάνουν λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία, υποκείμενοι μόνο στο Σύνταγμα και στους συνάδοντες με αυτό νόμους, με τα άρθρα 61, 62 και 86 του ιδίου Συντάγματος τίθενται ορισμένοι φραγμοί στην ανεξαρτησία αυτή των δικαστών, όταν αυτοί πρόκειται να κρίνουν ποινικά αδικήματα των βουλευτών και των υπουργών…”.

Ολα αυτά τα χρόνια, που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα, πόσα κεφάλαια έχουν κάνει «φτερά» από τα δημόσια ταμεία με την σύμπραξη ενδεχομένως πολιτικών προσώπων, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το δημόσιο χρέος της χώρας; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

πηγή