Κλασικό παράδειγμα πληρωμένου κιτρινισμού από τον Economist

Μπορούν να μας πουν οι άθλιοι κύριοι του Economist με τι στοιχεία αποφάσισαν ότι έριξε ο Ασαντ τα χημικά; Επειδή το είπε η cia; και για το Ιράκ το ίδιο είχε πει και …ακόμη τα..περιμένουμε. Και τι είδους χημικά είναι που κάνουν στοχευμένες δολοφονίες όπως λένε μόνο αντικαθεστωτικών.
Και οι καλές υγιεινές βόμβες του Ομπάμα εάν χτυπήσουν αποθήκες με χημικά όπως λένε ότι έχει τι θα γίνει; Θα πεθάνουν μόνο ..Σύριοι, η θα πάρει η μπάλα όλους ακόμη και τους εβραίους;
Μπορεί η Αγγλία  να είναι μακριά, αλλά οι φανατικοί μουσουλμάνοι είναι κοντά, τους έχουν στο σπίτι τους, και μετά να μην κλαίνε.
Θέση στο ζήτημα στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία παίρνει το περιοδικό Economist με το σημερινό εντεταλμένο από τις μυστικές υπηρεσίες εξώφυλλο του, που απεικονίζει τον Άσαντ με φόντο δεκάδες πτώματα και τίτλο «Χτυπήστε τον αλύπητα».
Τασσόμενο καταφανώς κατά της απόφασης της χώρας του, η οποία αποφάσισε τη μη ανάμειξή της στις ενδεχόμενες στρατιωτικές επιθέσεις στη Συρία...
, το βρετανικό περιοδικό χτυπά τα τύμπανα του πολέμου λέγοντας: «παρουσιάστε τις αποδείξεις, στείλτε τελεσίγραφο και τιμωρήστε τον Μπασάρ Άσαντ για χρήση χημικών όπλων».
«Το ζοφερό θέαμα του πόνου στη Συρία, όπου 100.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, θα στοιχειώνει τον κόσμο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μια επέμβαση εκεί δεν ήταν ποτέ εύκολη, αλλά τα τελευταία δυόμισι χρόνια, οι ξένες δυνάμεις έχουν χάσει πολλές ευκαιρίες για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα προς το καλύτερο», συνεχίζει το περιοδικό.
«Τώρα η Αμερική και οι σύμμαχοί της έχουν ενεργοποιηθεί μετά την προφανή χρήση χημικών όπλων από τον πρόεδρο Μπασάρ Άσαντ που οδήγησαν στη δολοφονία περίπου 1.000 πολιτών - το μόνο πράγμα που ακόμα και ο Μπαράκ Ομπάμα  έχει πει ότι ποτέ δεν θα ανεχόταν»
  Στο άρθρο, μεταξύ άλλων, αναφέρονται και οι τρεις «όχι τέλειες» επιλογές του αμερικανού προέδρου και των συμμάχων του: «να μην κάνουν τίποτα (ή έστω να κάνουν όσα έχει κάνει μέχρι σήμερα ο κ. Ομπάμα), να εξαπολύσουν περιορισμένη επίθεση με στόχο να ρίξουν τον Άσαντ από την εξουσία ή να χτυπήσουν τον δικτάτορα της Συρίας γρήγορα και με ένταση ως τιμωρία για τη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής. Κάθε επιλογή έχει το ρίσκο να κάνει χειρότερα τα πράγματα, όμως η τελευταία είναι σίγουρα η καλύτερη προοπτική», εκτιμά το περιοδικό, όπως άλλωστε είναι φανερό και από το εξώφυλλό του.