Η αριθμοί της Όλγας ευημερούν, αλλά η χώρα δυστυχεί.

Πριν μερικές μέρες έγραφα αυτό που πλήθος τουριστικών παραγόντων της Κρήτης μου μετέφεραν με αγωνία, κόντρα στην επίπλαστη "μαγική εικόνα" των μανδαρίνων του υπουργείου Τουρισμού και των "παπαγάλων" της δημοσιογραφίας, που μασάνε την καραμέλα των αφίξεων, αγνοώντας τη βασική αρχή ότι στον τουρισμό τελικά οι διανυκτερεύσεις πληρώνουν και όχι οι αφίξεις.

Εντούτοις ακόμη δεν εννοούμε να καταλάβουμε ότι άλλο το επικοινωνιακό παιχνίδι και η καλή ψυχολογία και άλλο η πραγματικότητα. Σημείωνα μάλιστα με νόημα και δύο ακόμη παραμέτρους: Τη ραγδαία πτώση του ρεύματος από Ρωσία, με αποτέλεσμα να φέρνουν όσους φέρνουν με τιμές ακόμη και 13 έως 18 ευρώ την μέρα, ίσα για να γεμίσουν τα ξενοδοχεία. Η δεύτερη παράμετρος, ότι τα "κανόνια" ακόμη δεν είναι πολλά εξαιτίας του ότι Ιούλιο και Αύγουστο είναι το πικ της περιόδου, οπότε εισπράξεις γίνονται, από το Σεπτέμβριο όμως και μετά τα πρακτορεία θα αρχίσουν την "παραμύθα" ακριβώς τη στιγμή που θα είναι να πληρώσουν τα ξενοδοχεία.

Στην πρώτη παράμετρο, δειλά-δειλά βλέπω ότι κάποιοι αρχίζουν και δέχονται αυτή τη ραγδαία πτώση στη κίνηση Ρώσων επισκεπτών. Για τη δεύτερη έχουμε ακόμη 1,5 μήνα. Όμως στο γενικό κάδρο παρατηρώ ότι το κλίμα "θριάμβου" των αφίξεων συντηρείται μεγαλοπρεπώς σε σημείο που οι ξενοδόχοι (και δε μιλώ εδώ για τη μειοψηφία της αρπαχτής, ή των συνθηκών γαλέρας για τους ξενοδοχοϋπάλληλους) να πρέπει πλέον είτε να αποδείξουν πως δεν είναι "ελέφαντες" ή αφού η πραγματικότητα που βιώνουν δε συμβαδίζει με την επικοινωνιακή καταιγίδα των αφίξεων, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

Ο μύθος

Απευθύνθηκα σε ένα γνωστό μου στο χώρο των ιδιοκτητών ξενοδοχείων, από τους ανθρώπους με όνομα και μπέσα στο χώρο, ίσως από τους λίγους ντόπιους με άποψη και ιδέες στο χώρο των μεγάλων ξενοδοχείων του νησιού. Του έθεσα λοιπόν το ερώτημα εξαιρετικά απλά: «Φίλε Γιώργο, δεν μπορεί το υπουργείο Τουρισμού, διεθνή και ντόπια μέσα, μεγάλοι πολυεθνικοί τουριστικοί οργανισμοί να λένε ότι η Ελλάδα και ιδίως η Κρήτη με πρώτο το αεροδρόμιο Ηρακλείου να βουλιάζουν από τις αφίξεις και εσύ και οι ξενοδόχοι του νησιού με άποψη στο χώρο να μου λέτε ότι έτσι είναι μόνο αν έτσι νομίζουμε;..».

Ο Γιώργος, πρόσωπο υπαρκτό, όχι τυχαίο στο χώρο και από την άγουρη ηλικία των 19 μέσα στην ξενοδοχία, απόλυτα ήρεμος στην επίθεση που του έκανα φραστικά, αντί άλλης απάντησης και αφού μου είπε «Γιώργο, οι διανυκτερεύσεις πληρώνουν μόνο και αυτές έχουν μειωθεί», πήρε μία κόλλα χαρτί και σχεδίασε ένα πίνακα, όσο πιο απλά γινόταν, για το δικό μου "το κεφάλι του ξερόλα δημοσιογράφου», τον οποίο και σας παραθέτω αυτούσιο. Μία ματιά μόνο φτάνει... αεροπλάνο να σας κάνει για το τι παίζεται τελικά με το μύθευμα των αφίξεων ως δείκτη οικονομικής ευημερίας του τουρισμού, της μοναδικής δηλαδή βαριάς βιομηχανίας που διαθέτει πλέον η χώρα.

Η ερμηνεία

Ο Γιώργος δε θέλησε να μου πει τίποτα περισσότερο, όμως από τον πίνακα αυτό τι προκύπτει; Αν για παράδειγμα οι αφίξεις αυξηθούν κατά 20%, αλλά παράλληλα οι ημέρες παραμονής, καθώς και η κατανάλωση πέσουν κατά 20%, τότε οι διανυκτερεύσεις (καθώς αυτές πληρώνονται και όχι οι αφίξεις) πέφτουν κατά 4%, και ο τζίρος πέφτει κατά 23,2%.

Το Μάιο του 2014 όταν όλοι οι πράκτορες με πελάτες από Ρωσία μίλαγαν για πτώση από 15% μέχρι 45%, ανάλογα τον πράκτορα, το αεροδρόμιο έδινε πτώση μόλις 5%!!

Το ίδιο έδινε και για τον Ιούνιο, ενώ οι πράκτορες μιλούσαν ήδη για πτώση από 20% μέχρι 40%. Τι ακριβώς γίνεται λοιπόν; Μήπως ισχύει τελικά ότι αεροδρόμιο-λιμάνι και κάθε αεροδρόμιο και λιμάνι, ιδίως της τουριστικής περιφέρειας, μετράει τους επιβάτες που θα μπορούσαν να έρθουν με μια πτήση (δυναμικότητα σκάφους) και όχι τον πραγματικό αριθμό επιβατών σε αυτή την πτήση; (ο αερολιμενάρχης Ηρακλείου επιμένει ότι όλα τα στοιχεία είναι αληθινά).

Τι γίνεται όταν, για παράδειγμα, κάποιοι πελάτες έρθουν με το αεροπλάνο μόνο και μόνο για να επιβιβαστούν σε ένα κρουαζιερόπλοιο; Μήπως τους μετράμε και στο αεροδρόμιο και στο λιμάνι (ίσως και ότι κάνουν διανυκτέρευση;);

Όταν ένα καράβι (κρουαζιερόπλοιο ή μη) σταματάει σε 5 λιμάνια, μήπως τους μετράμε 5 φορές τους ίδιους;

ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;

Απλές ερωτήσεις ζητούν απαντήσεις

Γιατί η κυβέρνηση επιμένει να χρησιμοποιεί τις αφίξεις και μόνο; Μήπως η ανυπαρξία ποιοτικών στοιχείων μέτρησης είναι το "κλειδί" για να μάθουμε την αλήθεια πίσω από το "κόλπο" των απλών αθροισμάτων;  

Ποιους εξυπηρετεί τελικά αυτό το παιχνίδι των πλασματικών και επικίνδυνων εντυπώσεων που τροφοδοτείται στην αγορά, απλά και μόνο για να καλύψει την απραξία της; Πώς γίνεται στο κάτω-κάτω, ενώ ο τουρισμός εμφανίζεται να πηγαίνει τόσο καλά, η πλειοψηφία των ξενοδοχειακών μονάδων στη χώρα, ούσες καταχρεωμένες στις τράπεζες, να πουλιούνται σωρηδόν σε πολυεθνικούς κολοσσούς - η εισβολή ακόμη και τουρκικών μεγαλο-πρακτορείων στο χώρο και στην Κρήτη είναι δεδομένη και μαζί της τα νέα "ήθη" στην τουριστική αγορά;

Πώς γίνεται, ενώ οι αφίξεις έχουν τόσο εντυπωσιακή άνοδο και «βουλιάζει η χώρα από τουρίστες», να είμαστε στο τρίτο δεκαήμερο Ιούλιο μήνα και να υπάρχουν πλειάδα άδειων δωματίων, και αυτοί οι οποίοι δίνουν συνταρακτικές συνεντεύξεις για το ρεύμα υπέρ της Ελλάδας (TUI, THOMAS COOK κ.λπ.) να είναι και οι πρώτοι που ζητούν προσφορές σχεδόν εξευτελιστικών σε τιμές πακέτων, για να γεμίσουν τις κενές θέσεις που έχουν (αεροπλάνα και ξενοδοχεία);

Από την άλλη, για να μην ξεχνιόμαστε, οι τοπικοί παράγοντες του τουρισμού το χειμώνα χαρακτήριζαν τη χρονιά που ερχόταν «καταπληκτική», την άνοιξη «προβληματική», τώρα την εμφανίζουν «ίδια με πέρυσι», και το φθινόπωρο θα τη χαρακτηρίζουν «καταστροφική».

Οι ίδιοι δε, ενώ απαιτούν τραγικές προσφορές, στοχεύοντας στον πελάτη που θα επιλέξει προορισμό ή ξενοδοχείο με κριτήριο τα 5 ή τα 10 ευρώ για όλο το πακέτο διαμονής του, μετά παραπονιούνται ότι ο συγκεκριμένος πελάτης δεν αγοράζει εκδρομή ή ενοικιάζει αυτοκίνητο. Εφόσον σε αυτόν στοχεύουμε, αυτό θα είναι και το αποτέλεσμα... Φαύλος κύκλος... τη μονοτονία του οποίου σπάει η "παπαγαλία" του εντυπωσιακού «βουλιάζουμε από αφίξεις».

Πηγή