Αφού δεν μπορούν να πουλήσουν τα …δενδρόσπιτα τους οι βάρβαροι , πουλάνε τα …αρχαία μας.

Πωλούνται σε δημοπρασία, με χιλιάδες άλλα αρχαιολογικά αντικείμενα, στα μέσα Οκτωβρίου. Σα να πρόκειται για ιδιοκτησία της, γερμανική εταιρεία, που έχει την έδρα της στο Μόναχο, βγάζει στο σφυρί αρχαιολογικούς θησαυρούς της Κρήτης αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας!

Στα μέσα Οκτωβρίου η εταιρεία Gorny & Mosch, Giessener Münzhandlung βγάζει σε δημοπρασία χιλιάδες νομίσματα αρχαίων ελληνικών πόλεων, αλλά και άλλους θησαυρούς,από την αρχαιότητα μέχρι την Αναγέννηση. Το πιο ακριβό αντικείμενο είναι ένα ασημένιο νόμισμα της Κνωσού, που θα πωληθεί με αρχική τιμή 30.000 ευρώ ή 38.700 δολάρια!

Πρόκειται για στατήρα που αναπαριστά, από τη μια πλευρά, τον Μινώταυρο και από την άλλη τον Λαβύρινθο και κόπηκε το 440 πΧ.

Στην ίδια δημοπρασία, που θα πραγματοποιηθεί από τις 14 μέχρι τις 17 Οκτωβρίου, βγαίνουν στο σφυρί και άλλα νομίσματα αρχαίων πόλεων της Κρήτης αλλά και βασιλείων της Αρχαίας Ελλάδας. Ανάμεσά τους, χρυσά νομίσματα με τη μορφή του Φιλίππου του Β” και του Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλά και μια σειρά από αθηναϊκές γλαύκες. Επίσης ένας στατήρας της Δελφικής Αμφικτυονίας που κόπηκε για την ανακατασκευή του ναού του Απόλλωνα, ο οποίος καταστράφηκε από μεγάλη πυρκαγιά το 548 πΧ.  Η τιμή εκκίνησης είναι ίδια με αυτή του ασημένιου στατήρα της Κνωσού.

Ανάμεσα στα νομίσματα της νεώτερης εποχής που θα πωληθούν στη δημοπρασία, είναι και δυο της εποχής της τελικής φάσης του Κρητικού Πολέμου (1667-69), τα οποία εμφανίζουν τη μορφή του Πάπα Κλήμη Θ΄, ο οποίος τέθηκε «πολιτικός επικεφαλής» της χριστιανικής Ευρώπης στην εκστρατεία υπεράσπισης του Χάνδακα από τις οθωμανικές δυνάμεις.

Η συγκεκριμένη εταιρεία, εκπρόσωποι της οποίας εμφανίζονται οι Dieter Corny και Hans – Christoph von Mosch και έχει την έδρα της στην Maximiliansplatz 20 του Μονάχου, κάνει αυτή τη δουλειά εδώ και χρόνια, χωρίς να περιορίζεται στην πώληση αρχαίων νομισμάτων. Στις συλλογές της υπάρχουν αρχαία ελληνικά αγάλματα ακόμα και αντικείμενα από παλιότερες εποχές, που βγαίνουν στο σφυρί σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Το μεγάλο ερωτηματικό είναι πώς μια ιδιωτική εταιρεία έχει στην κατοχή της χιλιάδες αντικείμενα, από την Κρήτη, την υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και από κάθε γωνιά του αρχαίου κόσμου, τα οποία θα μπορούσαν να συγκροτήσουν ολόκληρα μουσεία. Και βέβαια πως είναι δυνατό να πουλά τους θησαυρούς αυτούς σε ιδιωτικές συλλογές… Και αν δεν είναι αυτή μια δημόσια δημοπρασία προϊόντων αρχαιοκαπηλίας, τότε τι είναι;

Η συνέχεια εδώ