Γιατί βάζετε ..οροφή. Υπάρχουν και άλλοι με ποιο πολλά.

Έλληνας με 4,1 δις στην Ελβετία!

Αυτό προέκυψε από την συνάντηση Παπά – Νικολούδη με τον Ελβετό αξιωματούχο. Ο οποίος επίσης αποκάλυψε ότι η κυβέρνηση των κλεπτο σαμαροβενιζέλων δεν εκδήλωσε κανένα ενδιαφέρον για την εστία σκανδάλων και κλοπής δημόσιου χρήματος που ελλοχεύει πίσω από τους ύποπτους λογαριασμούς.
Εμείς θα το ξαναπούμε. Βρείτε Ολσβαλντ και Λυγινό, διαχειριστές λογαριασμών με δις. Εάν δεν ομολογήσουν ποιοί κρύβονται από πίσω, εφαρμόστε τον νόμο για την σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και το ξέπλυμα χρήματος. Δύο δανειακές συμβάσεις θα εξοικονομήσετε. Εκεί άλλωστε πήγαν τα κλεμμένα.

Τα κλεμμένα από τα χοντρολαμόγια είναι πάνω από 800.000.000.000  .Για διαιρέστε τα με τα πενήντα χοντρολαμόγια να βρείτε το ποσόν.

Τους «ψιλικατζήδες» τους αφήνουμε εκτός λογαριασμού.  

Δεν νομίζουμε να ανήκουμε στην Ευρώπη της Λιτότητας και του Εκβιασμού των Δανειστών που εκπροσωπούν τύποι σαν αυτούς που παρελαύνουν καθημερινά από τα δελτία ειδήσεων. Της Ευρώπης που το μόνο που κατάφερε είναι να θεριεύσει όλο το κλεπτοσύστημα εις βάρος των μικρομεσαίων, μισθωτών, και συνταξιούχων  που επιβαρύνονται όλες τις αντιλαϊκές πράξεις της Ε.Ε.  
Αυτή η Ευρώπη δεν μας ενδιαφέρει! Δεν έχει νόημα. Δεν έχει ψυχή. Δεν έχει τίποτε άλλο, παρά βαρβαρικά σύμφωνα, πανάκριβα νομίσματα και «εθελουσία υποδούλωση» προς όφελος των πολυεθνικών τεράτων, των σκληρών κεφαλαιοκρατών – κλεπτο-τοκογλύφων και τραπεζιτών .
Την παρουσιάζουν ως «φυσιολογική» μετεξέλιξη της παλιάς ΕΟΚ (Συνθήκη Ρώμης του ’57) και της παλαιότερης Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (1951).
Ελάχιστη σχέση έχει αυτή η αρχική Ένωση με τη νεοφιλελεύθερη ψυχρή σύντηξη της Συνθήκης του Μάστριχτ (1992), που συνοδεύτηκε από τις… χρήσιμες τερατογενέσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (1997), της Στρατηγικής της Λισαβόνας, του Συμφώνου για το Ευρώ και του Δημοσιονομικού Συμφώνου Σταθερότητας.
Η ταφόπλακα για τα κράτη έθνη μπήκε με την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και μετά το 1996, οριστικοποιήθηκε η απαγόρευση απευθείας δανεισμού του Δημοσίου κάθε κράτους-μέλους από τις κεντρικές τράπεζες του.

Το δικαίωμα στην επανάσταση ως ακρογωνιαίος λίθος της δημοκρατίας.

 

Σενάρια τρόμου της μάζας για «παράλληλο νόμισμα» και κεφαλαιακούς ελέγχους στην Ελλάδα