Οι εθνορουφήχτρες των Βρυξελλών

Σε ένα ανήθικο κράτος με μια κυβέρνηση που λέει μας είπαν να κάνουμε αυτό, εκείνο, το άλλο, χωρίς να υπολογίζει το κοινωνικό κόστος στην ζωή των πολιτών,  μπορεί να υπάρξουν… ηθικοί και νομοταγείς πολίτες; Δυστυχώς διαλυόμαστε ως κράτος εκ των εσω , διότι δεν υπάρχει το όραμα  και ελπίδα για καλύτερο μέλλον, Πολιτικοί αλλά οικονομικοί διαχειριστές των τοκογλύφων συνεπικουρούμενοι από κάτι πολιτικά απορρίμματα, και οι πολίτες αναγκάζονται να χρησιμοποιούν όλους τους τρόπους επιβίωσης. Όλα αυτά δείχνουν ότι το μαύρο, και το κόκκινο του αίματος, είναι πίσω .

Τα λεφτά των 50 δις από το Ταμείο “Ανάπτυξης” λένε θα διατεθούν για

1.   Ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (25 δις)

2.   Εξυπηρέτηση Δανείων (12,5 δις)

3.   Επενδύσεις στο εσωτερικό (12,5 δις)

Με τα 25 δις θα αντιμετωπισθεί για λίγο το πρόβλημα  των κόκκινων δανείων που φτάνουν για φέτος τα 120 δις ευρώ και το θέμα της ρευστότητας των Τραπεζών.

Με το Νόμο που θα περάσει αύριο ο Τσίπρας, οι τράπεζες θα μπορούν να κάνουν bail-in. Παράλληλα θα μπορεί να βγαίνει σε πλειστηριασμό υπό προϋποθέσεις ακόμη και η πρώτη κατοικία.. Τα χρήματα από τους πλειστηριασμούς περιουσιακών στοιχείων των πολιτών θα μπουν στις τράπεζες. Δυστυχώς δεν φαίνεται ότι θα μπορούν με τα χρήματα αυτά όπως και αυτά από τις ιδιωτικοποιήσεις να καλύψουν το πρόβλημα των κόκκινων δανείων. Αποτέλεσμα θα είναι να υπάρξει bail-in στις καταθέσεις. Εννοείται ότι τα 12,5 δις ευρώ που είναι για επενδύσεις δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν.

Δεν είναι τυχαίο, ότι οι τράπεζες δεν θέλουν αυτή τη περίοδο να γίνεται αποπληρωμή των δανείων.

Ένας πιθανός λόγος είναι ότι οι τράπεζες έχουν χρησιμοποιήσει τις εγγυήσεις των δανείων (ακίνητα π.χ. ιδιωτών, αγροτών κλπ) για να πάρουν ΕLA. Αυτό δεν είναι παράνομο να το δεχθεί η ΕΚΤ;

Τα επερχόμενα stress tests δεν πρόκειται να τα περάσουν οι Ελληνικές τράπεζες στη κατάσταση που είναι. Αυτό θα αποτελέσει την αφορμή για να παιχτεί το υπόλοιπο έργο του project Tsipras. Οι τράπεζες θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν άμεσα ενώ λεφτά δεν θα υπάρχουν. Εκεί θα κάτσει το bail-in από ότι λεφτά έχουν μαζευτεί από τις ιδιωτικοποιήσεις. Το αν οι εκλογές πέσουν τη περίοδο που θα γίνουν τα stres tests ή όχι είναι θέμα άνευ σημασίας, αφού όλοι είναι μια παρέα…

Οι βασικές παράμετροι του παιγνιδιού της κυβέρνησης αποκαλύφθηκαν. Μια φορολόγηση των αγροτών θα μαζέψει και άλλα λεφτά, ώστε το κούρεμα των καταθέσεων στις τράπεζες πριν πάψουν να είναι κρατικές, να γίνει καλύτερο.

Χωρίς λεφτά κούρεμα δεν υπάρχει. Αυτό δέχτηκε ο Τσίπρας και ο Καμμένος.

Στο τέλος θα υπάρξει αναγκαστικό GREXIT για να μπορεί το χρέος να γίνει “βιώσιμο”.  Δεν είναι τυχαίο ότι η συζήτηση για την επέκταση της διάρκειας των δόσεων θα γίνει αργότερα και αφού έχει διαπιστωθεί ότι προχώρησαν οι μεταρρυθμίσεις.

To όλο σκηνικό που παίζεται είναι προσχεδιασμένο και ότι εξελίσσεται εις βάρος των Ελλήνων πολιτών εν γνώσει όλου του πολιτικού συστήματος.

Αύριο λοιπόν  «κλειδώνουν» τα επαίσχυντα μέτρα, και στις 20 Αυγούστου το Μνημόνιο

Δεν έχει κανένα, θεωρητικό και πρακτικό νόημα, να περιμένουμε ότι η αποπληρωμή του χρέους θα μπορέσει γίνει με την υπάρχουσα παραγωγική δομή της οικονομίας μας, με την έμφασή της στον τουρισμό και σε εξαγωγές χαμηλής προστιθέμενης αξίας, με το ανθρώπινο κεφάλαιο της χώρας μας να φεύγει μαζικά σε αναζήτηση καλύτερης τύχης στο εξωτερικό, και με φορολογικό σύστημα που είναι απάνθρωπο για τους πολίτες. Σε ποιο εγχειρίδιο είδαν γραμμένο οι τροϊκανοι ότι το κοινωνικό κράτος χρειάζεται φόρο εισοδήματος 40% (γιατί όχι 20%;), ΦΠΑ 23% και φόρο επιχειρήσεων 29%; Με βάση ποια μελέτη προτείνονται φοροεισπρακτικά μέτρα και όχι αναπτυξιακά; Προφανώς και έχουμε πρόβλημα με την φοροδιαφυγή και το ξέρουν όλοι αλλά πάμε τώρα (στην ύφεση) να πολεμήσουμε την φωτιά ρίχνοντας της βενζίνη; Μήπως δεν ζητούν όλοι, καταναλωτές και επιχειρήσεις, ένα σταθερό δίκαιο και ανταγωνιστικό φορολογικό σύστημα που θα δίνει τα κατάλληλα κίνητρα σε εγχώριες και ξένες επιχειρήσεις να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας στην Ελλάδα; Γιατί, οι προτάσεις που γίνονται αφορούν μόνο την πλευρά του ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, την αύξηση των φόρων το κόψιμο συντάξεων και μισθών ,σε ένα κλίμα ύφεσης και ανασφάλειας και την εμμονή με τους παραδοσιακούς οικονομικούς κλάδους που δήθεν «ταιριάζουν» στην Ελλάδα. Χωρίς ανάπτυξη δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι οι Έλληνες θα πληρώσουν  τους (δίκαιους όμως) φόρους που τους αναλογούν, στο κράτος και στους πιστωτές. Εάν υπήρχε ελληνική κυβέρνηση θα φρόντιζε να υπάρξει ένα νέο, δίκαιο, φορολογικό σύστημα φτιαγμένο από την αρχή με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, για να είναι ελκυστικό για νέες επενδύσεις αλλά και για αύξηση της εγχώριας ζήτησης γενικότερα, ένα σύστημα αναπτυξιακό και όχι υφεσιακό, που να δημιουργεί, και όχι να καταστρέφει θέσεις εργασίας, διώχνοντας όλες τις παραγωγικές μονάδες εκτός χώρας. Ένα φορολογικό σύστημα με χαμηλότερους και όχι υψηλότερους έμμεσους φόρους, που πλήττουν περισσότερο τους αδύνατους οικονομικά. Με αυτή την ξενοδουλη πολιτική χωρίς κανόνες ανάπτυξης, με μια υφεσιακή οικονομία, με πληθυσμό που γερνά γρηγορότερα από ότι ανανεώνεται, με πάνω από 25% ανεργία και με τα καλύτερα μυαλά να φεύγουν τροχάδην για το εξωτερικό, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να πληρώσουμε τις ούτε υποχρεώσεις του χρέους μας, αλλά ούτε και να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως …κράτος. Κάποιοι όντως φοβούνται την Ελληνική ανάπτυξη.

Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ηθική ως δημιουργία εμπιστοσύνης στις σχέσεις κράτους πολίτη. Κι εδώ η φορολογική πολιτική έχει τον πρώτο ρόλο. Σύγχρονοι οικονομολόγοι, όπως ο νομπελίστας Τζέιμς Μπουκάναν (σε άρθρο του το 1986 «Τα ηθικά όρια της φορολογίας» ) έχουν επιχειρηματολογήσει πως υπάρχουν σαφή ηθικά όρια στην φορολόγηση, που αν το κράτος τα υπερβεί, κατακρημνίζεται η εμπιστοσύνη με καταστροφικές συνέπειες για την λειτουργία της οικονομίας.
Τα πρόσφατα φορολογικά μέτρα και αυτά που έρχονται στην Ελλάδα υπερβαίνουν κατά πολύ αυτά τα όρια. Η πρώτη στάθμιση της ηθικής της φορολογίας έχει ως μέτρο την ανταποδοτικότητα. Κάθε φορολογία που δεν είναι πλήρως ανταποδοτική, δεν είναι ΗΘΙΚΗ και η ανταποδοτικότητα της φορολογίας στην Ελλάδα είναι πολύ μικρή. Το κράτος δήθεν προσφέρει αγαθά στους πολίτες του «δωρεάν υπηρεσίες» (δηλαδή που έχουν πληρωθεί από τη φορολογία) αλλά στην πραγματικότητα όχι, πχ: δωρεάν παιδεία με πληρωμή για φροντιστήρια, τεράστια έξοδα για τους φοιτητές εκτός έδρας τους, κακής ποιότητα παιδεία κλπ. δωρεάν περίθαλψη με φακελάκια για τους γιατρούς πολύ χαμηλές και κακές νοσοκομειακές υπηρεσίες, χρονοβόρες κακές δημοσιές υπηρεσίες σε συνδυασμό με λαδώματα, επικίνδυνοι δρόμοι ελλιπείς έλεγχοι για τροχαία ατυχήματα, ελλιπείς ασφάλεια από εγκληματικότητα και παρανομίες από πολίτες προς άλλους πολίτες, προστασία από εταιρίες προς καταναλωτές, χρονοβόρα και αδιαφανής δικαιοσύνη και άλλα πολλά.
Το κράτος απαιτεί υπέρογκους φόρους χωρίς να έχει δείξει ούτε ένα μικρό δείγμα ανταποδοτικότητας . Φόροι Δανίας με υπηρεσίες Σομαλίας . Πρώτα κάνεις αναδρομικούς ελέγχους που σπαταλήθηκαν οι φόροι τα προηγούμενα χρόνια ταυτόχρονα κάνεις ελέγχους για φοροδιαφυγή και μαύρο χρήμα σε εμπλεκόμενους με το δημόσιο, την μεγάλη φοροδιαφυγή και μαύρο χρήμα από παρανομίες μικρή φοροδιαφυγή είναι η επιβίωση και η άμυνα του μικρομεσαίου προς το αδηφάγο και ανήθικο κράτος. Αυτή μειώνετε όταν το κράτος αρχίζει να κάνει τα αυτονόητα.