Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Οι… κουλουράδες κατέστρεψαν την χώρα.




Μην περιμένετε αύξηση στους μισθούς σας αν ο κυρ-Μήτσος ο φούρναρης δεν μάθει να κόβει απόδειξη ακόμη και για το τελευταίο κουλούρι Θεσσαλονίκης που πουλάει.  Μην ελπίζετε ότι θα πάψουν να κατρακυλάνε οι συντάξεις σας αν η Βούλα η κομμώτρια δεν χτυπάει στην ταμειακή της μηχανή ακόμη και το τελευταίο χτένισμα που κάνει.  Μην ονειρεύεστε ανάκαμψη στα οικονομικά σας αν επιμένετε να αναθέτετε τα ιδιαίτερα της κόρης σας στον κάθε τυχάρπαστο φοιτητάκο που δεν κόβει αποδείξεις. Και, βέβαια, παραδεχτείτε τις δικές σας ευθύνες για την κατάντια αυτού του τόπου, εφ’ όσον προσπαθείτε να πετύχετε φτηνότερο νοίκι για την γκαρσονιέρα τού φοιτητή κανακάρη σας, προτείνοντας στον ιδιοκτήτη να μη σας κόβει αποδείξεις για τα νοίκια.     Το καταλάβατε τώρα το μέγεθος του προβλήματος της φοροδιαφυγής; Μπράβο! Και το πιστέψατε; Τρομάρα σας…     Ρε σεις, φοροδιαφυγή κάνουν τα λιγούρια. Οι λεφτάδες δεν ασχολούνται μαζί της, καθ’ όσον υπάρχει η νόμιμη φοροαποφυγή!  Ψωνίσατε ποτέ από τον Βασιλόπουλο τον ΆλφαΒήτα δίχως απόδειξη; Όχι βέβαια. Άρα ο ΑλφαΒήτας πληρώνει τους φόρους του κανονικά, έτσι; Μάλιστα. Κανονικώτατα! Ο άνθρωπος είναι νομιμώτατος και πληρώνει μέχρι δεκάρας όσα προβλέπει ο νόμος να πληρώσει. Μόνο που ο νόμος προβλέπει για τον ΑλφαΒήτα λιγότερα απ’ όσα προβλέπει για την κοπέλα που κάθεται στο ταμείο και κόβει τις αποδείξεις.     Ταξιδέψατε ποτέ με βαπόρι ή με αεροπλάνο δίχως να κόψετε νόμιμο εισιτήριο; Φυσικά και όχι. Άρα οι εφοπλιστές και οι αεροπλανάδες πληρώνουν τους φόρους τους κανονικά, ε; Καμιά αντίρρηση. Μόνο που τα «κανονικά» τους είναι ψίχουλα μπροστά στα «κανονικά» των μούτσων τους ή των αεροσυνοδών τους.     Κι ακόμη, μήπως κάνατε ποτέ οποιοδήποτε αλισβερίσι με οποιαδήποτε τράπεζα δίχως να σας κόψουν χαρτί; Οπωσδήποτε όχι. Άρα οι τράπεζες δηλώνουν και την τελευταία τους δεκάρα και, συνεπώς, πληρώνουν τους φόρους τους κανονικά, έτσι; Χμμμ… Λογικά, εδώ πρέπει να γελάσουμε αλλά η φάση δεν βγάζει γέλιο.     Να σας θυμίσω τον ντόρο που γίνεται κάθε τόσο με τα εισοδήματα που δηλώνουν κάποιοι καλλιτέχνες;  Για παράδειγμα, θυμάστε πόση φασαρία έγινε κάποτε στα κανάλια επειδή η Βίσση δήλωνε πενταροδεκάρες; Ε, λοιπόν, η Αννούλα δεν έκανε καμμιά φοροδιαφυγή και ήταν απολύτως νόμιμη. Μόνο που δεν είναι τόσο χαζή ώστε να τραγουδάει ως Αννούλα σκέτη. Όπως κι ο Πρετεντέρης δεν είναι τόσο χαζός ώστε να λέει τις παπαριές του ως Πρετεντέρης σκέτος. Έχουν στήσει από μια εταιρεία ο καθένας κι έτσι η μεν Αννούλα τραγουδάει ως «Αννούλα ΑΕ» ο δε Πρετεντέρης παπαρίζει ως «Πρετεντέρης ΕΠΕ». Και τώρα τελευταία μάθαμε και την και την «Χαίκάλης offshore company». Βλέπετε, ως εταιρείες φορολογούνται με 26% ως offshore αποδίδουν τα ελάχιστα κι αλλού, ενώ σκέτοι θα φτάνανε 45%.  Δεν θα πιάσουμε καθόλου στην πένα μας τους βουλευτές και ευρωβουλευτές που φωνάζουν για μέτρα κατά της φοροδιαφυγής για τους κυρ Μήτσους και οι ίδιοι έχουν θεσπίσει νόμους για το αφορολόγητο τους.     Κάποτε, μάλιστα, οι ομόρρυθμες κι οι ετερόρρυθμες εταιρείες φορολογούνταν με 20% ενώ οι ατομικές επιχειρήσεις με 26%. Κάποια στιγμή, κατάλαβαν τον παραλογισμό στο υπουργείο κι ανέβασαν κι αυτών των εταιρειών τον φόρο στο 26%. Μόνο που ομόρρυθμες κι ετερόρρυθμες εταιρείες στήνουν οι ψιλοάσχετοι. Οι πιο ψαγμένοι στήνουν ΕΠΕ και οι αφράτοι στήνουν Ανώνυμες. Και ο φόρος των Ανωνύμων μπορεί να πέσει ακόμη και στο 10%, την ώρα που ο φόρος του κάθε μισθωτού μπορεί να καβαντζάρει και το τετραπλάσιο…     Συνεπώς, όλο αυτό το νταβαντούρι περί φοροδιαφυγής δεν ακουμπάει καν εκείνους που κονομάνε χοντρά. Όλοι αυτοί κόβουν αποδείξεις κανονικά. Δεν είναι ηλίθιοι οι άνθρωποι. Αφού μπορούν να γλιτώσουν φόρους νόμιμα (και ηθικά, μη σου πω), γιατί να παρανομήσουν; Κι αν κάποια στιγμή θεωρήσουν ότι ακόμη κι έτσι πληρώνουν πολλά, στήνουνε και μια οφ-σορ και καθαρίζουνε.  Νόμιμα πάντα!  Κι άιντε τώρα εσύ να με πείσεις ότι για τα χάλια μας φταίει το δίχως απόδειξη κουλούρι τού κυρ-Μήτσου…  Ειδικά όλους εμάς που η "Pretenteris Prontactions" έχει χρόνια που ισχυρίζεται περί του αντιθέτου. Έχει ξεκινήσει να μας το λέει την ίδια εποχή που ήταν Υπουργός άμυνας ο Άκης Τσοχατζόπουλος,, Δήμαρχος Θεσσαλονίκης ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος και ο κυρ Μήτσος ήταν και τότε κουλουράς χωρίς απόδειξη...      Ας γυρίσουμε, όμως, στο θέμα των αποδείξεων.  Προσωπικά, όποτε ψωνίζω, επιμένω φορτικά να ΜΗ μου κόψουν απόδειξη!  Όχι επειδή μισώ το κράτος ούτε επειδή νομίζω βλακωδώς ότι έτσι κάνω επανάσταση. Δεν θέλω να μου κόβουν απόδειξη επειδή θέλω να βοηθήσω την… εθνική οικονομία!  Γελάτε; Προσέξτε:     Εγώ, φίλε αναγνώστη, είμαι λογιστής.  Ας πούμε ότι εσύ είσαι ηλεκτρολόγος κι ας πούμε, επίσης, ότι το έχουμε κι οι δυο χούι να είμαστε νόμιμοι. Έρχεσαι, λοιπόν, να σου φτιάξω την δήλωση και σου παίρνω 100 ευρώ με κανονική και νόμιμη απόδειξη. Απ’ αυτό το κατοστάρικο, δίνω αμέσως 18,70 για ΦΠΑ. Από τα υπόλοιπα 81,30 θα μου πάρει το κράτος, ως φόρο ένα 26%, δηλαδή άλλα 21,14. Δηλαδή, από το κατοσταρικάκι σου, εμένα θα μου μείνει σχεδόν ένα εξηντάρι.     Την επόμενη μέρα, σε καλώ σπίτι μου να μου φτιάξεις τα ηλεκτρικά. Η δουλειά σου κάνει 100 ευρώ και μου εκδίδεις νόμιμη απόδειξη  κι εσύ. Φυσικά, το κράτος θα πάρει κι από σένα 39,84 ευρώ και θα σου μείνει κι εσένα ένα εξηντάρι. Πήρες χαμπάρι τι έγινε τώρα; Κανονικά, αφού δουλέψαμε ο ένας για τον άλλο, θα έπρεπε να ήμασταν «ίσα βάρκα, ίσα νερά» αλλά, επειδή δουλέψαμε και οι δυο νόμιμα, το κράτος μάς πήρε 80 ευρώ από το κατοστάρικο που κάναμε βόλτα μεταξύ μας!     Βέβαια, αν αυτό το ογδοντάρι ξαναγυρνούσε σε μας εμμέσως (μέσω παροχών υγείας, παιδείας, συντάξεων κλπ κλπ) δεν θα το κουβεντιάζαμε. Το πρόβλημα είναι ότι το ογδοντάρι μας θα καταλήξει (τουλάχιστον, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό του) στις τσέπες δανειστών ως τοκοχρεολύσιο, βιομηχάνων ως επιδότηση, εργολάβων ως αρπαχτή κλπ.     Να, λοιπόν, γιατί επιμένω να ΜΗ μου κόβουν αποδείξεις. Επειδή έτσι κάθε κατοστάρικο που πληρώνω, εξακολουθεί να κυκλοφορεί στην αγορά ως κατοστάρικο και δεν γίνεται εξηντάρι. Επειδή δεν θέλω να προσφέρω σαραντάρια σε κάποιους που θα τα πιουν «εις υγείαν των κορόιδων». Κι επειδή είμαι σίγουρος ότι για τα χάλια μας δεν φταίνε στο παραμικρό τα κουλούρια Θεσσαλονίκης του κυρ-Μήτσου.             
"Οι σύγχρονοι φοροφυγάδες"
Τα κουλούρια του έδωσαν μία διέξοδο από την ανεργία, ωστόσο έφτασε στο σημείο να… χρωστά 80.000 ευρώ από πρόστιμα που του έχουν κόψει επειδή δεν έχει άδεια για την πώληση του προϊόντος. Ο Θεσσαλονικιός Θόδωρος Δανιηλίδης μοιάζει με ζωντανό παράδειγμα του εφιάλτη της οικονομικής ύφεσης.  Το 2010 έχασε τη δουλειά του (ήταν βαφέας υφασμάτων) και προκειμένου να ζήσει την οικογένειά του, αποφάσισε να πουλάει κουλούρια. Στέκεται όρθιος στη γωνία Τσιμισκή με Βενιζέλου, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Το βλέμμα του είναι απλανές, αλλά μόλις πλησιάζει πελάτης χαμογελά και τον ευχαριστεί. Κάθε μέρα, όλο τον χρόνο πουλά κουλούρια, ακόμα και τις γιορτές και τις αργίες. Είτε με βροχή είτε με καύσωνα εκείνος παραμένει σταθερός στο ίδιο σημείο από τις 6.00 το πρωί μέχρι τις 23.00. και όλες οι 17 ώρες ορθοστασίας δίνουν μεροκάματο που δεν ξεπερνά τα 20 ευρώ την ημέρα!  «Είμαι 52 ετών και δούλευα 30 χρόνια ως βαφέας υφασμάτων. Η κρίση έβαλε λουκέτο στην εταιρεία. Έψαχνα δουλειά για δύο χρόνια, αλλά δεν έβρισκα τίποτα. Τα… έτοιμα τελείωσαν γρήγορα και τα χρήματα από το ταμείο ανεργίας δεν φτάνουν ούτε για τους λογαριασμούς. Έχω παιδί 13 ετών με ειδικές ανάγκες. Ο θείος μου, που πουλούσε κουλούρια παλιότερα στο κέντρο της πόλης, με… έσπρωξε να το κάνω κι εγώ» εξηγεί ο ίδιος.  Ωστόσο, την ανάγκη του για επιβίωση φαίνεται ότι δεν συμμερίζονται οι αρμόδιες διωκτικές Αρχές της Θεσσαλονίκης. Τα τελευταία τρία χρόνια του έχουν βεβαιώσει συνολικά 28 πρόστιμα και το ποσό του χρέους φτάνει τα 80.000 ευρώ! «Μέχρι να πεθάνω, δεν πρόκειται να τα βγάλω τα 80.000 ευρώ. Τους το λέω κάθε φορά που με “γράφουν” ότι δεν πρόκειται να πληρώσω τα πρόστιμα».  «Δεν βγάζω άδεια, γιατί κάθε δίμηνο πρέπει να δίνω στο ΤΕΒΕ 500 ευρώ, ποσό απαγορευτικό για την κατάστασή μου» τονίζει ο κ. Δανιηλίδης και συμπληρώνει: «Έχω ένα παιδί με ειδικές ανάγκες. Ας μου πάρουν το σπίτι, ας μπω φυλακή. Τι να κάνω; Να κλέψω για να επιβιώσω που είμαι άνεργος;».
  http://www.iplus.gr/ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου