Όποιος βγει αρχηγός, θα παραλάβει και αυτό το.... ΑΓΓΟΥΡΙ.

Ένα βουνό από χρέη, τραπεζικά δάνεια, δεδουλευμένα προηγούμενων ετών, ενοίκια και λογαριασμούς, τα οποία πολύ πιθανόν να υπερβαίνουν τα 170 εκατ. ευρώ, έχοντας διογκωθεί κυρίως τις περιόδους που στην ηγεσία του κόμματος ήταν ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς, θα… κληρονομήσει ο επόμενος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.

Το γεγονός αυτό, μάλιστα, όπως αναφέρουν οι καλά γνωρίζοντες στα «γαλάζια» παρασκήνια, εξηγεί και το έντονο ενδιαφέρον του κ. Καραμανλή, αλλά και του κ. Σαμαρά για τον έλεγχο της επόμενης ημέρας στο κόμμα. «Αυτό που κυρίως τους ενδιαφέρει είναι να ελέγξουν τις εξελίξεις στο ζήτημα των χρεών», αναφέρει πρόσωπο που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στη Συγγρού.

Τα περισσότερα εξ αυτών «έρχονται» από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν στις συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις εκείνης της περιόδου η κεντροδεξιά παράταξη χρειάστηκε να δανειστεί περισσότερα από 4 δισ. δραχμές. Αυξήθηκαν κατά 2,5 δισ. δραχμές περίπου την τριετία 1993-1996, επί προεδρίας Μιλτιάδη Εβερτ, πολλαπλασιάστηκαν στα 90 εκατ. ευρώ τη 12ετία Καραμανλή (1997-2009), έφτασαν στα 160,93 εκατ. ευρώ επί Αντώνη Σαμαρά (οικονομικό έτος 2013), ενώ συνεχίζουν να αυξάνονται μέχρι σήμερα – και μάλιστα με μεγαλύτερους ρυθμούς, καθώς σε διάστημα 8 μηνών το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης γνώρισε δύο εκλογικές ήττες και ως εκ τούτου περιορίστηκε το ποσοστό της κρατικής χρηματοδότησής του.

Όχι τυχαία λοιπόν οι ίντριγκες και οι σφοδρές αντιπαραθέσεις πίσω από τα φώτα της νεοδημοκρατικής ράμπας μεταξύ των παλαιών και των νέων «τζακιών» έχουν κυρίως οικονομικό υπόβαθρο, καθώς τα υπέρογκα χρέη φέρουν τις υπογραφές φυσικών προσώπων (δηλαδή των εκάστοτε αρχηγών και γενικών διευθυντών), που θα κληθούν να λογοδοτήσουν, όταν έλθει η ώρα του τελικού λογαριασμού. Με δεδομένο ότι το κόστος της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, ύψους τουλάχιστον 20 δισ. ευρώ, θα καλυφθεί εξολοκλήρου από τον ESM (Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας), δηλαδή οι δανειστές θα αποκτήσουν τον έλεγχο του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος, η στιγμή της αναζήτησης ευθυνών για τα χρέη και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των κομμάτων δεν θα καθυστερήσει.

ΠΡΟΣΩΠΑ 

Κομβικό ρόλο στα οικονομικά της Ν.Δ. διετέλεσε αναμφίβολα ο αποθανών Ιωάννης Βαρθολομαίος, που ανέλαβε το ταμείο το 1994 και το παρέδωσε το 2004 στον Κωνσταντίνο Σημαιοφορίδη, αλλά το ήλεγχε μέχρι το τέλος της ζωής του, τον Φεβρουάριο του 2007. Στην ουσία, ο κ. Σημαιοφορίδης, υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, πέραν της διοικητικής δουλειάς στη Ρηγίλλης, δεν είχε επαφή με τα οικονομικά, τα οποία διαχειριζόταν ο Ι. Βαρθολομαίος και στη συνέχεια ο Μενέλαος Δασκαλάκης, που παρέλαβε από τον κ. Σημαιοφορίδη τον Δεκέμβριο του 2006, μετά την επιμονή του τελευταίου να παραιτηθεί από τη θέση του γενικού διευθυντή.

Μάλιστα, ο κ. Δασκαλάκης, που έως σήμερα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εξακολουθεί να κατέχει υψηλές θέσεις στον κομματικό μηχανισμό, είχε πραγματοποιήσει τρία ραντεβού με τον Ι. Βαρθολομαίο προτού αναλάβει τη γενική διεύθυνση της Ν.Δ., ωστόσο, λόγω του αιφνίδιου θανάτου του διοικητή του ΙΚΑ λίγο αργότερα, δεν κατάφερε να αντλήσει πολλές πληροφορίες για το «πόθεν» της «μαύρης τρύπας» στα λογιστικά της κεντροδεξιάς παράταξης.

Ούτε ο Κώστας Καραμανλής αλλά ούτε και ο Αντώνης Σαμαράς άλλαξαν αμέσως τους γενικούς διευθυντές, μόλις ανέλαβαν την προεδρία της Ν.Δ. Ο πρώτος διατήρησε στη θέση του τον Ι. Βαρθολομαίο -επισήμως- 7 χρόνια και ο κ. Σαμαράς τον κ. Δασκαλάκη 9 μήνες, αντικαθιστώντας τον με τον Θανάση Σκορδά, τον Ιούλιο του 2010. Ο ένας παρέδιδε στον άλλο αυξημένα χρέη και αμφισβητούμενης εγκυρότητας τραπεζικά δάνεια, με αποτέλεσμα τον Φεβρουάριο του 2014 ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της Ε.Ε., Χοακίν Αλμούνια, να ενημερώσει επισήμως το Ευρωκοινοβούλιο ότι τα ελληνικά κόμματα έχουν σταματήσει να ανταποκρίνονται, έστω και στοιχειωδώς, στην καταβολή των δόσεών τους. Το καλοκαίρι του 2012, ο κ. Σκορδάς υπουργοποιήθηκε κι έδωσε τη σκυτάλη στον Κωνσταντίνο Τσιμάρα, που έως σήμερα προσπαθεί να πληρώνει τις διαρκώς αυξανόμενες υποχρεώσεις, αφήνοντας κατά μέρος τις… αμαρτίες του παρελθόντος.

90 εκατ. ευρώ είναι τα χρωστούμενα από τη δωδεκαετία του Κώστα Καραμανλή

161 εκατ. ευρώ ήταν το ύψος του χρέους κατά την αρχηγία του Αντώνη Σαμαρά

Οφειλές και μπλόκο από τον ιδιοκτήτη

Από μια απλή παράθεση στοιχείων των ισολογισμών της Ν.Δ. προκύπτει ότι το 2002 η Ν.Δ. έλαβε δάνεια 31 εκατ. ευρώ, για να αποπληρώσει χρέη 26,5 εκατ. ευρώ παρελθόντων ετών. Το 2004, 57 εκατ. ευρώ για να αποπληρώσει οφειλές 30 εκατ. ευρώ, ενώ το 2007 τα χρέη της εμφανίζονται αυξημένα κατά 50%, στα 70 εκατ. ευρώ. Στις 31/12/2012, τα υπόλοιπα δανείων διαμορφώνονταν στα 146,3 εκατ. ευρώ, παρά ταύτα στον επόμενο ισολογισμό φαίνονται αυξημένα κατά 14,6 εκατ. ευρώ, όπερ σημαίνει ότι οι επιτελείς της Συγγρού συνήψαν νέο δάνειο ή δεν κατάφεραν να αποπληρώσουν τα χρεολύσια όσων ήδη υφίσταντο.

Και μέσα σε όλον αυτόν τον κυκεώνα των χρεών υπάρχει το ενοίκιο του κεντρικού κτιρίου της Ν.Δ. Η διαχειρίστρια εταιρεία επιμένει ότι το σύνολο των οφειλών σε ενοίκια υπερβαίνει το 1,4 εκατ. ευρώ. Αν αυτό το χρέος δεν πληρωθεί ή, τέλος πάντων, αν δεν διευθετηθεί κατά τρόπο που να διασφαλίζονται και η διαχειρίστρια και η ιδιοκτήτρια εταιρεία (σ.σ.: Το κτίριο είναι ενυπόθηκο λόγω χρεών), η μετακόμιση στο ιστορικό νεοκλασικό της Ρηγίλλης θα αποτελέσει όνειρο απατηλό! Κοντολογίς, ο εκμισθωτής δεν επιτρέπει στον μισθωτή (Ν.Δ.) να φύγει αν δεν εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του. Περαιτέρω, ο μισθωτής (εν προκειμένω, ο νυν πρόεδρος, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, και ο γενικός διευθυντής, Κωνσταντίνος Τσιμάρας) χρησιμοποιούν με… επιφυλάξεις το κτίριο, ειδικά δε ο κ. Μεϊμαράκης περιορίζεται στην άσκηση των καθηκόντων του από το γραφείο του στη Βουλή, καθώς τους τελευταίους μήνες «μας επισκέπτονται περισσότεροι δικαστικοί επιμελητές από ό,τι ψηφοφόροι», όπως έλεγαν χαρακτηριστικά συνομιλητές του. Και αυτό γιατί –κατά τις ίδιες πηγές– ο Αντώνης Σαμαράς, ενώ μόλις του παρέδωσε τα κλειδιά δεσμεύτηκε να συνδράμει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που του κληροδότησε, εκ των υστέρων βρέθηκε απέναντί του, για να αποφύγει και τις όποιες ευθύνες σχετικά με τις εκρηκτικές οφειλές, εξαιτίας των οποίων η Ν.Δ. δεν είναι σε θέση σήμερα να στήσει εσωκομματικές κάλπες σε περισσότερα σημεία ανά την Ελλάδα από ό,τι αρχικώς υπολογιζόταν.