Μήπως τελικά το… «ξανθό γένος», είναι οι «ξανθοί»… Τούρκοι;

Γιατί η Τουρκία θα διαλυθεί. Η εκλογική βάση του Ερντογάν θα αποτελέσει τον παράγοντα διάλυσης της χώρας.

Στις Δημοτικές εκλογές στην Τουρκία στις 30-3-2014, ο Ερντογάν και το κόμμα του το ΑΚΡ διέπρεψαν στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ωστόσο όπως φαίνεται και από τον χάρτη, οι εκλογές αυτές σήμαναν και την μορφή που θα έχει η Τουρκία αμέσως μετά τον διαμελισμό της. Με το κίτρινο χρώμα απεικονίζονται οι επαρχίες που ψήφισαν Ενρτογάν -ισλαμιστές και με κόκκινο Κεμαλικοί-κοσμικοί. Με μοβ οι Κουρδικές επαρχίες οι οποίες φυσικά ανέδειξαν ομοεθνείς τους. Σήμερα 27-7-2017 έχουμε ζήσει μια ακόμα νίκη του Ερντογάν στις βουλευτικές του  Νοεμβρίου 2015, την συσπείρωση Κούρδων αλλά ΚΑΙ τούρκων κεμαλικών -κοσμικών  πίσω από τον Κούρδο Ντεμιρτάς και φυσικά  την απόπειρα πραξικοπήματος της 15 Ιουλίου 2016 και το πραξικόπημα του Ερντογάν την επόμενη μέρα που συνεχίζεται και σήμερα με την κατάλυση του κράτους δικαίου.
Όμως ο Ερντογάν είχε αρχίσει την εγκληματική του δράση από το 2012-13 με δημιουργία προβοκάτσιας στην Συρία για να ενοχοποιήσει τον Άσαντ, είχε αρχίσει να σκοτώνει αθώους πολίτες, να καθαιρεί δικαστικούς και στρατιωτικούς, να φυλακίζει δημοσιογράφους και φέρεται ως εγκληματίας, ειδικά μετά τα επεισόδια στην πλατεία Ταξίμ. Διαβάστε λοιπόν το παρακάτω κείμενο για να δείτε εάν έχει αλλάξει τίποτα από τους λόγους  και τις αιτίες για την διάλυση και του τελευταίου κομματιού της πάλαι ποτέ Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η Τουρκία θα διαλυθεί

Αλήθεια άραγε τι μέλλον μπορεί να έχει  ένα -υποτιθέμενο - έθνος το οποίο διατηρεί  στην εξουσία με ποσοστά κοντά στο 50% ένα ηγέτη που έχει πνιγεί στα σκάνδαλα ξεπλύματος χρήματος , μαζί και οι στενοί του συγγενείς ;

Τι μέλλον έχει η Τουρκία όταν ο ηγέτης της καθαιρεί δικαστικούς που τόλμησαν να διερευνήσουν τα σκάνδαλα του, που απολύει αστυνομικούς που τόλμησαν να συλλάβουν τους συνεργάτες του στο ξέπλυμα χρήματος και των κεφαλαίων που εισρέουν από το γειτονικό Ιράν ;

Τι μέλλον μπορεί να έχει μια χώρα που θέλει να συγκαταλέγεται στις δημοκρατικές όταν ο πρωθυπουργός της καταργεί με φιρμάνια την ελεύθερη πρόσβαση σε πλατφόρμες του ιντερνέτ την στιγμή που στην Σκανδιναβία η ελευθερία πρόσβασης στο ιντερνέτ αναφέρεται ως ανθρώπινο δικαίωμα στα εκεί συντάγματα ;


Τι μέλλον μπορεί να έχει μια νεολαία όταν οι ηγέτες της κάνουν σχέδια για δημιουργία προβοκάτσιας στην Συρία με στόχο την έναρξη πολέμου ολοκληρωτικής κλίμακας για την υποστήριξη ισλαμιστών ψυχοπαθών φονιάδων ;

Τι μέλλον έχει η Τουρκία όταν στα στρατόπεδα προσφύγων από την Συρία τα οποία διατηρεί στην επικράτεια της γίνεται ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ των ηγετών της  εμπόριο λευκής σαρκός και οργάνων παιδιών από εκπροσώπους πλουσίων Αράβων ;

Τι μέλλον έχει μια χώρα που σκοτώνει 15χρονους στις διαδηλώσεις των πολιτών της εναντίον του κινδύνου να μεταβληθεί το κράτος τους από μουσουλμανική δημοκρατία δυτικού τύπου σε ισλαμικό θεοκρατικό ;

Τι μέλλον έχει ένα κράτος όταν η ηγέτες του  χρησιμοποιούν τις ένοπλες δυνάμεις του για την προώθηση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα;


Τι μέλλον έχει ένα κοινοβούλιο του οποίου το 50 % εκπροσωπεί του ψηφοφόρους του Ερντογάν οι οποίοι είναι οι αμόρφωτοι και θρησκόληπτοι κάτοικοι της Ανατολίας και οι οποίοι δεν πιστεύουν στην δημοκρατία αλλά καλοβλέπουν την Σαρία ;

Τι μέλλον έχει η Τουρκία της οποία ο ηγέτης Ρ.Τ.Ερντογάν έχει συνάψει συμφωνία με το Κουρδικό κόμμα και τους Κούρδους για την υποστήριξη τους στην  πολιτική σκηνή , στις εκλογές και τελικά στην κατάληψη του προεδρικού αξιώματος με αντάλλαγμα την αυτονόμηση ή απόσχιση του Τουρκικού Κουρδιστάν ; Τι μέλλον έχει η Τουρκία όταν ο ηγέτης της  πουλάει επαρχίες της σαν οικόπεδα με πρόσχημα την δήθεν νεωτεριστική πολιτική υπέρ των μειονοτήτων και απώτερο στόχο την άνοδο του στο ανώτερο πολιτειακό αξίωμα;

Τι μέλλον έχει μια χώρα της οποίας το 50 % των κατοίκων της , αυτών της Ανατολίας, κρατά στην εξουσία τον Ερντογάν που έχει ως όραμα την μετατροπή της Τουρκίας σε Ιράν , καταπιέζοντας έτσι το άλλο 50 % που έχουν γευθεί τα καλά και τις ελευθερίες του δυτικού πολιτισμού ;


Τί μέλλον μπορεί να έχει η Τουρκία όταν το 50 % του εκλογικού σώματος ψηφίζουν με θρησκευτικά κριτήρια και όχι πολιτικά διατηρώντας τον ισλαμιστή Ερντογάν στην εξουσία και παραβλέποντας τα εγκλήματα του εναντίον πολιτών και κράτους ;

Ο κατάλογος είναι ατελείωτος και η απάντηση πάντα η ίδια : Η Τουρκία δεν έχει μέλλον.
 Η Τουρκία δεν αποτελεί  δυτικού τύπου κράτος , το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας της δεν έχει σχέση και ούτε θέλει να έχει σχέση με την δημοκρατία .

Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από την Τουρκία, μία χώρα που το μόνο που παράγει είναι κυβερνητικού επιπέδου εγκλήματα , σκάνδαλα, αυταρχισμό, φονεύει τους πολίτες της αλλά και υποθάλπει τους φονιάδες των πολιτών των γειτονικών κρατών , έχει ως όραμα την επικράτηση της θρησκοληψίας σε βάρος της δημοκρατίας και πάνω απ όλα έχει διχάσει τους πολίτες της σε αθεράπευτο βαθμό.

Το 1908 στη  διαλυόμενη Οθωμανική Αυτοκρατορία γεννήθηκε το κίνημα των Νεότουρκων υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ. Το κίνημα αυτό αποτέλεσε τον πρόδρομο των ναζιστικών κινημάτων στην Γερμανία και Ιταλία. Αποτέλεσε την ύστατη προσπάθεια για την αποσόβηση των φυγόκεντρων τάσεων μεταξύ των αναρίθμητων φυλών και εθνοτήτων που απαρτίζουν την Τουρκία . Ο Κεμάλ Ατατούρκ εισήγαγε την έννοια της καθαρότητας της Τουρκικής φυλής, της εθνοκάθαρσης εναντίον των κύριων μειονοτήτων όπως Έλληνες και Αρμένιοι και καθυπόταξε με αίμα και βία τους κατά τόπους  φυλάρχους και κοτζαμπάσηδες.

Αναγνωρίζοντάς την κατωτερότητα αλλά και ασυμβατότητα του Τουρκικού συνονθυλεύματος φυλών με την Δύση με την οποία συνόρευαν αποφάσισε την δια την βίας εκδυτικοποίηση τους. Ωστόσο ο Κεμάλ δεν μπόρεσε ποτέ να αλλάξει τον χοντρόπετσο  Τούρκο της Ανατολίας ο οποίος απομακρυσμένος στο εσωτερικό της Τουρκίας από τις δυτικές επιρροές αποτελεί γνήσιο απόγονο των ορδών των Μογγόλων προγόνων του. Ο οπισθοδρομισμός , η έλλειψη μόρφωσης και η αναπλήρωση  της με την θρησκοληψία του υπερσυντηρητικού σουνιτικού Ισλάμ αλλά και αποτυχία του Κεμαλικού κράτους από το 1923 μέχρι το 2001 να αναπτύξει οικονομικά την Ανατολία έφεραν τους εκεί πληθυσμούς απέναντι από το Κεμαλικό κράτος.
Η εξαθλίωση των αγροτικών πληθυσμών της Ανατολίας είχε ως αποτέλεσμα την καταφυγή τους στην θρησκοληψία και τον ισλαμικό υπερσυντηριτισμό ο οποίος αποτέλεσε αντικείμενο καταστολής του Κεμαλικού κράτους. Τα εκατομμύρια πληθυσμού της Ανατολίας για δεκαετίες ήταν απομονωμένοι απο το Κεμαλικό κράτος χωρίς πολιτική εκπροσώπηση και υπό καθεστώς κεκαλυμμένου κρατικού παρεμβατισμού εναντίον της θρησκευτικότητα τους.
Ο Ερντογάν αποτέλεσε τον ηγέτη ο οποίος έβγαλε τις μάζες τις Ανατολίας από το περιθώριο και γιαυτό τα 40 εκατομμύρια του πληθυσμού της ψηφίζουν υπέρ του Ερντογάν παραβλέποντας την αυταρχικότητα του εναντίον των διαδηλώσεων στις δυτικές εκκοσμικευμένες επαρχίες. Οι Τούρκοι της Ανατολίας δεν υποστηρίζουν τον Ερντογάν με πολιτικά κριτήρια , δεν έχουν ιδέα ποια θα μπορούσαν να είναι αυτα΄, αλλά με κριτήρια της αυτοσυντήρησης τους. 

Οι Τούρκοι της Ανατολίας συχνά αναφέρονται ως ''Μαύροι Τούρκοι'' και αυτοί των δυτικών επαρχιών ως ''Λευκοί Τούρκοι'' Ο διαχωρισμός αυτός είναι Τουρκικής εμπνεύσεως και αποτυπώνει με ανατριχιαστική σαφήνεια τον διχασμό του υποτιθέμενου Τουρκικού Έθνους. Οι «λευκοί Τούρκοι» αποτελούν τους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης , της Σμύρνης , της Άγκυρας και όλων των αστικών κέντρων που έχουν επηρεαστεί από την Κεμαλική προσπάθεια για εκδυτικοποίηση. Οι ''Μαύροι Τούρκοι ''αποτελούν το ακριβώς αντίθετο. 

Η προσπάθεια του Κεμάλ για ομογενοποίηση του Τουρκικού πληθυσμιακού συνονθυλεύματος με μια ολοκληρωτική και ναζιστικής έμπνευσης πρακτική  τελικά απέτυχε εφόσον οι Τούρκοι της Ανατολίας αποδείχθηκαν ανεπίδεκτοι και περιμένανε υπομονετικά 80 χρόνια μέχρι να έρθει στην εξουσία ο ''δικός τους άνθρωπος, ο Ερντογάν .Η Τουρκία  στέκεται πατώντας σε δύο βάρκες και είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα διαμελισθεί , εκτός βέβαια εάν διαλυθεί πρώτα από εισβολή της Ρωσίας.


Οι ''Λευκοί Τούρκοι'' βλέπουν κυριολεκτικά με τρόμο την μετατροπή της χώρας τους από  πρότυπη εκδυτικοποιημένη μουσουλμανική χώρα σε ισλαμιστικό κράτος . Η διαδηλώσεις στην πλατεία Ταξίμ και Γκεζί πέρυσι το καλοκαίρι αποτέλεσαν την πρώτη μορφή αντίδρασης των λευκών Τούρκων'' και θα μετασχηματισθούν σε ακόμα σοβαρότερες όσο ο Ερντογάν αποκτά όλο και περισσότερη δύναμη με την υποστήριξη των ''Μαύρων Τούρκων'' . Η πρόσφατη νίκη του κόμματος του Ερντογάν AKP στις τοπικές δημοτικές εκλογές τρομοκρατεί ακόμα περισσότερο τους αντίπαλους του και τους εξαναγκάζει σε περαιτέρω αντιπαράθεση. Η νίκη του Ερντογάν δεν θα φέρει πολιτική σταθερότητα αλλά το αντίθετο.
ΠΗΓΗ