Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2017

Φτωχότερη από σήμερα η Κρήτη.



Ένας ακόμα πρωτομάστορας, ο μεγάλος ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΚΛΗΣ, έφυγε Αιφνιδιαστικά για την γειτονιά των Αγγέλων.. σε ηλικία 72 ετών.
Με βάση τις πληροφορίες που υπάρχουν μέχρι στιγμής, ο αξέχαστος λαουτιέρης προδόθηκε από την καρδιά του και έφυγε από ανακοπή χωρίς να έχει παρουσιάσει κάποια ιδιαίτερα θέματα υγείας το τελευταίο διάστημα. Η θλίψη από το μεσημέρι στην πόλη του Ρεθύμνου άλλα και όλης Κρήτης δεν περιγράφεται τόσο από ανθρώπους που τον έζησαν όσο και από εκείνους που τον είχαν αγαπήσει μέσα από την μουσική και τα τραγούδια του.
Ο Μανώλης Κακλής γεννήθηκε στην Επισκοπή Ρεθύμνου και ασχολήθηκε επαγγελματικά με το λαούτο από το 1969.Από πολύ νεαρή ηλικία είχε την τύχη να ζήσει από κοντά σε ένα ζωντανό περιβάλλον γεμάτο ακούσματα μουσικά, γνήσια παραδοσιακά, όπως του Μπαξεβάνη και του Νίκου του Μανιά. Οι δύο αυτοί λαουτιέρηδες τον επηρέασαν βαθύτατα.
Η τεχνική τους στο λαούτο και η έκφραση στο τραγούδι καθόρισαν την πορεία του νεαρού τότε καλλιτέχνη, ο οποίος πολύ γρήγορα σημείωσε τεράστια πρόοδο και εξέλιξη και μέχρι σήμερα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκφραστές της Κρητικής μουσικής παράδοσης. Ιδιαίτερα στο τραγούδι διακρίθηκε για την ερμηνεία του που την υπογράμμιζε μοναδικά η εξαιρετική “Κρητική” χροιά της φωνής του.
Έχει να παρουσιάσει πλούσια δισκογραφία και συνεργασίες με μεγάλους καλλιτέχνες όπως Νίκος Μανιάς, Ροδάμανθος Ανδρουλάκης, Ζαχ.Μελεσσανάκης, Θαν.Σκορδαλός, κ.α. και ανελλιπή ζωντανή παρουσία στα Κρητικά κέντρα του νησιού, της Ελλάδας γενικότερα αλλά και του εξωτερικού.
Και γιατί δεν έχει τραγουδήσει ο Μανώλης μας. Για την αγάπη μας, τον πόνο μας, τη χαρά μας, τα μεράκια μας, την ελπίδα μας, τις αντοχές μας, τα πάντα όλα.

1 σχόλιο:

  1. Αυτό που θυμάμαι με απέραντη αγάπη είναι πως όταν γινόταν οι σφαγές στην Σάμπρα και Σατίλα από τους Εβραίους ήθελε να μαζέψει εθελοντές από την Κρήτη να πάνε να βοηθήσουν τους Παλαιστίνιους, γιατί δεν άντεχε να βλέπει τις σφαγές ειδικά των νηπίων χωρίς να κάνει κάτι. Μεγας ανθρωπιστής ο ΜΑΝΩΛΗΣ. Τέτοιοι άνθρωποι μένουν για πάντα στις καρδιές των φίλων τους. Δεν πεθαίνουν ποτέ. Καλό ταξίδι Μανώλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή