Α. ΤΣΙΠΡΑΣ και Π. Καμμένος από χθες «δέθηκαν» με τα δεσμά ενός πολιτικού γάμου, ο οποίος -όπως όλες τις δεμένες πολιτικές οικογένειες- τις πάει παντού και μέχρι τέλους. Ο Π. Καμμένος, μετά και τη σφοδρή επίθεση της Φ. Γεννηματά, έγινε και έμεινε η αναγκαστική επιλογή του Α. Τσίπρα. Γεγονός, καθόλου ευχάριστο για μια σημαντική μερίδα βουλευτών του κόμματος, που προσδοκούσαν σε «απαλλαγή από το ακροδεξιό βαρίδι»…
Η ΕΠΙΣΗΜΗ «παντρειά» με τον ΥΕΘΑ καθιστά ακόμα πιο δυσβάστακτη τη συμβίωση, καθώς -όπως λένε στελέχη των «53»- «τελειώνουν» οι μνημονιακές υποχρεώσεις της κυβέρνησης και επέρχεται η περίοδος της «κανονικότητας». Η οποία όμως και ως γνωστόν, αναδεικνύει και τις μεγάλες διαφορές «χαρακτήρων» και υποκύπτει στη ρουτίνα. Oσο κι αν κάνουν «πέτρα την καρδιά» τους, μία ο ένας και μία ο άλλος, είναι πάρα πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς αυτήν την κυβέρνηση, να νομοθετεί -χωρίς έξωθεν βοήθεια- είτε για θέματα ατομικών δικαιωμάτων, είτε για ζητήματα μειονοτήτων ή πολύ περισσότερο για θέματα εξωτερικής πολιτικής.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ και χθες δεν έκλεισε ένα κεφάλαιο, αλλά άνοιξαν δύο: Η αμαρτωλή πώληση όπλων στη Σ. Αραβία και η ρουτίνα της καθημερινότητας του κατ’ ανάγκην πολιτικού ζεύγους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ…
Ένας εκβιαζόμενος και αδίστακτος ΠΘ, ένας άτσαλος και φαντασιόπληκτος υπουργός που τα κάνει μαντάρα, ένας άλλος υπουργός που έφτασε έως την Ινδία για να λείπει χθες κι ένα πρόθυμο μιντιακό «σύστημα» να διαστρέψει την πραγματικότητα, ήταν κυβερνητική task force στη χθεσινή άνιση και γι’ αυτό κατά κράτος χαμένη μάχη με την αλήθεια. Κοινό στοιχείο όλων, ο κυνισμός και ο αμοραλισμός, που όπως δείχνει η πραγματικότητα -ευτυχώς- εξεμέτρησαν τον βίο τους και τη δυνατότητά τους να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Ο ΠΘ και ο ΥΕΘΑ έδωσαν μια λυσσαλέα μάχη για να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία και τη «ζωάρα». Τα ψωμιζόμενα από κρατικά κονδύλια και μαύρα ταμεία παρασιτικά sites, τα «μισθωμένα 45άρια» της στρατευμένης δημοσιογραφίας και οι ορδές των μετακλητών που ρυπαίνουν τα social media είναι το τελευταίο και πιο «φθηνό» αποκούμπι ενός ήδη καταρρέοντος ανήθικου συστήματος εξουσίας. Απεχθάνονται την αλήθεια και τη λογική, απευθύνονται μόνο στο θυμικό με κατασκευασμένες «αστυνομικές» ιστορίες. Είναι πρόθυμοι να γράψουν οποιαδήποτε συγγνωστή ανακρίβεια. Είναι αδίστακτοι. Όπως και οι εργοδότες τους. Γι’ αυτό και «κοινή γαρ η τύχη»…
Περίπου ενθουσιασμένοι βγήκαν από την αίθουσα της Βουλής αρκετοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την ομιλία του Α. Τσίπρα. Άγνωστο αν ο ενθουσιασμός τους ουσιαστικά ήταν ανακούφιση, γιατί απέφυγαν «τα χειρότερα».
Ωστόσο υπήρξε και αρκετή μουρμούρα για την εμφάνιση του Π. Καμμένου και την άνευ όρων στήριξη που του έδωσε ο Πρωθυπουργός. Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος επικροτούσαν… χαμηλόφωνα την τοποθέτηση του Ν. Φίλη, ο οποίος μίλησε ανοικτά για «γενοκτονία και σφαγή αμάχων» στην Υεμένη. Τοποθέτηση, που δεν σκόρπισε ρίγη ευτυχίας στο Μ. Μαξίμου, ιδιαίτερα αφότου απορρίφθηκε η γραμμή της ακύρωσης της συμφωνίας κι επελέγη η πλήρης ταύτιση με τον Πρ. των ΑΝΕΛ. Αλλωστε, τα «ωραία» στα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, είναι στα προσεχώς…
eleftherostypos
Γνωρίζαμε ότι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι «λιγούρια της εξουσίας». Αλλά ότι θα έφταναν στο πλέον εξευτελιστικό σημείο να χρεώσουν στον κρατικό προϋπολογισμό το ποσό των 20 ευρώ για την αγορά της Ελληνικής Σημαίας που «χάρισε» ο Τσίπρας στον μικρό αφγανό Αμίρ, αυτό ομολογουμένως δεν το περιμέναμε. Να τι γράφει επί του θέματος ο καλά ενημερωμένος σε τέτοια θέματα απόλυτα συστημικός δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστου: «Η τρίτη απόφαση με ενέβαλε σε μεγάλες σκέψεις. Αφορά τη δαπάνη 20 ευρώ (δηλαδή χρέωσαν τον κρατικό προϋπολογισμό με… 20 ευρώ!!!), έχει ημερομηνία 8 Νοεμβρίου και αιτιολογία «δώρα για επίσημους προσκεκλημένους». Ειλικρινά δεν θα μου πήγαινε πουθενά ο νους τι μπορεί να αφορά αυτό το ποσό, ειδικότερα, τι δώρα μπορεί να είναι αυτά για επίσημους προσκεκλημένους, αν δεν πρόσεχα, στο τέλος της, κάτω κάτω σημειωμένο το όνομα “Αμίρ;”. Με ερωτηματικό και αυτό. Ποιος είναι ο Αμίρ; Ο μικρός Αφγανός από τη Δάφνη τον οποίο η διεύθυνση του σχολείου αρνήθηκε να κάνει σημαιοφόρο και μετά τον κάλεσε (και έπραξε άριστα) ο πρόεδρος Τσίπρας στο Μέγαρο Μαξίμου. Έβγαλε φωτογραφίες μαζί του και του χάρισε μια ελληνική σημαία! Έχει άραγε σχέση η δαπάνη των 20 ευρώ με το πρωθυπουργικό δώρο στον μικρό Αμίρ; Μακάρι να μην έχει, θα πω. Γιατί θα χάσω πάσα ιδέα και για τον Πρωθυπουργό και για τους συνεργάτες του. Και σταματώ σε αυτό το σημείο, να μην πω τίποτε βαρύτερο…». Με απλά λόγια, ο … «κουβαρντάς» και… «μπρούκλης» Τσίπρας έκανε δήθεν «δώρο» την Σημαία στο αφγανάκι, αλλά τσιγκουνεύτηκε να πληρώσει το… υπέρογκο ποσό των 20 ευρώ, χρεώνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό! Περισσότερο τιποτένιος και ξευτίλας δεν γίνεται! Αυτό είναι το «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστεράς. Ακόρεστοι «πεινάλες» που «τρώνε» συνέχεια με τα λεφτά των άλλων…
ΑπάντησηΔιαγραφή