Οι ηθικοί αυτουργοί μιας προαναγγελθείσας «δολοφονίας».

Επικήδειος κατά του δολοφόνου Σαμαρά στην κηδεία της καθηγήτριας.

Η ακηδεμόνευτη καθηγήτρια Φώφη Μπουλούτα έγινε γνωστή όταν απολύθηκε από το Κολλέγιο Αθηνών στο οποίο δίδασκε επί πάνω από 20 χρόνια, επειδή είχε πιάσει τον γιο του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να αντιγράφει,… 
 
Η Φώφη είναι ένα σύγχρονος ήρωας γιατί μπήκε μπροστά και διεκδίκησε το δίκιο της, κόντρα σε ενα σαθρό αλλά ταυτόχρονα πανίσχυρο πολιτικό-επιχειρηματικό κατεστημένο. Σήκωσε το κεφάλι της και κοίταξε γενναία στα μάτια ισχυρούς ανθρώπους που την ήθελαν στρατιωτάκι ακούνητο και αγέλαστο όπως και όλους εμάς. Τους ανθρώπους που θέλουν να κάνουν τα σχολειά μας μαγαζιά και τα παιδιά μας πελάτες. Που γι αυτούς ο εκπαιδευτικός είναι ένα απλό υπηρετικό προσωπικό, που θα μοιράζει ΑΡΙΣΤΑ στους γόνους των ισχυρών, χωρίς φωνή, χωρίς αξιοπρέπεια.
Η Φωφη έπραξε ένα «μοιραίο λάθος».  Έπραξε το καθήκον της σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους. Αντιμετώπισε όλους τους μαθητές με τα ίδια κριτήρια, γι αυτό το λόγο μπήκε στο μάτι αυτών που δεν ανέχονται ο παρίας να φέρνει αντιρρήσεις.
Έδωσε μαζί μας μια μάχη άνιση. Πολέμησε σαν λιοντάρι στο δικαστήριο όπου οι καλοπληρωμένοι νομικοί σύμβουλοι του σχολείου της την καθύβριζαν και την ειρωνεύονταν. Πολέμησε και στα στημένα υπηρεσιακά συμβούλια των διορισμένων από την τότε ηγεσία του υπουργείου Παιδείας » δημόσιων λειτουργών», που εκτέλεσαν εν ψυχρώ διατεταγμένη υπηρεσία και απελυσαν τη Φώφη ελλείψει επαρκών στοιχείων.
Έχασε τη δουλειά της και ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα ψυχικά και συναισθηματικά, όμως την κέρδισε η δημόσια εκπαίδευση και τα παιδιά στην Κόρινθο είναι τυχερά που την είχαν καθηγήτριά τους. Και λίγο μετά μαζί μας πανηγύρισε την κατάρρευση ενός απολυταρχικού καθεστώτος στην ιδιωτική εκπαίδευση. Η νίκη αυτή ήταν σε μεγάλο βαθμό δική της! Γιατί η Φώφη αποτέλεσε εμβληματική φυσιογνωμία αντίστασης, απέναντι στο νεοφιλελεύθερο σχέδιο άλωσης της παιδείας  από τις δυνάμεις της αγοράς.. Γιατί έδωσε κουράγιο και ψυχή σε χιλιάδες ανθρώπους να παλέψουν μαζί της για ένα καλύτερο σχολείο, για μια καλύτερη εκπαίδευση. Γιατί μπορεί τα συστημικά μέσα ενημέρωσης να έκρυψαν την ιστορία της, αλλά πολλοί συνειδητοποιημένοι προοδευτικοί πολίτες την έμαθαν από χιλιάδες δημοσιεύσεις σε μπλογκς και σόσιαλ μίντια. Έβγαλε τα συμπεράσματά του ο κόσμος αυτός και χρησιμοποίησε δημιουργικά την οργή του στέλνοντας  αυτούς που ήθελαν τη Φώφη και όλους εμάς στη χωματερή της ιστορίας.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία φεύγοντας να αφήνεις πίσω σου ένα ίχνος. Ένα σημάδι που δείχνει ότι το σύντομο πέρασμά σου από τη ζωή δεν ήταν μάταιο. Και η Φώφη άφησε αυτό το σημάδι στη σκέψη μας, στη ψυχή μας και στη καρδιά μας. Ένα σημάδι που πάντα θα μας θυμίζει ότι για να αρχίσει ένας αγώνας δεν χρειάζονται πολλά υλικά.  Μόνο μια Ευφροσύνη χρειάζεται με το θάρρος της για το πάθος και το δίκιο για την αλήθεια.  Ένα πάθος που μεταδίδεται σαν φωτιά σε χιλιάδες. Υποσχόμαστε εδώ σήμερα ότι αυτή τη φλόγα σου θα την κρατήσουμε ζωντανή. Καλό σου ταξίδι…»