Γύρω γύρω όλοι και στη μέση ο Μανώλης –Ασαντ.

Τα στρατεύματα της Ρωσίας λειτουργούν κυρίως από δύο περιοχές στη Συρία.
Την αεροπορική βάση Khmeimim κοντά στην παραθαλάσσια πόλη Latakia στα βόρεια της Συρίας και τη ναυτική βάση στο Tartus, η οποία βρίσκεται στη βόρεια ακτή της Συρίας, λιμάνι από το οποίο απέπλευσαν  έντεκα ρωσικά πολεμικά πλοία αυτήν την εβδομάδα για να πραγματοποιήσουν ασκήσεις.
Η Ρωσία έχει αναπτύξει τα τελευταία και υπερσύγχρονα ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη συμπεριλαμβανομένων των αεροσκαφών Su-24s, Su-25s, Su-30s και SU-34 στην αεροπορική βάση Khmeimim, μαζί με ελικόπτερα επίθεσης Mi-24.
Και οι δύο ρωσικές βάσεις προστατεύονται από πυραύλους εδάφους – αέρους μεγάλου βεληνεκούς, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων S-300VM στην Tartus και το σύστημα S-400 στην Khmeimim.
Και τα δύο οπλικά συστήματα είναι σε θέση να χτυπήσουν στόχους μέχρι 400 χιλιόμετρα μακριά.
Για να αντιπαρατεθεί με το ρωσικό σύστημα S-400, ο στρατός των ΗΠΑ μπορεί να αναπτύξει το ηλεκτρονικό αεροσκάφος  EA-18G Growler
Το να εκτοξεύσεις πυραύλους από μακριά ακόμη και από ένα αεροσκάφος τύπου stealth δίνει την απαραίτητη ασφαλή  απόσταση προκειμένου οι ΗΠΑ να μπορέσουν να χτυπήσουν τα ρωσικά πυραυλικά συστήματα S-400.
Οι Ρώσοι διαθέτουν επίσης συστήματα Buk-M2E βραχείας και μέσης εμβέλειας στο έδαφος στη Συρία, καθώς και το Panther S1 μικρής εμβέλειας, που προορίζονται για να προστατέψουν τις βάσεις τους.
Από το 2015, ενώ βοηθούσε το καθεστώς του Assad στην καταπολέμηση του ISIS, η Ρωσία είχε αναπτύξει πολλούς διαφορετικούς τύπους πυρομαχικών που θα χρησιμοποιηθούν στην τρέχουσα σύγκρουση.
Ενώ η Ρωσία έχει αναπτύξει πυρομαχικά με καθοδηγούμενη ακρίβεια, όπως η βόμβα με καθοδηγούμενη από GPS / GLONASS KAB-500S ή το πυροβόλο με καθοδηγούμενη από λέιζερ Kh-25ML, το μεγαλύτερο μέρος των πυρομαχικών είναι βόμβες και υψηλού θρυμματισμού OFAB 250 -270.
Αυτά τα πυρομαχικά συμπληρώνονται από πυραύλους BETAB-M και πυραύλους διασποράς RBK-500-SPBE-D που χρησιμοποιούνται κατά εχθρικών οχημάτων και αρμάτων μάχης.
Εν τω μεταξύ, ο στόλος των μαχητικών αεροσκαφών της Συρίας υποστηρίζεται από ρώσους πιλότους.
Ρωσική ναυτική δύναμη
Από το 2015, η Ρωσία είχε αναπτύξει τον στόλο της Μαύρης Θάλασσας που παρέχει εκτεταμένη αεροπορική άμυνα στα ανοικτά των ακτών της Συρίας.
Αυτή η μοίρα αποτελείται από περίπου δέκα πλοία μαζί με τέσσερις φρεγάτες.
Αν και απαρχαιωμένο, το θωρηκτό Slava παρέχει το μεγαλύτερο μέρος της επιθετικής ικανότητας του ρωσικού στόλου, συμπεριλαμβανομένης μιας ναυτικής παραλλαγής του συστήματος αεράμυνας S-300.
Δεδομένων των ανησυχιών της Μόσχας για την αεροπορία των ΗΠΑ και των συμμάχων της, αυτός είναι ένα βολικός τρόπος για να υπάρχει ένα σύστημα S-300 κοντά στη Latakia και στην Tartus, χωρίς να το αναπτύξει στο έδαφος της Συρίας.
Ένα πυραυλικό σύστημα  S-300 στο έδαφος στη Συρία θα κάλυπτε όλο τον εναέριο χώρο του Ισραήλ.
Η ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος στη Συρία θα οδηγούσε σε προβλήματα με το Τελ Αβίβ που η Ρωσία επιθυμεί να αποφύγει.
Τα υπόλοιπα πλοία – δύο φρεγάτες της κατηγορίας Krivak και ένα αντιτορπιλικό κατηγορίας Kashin – δεν είναι εντυπωσιακά, καθώς χρειάζονται αντικατάσταση.
Το μεγαλύτερο μέρος του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας παραμένει στα ναυπηγεία.
πηγή: bankingnews.gr