Μετά το
πραξικόπημα του ανεκδιήγητου Mattarella η ντροπιαστική αναμενόμενη οπισθοχώρηση έφερε μια νέα
ιταλική κυβέρνηση για τα περίπου 65 εκατομμύρια πολιτών, που την αποτελούν 18
"ακροδεξιοί", "φασίστες", "ξενόφοβοι",
"ρατσιστές", "ομοφοβικοί", "εθνικιστές" -στην Ιταλία
τους αποκαλούν "εθνικοκυριαρχικούς" και τόσους άλλους επιθετικούς
προσδιορισμούς που προσάπτουν οι εγχώριοι "αριστεροί" αναλυτές,
δημοσιογράφοι και πολιτικοί.
Γιατί ήταν αναμενόμενη η ντροπιαστική αναμενόμενη οπισθοχώρηση και είναι ανοησίες όσα γράφονται για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης και δήθεν οπισθοχωρήσεις των κυβερνητικών εταίρων Λέγκα και Κίνημα 5 αστέρων;
Γιατί ήταν αναμενόμενη η ντροπιαστική αναμενόμενη οπισθοχώρηση και είναι ανοησίες όσα γράφονται για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης και δήθεν οπισθοχωρήσεις των κυβερνητικών εταίρων Λέγκα και Κίνημα 5 αστέρων;
Πρώτον το πραξικόπημα Mattarella και γερμανικής
Ευρωπαϊκής Ένωσης οδηγούσε τη χώρα σε εμφύλιο σπαραγμό.
Δεύτερον θα έπρεπε να υπάρξει και ένα νέο πραξικόπημα για
να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές από το υποδεικνυόμενο στέλεχος του Διεθνούς
Νομισματικού Ταμείου Carlo Cottarelli, στέλεχος του
κυβερνητικού κόμματος της αριστεράς στην Ιταλία και γνωστό στην Ελλάδα για το
πρόγραμμα του ΔΝΤ που συνέταξε για την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου.
Το Σύνταγμα της Ιταλίας στο άρθρο 88 προσδιορίζει
με πλήρη σαφήνεια πως" ο πρόεδρος μπορεί να διαλύσει τα δύο κοινοβούλια (Βουλή
και Γερουσία) αφού έχει επαληθεύσει
την αδυναμία μιας κυβερνητικής πλειοψηφίας" κι αυτή η
"επαλήθευση" δεν είναι αρμοδιότητα του προέδρου, άλλωστε δεν είναι
μονάρχης κι η Ιταλία έχει κοινοβουλευτική δημοκρατία, αλλά αφού πρώτα "ακούσει τους
προέδρους", δηλαδή τον διαβεβαιώσουν οι πρόεδροι των κομμάτων ή
πρόεδροι κοινοβουλευτικών ομάδων πως δεν υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία.
Με τι επιχείρημα θα μπορούσε ο Mattarella και το διευθυντήριο να προχωρήσει σε... νέο πραξικόπημα και νέες εκλογές; Η επανάληψη του γελοίου επιχειρήματος "παρανομώ για το καλό του λαού", θα έπρεπε να γίνει "εκλογές έως ότου ο λαός μάθει να ψηφίζει ευρωπαϊκή αριστερά και δεξιά" και είχε ήδη διατυμπανίσει ο Γερμανός Επίτροπος: Ο γκάουλάιτερ Έτινγκερ θα διδάξει τους Ιταλούς να ψηφίζουν!
Πως οι ηγέτες των δύο κυβερνητικών εταίρων θα μπορούσαν να δηλώσουν πως δεν διαθέτουν πλειοψηφία; Δεν θα ήταν ένα απλό ψέμα, αλλά ομολογία ήττας κι υποταγής στο 4ο Ράιχ.
Ο Mattarella δεν είχε άλλη επιλογή από την αναγνώριση του πραξικοπήματος και την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης όπως επιτάσσει το Σύνταγμα και μπορούμε να συμπεράνουμε πως διαπραγματεύτηκε και πήρε διαβεβαίωση πως δεν θα βρεθεί ενώπιον δικαστών -εκεί οι δικαστές δεν παίζουν τις κουμπάρες και δεν έχουν σχέση με το πως είναι στην Ελλάδα η λειτουργία της "δικαιοσύνης"- κι έτσι cul de sac, δηλαδή έβαλε τον κώλο του στο ταγάρι, όπως συνηθίζει να λέει σε τέτοιες περιπτώσεις ο θυμόσοφος ιταλικός λαός. που είχαν πλέον αποκτήσει τη συνήθεια, ήταν αναπόφευκτη ρουτίνα να εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία.
Έτσι η Ιταλία απέκτησε για πρώτη φορά κυβέρνηση "βαρβάρων" (Κυβέρνηση βαρβάρων στην Ιταλία;), για πρώτη φορά μαζί στην αντιπολίτευση η αριστερά με τη δεξιά και για πρώτη φορά μια τέτοιας έκτασης παγκόσμια επίθεση, που από μέρους του διευθυντηρίου της Ε.Ε. δεν είχε υπάρξει ποτέ: Ιταλία ώρα μηδέν!
Με τι επιχείρημα θα μπορούσε ο Mattarella και το διευθυντήριο να προχωρήσει σε... νέο πραξικόπημα και νέες εκλογές; Η επανάληψη του γελοίου επιχειρήματος "παρανομώ για το καλό του λαού", θα έπρεπε να γίνει "εκλογές έως ότου ο λαός μάθει να ψηφίζει ευρωπαϊκή αριστερά και δεξιά" και είχε ήδη διατυμπανίσει ο Γερμανός Επίτροπος: Ο γκάουλάιτερ Έτινγκερ θα διδάξει τους Ιταλούς να ψηφίζουν!
Πως οι ηγέτες των δύο κυβερνητικών εταίρων θα μπορούσαν να δηλώσουν πως δεν διαθέτουν πλειοψηφία; Δεν θα ήταν ένα απλό ψέμα, αλλά ομολογία ήττας κι υποταγής στο 4ο Ράιχ.
Ο Mattarella δεν είχε άλλη επιλογή από την αναγνώριση του πραξικοπήματος και την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης όπως επιτάσσει το Σύνταγμα και μπορούμε να συμπεράνουμε πως διαπραγματεύτηκε και πήρε διαβεβαίωση πως δεν θα βρεθεί ενώπιον δικαστών -εκεί οι δικαστές δεν παίζουν τις κουμπάρες και δεν έχουν σχέση με το πως είναι στην Ελλάδα η λειτουργία της "δικαιοσύνης"- κι έτσι cul de sac, δηλαδή έβαλε τον κώλο του στο ταγάρι, όπως συνηθίζει να λέει σε τέτοιες περιπτώσεις ο θυμόσοφος ιταλικός λαός. που είχαν πλέον αποκτήσει τη συνήθεια, ήταν αναπόφευκτη ρουτίνα να εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία.
Έτσι η Ιταλία απέκτησε για πρώτη φορά κυβέρνηση "βαρβάρων" (Κυβέρνηση βαρβάρων στην Ιταλία;), για πρώτη φορά μαζί στην αντιπολίτευση η αριστερά με τη δεξιά και για πρώτη φορά μια τέτοιας έκτασης παγκόσμια επίθεση, που από μέρους του διευθυντηρίου της Ε.Ε. δεν είχε υπάρξει ποτέ: Ιταλία ώρα μηδέν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου