Εχασε την μπάλα ο Κούλης .

"Την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι σε οποιαδήποτε μορφής βία επανέλαβε ο Κούλης Μητσοτάκης" μας πληροφορεί η ειδησεογραφία. Μάλιστα.
Ο  Μητσοτάκης εξερχόμενος έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Επισκέφθηκα σήμερα το Αστυνομικό τμήμα Ακρόπολης για να εκφράσω για άλλη μια φορά τη συμπαράστασή μου στους άνδρες και τις γυναίκες της Ελληνικής Αστυνομίας που βρίσκονται, δυστυχώς, απέναντι σε πρωτοφανή φαινόμενα βίας. Φαινόμενα βίας τα οποία θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο τη σωματική τους ακεραιότητα αλλά και την ίδια τους τη ζωή. Θα επαναλάβω για άλλη μια φορά ότι για τη Νέα Δημοκρατία δεν υπάρχει καμία απολύτως ανοχή στη βία. Είτε χαμηλής έντασης, είτε υψηλής έντασης, η βία πρέπει να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. 

Δεν ξέρουμε αν το έχετε προσέξει, αλλά αξίζει να το επισημάνουμε. Ολοι που αποτελούν το πολιτικό προσωπικό διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους καταδικάζοντας την βία "απ' όπου και να προέρχεται" αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να μας δώσουν τον ορισμό της λέξης "βία".
Ετσι και σήμερα διαβάζουμε ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισκεπτόμενος ένα τμημα έκανε παρόμοιες δηλώσεις.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που το ίδιο πρόσωπο είχε κάνει αυτή την δήλωση: «Tο οργανωμένο κράτος δεν πρέπει να στείλει ένα λανθασμένο μήνυμα. Οτι, δηλαδή, απεμπολεί το δικαίωμα της επιβολής της τάξης και του μονοπωλίου της βίας, το οποίο καλώς ή κακώς διαθέτει για την τήρηση των νόμων». 
Οπότε δεν περιμένουμε απ' αυτόν να καταδικάσει την αστυνομική και κρατική βία.

Είναι βία όμως ένας παιδικός φίλος του αρχηγού της Ν.Δ., να βιάζει μικρά παιδιά; Ρωτάμε γιατί δεν είδαμε τον Μητσοτάκη να κάνει την παραμικρή τοποθέτηση για τον πρώην (;) "εξ απορρήτων του, Ν. Γεωργιάδη που καταδικάστηκε για παιδεραστία ενώ σε βάρος του υπάρχει καταγγελία ότι βίασε νεαρό παιδί ενώ αυτό κοιμόταν.

Και ολοκληρώνοντας ας δώσουμε τον λόγο σε κάποιους να εξηγήσουν στον Κ. Μητσοτάκη, ποια πραγματικά είναι η βία που νιώθει στο πετσί του ο ελληνικός λαός.

«Ο τρόπος παραγωγής είναι μια νόμιμη βία. Η εξουσία είναι μια νόμιμη βία. Η αστυνομία είναι μια νόμιμη βία. Η φυλακή είναι μια νόμιμη βία. Η δικαιοσύνη είναι μια νόμιμη βία. Η ανεργία είναι μια νόμιμη βία. Το Ταμείο ανεργίας είναι μια νόμιμη βία. Η κερδοσκοπία είναι μια νόμιμη βία. Το χρηματιστήριο είναι μια νόμιμη βία. Οι τράπεζες είναι μια νόμιμη βία. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι μια νόμιμη βία. Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι μια νόμιμη βία. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι μια νόμιμη βία. 

Κι όσο αυτή η νόμιμη βία θα ονομάζεται δικαιοσύνη, τόσο η δικαιοσύνη των νέων θα ονομάζεται βία».

Ρ. Βρανάς.

«Μορφή θεσμικά αποδεκτής βίας αποτελεί η φτώχεια, η ανεργία, η απειλή της απόλυσης, μορφή βίας αποτελεί να ζεις με τον τρόμο της επιβίωσης. Μια βία όμως που τείνει να πάρει τις διαστάσεις ενός "φυσικοποιημένου" κακού, μια βία που δε θα ποινικοποιηθεί από κανένα δικαστήριο και οι δράστες της θα απολαύουν μια αδιατάρακτη ασυλία»

Φωτεινής Τσαλίκογλου - καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου πανεπιστημίου

Η «Πυθία»… σκότωσε τον Καραμανλή - Αρχίζει η δίκη