Καταγγελία –διαμαρτυρία για την νεα πολιτική ορθότητα:

Την αντικατάσταση των όρων «πατέρας» και «μητέρα» με τους όρους «γονέας 1» και «γονέας 2»

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Με οδυνηρή έκπληξη πληροφορηθήκαμε στην οικογένειά μας την πρότασή σας για την κατάργηση των όρων «πατέρας» – «μητέρα» και την αντικατάστασή τους από τους όρους «Γονέας 1» και «Γονέας 2».

Είναι μεγάλο πλήγμα για τον αγώνα μας, η υιοθέτηση ενός τόσο οπισθοδρομικού μέτρου από την κυβέρνηση της αριστεράς την οποία ολόκληρο το ΛΟΑΤΚΙ κίνημα και οι προοδευτικοί άνθρωποι της χώρας στήριξαν με πάθος.

Είναι αυτονόητο – και απορώ πώς δεν το έχετε αντιληφθεί – πως και μόνο η χρήση των αριθμών 1 και 2 για τον προσδιορισμό των γονέων είναι συντηρητική, αντιδραστική και φασιστική καθώς υπονοεί ότι ο ένας γονέας υπερέχει του άλλου και γι΄ αυτό προηγείται στην αρίθμηση. Γιατί; Είναι δημοκρατικό αυτό;

Η δικαιολογία πως τη σειρά αρίθμησης την αποφασίζουν οι ίδιοι οι γονείς δεν ευσταθεί, διότι οι οικογένειες είναι συχνά πεδία επώασης αυταρχικών μηχανισμών και το κράτος έχει καθήκον να εμποδίσει αυτή τη λειτουργία, εξασφαλίζοντας ένα νομικό πλαίσιο απαλλαγμένο από συντηρητικές, αντιδραστικές και φασιστικές πρακτικές του παρελθόντος, ακόμη και αν ενδύονται προοδευτικό μανδύα.  Θα έλεγα μάλιστα ότι τότε γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνες. Διότι η επικύρωση μέσω της αρίθμησης του προβαδίσματος που αναγνωρίζεται στον έναν γονέα, τι άλλο είναι εκτός από έμμεση προτροπή του κράτους στους γονείς να δημιουργήσουν οπωσδήποτε σχέσεις ανισότητας κι επιβολής;

Θα περίμενε κανένας από μια προοδευτική κυβέρνηση με ηθικό πλεονέκτημα, να απελευθερώσει την έννοια της οικογένειας από το συντηρητικό, αντιδραστικό και φασιστικό πλαίσιο των δύο γονέων και να το επεκτείνει σε οποιαδήποτε συλλογικότητα αυτοχαρακτηρίζεται και αναγνωρίζει τον εαυτό της ως οικογένεια ανεξαρτήτως του αριθμού των μελών που την αποτελούν.

Θα έπρεπε λοιπόν να ορισθεί στον νόμο, πως οι αριθμοί θα χαρακτηρίζουν τους γονείς εκ περιτροπής (ανά μήνα ή ανά έτος) και η εναρκτήρια αρίθμηση θα προκύπτει μετά από κλήρωση. Δηλαδή τον Ιανουάριο να είναι κάποιος γονέας 1 τον Φεβρουάριο γονέας 2, τον Μάρτιο γονέας 3 κ.λπ. μέχρι τη συμπλήρωση του αριθμού των γονέων που αποτελούν μια οικογένεια.

Στην οικογένειά μας είμαστε 5 γονείς: 2 άνδρες, 2 γυναίκες και εγώ που είμαι άφυλο. Γνωρίζετε ότι η συντηρητική, αντιδραστική και φασιστική νομοθεσία της χώρας δεν επιτρέπει τη σύναψη συμφώνου συμβίωσης σε περισσότερα άτομα των δύο. Έτσι η οικογένειά μας αναγκάζεται να είναι ουσιαστικά σε καθεστώς παρανομίας. Κι επειδή δεν δεχόμαστε το συντηρητικό, αντιδραστικό και φασιστικό πλαίσιο του οικογενειακού δικαίου που αποκλείει τους άλλους τρεις από την έγγαμη σχέση, έχουμε αρνηθεί να συνάψουμε οποιοδήποτε σύμφωνο συμβίωσης. Γιατί εξαιρείτε 5 Έλληνες πολίτες (και ενδεχομένως πολλούς άλλους διότι γνωρίζουμε και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις οικογενειακών συλλογικοτήτων) που εργάζονται και πληρώνουν φόρους από ένα δικαίωμα το οποίο αναγνωρίζετε σε όλους τους υπολοίπους πολίτες αυτής της χώρας; Είναι δημοκρατικό αυτό;

Στην οικογένειά μας ζουν και μεγαλώνουν 4 παιδιά. Επειδή είμαστε κατά των σχέσεων ιδιοκτησίας και επικυριαρχίας που αναπτύσσονται στις παραδοσιακές οικογένειες δεν αισθανθήκαμε ποτέ την ανάγκη να διαπιστώσουμε ποιος είναι ο πατέρας κάθε παιδιού. Είμαστε και οι 5 γονείς τους. Όμως στο νομικό πλαίσιο της χώρας δεν προβλέπεται να αναλάβουν την πατρότητα ενός παιδιού περισσότεροι του ενός! Γιατί; Είναι δημοκρατικό αυτό;

Έτσι αναγκαστήκαμε να δηλώσουμε τα παιδιά ως αγνώστου πατρός συμμετέχοντας χωρίς τη θέλησή μας σε ένα νομικό bullying το οποίο θα τα συνοδεύει στην υπόλοιπη ζωή τους.

Oι δυσμενείς επιδράσεις της συντηρητικής, αντιδραστικής και φασιστικής νομoθεσίας έγιναν ακόμα περισσότερο εμφανείς όταν μας ζητήθηκε να δηλώσουμε το όνομα των παιδιών κατά την εγγραφή τους στο σχολείο. Πιστεύουμε ότι η ονοματοδοσία των παιδιών από τους γονείς είναι μια πράξη άκρατου αυταρχισμού μέσω της οποίας το παιδί αναγκάζεται να συνδεθεί ισοβίως με ένα χαρακτηριστικό που δεν επέλεξε και το οποίο μπορεί να του δημιουργήσει μόνιμα συμπλέγματα σε περίπτωση που διαπιστώσει ότι το όνομά του δεν συμφωνεί με την ιδεολογία ή την αισθητική που θα αναπτύξει ως ενήλικας. Έτσι περιμένοντας τα παιδιά μας να ενηλικιωθούν τα ονομάζουμε Παιδί 1, Παιδί 2, Παιδί 3 και Παιδί 4, ανάλογα με τη σειρά με την οποία γεννήθηκαν.

Το ίδιο ισχύει και για το επώνυμο. Τα παιδιά έως ότου ενηλικιωθούν ή έως ότου αποφασίσουν, δεν θα πρέπει να έχουν επώνυμο καθώς αυτό επικυρώνει τις σχέσεις ιδιοκτησίας που ισχύουν στην παραδοσιακή ρατσιστική οικογένεια. Άλλωστε, εφόσον τα παιδιά μας μάς έχουν όλους ως γονείς, ποιανού επώνυμο να πάρουν; Είναι δυνατόν να δίνεται η δυνατότητα σε έναν έφηβο να επιλέγει ο/η ίδιος/α το φύλο του αλλά να είναι υποχρεωμένος/η να αποδεχθεί ένα όνομα και ένα επώνυμο που του απέδωσαν άλλοι; Στην οικογένειά μας καταργήσαμε τον φασισμό του επωνύμου. Όμως το σχολείο δεν δεχόταν να εγγράψει μαθητή χωρίς επώνυμο. Κι όταν είπαμε πως είναι το Παιδί 1 κολεκτίβας, το «κολεκτίβας» το έγραψαν στη θέση του επωνύμου! Φανταστείτε ότι η δασκάλα στο σχολείο τον φώναζε λέγοντας «να έρθει στον πίνακα ο Κολεκτίβας». Είναι δημοκρατικό αυτό;

Απαιτούμε κε Υπουργέ, από μια πραγματικά προοδευτική κυβέρνηση, όπως η δική σας, να εκσυγχρονίσει επιτέλους το οικογενειακό δίκαιο αναγνωρίζοντας το δικαίωμα του γάμου σε όσους ανθρώπους το επιθυμούν χωρίς προσδιορισμό φύλου και χωρίς αριθμητικό όριο. Να κατοχυρώσει επίσης το δικαίωμα των παιδιών να έχουν περισσότερους από δύο γονείς με εκ περιτροπής αρίθμηση και να επιλέγουν εκείνα το όνομα, το επίθετο και το φύλο τους όταν γίνουν 15 ετών. Απαιτούμε να καταργηθεί ο φασιστικός όρος «ζευγάρι» όταν αναφέρεται σε γονείς και να αντικατασταθεί από τον όρο «οικογενειακή συλλογικότητα». Επίσης, για να μην αναπαράγονται μέσω των στερεοτύπων της εκπαίδευσης σχέσεις επιβολής και αυταρχισμού, απαιτούμε τα σχολικά βιβλία της χώρας να αναπροσαρμοσθούν υιοθετώντας την αντίστοιχη ορολογία. Είναι, για παράδειγμα, τραγικό μικρά παιδιά στην ευαίσθητη ηλικία που διαπλάθουν την προσωπικότητά τους να δηλητηριάζονται με ρατσιστικά, αντιδραστικά και φασιστικά ποιήματα όπως αυτό:

Μάνα

Μάνα κράζει το παιδάκι,
μάνα ο νιος και μάνα ο γέρος,
μάνα ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.

Τη χαρά σου και τη λύπη
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.

Προτείνουμε να διορθωθεί ως εξής:

Γονέας 2*

Γονέα 2* κράζει το παιδάκι,
γονέα 2* ο νιος και γονέα 2* ο γέρος,
γονέα 2* ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.

Τη χαρά σου και τη λύπη
με τον/την γονέα 2* τη μοιράζεις,
ποθητά τον/την αγκαλιάζεις,
δεν του/της κρύβεις μυστικό.

*εκ περιτροπής

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

Το Μήτσος-Λάουρα

Γονέας  5 εκ περιτροπής

square.gr

H αποποινικοποίηση του εγκλήματος...