Έρχονται οι «αποζημιώσεις» για τους πυρόπληκτους στο Μάτι.

Εννέα μήνες μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, οι κάτοικοι της περιοχής πασχίζουν να βάλουν σε μια τάξη τη ζωή τους. Τώρα, είναι αντιμέτωποι και με πρόστιμα- μαμούθ που επιβάλει η πολεοδομία, σε ανθρώπους που έχασαν τα πάντα.

Μετά τη φονική πυρκαγιά, οι αρμόδιες υπηρεσίες της Πολεοδομίας επιχείρησαν να διαπιστώσουν κατόπιν εορτής τη νομιμότητα των κτισμάτων στο Μάτι. Σε τμήμα της περιοχής υπήρχε ρέμα, σύμφωνα με τους πολεοδόμους, που επιβάλουν πρόστιμα στους ιδιοκτήτες των σπιτιών, ανάλογα με το πόσο απέχουν από την κοίτη του ρέματος. Από την πλευρά τους, οι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι επισήμως δεν υπάρχει ρέμα, αφού ουδέποτε οριοθετήθηκε και προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη.

Τα πρόστιμα- σύμφωνα με έγγραφα της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Παλλήνης αφορούν μεγάλα εφάπαξ ποσά, ενώ καταλογίζεται επιπλέον ποσό για κάθε χρόνο. Τα πρόστιμα αφορούν περίπου 70 σπίτια στο Μάτι και σε κάποιες περιπτώσεις προσεγγίζουν τα 150.000 ευρώ, σε άλλες είναι περίπου 250.000 ευρώ, ενώ σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων που επικαλείται η εφημερίδα, υπάρχουν και πρόστιμα που ξεπερνούν τα 400.000 ευρώ.

Επίσης, πέρα από τις οικοδομές κοντά στο ρέμα, η πολεοδομία μοιράζει πρόστιμα και για μαντρότοιχους που κρίθηκαν ψηλότεροι από το προβλεπόμενο. επισημαίνει ο ίδιος κάτοικος. Σε ένα από τα έγγραφα αυτά η Πολεοδομία ζητεί από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου να καταβάλει εφάπαξ 258.317,40 ευρώ και επιπλέον 126.652,73 ανά έτος. Σε άλλο έγγραφο απαιτείται εφάπαξ ποσό 157.952,10 ευρώ και 78.526,25 ευρώ ανά έτος.

Σύμφωνα με το eleftherostypos.gr, η Πολεοδομία μοιράζει πρόστιμα ακόμα και για μαντρότοιχους που κρίθηκαν υψηλότεροι από το προβλεπόμενο οδηγώντας τους κατοίκους σε πλήρη απόγνωση.

«Τα πρόστιμα άρχισαν να έρχονται όταν δεν είχαμε ακόμα ρεύμα και νερό», λέει ένας από τους πυρόπληκτους. «Τη μία, καλούν ιδιοκτήτες αυθαιρέτων -για τα οποία εισέπρατταν κανονικά τους φόρους- να καταθέσουν ανωμοτί, δηλαδή ως ύποπτοι για τους 100 θανάτους. Την άλλη, μας στέλνουν να πληρώσουμε τεράστια ποσά που κανείς μας δεν διαθέτει μετά από αυτό που ζήσαμε.