Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019

«Ποιος κυβερνά σε αυτόν τον τόπο;»


Στο φόντο της επίσκεψης Δένδια στη Μόσχα, στη μνήμη έρχεται μια φράση του Λαβρόφ προς τους Ευρωπαίους πριν 10-12 χρόνια αναφορικά με το Κόσοβο: Αν έχετε κάποια δίκη σας θέση, να τη συζητήσουμε - Αν είναι να μας πείτε την αμερικανική, δεν χρειάζεται, μιλάμε απ' ευθείας μαζί τους!
Η θέση αυτή της Μόσχας είχε κάνει τότε εντύπωση διότι υπήρχαν ακόμα ψευδαισθήσεις ότι και η Ρωσία προχωρούσε στο δυτικό σύστημα αξιών. Αργά ή γρήγορα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα έμπαινε κι αυτή κάτω από το νεοφιλελεύθερο σύστημα αξιών αναγνωρίζοντας την αμερικανική μονοκρατορία! Θα ήταν δηλαδή, συρόμενη από τη μύτη, όπως ήδη είχε αποδεχτεί τέτοιο ρόλο από το ιερατείο των Βρυξελλών!
Πολλά στελέχη, διπλωμάτες, ειδικοί αναλυτές, πράκτορες παντός είδους, επαγγελματίες προβοκάτορες κ.α. οργίασαν σε χώρες γύρω από τη Ρωσία, σε μια προσπάθεια να την αποδυναμώσουν ώστε να γίνει πιο ευκολοχώνευτη στη συνέχεια: Σερβία 2002, Γεωργία 2003, Ουκρανία 2004, Μολδοβία, Κιργκιζία, Ουζμπεκιστάν προωθήθηκαν με περισσότερη ή λιγότερη επιτυχία οι λεγόμενες «έγχρωμες επαναστάσεις»...
Το ίδιο πρότζεκτ εφαρμόστηκε το 2011 στις αραβικές χώρες με την επωνυμία, Αραβική Άνοιξη! Παντού η βίαιη προώθηση της αλά αμερικάνα «δημοκρατίας» έφερε πολέμους, καταστροφές, διάλυση κρατικών ιστών...
Η ζωή διέψευσε οικτρά αιθεροβάμονες στο δυτικό κόσμο, ωστόσο με αφορμή την επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ στη Μόσχα, αξίζει να δούμε πιο βαθιά τη σχέση του ελληνικού με το ρωσικό κόσμο και πώς με έναν ύπουλο, μεθοδικό και... πολυδάπανο τρόπο οι ΗΠΑ επιχειρούν να διαλύσουν.
Αφού με την «πορτοκαλί επανάσταση» του 2004 δεν κατάφεραν να αποκολλήσουν την Ουκρανία από τη Ρωσία (αυτό με δημοκρατικές εκλογές και δημοκρατικά εργαλεία δεν είναι δυνατό λόγω του υπερέχοντος ρωσικού στοιχείου), το 2014 πέρασαν ανοικτά σε αντισυνταγματική ανατροπή με τη στήριξη μικρών ενόπλων και καλά εκπαιδευμένων εθνικιστικών στοιχείων!
Η ελληνική κυβερνητική ηγεσία (αντιπρόεδρος Βενιζέλος), βρέθηκε τότε στο Κίεβο, στο «πλευρό των νικητών», όπως ειπώθηκε, για το καλό των... εθνικών μας συμφερόντων!
Το 2015-2016, η νέα ελληνική κυβέρνηση είχε ευκαιρία να ενδυναμώσει τις ενεργειακές, οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία, αν μη τι άλλο ως αντίβαρο στη λαίλαπα των πιέσεων και απειλών περί Grexit, από τη Γερμανία όπου κυριαρχούσαν οι θέσεις Σόιμπλε! Το ξεκίνησε αλλά...
Η συλλογική Δύση εκείνο το διάστημα ζούσε στον αστερισμό της Ουάσιγκτον που έκανε την ύστατη προσπάθεια τσακίσματος και περιθωριοποίησης της Ρωσίας με πρόσχημα την αποσκίρτηση της Κριμαίας και τον ξεσηκωμό στο Ντονμπάς! Κυρώσεις επί κυρώσεων, αποκλεισμοί, απειλές, αντιστροφή της εικόνας με διακηρύξεις περί... ρωσικής επιθετικότητας και σκληρότατες πιέσεις προς κινήσεις χωρών της Ε.Ε. να ξεφύγουν από το μαντρί!
Αρχικά η τότε ελληνική κυβέρνηση επιχείρησε να εκφράσει αντίθεση, γρήγορα της έδειξαν ποιος είναι ποιος στο ευρωμαγαζί! Στις αρχές του 2016 ο πρωθυπουργός βεβαίωνε ότι είναι στο χέρι του να δώσει στου Ρώσους το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης προς εκμετάλλευση, παράλληλα με την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς ρωσικού φ.α. μέσω Τουρκίας προς Ιταλία, Βαλκάνια! Μια ιδέα που θα άφηνε στην Ελλάδα από 500-800 εκ. ευρώ το χρόνο, και αλλαγή της τιμής αγοράς του φ.φ. προς τα κάτω, αφού η διμερής σχέση δεν θα ήταν εμπορική, αλλά... συνεταιρική! Έπειτα ήρθε ο... Πάιατ! Από το Κιέβο...
Τι σημαίνει αυτό; Το διάστημα 2012-2016, ήταν ο επικεφαλής μιας πολυπληθούς αντιπροσωπείας μερικών χιλιάδων διπλωματών, αναλυτών, στρατιωτικών εκπαιδευτών, πρακτόρων, που ετοίμασαν και καθοδήγησαν την ένοπλη εξέγερση, το λεγόμενο «Ευρωμαιντάν», από τα τέλη Νοέμβρη 2013 - Φεβρουάριο 2014, όποτε έγινε και το αντισυνταγματικό πραξικόπημα! Ήταν τότε που ο Πάιατ καλούσε στην πρεσβεία τους Ουκρανούς αναλυτές να τους εξηγήσει τη «γραμμή» και όταν κάποιοι του έθεταν το ερώτημα «μα δε βλέπετε τα όργια των εθνικιστών στους δρόμους;» απαντούσε αφοπλιστικά: Δεν τους συνιστούμε εμείς να το κάνουν!
Ο Πάιατ ήταν πρέσβης όταν τις μέρες εκείνες κατέφθαναν σε αεροδρόμιο του Κιέβου αμερικανικά στρατιωτικά αεροσκάφη και ξεφόρτωναν σάκους... αγνώστου περιεχομένου (γράφτηκε ότι ήταν σάκοι με εκατομμύρια δολάρια για τις ανάγκες της... επανάστασης!). Εμμέσως το επιβεβαιώνει και η φράση της τότε ΑΝΥΠΕΞ, Βικτώριας Νούλαντ, ότι δεν ξοδεύτηκαν τόσα δισ. δολάρια για τον... εκδημοκρατισμό της Ουκρανίας για να πάνε χαμένα! Νούλαντ-Πάιατ είναι το δίδυμο που απαθανάτισαν οι κάμερες όταν ο μεν τροφοδοτούσε από σακίδιο τη δε με... πιροσκί που έδινε στους... εξεγερμένους στο Μαιντάν!
Ο Πάιατ ήταν στην αλλά άκρη του ακουστικού όταν η Νούλαντ του έλεγε ποιον θα βάλουν πρωθυπουργό, ποιον πρόεδρο ακόμα και ποιον δήμαρχο... Κιέβου!  Αυτά και πολλά και άλλα... δημοκρατικά επεισόδια βρίσκονται στο ντοκιμαντέρ με τίτλο: «Η Ουκρανία στις Φλόγες», που έκανε ο βραβευμένος Αμερικανός σκηνοθέτης, Όλιβερ Στόουν! Ξεκινώντας την αφήγηση ο Στόουν εξηγεί: Εμένα ως Αμερικανό, με ενδιαφέρει ο ρόλος των κυβερνητικών στελεχών της χώρας μου στην άθλια αυτή κατάσταση στην Ουκρανία... 
Η συνέχεια στην... Αθήνα!
Μέσα σε λίγους μόνο μήνες στο Μαξίμου «ξεχάστηκαν» η Αλεξανδρούπολη, η Σύρος, η φρασεολογία για τους αγωγούς πέρασε στα επίπεδα του «εμείς θέλουμε, αλλά είναι θέμα ΕΕ». Η δράση Πάιατ μέσα στην Ελλάδα, είναι αέναη και γεωγραφικά... καθολική! Κορυφαίο στέλεχος της προηγούμενης κυβέρνησης έλεγε ότι «έχει πρόγραμμα επισκέψεων σε υπουργεία, περιφέρειες, στρατόπεδα...»
Το Φεβρουάριο 2017, ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ωθείται να επισκεφθεί το... Κιέβο! Από ποιον; Αποκλειστικά από τον Πάιατ! Μια επίσκεψη μηδενική για τις διμερείς σχέσεις, όμως έπρεπε να γίνει ώστε να φανεί ότι «Να, στον τόπο του εγκλήματος των ΗΠΑ, πάνε και άλλοι ηγέτες ακόμα... και ο αριστερός "φίλος του Πούτιν", Τσίπρας!»
Η δράση Πάιατ εντός Ελλάδας, απανωτές επισκέψεις στο Άγιο Όρος, εγκαινιάσεις τμημάτων αμερικανικών πανεπιστημίων (κυρίως ιδιωτικών με χρηματοδότηση... ευαγών iδρυμάτων τύπου Σόρος κ.α.), συνδυάζεται από τη... σκλήρυνση της θέσης του ελληνικού ΥΠΕΞ, έναντι της... Ρωσίας! Η απέλαση διπλωματών, οι εκφράσεις που ακούστηκαν κατά της Ρωσίας το καλοκαίρι 2018, λίγες μόλις βδομάδες μετά την επίσκεψη Κοτζιά στη Μόσχα, δείχνουν ανάγλυφα το... βάθος της κινητικότητας... Πάιατ!
Για να τσακίσει τη διμερή διαχρονική σχέση πρέπει να χτυπήσει στη ρίζα, την κοινή πίστη, την ορθοδοξία... Να, γιατί οι επισκέψεις στο Άγιο Όρος... Να γιατί ο Βαρθολομαίος που το 2008 φθάνοντας στο Κίεβο εξηγούσε ότι δεν μπορεί να δώσει αυτοκεφαλία διότι θα γινόταν... αιρετικός. Δέκα χρόνια μετά, «ξέχασε» τον κίνδυνο της... αίρεσης και την έδωσε!
Να γιατί οι απανωτές δηλώσεις Πάιατ περί κινδύνου ρωσικής επιθετικότητας στα Βαλκάνια. Για να περάσουν οι ανομίες σε Μαυροβούνιο, Σκόπια κ.α. ώστε να μπουν όλοι στο ΝΑΤΟϊκό... μαντρί!
Άκουσε ποτέ κανείς πρέσβη άλλης χώρας στην Αθήνα, μαζί και του Ρώσου, να καταφέρονται ενάντια σε τρίτη χώρα, όπως κάνει ο Πάιατ κατά της Ρωσίας; Κάποιοι πιστοποιούν ότι για να βάλει στο «τσεπάκι» και τη νέα κυβέρνηση, ζήτησε ως «αντίδωρο» για την άμεση επίσκεψη Δένδια στις ΗΠΑ το καλοκαίρι, την αναγνώριση του Γκουαϊδό! Μια κίνηση που έγινε όταν πια η Γερμανία ξεπέρασε την παρεξήγηση της άνοιξης, έδωσε εξήγηση στο Καράκας και επιτράπηκε η επιστροφή εκεί του πρέσβη της, αναγνωρίζοντας πλήρως τη νομιμότητα της ηγεσίας Μαδούρο!
Λογικά έρχεται ξανά στο νου η φράση: «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;» Στη Μόσχα επιμένουν να κρατάνε ως «κόριν οφθαλμού» τη διαχρονική ρωσοελληνική σχέση, δίνουν προσοχή στην απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για εορτασμούς των 200 χρόνων από τον ξεσηκωμό του 1821, ευελπιστούν ότι οι εκδηλώσεις θα αναδείξουν τον ρόλο της Ρωσίας σε κείνους τους αγώνες για ελευθερία!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου