Θα πλακωθούν οι υποστηρικτές του East Med με τους υποστηρικτές του Nord Stream 2.

Ήρθε ο Χάφταρ  σε χώρα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και αναγνωρίστηκε ως ισχυρός ηγέτης της χώρας του, καθώς η Ελλάδα του έδωσε χώρο συζητήσεων ως πρόσωπο επιρροής. Παράλληλα η συνομιλία με την Ελλάδα τον βάζει στον άξονα Ελλάδος, Κύπρου, Αιγύπτου, Γαλλίας .

 Οπότε έχει πάρει ήδη πόντους από το παραπάνω. Όσον αφορά την ισχύ προφανώς δεν στηρίζεται σε εμάς (το ξέρει καλά αυτό) αλλά στην Αίγυπτο.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στη Βουλή καθώς ο στρατάρχης Χαφτάρ δεν είναι αρχηγός κράτους και ως εκ τούτου δεν προβλέπεται από το πρωτόκολλο η συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου.

Πριν τη συνάντηση με τον Χαλίφα Χαφτάρ ο Κούλης συνομίλησε τηλεφωνικά με την Άνγκελα Μέρκελ  για να πάρει εντολές.

Έχει σημασία όμως να δει κάποιος πώς ο Χαφτάρ που διατηρει την ισχύ αλλά και την ενότητα της Λιβύης (πάνω από 70% εδαφών και πληθυσμού συντάσσεται με τον Χαφτάρ).

Μένει να δούμε τι θα κάνει ο ίδιος ο Χαφτάρ σε περίπτωση που πάρει ρόλο εξουσίας , σε συνεργασία με τον Σάραζ (μην ξεχνάμε πώς είναι επίσημα αναγνωρισμένη η κυβέρνηση του από ΟΗΕ άρα δύσκολα θα εκτραπεί) σε σχέση με την συμφωνία με την Τουρκία.

Στο Βερολίνο έχουν προσκληθεί οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Βρετανία, η Γαλλία, η Κίνα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Τουρκία, η Δημοκρατία του Κονγκό, η Ιταλία, η Αίγυπτος, η Αλγερία και τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Αφρικανική Ένωση και ο Αραβικός Σύνδεσμος, ενώ «φυσικά» θα είναι και οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές Χαφτάρ - Σάρατζ που να μεν σημειώνουν πως θέλουν την ειρήνη, όμως οι υποστηρικτές τους φαίνεται να έχουν θέσει τις δικές τους «κόκκινες γραμμές».

Η Τουρκία που ενισχύει την στρατιωτική της παρουσία στη Λιβύη στο πλευρό του πρωθυπουργού Σάρατζ, και κάνει πιο δύσκολη την επιτυχία της διάσκεψης στον στόχο επίτευξης βιώσιμης εκεχειρίας.

Από την άλλη ο Χάφταρ στηρίζεται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο, τη Γαλλία, τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία και θεωρείται δεδομένο πως ένας από τους βασικούς στόχους των υποστηρικτών είναι ο έλεγχος των πετρελαιοφόρων κοιτασμάτων της Λιβύης.

Ποιος είναι ο Χαφτάρ που στηρίζουμε πολλά σε αυτόν; Είναι ο «Οδυσσέας» της πτώσης του «δικτάτορα» Καντάφι.

Υπηρέτησε στον στρατό υπό τον Μουαμάρ Καντάφι και πήρε μέρος στο πραξικόπημα που έφερε τον Καντάφι στην εξουσία το 1969. Συμμετείχε στο λιβυκό στρατό κατά του Ισραήλ στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ του 1973. Το 1987 έγινε στρατιωτικός αιχμάλωτος κατά τη διάρκεια του πολέμου ενάντια στο Τσαντ. Στις μάχες ενάντια στο Τσαντ είχε πιαστεί αιχμάλωτος πολέμου μαζί με ακόμη 600 άνδρες του. Μετά τον πόλεμο έχασε τη στήριξη του Καντάφι.  Στα τέλη του 1987 ο Χάφταρ συμμάχησε με τον NFSL, μια στρατιωτική ομάδα που είχε τη στήριξη των ΗΠΑ. Τον Ιούνιο του 1988 ανακοίνωσε την ίδρυση του Libyan National Army. Μετά τη συνεργασία του με τις ΗΠΑ και τις φήμες ότι ήταν πράκτορας της CIA, έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου έζησε σχεδόν δύο δεκαετίες διατηρώντας στενές επαφές με τη λιβυκή αντιπολίτευση.

Το 1996 πήρε μέρος στην αποτυχημένη εξέγερση κατά του Καντάφι. Ομως μετά την πτώση του Καντάφι την οποία στήριξαν μεταξύ άλλων η τότε γαλλική κυβέρνηση και οι ΗΠΑ, επικράτησε χάος.

Ο Χάφταρ γύρισε από τη Virginia των ΗΠΑ στη Λιβύη το 2011. Τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς έγινε ο αφανής αρχηγός των επαναστατών, πίσω από τον Abdul Fatah Younis. Ο Younis δολοφονήθηκε το καλοκαίρι του '11. Ο Χάφταρ αρχικά δε βρήκε ρόλο στην επόμενη μέρα της Λιβύης και επέστρεψε στις ΗΠΑ.

Τον Φεβρουάριο του 2014, εμφανίστηκε σε τηλεοπτικό διάγγελμα για να ανακοινώσει πως η εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας διαλύθηκε και πως είχε επεκτείνει μονομερώς τη λαϊκή εντολή. Ζήτησε να αναλάβει τη μεταβατική περίοδο μια μεταβατική κυβέρνηση και παρότρυνε τους Λίβυους να εξεγερθούν. Τελικά, η έκκλησή του δεν οδήγησε σε γενική εξέγερση λόγω της σημαντικής έλλειψης πόρων και τοπικής υποστήριξης.

Η πρότασή του για μεταβατική κυβέρνηση απορρίφθηκε από τον τότε πρωθυπουργό Ali Zeidan. Το 2014 ανέλαβε ρόλο ως διώκτης των τζιχαντιστών και ξεκίνησε με την παραστρατιωτική του δύναμη, τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό, εκστρατεία κατά των ισλαμιστικών πολιτοφυλακών.

Πολλοί στρατιωτικοί του ανατολικού τμήματος της χώρας εντάχθηκαν στον Λιβυκό Εθνικό Στρατό και ο Χάφταρ εδραίωσε σταδιακά τη δύναμή του. Αρχικά "καθάρισε" από τους τζιχαντιστές την Βεγγάζη και η πόλη  έγινε το "προπύργιό" του. Από τα ανατολικά ξεκίνησε την προέλαση για την κατάκτηση της χώρας, απέναντι στις εκάστοτε τοπικές ή γενικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.

Στις 25 Ιουλίου 2017, οι Φάγεζ αλ-Σαράζ και Χαλίφα Χάφταρ συναντήθηκαν κοντά στο Παρίσι και δεσμεύτηκαν να εργασθούν για να βγάλουν την χώρα από το χάος. Τον Μάιο 2018, συμφωνούν να συνεργασθούν για την οργάνωση εκλογών στο τέλος του 2018. Όμως, ο στρατηγός Χάφταρ αποφάσισε να μποϊκοτάρει τη διεθνή διάσκεψη στην Ιταλία και οι εκλογές δεν θα διεξαχθούν ποτέ.

Στις αρχές του 2019 ο στρατός του έθεσε υπό έλεγχο την περιοχή με τα κοιτάσματα πετρελαίου. Η περιοχή λεγόταν "Πετρελαϊκή Ημισέληνος", στην βορειο-ανατολική Λιβύη. Στη συνέχεια κινήθηκε δυτικά και έχει εγκατασταθεί έξω από την Τρίπολη.

Έτσι, δημιουργήθηκαν δύο κέντρα εξουσίας. Στη μεν πρωτεύουσα, Τρίπολη, βρίσκεται η κυβέρνηση υπό τον αλ-Σάρατζ που υπέγραψε συμφωνία με την Τουρκία  και από την άλλη αυτή του Τομπρούκ η οποία έχει ως στρατιωτικό της βραχιονα τον Χαλίφα Χαφταρ.

 Όλες οι συμφορές που προξένησε ο «δικτάτορας και τύραννος» Καντάφι στο λαό του . Ευτυχώς το ΝΑΤΟ και οι εξεγερθέντες  απελευθέρωσαν τον  λαό της Λιβύης.  

Το μεγάλο ερώτημα είναι: Ο Κούλης ήταν πάντα μουρλός ή τώρα τρελάθηκε; Πάντα αδίστακτος! Έχουμε  ακούσει αφορμές για πολέμους, αλλά πρώτη φορά θα γίνει χαμός για... επικοινωνιακούς λόγους!
Εντάξει. Θέλει να πουλήσει εσωτερικό παραμύθι ο Κούλης! Ομως είναι επικίνδυνο αυτό το κουτόχορτο, μην το τρώτε!

Πρώτα απ' όλα θα σχολιάσουμε το βέτο. Θα είναι VETO - F35. Αόρατο! Άμα δείτε βέτο, να μας γράψετε. Πως είμαστε τόσο σίγουροι;
Ένα χρόνο πριν οι δεξιές σελίδες είχαν δήλωση του Κούλη: “Μητσοτάκης: Εθνική ήττα οι Πρέσπες - Δεν απεμπολώ το βέτο στην ένταξη της ΠΓΔΜ στην ΕΕ”!
Τι διάολο, κάθε Γενάρη θέλει ο Μητσοτάκης να κάνει βέτο; Αν είναι έτσι, τότε σε λίγους μήνες θα έχει αλλάξει εντελώς γνώμη. Τις ίδιες παπαριές έλεγε και τις Πρέσπες. Ξέρουμε όλοι πόσο βλάκες με περικεφαλαία αισθάνθηκαν όσοι τον πίστεψαν.
Θα κάνει βέτο σε τι; Σε οτι προσυμφωνημένα συμφωνήσουν εν απουσία του ;