Ίχνος: Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

Ξαφνικά ακούσαμε ΜΠΑΜ

«Δεν τον σκότωσαν... Τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ»

Καρέ καρέ ο 15χρονος Νίκος Ρ., ο φίλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που ήταν μαζί του στα Εξάρχεια, καταρρίπτει όλα τα επιχειρήματα του κατηγορουμένου ειδικού φρουρού Επαμ. Κορκονέα, ότι δήθεν το τραγικό συμβάν ήταν ένα απλό ατύχημα: «Τον Αλέξανδρο», λέει στο τέλος της κατάθεσής του, «δεν τον σκότωσαν. Τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ...».

Ο Νίκος περιγράφει ότι είχαν κατέβει στην οδό Τζαβέλλα κι ότι δεν ήταν μέρος κάποιας παρέας, ούτε έριξαν εκείνοι το πλαστικό μπουκάλι. Και το κυριότερο οι δύο αστυνομικοί σημάδεψαν με τα δυο τους χέρια τα δυο παιδιά, που έτρωγαν στον πεζόδρομο. Πυροβολήθηκαν διότι, απλώς, βρέθηκαν εκεί μπροστά.
Όλη η κατάθεση του 15χρονου, που γλίτωσε κι αυτός από θαύμα, έχει ως εξής:
«Πηγαίνω στη Α' Λυκείου στο Δημόσιο Λύκειο του Ψυχικού. Τον Αλέξανδρο ή Gregory, όπως τον φωνάζαμε χαϊδευτικά, από το επίθετό του, τον γνώριζα από την Τετάρτη Δημοτικού. Πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο. Μέχρι την Πρώτη Γυμνασίου δεν κάναμε κολλητή παρέα. Από την Α' Γυμνασίου, όμως, μέχρι και χθες που τον σκότωσαν, είμαστε κολλητοί».

Χθες 6-12-2008 βρεθήκατε με τον Αλέξανδρο;
- ... Εγώ χθες γύρω στις 17.50 πήγα σε ένα φίλο μου δίπλα στον σταθμό Λαρίσης. Πριν πάω εκεί, όμως, είχα μιλήσει με τον Αλέξανδρο. Μου είπε ότι θα πήγαινε στον αγώνα πόλο... Του είπα να με πάρει τηλέφωνο όταν θα τελείωνε ο αγώνας για να βρεθούμε στην οδό Μεσολογγίου, στα Εξάρχεια. Θα πήγαινε στον αγώνα με τον φίλο του Νίκο Φ. και τον Π. Χ. Ανά τακτά διαστήματα δίναμε εκεί ραντεβού. Είχαμε σκοπό, στη συνέχεια, να ανεβούμε στον Φάρο Ψυχικού, να βρούμε τους φίλους μας από τα παλιά μας σχολεία για να διασκεδάσουμε μαζί γιατί χθες γιόρταζα.
* Τελικά, ο Αλέξανδρος σου τηλεφώνησε όταν έληξε ο αγώνας. Πού θα πήγαινε;

- Ναι, μου τηλεφώνησε και μου είπε να ξεκινήσω και θα ξεκινούσε και αυτός από το γήπεδο... Απ' ότι βλέπω στο κινητό μου η κλήση του Αλέξανδρου έγινε στις 19.10.

* Πότε συναντηθήκατε με τον Αλέξανδρο στην οδό Μεσολογγίου στα Εξάρχεια;

- Δεν θυμάμαι ακριβώς. Γύρω στα 45 λεπτά πριν από το περιστατικό. Από το σπίτι του φίλου μου πήγα με τα πόδια. Ανέβηκα την Ηπείρου (αν δεν κάνω λάθος), στο Μουσείο πήγα δεξιά, αριστερά επάνω στη Στουρνάρη μέχρι την πλατεία δεξιά και δέκα μέτρα μετά είναι η Μεσολογγίου... Τον περίμενα 3-4 λεπτά.

* Όταν ήρθε τι κάνατε;

- Με το που ήρθε επήγαμε σε ένα ψιλικατζίδικο δέκα μέτρα πιο πάνω και αγοράσαμε κάτι να φάμε και δύο αναψυκτικά... Γυρίσαμε πάλι στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου για να φάμε και να συζητήσουμε.

* Πού ακριβώς καθίσατε;

- Καθίσαμε εκεί στην είσοδο μιας πολυκατοικίας στη συμβολή Μεσολογγίου και Τζαβέλα, στην αριστερή πλευρά που κοιτάμε την οδό Ζωοδόχου Πηγής. Εκεί έχει τρία κάγκελα στον πεζόδρομο όπου μπορείς να καθίσεις. Εκεί καθίσαμε. (Στο σημείο αυτό δείχνουν στον μάρτυρα εκτυπωμένο χάρτη της περιοχής). Φάγαμε αυτά που είχαμε αγοράσει και ξαφνικά, όπως συζητούσαμε, ακούσαμε ένα μπαμ δυνατούτσικο. Αρκετά κοντά σε μας, για να ακούσουμε και αρκετά μακριά για να μην καταλάβουμε τι είχε γίνει. Δεν δώσαμε σημασία...

* Είδατε λάμψη να συνοδεύει το μπαμ που μου περιγράφεις;
- Όχι, γιατί από την κατεύθυνση που ακούστηκε το μπαμ εμείς δεν είχαμε οπτική επαφή, διότι μπροστά μας ήταν τοίχος... Για να δεις τι συμβαίνει στην οδό Ναβαρίνου πρέπει να φύγεις στη μέση του πεζόδρομου της Τζαβέλα.
Μετά από ενάμισι λεπτό ακούστηκε από 4-5 περαστικούς «κατεβαίνουνε οι μπάτσοι, κάτι έγινε...». Από περιέργεια, λοιπόν, και εγώ με τον Αλέξανδρο, πήγαμε στη μέση της οδού Τζαβέλα να δούμε τι είχε συμβεί. Απόσταση 2-3 μέτρα μακριά... Οταν βγήκαμε στη μέση του πεζόδρομου είδαμε από απόσταση 15-20 μέτρων δύο αστυνομικούς. Αυτοί βρίσκονταν ακριβώς στη συμβολή των οδών Ζωοδόχου Πηγής και Τζαβέλα. Ο ένας ήταν πιο ψηλός από τον άλλον. Στη συνέχεια σταμάτησαν στη συμβολή των δύο δρόμων... Μπροστά μας δεν υπήρχαν άλλοι. Ο Αλέξανδρος ήταν μπροστά μου και πίσω δεξιά τους ήμουν εγώ. Όταν οι αστυνομικοί στάθηκαν στη Ζωοδόχου Πηγής και Τζαβέλα είχαν τα χέρια τους, αριστερό ή δεξί δεν θυμάμαι, πάνω στα όπλα που ήταν μέσα στη θήκη τους που κρέμεται από τη ζώνη. Κάποιος από πίσω μου πέταξε ένα άδειο πλαστικό μπουκάλι και φυσικά δεν έφτασε στους αστυνομικούς. Ξέχασα να σας πω ότι με το που είδα τους αστυνομικούς, αυτοί άρχισαν να βρίζουν εμένα και τον Αλέξανδρο και έλεγαν «θα σας γ... την Παναγία, ελάτε να σας δείξω ποιος είναι ο μάγκας» και άλλα τέτοια. Τα παιδιά πίσω μάς φώναζαν «κάντε πίσω» και «άντε στο διάολο...» στους αστυνομικούς... Με το που έριξε κάποιος το πλαστικό μπουκάλι οι αστυνομικοί, και οι δύο αν δεν κάνω λάθος, έβγαλαν τα όπλα από τις θήκες, σημάδεψαν προς τα εμπρός, δηλαδή προς το μέρος που βρισκόμουν εγώ, ο Αλέξανδρος και ο άλλος και ακούστηκαν τρεις συνεχόμενοι πυροβολισμοί. Ξέχασα να σας πω ότι είμαι σίγουρος ότι ο ένας από τους δύο αστυνομικούς κρατούσε το όπλο με τα δυο του χέρια. Τους είδα -και είμαι απόλυτα σίγουρος- ότι οι αστυνομικοί δεν πυροβολούσαν ούτε προς τα επάνω, ούτε προς τα κάτω. Σημάδεψαν προς το μέρος μας και πυροβόλησαν!
Ο Αλέξανδρος έπεσε κάτω, αν δεν κάνω λάθος στον πρώτο ή στον δεύτερο πυροβολισμό, σίγουρα πάντως πριν από τον τρίτο... Μετά δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα. Ο κόσμος φώναζε και κάποιοι σήκωσαν την μπλούζα του Αλέξανδρου. Είδα ότι είχε μια τρύπα στη μέση του θώρακα και λίγο προς την καρδιά. Είχε βγάλει και αίμα...
Να σας πω ακόμα ότι οι αστυνομικοί που πυροβόλησαν με το που είδαν τον Αλέξανδρο να πέφτει, έφυγαν. Δεν θυμάμαι προς ποια κατεύθυνση... Στη συνέχεια ήρθε το ΕΚΑΒ και πήρε τον Αλέξανδρο νεκρό. Το λέω γιατί δεν είχε σφυγμό και έβγαλε αίμα από το στόμα...
* Τι φωτισμό είχε εκεί που μας περιέγραψες το περιστατικό;
- Παρ' όλο που είχε πέσει η νύχτα είχε φως από τις λάμπες στους στύλους που φωτίζουν αλλά και από τα μαγαζιά... Μόνο μία λάμπα δεν λειτουργούσε, αριστερά του Αλέξανδρου...
* Θέλεις να μας πεις κάτι άλλο για όλα όσα ξέρεις εσύ;
- Το μόνο που θέλω να σας πω είναι ότι τον Αλέξανδρο δεν τον σκότωσαν. Τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ...