Θλίψη προκάλεσε η είδηση του θανάτου του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας, Τάσσου Παπαδόπουλου, ο οποίος έπασχε από μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος έδινε σκληρή μάχη από τις 22 Νοεμβρίου, οπόταν εισήχθη στην Εντατική Μονάδα του Γενικού Νοσοκομείου, ενώ την Παρασκευή το πρωί η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί ραγδαία. Στο πλευρό του βρίσκονταν η σύζυγός του, Φωτεινή, τα παιδιά του και άλλοι συγγενείς και φίλοι. Το ιατρικό ανακοινωθέν του θανάτου του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας ανέγνωσε γύρω στις 13:45 ο Διευθυντής της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, Θεόδωρος Κυπριανού. «Ο τέως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος απεβίωσε δυστυχώς σήμερα Παρασκευή, 12 Δεκεμβρίου 2008, και ώρα 13:05 στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, από μεταστατικό μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονος..
Τριήμερο πένθος στην Κύπρο
Θα κηδευτεί τη δευτέρα, δημοσία δαπάνη, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Τάσσος Παπαδόπουλος,. Ο τέως πρόεδρος της Κύπρου (2003-2008) συνέδεσε το όνομά του με το συντριπτικό «όχι» των Ελληνοκυπρίων στο Σχέδιο Ανάν. Το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την κήρυξη τριήμερου πένθους, από τις 12 μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου, ενώ τη Δευτέρα θα τηρηθεί δημόσια αργία. Οι σημαίες σε όλα τα σχολεία και τις δημόσιες υπηρεσίες θα κυματίζουν μεσίστιες.
Ποιος ήταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος Ο Τάσσος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 7 Ιανουαρίου 1934. Φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και σπούδασε νομικά στην Αγγλία (Gray's Inn, Barrister-at-Law). Επέστρεψε στην Κύπρο όπου άρχισε να ασκεί με επιτυχία το δικηγορικό επάγγελμα, σε μια εποχή που ετοιμαζόταν ο αγώνας για την ανεξαρτησία από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, αργότερα πρώτο Πρόεδρο της Κύπρου. Πήρε ενεργά μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ, ως τομεάρχης Λευκωσίας και ως γενικός υπεύθυνος για όλη την Κύπρο της ΠΕΚΑ, πολιτικής οργάνωσης της ΕΟΚΑ. Πήρε μέρος στη Διάσκεψη του Λονδίνου και ήταν ένας από τους αντιπροσώπους που ψήφισαν εναντίον της υπογραφής των συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου. Ήταν, επίσης, ένας από τους τέσσερις αντιπροσώπους της ελληνοκυπριακής πλευράς στη Συνταγματική Επιτροπή που συνέταξε το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας Υπηρξε Υπουργός Εσωτερικών, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υγείας, Γεωργίας και Οικονομικών Τον Ιούλιο του 1970 εγκαταλείπει το υπουργικό αξίωμα και κατέρχεται στις βουλευτικές εκλογές, ως συνιδρυτής με τον Γλαύκο Κληρίδη του Ενιαίου Κόμματος, Εκλέγεται ο ίδιος μεταξύ των πρώτων βουλευτών σε σταυρούς προτίμησης και αναλαμβάνει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ενιαίου Κόμματος Στο πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου τον Ιούλιο του 1974, που οδήγησε στη στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας, συνελήφθη και φυλακίστηκε από τους πραξικοπηματίες για την αντιδικτατορική δραστηριότητά του και την προσήλωσή του στις δημοκρατικές διαδικασίες. Όταν μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, αναγκάστηκε σε παραίτηση ο «Πρόεδρος» που είχαν διορίσει οι πραξικοπηματίες (μετά από θητεία οκτώ μόνον ημερών), ο τότε Πρόεδρος της Βουλής Γλαύκος Κληρίδης ανέλαβε καθήκοντα Προεδρεύοντος της Δημοκρατίας και κάλεσε τον Τάσσο Παπαδόπουλο να τον συνοδεύσει στη Γενεύη, στη Διάσκεψη της Γενεύης, των αντιπροσωπειών της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Βρετανίας. Στις συνομιλίες που είχαν αρχίσει τον Ιούνιο του 1968, υπό την προεδρία του, τότε, Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Κουρτ Βάλντχαϊμ για την επίλυση του συνταγματικού προβλήματος ήταν ο σύμβουλος του συνομιλητή Γλαύκου Κληρίδη, Προέδρου τότε της Βουλής μέχρι τον Απρίλιο του 1976. Μετά διορίστηκε ο ίδιος συνομιλητής, θέση στην οποία υπηρέτησε μέχρι τον Ιούλιο του 1978Αντιπροσώπευσε την Κύπρο σε πολλά διεθνή συνέδρια και ειδικά στα ετήσια συνέδρια της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO). Εκπροσώπησε την ελληνοκυπριακή κοινότητα σε πολλές προσφυγές της Κύπρου στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο της Ευρώπης Στις εκλογές της 5ης Σεπτεμβρίου 1976, επανεξελέγη, ως ανεξάρτητος βουλευτής Λευκωσίας. Διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο του 1976. Στις βουλευτικές εκλογές της 19ης Μαΐου 1991 εξελέγη πρώτος βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας, αξίωμα στο οποίο επανεξελέγη στις εκλογές της 26ης Μαΐου 1996. Στις 7 Οκτωβρίου 2000 εξελέγη χωρίς ανθυποψήφιο, Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος στο ιστορικό Εκλογικό Συνέδριο όπου ανήγγειλε την αποχώρησή του ο ιδρυτής του ΔΗΚΟ Σπύρος Κυπριανού Αντιπροσώπευσε την Κύπρο σε Γενικές Συνελεύσεις και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στην Πολιτική Επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης, στο Συμβούλιο της Ευρώπης και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς και συνέδρια. Στις βουλευτικές εκλογές της 27ης Μαΐου 2001 επανεξελέγη βουλευτής Λευκωσίας, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΔΗΚΟ. Ως Πρόεδρος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων πέτυχε σε σύντομο χρονικό διάστημα την ψήφιση 600 νομοθετημάτων (όλα πλην μερικών ομόφωνα από την Ολομέλεια της Βουλής) που αφορούν την εναρμόνιση της κυπριακής νομοθεσίας και των θεσμών με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο ώστε να καθίσταται περισσότερο ασφαλής η ολοκλήρωση της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και διετέλεσε πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και μέλος των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Επιλογής και Οικονομικών και Προϋπολογισμού. Ήταν επίσης συμπρόεδρος στη Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή Κύπρου - Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ διετέλεσε και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΔΗΚΟ. Στις προεδρικές εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 2003 εξελέγη πέμπτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στις 16/4/2003 υπέγραψε στην Αθήνα, τη Συνθήκη Προσχώρησης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τους άλλους ηγέτες των εννιά υπό ένταξη κρατών (Τσεχίας, Εσθονίας, Ουγγαρίας, Λετονίας, Λιθουανίας, Μάλτας, Πολωνίας, Σλοβακίας και Σλοβενίας). Πρόκειται για την πέμπτη και μεγαλύτερη διεύρυνση στην Στις 07/04/2004 ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κάλεσε τον κυπριακό λαό να καταψηφίσει το σχέδιο Ανάν στο δημοψήφισμα, σημειώνοντας ότι το προτεινόμενο σχέδιο δεν επανένωνε τη χώρα, τους θεσμούς της, την οικονομία και την κοινωνία. Οι Ελληνοκύπριοι με ποσοστό 76% καταψήφισαν το σχέδιο. Στις προεδρικές εκλογές του 2008, απέτυχε να επανεκλεγεί στην προεδρία του κράτους. Ήταν νυμφευμένος με τη Φωτεινή Μιχαηλίδη (το γένος Λεβέντη), με την οποία είχαν τέσσερα παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου