Δέκα μήνες, πολλά έγγραφα, αναρίθμητα πιστοποιητικά, ατελείωτες ώρες συναλλαγών με υπαλλήλους ακόμη και μια εξέταση... κοπράνων χρειάστηκαν προκειμένου μια παρέα να «στήσει» την επιχείρησή της διαδικτυακά. Το να φτιάξει κανείς ένα ηλεκτρονικό κατάστημα επαφίεται στον βαθμό εξυπηρέτησης ορισμένων υπαλλήλων, ενώ σκοντάφτει συνεχώς στην ατελείωτη γραφειοκρατία. «Τα περισσότερα καταστήματα ξεκινούν τη λειτουργία τους έχοντας λάβει μόνο την προέγκριση της επωνυμίας, καθώς η γραφειοκρατία καθυστερεί τόσο πολύ που δεν υπάρχει η δυνατότητα να τρέχουν τα πάγια έξοδά σου, όπως τα ενοίκια κ.λπ., χωρίς να έχεις ξεκινήσει να δραστηριοποιείσαι», Ο κ. Αντωνόπουλος περιγράφει. Επισκέφθηκε την εφορία, έλαβε τρία διαφορετικά χαρτιά, το εμπορικό επιμελητήριο, τον δήμο, το Υγειονομικό, την Πυροσβεστική και τις τράπεζες. Λόγω της φύσης του καταστήματος έπρεπε να πάνε στο Υγειονομικό, στο οποίο είχαν ήδη περάσει αρκετές ώρες. Εκτός από τις κλασικές ακτινογραφίες, ενημερώθηκε ότι θα πρέπει όλοι οι μέτοχοι της εταιρείας, ακόμη και αυτοί που δεν είναι ενεργοί σε αυτήν και που απλώς είχαν συνεισφέρει στα κεφάλαιά της, να προχωρήσουν σε εξέταση... κοπράνων.
Όταν κλήθηκαν να δηλώσουν και τους χώρους της αποθήκης, η κατάσταση έγινε ακόμη πιο περίπλοκη. Έπρεπε αυτή να βρίσκεται εκτός πόλης και τελικώς βρέθηκε ένας χώρος, ο οποίος όμως είχε μια παράνομη σκάλα. Οι ιδιοκτήτες της εταιρείας ήθελαν να προχωρήσουν στη νομιμοποίηση της σκάλας, η οποία έπρεπε πρώτα να μετακινηθεί. Η ταλαιπωρία ξεκίνησε όταν διαφώνησαν μηχανικοί, εφορία και το επιμελητήριο για τον τρόπο νομιμοποίησης, με αποτέλεσμα να φτάσουν στο σημείο να πουν στους ιδιοκτήτες «βρείτε μια λύση μόνοι σας». Όταν ολοκληρώθηκαν οι συναλλαγές με το Δημόσιο, ξεκίνησε ο «Γολγοθάς» των τραπεζών διότι έπρεπε να βρεθεί ένας μηχανισμός εξακρίβωσης των στοιχείων των χρηστών πιστωτικών καρτών. Οι τράπεζες ζητούσαν μεταξύ άλλων η ιστοσελίδα να μετατραπεί στα ελληνικά και να μην είναι δίγλωσσα όλα τα προϊόντα. «Όσες φορές και αν εξηγήσαμε ότι απευθυνόμαστε σε αγορές του εξωτερικού, όχι στην ελληνική αγορά, με αποτέλεσμα να πρέπει να αναγράφονται τα πάντα στα αγγλικά, μας αγνόησαν», περιγράφει ο κ. Αντωνόπουλος.
Τελικώς οι ιδιοκτήτες της εταιρείας αποφάσισαν να απευθυνθούν σε τραπεζικά συστήματα του εξωτερικού (π.χ. pay pall) με αποτέλεσμα «οι τράπεζες να χάσουν και όχι εμείς, καθώς λύσαμε το πρόβλημά μας μέσα σε μόνο μία μέρα». Η διαπραγμάτευση μόνο με τις τράπεζες κράτησε πάνω από 3 μήνες...
Αντιμετώπιση από ΗΠΑ
Η διαφορά με το εξωτερικό είναι χαώδης, υποστηρίζει ο οποίος περιγράφει την εμπειρία του από το αμερικανικό FDA (αντίστοιχος ελληνικός ΙΦΕΤ και ΕΦΕΤ), απ' όπου έπρεπε να λάβει έγκριση προκειμένου να εξάγει στις ΗΠΑ προϊόντα. «Επικοινώνησα με τον FDA, μας έστειλαν αμέσως ένα mail με οδηγίες. Συμπληρώσαμε online τη φόρμα και σε πέντε λεπτά είχαμε τελειώσει. Λάβαμε την έγκριση σε λιγότερο από 24 ώρες από τη στιγμή που κάναμε την αίτησή μας». Το ηλεκτρονικό κατάστημα λειτουργεί ήδη πέντε μήνες.
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου