Βάλτε στη θέση "ευρώ", τη λέξη "Ιρλανδία", "Ελλάδα", ή "Ισπανία" και το νόημα είναι ίδιο... Αυτή η εφιαλτική πίεση οδηγεί να αναζητούνται απεγνωσμένα τρόποι «ελεγχόμενης» χρεοκοπίας, παράτασης δηλαδή των μηχανισμών διαασώσεων... με διάφορες παραλλαγές (από την έκδοση ευρω-ομολόγων με ρήτρα χρεοκοπίας, έως την προοπτική παράτασης, επιμήκυνσης ή αναδιάρθρωσης των δανείων), καθώς οι «μαύρες τρύπες» αντί να κλείνουν διευρύνονται. Με τις προσεγγίσεις για διαγραφή χρέους ώστε το βάρος να πέσει στη μεριά των κερδοσκόπων-πιστωτών έναντι της κοινωνίας να πολλαπλασιάζονται.
Ο Νουριέλ Ρουμπίνι, ο οικονομολόγος που διαφημίζεται για την πρόβλεψη της κρίσης το 2007, δηλώνει ότι ο μόνος άλλος ρεαλιστικός τρόπος ώστε η Ελλάδα να βγει από τη δυσμενή θέση που είναι σήμερα, είναι να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση χρέους, αλλιώς να εγκαταλείψει το ευρώ και να τυπώσει μια «νέα δραχμή».
Τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται με τρόπο που μοιάζει με αυτόν τον μετοχών και έτσι ξεκινώντας από μία ονομαστική τιμή 100 μονάδων βάσης μπορούν να την ξεπεράσουν ανοδικά, αν υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση γι’ αυτά ή πτωτικά αν υπάρχει πολύ μεγάλη προσφορά. Ομως η τρέχουσα τιμή των 10ετών ελληνικών ομολόγων είναι, μόλις, 68,5 σεντ στο ευρώ, δηλαδή η πτώση από την ονομαστική τους αξία ξεπερνά το 30%. Αντίστοιχα η τρέχουσα τιμή των 30ετών ομολόγων είναι 53 σεντ στο ευρώ δηλαδή περίπου στο 50% της ονομαστικής τους αξίας. Όταν, όμως, τα ομόλογα ενός κράτους φτάσουν να αποτιμώνται τόσο χαμηλά αυτό συνεπάγεται ότι η αγορά έχει προεξοφλήσει ένα ‘γεγονός αναδιάρθρωσης’ του χρέους του, θεωρώντας δεδομένο ότι κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον θα είναι αδύνατο για τη χώρα να το εξυπηρετήσει.
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου