Στο χάρτη δεξιά φαίνονται 9 πιθανές περιοχές στη Μεσόγειο, που ενδείκνυνται περισσότερο κατά την άποψή μου, για έρευνα/γεωτρήσεις πρός άντληση φυσικού αερίου και πετρελαίου. Από την ανάλυση προκύπτει, ότι για τη Κύπρο η καλύτερη επιλογή είναι η περιοχή 7 ενώ για την Ελλάδα οι περιοχές 1 ή 2. Στη συνέχεια, ακολουθεί η περιοχή 6. Οι περιοχές 3, 4 και 5 δεν “φαίνονται” πολύ “καθαρά” αλλά αξίζει να ερευνηθούν. Ιδανικές για εξόρυξη είναι οι περιοχές 8 και 9, αφού το βαθύτερο πηγάδι στερεύει όλα τα άλλα!
Πρόσφατα, το Ισραήλ ανακοίνωσε την ανακάλυψη μεγάλου κοιτάσματος φυσικού αερίου σε βάθος 5 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας με το όνομα Λεβιάθαν. Το ποσοστό κέρδους για το Ισραήλ είναι το λιγότερο 45%.
Όσο πλησιάζουν οι έρευνες για φυσικό αέριο την περιοχή 7, το μέγεθος των κοιτασμάτων αυξάνεται δραματικά.
Το κοίτασμα Λεβιάθαν είναι τεράστιο, δέκα φορές τουλάχιστον μεγαλύτερο σε έκταση απο αυτό που έχει ανακοινώσει επίσημα το Ισραήλ και εκτείνεται εντός της Ελληνικής, Κυπριακής, Συριακής, Λιβανικής, Ισραηλιτικής, Αιγυπτιακής, Λιβυκής και Ιταλικής ΑΟΖ Η Ελλάδα δικαιούται να έχει – όπως το Ισραήλ – ένα ελάχιστο αντίστοιχο με αυτό ποσοστό κέρδους π.χ. 45% στα δύο βασικά της και τεραστίων διαστάσεων κοιτάσματα. Η Κύπρος ίσως λίγο παραπάνω αφού τα κοιτάσματα στα οποία μπορεί να έχει πρόσβαση είναι πλουσιότερα και μεγαλύτερα.
Η Ελλάδα σαν κυρίαρχο κράτος, μέλος του ΟΗΕ, πρέπει να επεκτείνει τα σύνορά της (αιγιαλίτιδα ζώνη) στα 12 μίλια γύρω από κάθε της νησί και παράλληλα να ανακηρύξει το συντομότερο δυνατό την ΑΟΖ της (200 μίλια από την αιγιαλίτιδα ζώνη).
Το Καστελλόριζο, σε πρώτη ανάγνωση, φαίνεται ότι στερεί από την Τουρκία ένα μεγάλο μέρος εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της Μεσογείου.
Ο χρόνος είναι χρήμα και όσο καθυστερεί η Ελλάδα την ανακήρυξη της ΑΟΖ της χάνει πολλά δισεκατομμύρια Ευρώ.
Η Ελληνική κυβέρνηση άμα δεν μπορεί να προχωρήσει στη δημιουργία ΑΟΖ, ίσως πρέπει να μεταθέσει και να επεκτείνει το πρόβλημα ανακήρυξης της Ελληνικής ΑΟΖ σε πρόβλημα ανακήρυξης της ΑΟΖ όλης της ΕΕ.
Με αυτή την αποτυχημένη κυβέρνηση, όλα βαίνουν βραδέως ή προς τα πίσω.
Οι αντιδράσεις τών μουσουλμανικών κρατών, το Ισραήλ και η ΕΕ
Το Ισραήλ δημιουργώντας ένα εργοστάσιο επεξεργασίας φυσικού αερίου στην Κύπρο λύνει το πρόβλημα της εμπόρευσής του, Σε δεύτερη προτεραιότητά του φαίνεται ότι είναι η κατασκευή μιας γραμμής μεταφοράς RAW φυσικού αερίου παραγομένου από αυτό – αργότερα πιθανόν και από την Κύπρο – στην Ελλάδα με στόχο την πώλησή του στην ΕΕ. Αυτό όμως προϋποθέτει τη δημιουργία Ελληνικής ΑΟΖ, μιας ΑΟΖ που θα έπρεπε ήδη να έχει καταρχήν ανακηρυχτεί από τη κυβέρνηση της Ελλάδας.
Τα μουσουλμανικά κράτη με τη στρατιωτική κάλυψη του άξονα Ιράν – Τουρκίας ναι μεν δεν πρόκειται να εμποδίσουν την εξόρυξη αερίου και πετρελαίου στη θέση 7 (βλέπετε προηγούμενο χάρτη) από το Ισραήλ αλλά εμποδίζουν την Ελλάδα να απεγκλωβιστεί από την υπανάπτυξη παίζοντας στην ουσία το παιγνίδι όσων θέλουν την οικονομική της υποτέλεια λόγω φτώχειας, αναλφαβητισμού, πολιτισμικής αποσύνθεσης, οικονομικής αποδυνάμωσης κλπ. Το να ισχυρίζονται οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, ότι υποστηρίζουν την Ελλάδα όταν αυτό γίνεται μόνο με δάνεια είναι κάτι νέο στα γεωπολιτικά δεδομένα… H ανάπτυξη είναι το πάν, κάτι άγνωστο στη χώρα αυτή και δύσκολο να γίνει πρωτογενώς.
Όταν οι δανειστές δανείζουν στην Ελλάδα καταλαβαίνουν που τα δανείζουν ή ακούν μόνο έναν ατυχή Πρωθυπουργό να απαξιώνει την Ελλάδα στα διεθνή forum, την ηγεσία της οποίας στελεχώνει χωρίς στοιχειώδη αξιοκρατία και μη τηρώντας όσα διδάσκει η αρχαία ελληνική γραμματεία;
Τα μουσουλμανικά κράτη δεν επιθυμούν μια ισχυρή Ελλάδα ή ένα ισχυρό άξονα Ελλάδας – Ισραήλ στη Μεσόγειο, αφού η απορρόφηση αερίου και πετρελαίου από το κέντρο της Μεσογείου ή το Ιόνιο (θέσεις 1,2, 8, 9) θα ελάττωνε, όπως πιθανόν να νομίζουν τα αποθέματά τους. Έτσι δικαιολογείται, η ύπαρξη ήδη τουρκικού στολίσκου στην Αλβανία και η ξαφνική έξοδος του “στόλου” του Ιράν στη Μεσόγειο μετά τη συμφωνία για έρευνες πετρελαίου Ισραήλ – Κύπρου στην ΑΟΖ Κύπρου. Η απόφαση της Ελλάδας να κτίσει ένα εργοστάσιο καθαρισμού στον Αστακό δίπλα στη κορυφή των κοιτασμάτων 1 και 2, ήταν όσον αφορά την τοποθεσία σωστή. Η επιλογή της συνεκμετάλλευσης αυτής της επένδυσης με μουσουλμάνους αποδείχτηκε λάθος. Το χαρτί των μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα, οι οποίοι επί το πλείστον είναι μουσουλμάνοι δεν αποδείχτηκε αρκετό για να σταθεροποιήσει μια τέτοια απόφαση. Οι μετανάστες στην Ελλάδα θα γίνουν τελικά όμηροι στα χέρια των αγορών πετρελαίου αλλά και πολλών εξαγριωμένων Ελλήνων πολιτών. Έτσι, προέκυψε αναλογικά το θέμα της δημιουργίας ενός “φράχτη” ελέγχου συνόρων στην ΕΕ στην Ελλάδα (τελικά περιορίστηκε σε 12 χιλιόμετρα…) και στη Βουλγαρία. Έτσι προέκυψαν οι καταλήψεις ΑΕΙ από μετανάστες και έπονται τα χειρότερα.
Η εκμετάλλευση από την Ελλάδα του φυσικού αερίου της καταρχήν και των πετρελαίων της αργότερα θα έκανε τους Έλληνες πλουσιότερους, θα τους επέτρεπε να ζουν σαν Άραβες, μέσα στη χλιδή και χωρίς προβλήματα. Ούτε πρόβλημα συνταξιοδότησης θα είχαν ούτε φόρους θα πλήρωναν ούτε το μέλλον θα τους ανησυχούσε. Τώρα κάθε μέρα σκέπτονται το αύριο.
Πρός το παρόν οι μόνοι κερδισμένοι φαίνεται ότι είναι το Ισραήλ και η Τουρκία, που θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα της στα παράλια της στη Μαύρη Θάλασσα, στο Βόσπορο αλλά και στα νότια παράλιά της. Η Ελλάδα δεν μπορεί να κουνηθεί χάρη σε μια κυβέρνηση, που καθυστερεί τις αποφάσεις συζητώντας επ΄άπειρον με τους γείτονές της τα αυτονόητα.
Αν δεν ανακηρυχτεί Ελληνική ΑΟΖ εντός του μήνα θα προκύψει αυξανόμενο αντισημιτικό κύμα στην Ελλάδα.
Ο Λεβιάθαν άναψε φωτιές, που θα αργήσουν να σβήσουν. H επιλογή του ονόματος Λεβιάθαν για το κοίτασμα είναι επιτυχημένη όπως και να το δεις.Πηγή
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου