Το βίντεο με την άρνησή του να πληρώσει διόδια είναι από τα δημοφιλέστερα στο YouTube. Σε μια εποχή που η αντίδραση στη σαρωτική αύξηση των διοδίων αρχίζει και αποκτά διαστάσεις κινήματος μαζικής ανυπακοής, ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής Σάββας Κωφίδης διατυπώνει τις θέσεις του για τη σχέση κράτους-πολίτη, όπως εκείνος την αντιλαμβάνεται, μέσα από τις εμπειρίες και τα διαβάσματά του.
Πόσον καιρό δεν πληρώνετε διόδια;
Πάνω από έναν χρόνο. Οι αυτοκινητόδρομοι για τους οποίους πληρώνουμε διόδια πρέπει να είναι ασφαλείς, να διαθέτουν τουλάχιστον δύο λωρίδες και μία βοηθητική, νησίδα που να χωρίζει τους δύο δρόμους, κατάλληλο φωτισμό και εναλλακτικό δρόμο ώστε κάθε οδηγός να έχει τη δυνατότητα επιλογής· π.χ. εάν θέλω να πάω στο χωριό μου, να μην χρειάζεται για 10-20 χιλιόμετρα να πληρώσω διόδια. Αυτά δεν ισχύουν και γι' αυτό δεν πληρώνω.
Υπό ποιες προϋποθέσεις θα πληρώνατε;
Πρώτον: αυτά τα διόδια να είναι ελάχιστα, δύο τον αριθμό, αρχή και τέλος. Δεύτερον, να γνωρίζει ο πολίτης για πόσο χρονικό διάστημα θα συμβαίνει αυτό. Δεν μπορεί να είναι επ' άπειρον. Και τρίτον, να διευκρινίσει η πολιτεία τι ακριβώς σημαίνουν τα τέλη κυκλοφορίας. Δεν πληρώνουμε κάθε χρόνο και μάλιστα υπέρογκα ποσά για να μπορούμε να κυκλοφορούμε στους δρόμους της χώρας μας; Εάν ναι, τότε για ποιον λόγο χρειάζονται και τα διόδια; Λένε ότι πρέπει το κράτος να πάρει αυτά τα χρήματα για να φτιάξει δρόμους. Ομως αυτοί οι δρόμοι γίνονται επί σειρά ετών. Τη στιγμή που ένα έργο έχει προϋπολογισμό π.χ. 10 δραχμές, μετά από το πέρας κάποιων χρόνων έπρεπε να έχει αποπληρωθεί. Σήμερα, σε έναν αυτοκινητόδρομο 500 χιλιομέτρων, Αθήνα-Θεσσαλονίκη και αντίστροφα, υπάρχουν 10 σταθμοί διοδίων και φυτρώνουν καινούριοι συνέχεια. Πού θα πάει αυτό; Για πόσο ακόμη θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε διόδια και μάλιστα για έναν άθλιο δρόμο όπου έχει χυθεί τόσο αίμα;
Συνεπώς, η συγκεκριμένη στάση σας δεν εντάσσεται στον ελληνικό τσαμπουκά «δεν γουστάρω και δεν πληρώνω».
Και βέβαια όχι, δεν μας ήρθε ξαφνικά να πούμε «δεν πληρώνουμε». Λέμε όμως να μην υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και να μην προσβάλλουν την αξιοπρέπειά μας. Μας επιβάλλει το κράτος ένα χαράτσι. Να βγει και να μας πει: «πρέπει να πληρώσετε γι' αυτόν και αυτόν τον λόγο». Εάν είναι δίκαιος ο λόγος, θα είμαστε μαζί του. Διαφορετικά, πρόκειται για ένα είδος έμμεσης ληστείας των πολιτών, τόσο από το κράτος όσο και από τις ιδιωτικές εταιρείες στις οποίες το κράτος έχει παραχωρήσει τους δρόμους. Κι εδώ τα πράγματα δεν είναι καθαρά. Γνωρίζει κανείς τι ακριβώς συμβαίνει με τους δρόμους και με τις εταιρείες που τους εκμεταλλεύονται και για πόσο ακόμη θα συμβαίνει αυτό; Είναι η πρόταση του κράτους, εσαεί, για όλη τους τη ζωή, να πληρώνουν οι πολίτες αυτές τις εταιρείες; Είναι δικοί τους οι ελληνικοί δρόμοι, είναι αυτές οι εταιρείες ιδιοκτήτες τους;
Ολόκληρη η ενδιαφέρουσα συνέντευξη του εδώ
Μετά τα διόδια λένε όχι και στα εισιτήρια
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου