«Ο γενικός γραμματέας ενημέρωσης κ. Στέφανος Αναγνώστου αναλαμβάνει κυβερνητικός εκπρόσωπος για την προεκλογική περίοδο, στη θέση της κυρίας Σοφίας Βούλτεψη». Η επιλογή αυτή φαίνεται πως αποτελεί σαφή ένδειξη για το (ακροδεξιό και φιλοχουντικό) προφίλ των στενών συνεργατών που επιλέγει να έχει δίπλα του ο Αντώνης Σαμαράς. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός αρέσκεται σε επιλογές τύπου Μπαλτάκου, ακόμη και μετά τη δημόσια κατακραυγή για τις στενές επαφές του επιτελικού του συμβούλου με τη Χρυσή Αυγή.
Ο Στέφανος Αναγνώστου επιλέχθηκε τον Οκτώβρη του 2014 για τη θέση του γ.γ. Ενημέρωσης και ο «Ιός» της Εφημερίδας των Συντακτών είχε τότε σκαλίσει λιγάκι το παρελθόν του, με ενδιαφέροντα αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ο νέος Μπαλτάκος της κυβέρνησης».
Σε αυτό, μεταξύ άλλων αναφέρεται πως ο Στ. Αναγνώστου «υπήρξε μεταξύ άλλων συντάκτης του (φιλοχουντικού βέβαια) «Ελεύθερου Κόσμου»» και συγγραφέας του βιβλίου «Φάκελος Κύπρος. Η τριλογία της προδοσίας», γραμμένο στις αρχές της δεκατίας του ’80.
Σύμφωνα με τα όσα γράφει το left.gr, «Το περιεχόμενο του βιβλίου δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για την πολιτική τοποθέτηση του νέου γενικού γραμματέα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο «Ιός». «Βασικές πηγές του είναι ο «Ελεύθερος Κόσμος», ο επίσης φιλοχουντικός και ήδη χρυσαυγίτικος «Στόχος» και το διαβόητο «Υπόμνημα» του Γεωργίου Αλφαντάκη, συνηγόρου του δικτάτορα Παπαδόπουλου στη δίκη των πρωταιτίων του πραξικοπήματος, το ίδιο που δημοσιεύει κάθε χρόνο στις 24 Ιουλίου η εφημερίδα «Χρυσή Αυγή».
Σε αυτό το βιβλιαράκι, ο Στ. Αναγνώστου ισχυρίζεται πως ο Μακάριος δεν βρισκόταν στο Προεδρικό Μέγαρο την ώρα που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα εναντίον του από τα ενεργούμενα της χούντας Ιωαννίδη, κι έτσι «ο δρόμος προς την προδοσίαν της Κύπρου είχε αρχίσει να διαγράφεται». Ο Μακάριος, κατά τον νέο κυβερνητικό εκπρόσωπο, «είχε καταφύγει από την πρωίαν της 15ης Ιουλίου εις το στρατόπεδον της ειρηνευτικής δυνάμεως του ΟΗΕ εις την Πάφον. Είχε ειδοποιηθεί εγκαίρως διά το μελετώμενον εις βάρος του κίνημα και διέφυγε χωρίς να κινδυνεύση. Ο δρόμος προς την προδοσίαν της Κύπρου είχε αρχίσει να διαγράφεται. Το πρώτο βήμα προς αυτήν είχεν ήδη γίνει».
Ο Στ. Αναγνώστου στοχοποιεί στη συνέχεια την ηγεσία της ΕΡΕ (και εν συνεχεία της Νέας Δημοκρατίας) και της Ένωσης Κέντρου (εν συνεχεία ΕΔΗΚ), καθώς, κατά τον κ. Αναγνώστου, εκείνοι ήταν που διέπραξαν τη δεύτερη προδοσία (την «ηθική αυτουργία» στην προδοσία). Κατονομάζονται επειδή «εδέχθησαν ως νόμιμον την εισβολήν των Τούρκων» και είναι βέβαια η Ελένη Βλάχου, ο Γεώργιος Μαύρος και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (σ. 46-49).
«Το κερασάκι στην τούρτα», προσθέτει ο Ιός, «είναι η απαλλαγή του δικτάτορα Ιωαννίδη από την ευθύνη για την κυπριακή τραγωδία. Ο κ. Αναγνώστου υποστηρίζει ότι «διά την προδοσίαν της Κύπρου έγινε ευρύτατη συνεργασία μεταξύ των αναφερθέντων προσώπων» και υπαινίσσεται ότι ο «Φάκελος Κύπρου» δεν ανοίγει για να μη δικαιωθεί ο Δημήτριος Ιωαννίδης (σ. 96)».
Η συνέχεια ΕΔΩ
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου