Η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου κόστισε συνολικά 740 εκ ευρώ ή 252 δισ. δραχμές. Από αυτά:
· Το 10% (74 εκ. ευρώ, ή 25 δισ. δρχ.) το έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται.
· Το 40% (296 εκ. ευρώ – 101 δισ. δρχ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε εμείς.
· Το υπόλοιπο 50% (370 εκ. ευρώ – 126 δισ. δρχ.) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις. Που σημαίνει ότι αν στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή από εμάς. Αν δεν στραβώσει, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδή πάλι από εμάς.(σ.σ. Είδες που θα πάει η σύνταξη κι ο μισθός που σου έκοψαν;)
Βάσει των συμφωνημένων, η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039, δηλαδή επί 35 χρόνια. Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία, δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%.
Δεν είναι κι άσχημα!
Αν το υπολογίσουμε αυτό σε διάστημα 35 χρόνων, προκύπτει εύκολα ότι κάθε χρόνο η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα καθαρίζει περίπου 6 δισ. δηλαδή το ¼ της αρχικής της συμμετοχής στο έργο.
Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.
(σ.σ.ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΥΤΟ: Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.)
Αυτού του είδους οι δουλειές, πριν τις βαφτίσουν «υποδειγματικά αναπτυξιακά έργα», τις λέγανε απλώς «αποικιακές». Και ο βασιλεύς Λεοπόλδος, στο Κονγκό, το 1900, με τέτοιους όρους δούλευε.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα πώς μπορεί κάποιος με αρχικό κεφάλαιο 25 δισ. δηλαδή όσο κοστίζει η κατασκευή ενός ολυμπιακού σταδίου μαζί με τις υπερβάσεις (και λίγο παραπάνω από όσα κατηγορείται ο Νεονάκης ότι κέρδισε στο χρηματιστήριο) να βγάλει σε τέσσερα χρόνια τα λεφτά του και εφτά φορές άλλα τόσα στα επόμενα 31 χρόνια. Η απάντηση είναι απλή: πρέπει να βρεις κάποιον να σου βάλει το υπόλοιπο 90% της επένδυσης, χωρίς καμία αξίωση στα κέρδη. Υπάρχει τέτοιος μαλάκας; Ναι, υπάρχει. Ο Έλλην φορολογούμενος, δηλαδή εμείς.
Από πλευράς του Έλληνος φορολογουμένου, η κατάσταση έχει ως εξής:
· 101 δισ. (δηλαδή όσο η κρατική συμμετοχή) πληρώσαμε στη φάση της κατασκευής και
· 579 δισ. (δηλαδή όσα περιμένουν να εισπράξουν στην 35ετία) πληρώνουμε σε διόδια στην φάση της εκμετάλλευσης.
Αυτό σημαίνει ότι πληρώνουμε 680 δισ. για μια γέφυρα που αποδεδειγμένα στοίχισε 252, δηλαδή πληρώνουμε τη γέφυρα 2,7 φορές παραπάνω από το πραγματικό της κόστος. (Σχεδόν τρεις. Από εκεί πρέπει να βγήκε αυτό που λένε «Τρεις Γέφυρες»). Αυτό το μοντέλο κατασκευής δημοσίων έργων ονομάζεται «Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα» και διαφημίζεται ως ο πλέον σύγχρονος και αποτελεσματικός δρόμος για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Αν η γέφυρα είχε κατασκευαστεί με τις οπισθοδρομικές μεθόδους του προηγούμενου αιώνα, θα μας είχε κοστίσει 252 δισ. και θα την είχαμε αποσβέσει με τους ίδιους ρυθμούς σε 15 χρόνια και τρεις μήνες. Αλλά ακόμα κι αν ο κράτος επέμενε να εισπράττει διόδια επί 35 χρόνια, ώστε να μαζέψει 2,7 φορές την αξία της γέφυρας, έχει κάποια διαφορά να πληρώνεις διόδια στο κράτος και όχι σε κοινοπραξίες εταιρειών. Διότι τα λεφτά που πάνε σε κοινοπραξίες δεν θα τα ξαναδούμε ποτέ, ενώ τα λεφτά που πάνε στο κράτος, όλο και κάποια τρύπα θα μπαλώσουν.
Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος αφελής να αναρωτηθεί γιατί το κράτος, αφού πλήρωσε που πλήρωσε το 40% (296 δισ.) της γέφυρας και δανείστηκε το άλλο 50% (370 δισ.), δεν έδινε και 25 δισ. στην κατασκευάστρια εταιρεία, να φτιάξει τη γέφυρα και να πάει στο καλό, αντί να μας κάθεται 35 χρόνια στο σβέρκο σαν τον Προκρούστη και να εισπράττει διόδια. Αλλά όχι. Διότι τότε η γέφυρα θα ήταν δημόσια επένδυση, πράγμα που γενικώς δεν αρέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και διότι ως δημόσια επένδυση, θα ξέφευγε διαρκώς από τον προϋπολογισμό και από τα χρονοδιαγράμματα, για να μην πούμε ότι πιθανώς να ήταν και ελαττωματική στην κατασκευή της. Αυτό πανηγύριζε ο Λαλιώτης όταν έτρεχε λαμπαδηδρόμος πάνω στη γέφυρα με το σορτσάκι και την ολυμπιακή δάδα: ότι μετά από είκοσι χρόνια εξουσίας, βρήκαν έναν τρόπο να φτιάξουνε το έργο χωρίς να φάνε τα λεφτά σε μίζες (πράγμα που δεν καταφέρανε π.χ. με το Κτηματολόγιο) και ο τρόπος αυτός είναι να μας κοστίζει τρεις φορές πάνω από την αξία του, μόνο και μόνο επειδή κάποιος ιδιώτης έβαλε το 10%. Αληθινά υποδειγματικό αναπτυξιακό έργο.
Αλλά το πιο άσχετο απ’ όλα είναι αυτές οι επικλήσεις στον Χαρίλαο Τρικούπη, που οραματίστηκε τη ζεύξη Ρίου Αντιρρίου για να φέρει την ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα. Διότι ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν οραματίστηκε τη ζεύξη για να περνάνε ΙΧ, που άλλωστε τότε δεν υπήρχαν καν. Την οραματίστηκε για να περάσει το τρένο. Και από τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου τρένο δεν περνάει, με συνειδητή πολιτική απόφαση, για να μη μειώνει τα περιθώρια κέρδους της κοινοπραξίας που την εκμεταλλεύεται. (Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν περνάνε λεωφορεία από την Αττική Οδό). Υπ’ αυτήν την έννοια, το όραμα του Τρικούπη όχι μόνο δεν υλοποιείται, αλλά καθίσταται ακόμα πιο ανεδαφικό, αφού πλέον για να περάσει τρένο πρέπει να γίνει υποθαλάσσια σήραγγα – νέοι εργολάβοι, νέος δανεισμός, νέες επωφελείς Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα- ή να το περνάνε απέναντι με το φεριμπότ. ¨Όλ’ αυτά είναι αμφίβολα για τα επόμενα 35 χρόνια, που το πέρασμα βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια, σκληρούς και αποφασισμένους φραγκοφονιάδες, αλλά οι κάτοικοι της υποανάπτυκτης Ηπείρου που περιμένουν το τρένο από την εποχή του Τρικούπη, μπορούν να νιώθουν περήφανοι για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.
netakias.wordpress.com
Μετά θα φταίω εγώ εάν σπάσω τις μπάρες…μου ;
.jpeg)
7 σχόλια:
Καλά , αυτά τα μαθηματικά των άτοκων προσθαφαιρέσεων ποσών του 1997-2004 και ποσών του 2039 δηλαδή προσθαφαιρέσεων του κώλου, κι αυτούς τους υπολογισμούς περιθωρίου κέρδους που τα σπουδάσατε;
Δηλαδή εσείς παίρνετε ένα εκατομμύριο δανεικά απ τη τράπεζα όταν χτίζετε και απλώς το γυρνάτε σε δόσεις πίσω σε 35 χρόνια και είσαστε πάτσι;
Τόκοι δεν υπάρχουν ; Πληθωρισμός μήπως;
Η Ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων δεν θα εισπράξει τόκους για τα 370 εκατ στα 35 χρόνια; Τους λάβατε υπ όψιν;
Η κοινοπραξία προφανώς έχει δανειστεί τα 25 δις που έβαλε στο εργο ως συμμετοχή. Δεν πληρώνει τόκους;
Πόσο θα καταβάλετε εσείς για ένα στεγαστικό δανειο ενός εκατομμυρίου που θα εξοφληθεί μέσα σε 35 χρόνια;
Βάλτε σε ένα calculator τόκων (υπάρχουν δεκάδες στο internet) το 1.000.000 με ένα νορμαλ επιτόκιο πχ 4% και θα δείτε ότι οι δόσεις (κεφάλαιο +τόκοι) που θα πληρώσετε αθροιστικά σε όλη τη περίοδο θα είναι 2.119.685
Αρα για τα 25 εκ που δανείστηκε η κοινοπραξία θα πληρώσει στα 35 χρόνια στις τραπεζες το ποσό των 53 εκατ.
Και η Ευρωπ Τραπεζα Επενδ από 370 θα πρέπει να εισπράξει 785 εκατ.
Που πήγε τώρα το περιθώριο κέρδους;
μας αρεσε πολύ η ...μπακαλιστικη λογιστική σας.Δηλαδη με λίγα λόγια θα πρεπει να τους ειμαστε και ευγνώμονες.Πολλοι... φιλανθρωποι πλακώσανε στην ελλαδα.Το θεμα δεν ειναι τόσο απλο φίλε μας οσο θέλεις να το παρουσιασεις.
Απλοϊκή είναι η δική σας λογική.
Ουτε καν μπακάλης δεν προσθέτει ενα εκατομμυριο του 2004 με ένα εκατομμυριο του 2039 και να πει οτι αυτά του κάνουν 2 εκατομμυρια.
Μου δανείζετε εσεις ένα εκατομμυριο, να σας το γυρίσω άτοκα μετα απο 35 χρόνια; Οχι βεβαια, ακόμα κι αν είστε σιγουρος οτι θα ζούμε και ειστε διασφαλισμένος οτι θα τα πάρετε πίσω...
Στην αποτίμηση επενδυσεων υπάρχει η εννοια "χρονική αξία του χρήματος", "time value of money" στα αγγλικά. Αλλωστε γι αυτό το λόγο υπάρχουν οι τόκοι και στις καταθέσεις και στα δάνεια.
Για να συγκρίνεις ποσά διαφορετικών χρονικών σημείων πρέπει να τα φέρεις με προεξόφληση στη λεγόμενη "καθαρή παρούσα αξία".(net present value)
Ανοιξτε κανενα βιβλίο ανάλυσης επενδυσεων ή ψαξτε στο Google πριν μιλάτε για "φιλάνθρωπους"
Ενα απλό παράδειγμα: με τη δική σας προσεγγιση, αυτός που πουλάει ένα διαμέρισμα ή μια μετοχή, είναι βλάκας, και ο αγοραστής είναι έξυπνος, διότι αν αθροισουμε όλα τα μελλοντικά ενοικια ή τα μερίσματα των επόμενων 35 χρόνων σιγουρα είναι πολύ περισσότερα απ τη τιμή πώλησης του πάγιου, ασε που εξακολουθείς στο τέλος να έχεις και το διαμέρισμα ή τη μετοχή.
Μόνο που σημασία εχουν τα σημερινά λεφτά. Μετά απο 35 χρόνια, ποιός ζει, ποιός πεθαίνει...
Ρε παιδιά η κοινοπραξία έχει αναλάβει και τη συντήρηση του έργου κλπ, δεν έχει μόνο έσοδα, έχει και έξοδα. Αν δε λάβετε υπόψη που πάνε τα διόδια σε άλλους δρόμους και πόσα έχουν φαγωθεί και πώς οι δρόμοι έμειναν στη μοίρα τους, καλύτερα έτσι, τουλάχιστον τα χρήμματα που δίνουμε πάνε στη συντήρηση του δρόμου, όχι στις τσέπες πολιτικάντηδων. Επίσης φυσικά και είναι αναπτυξιακό έργο, και δημιούργησε θέσεις εργασίας και διευκολύνει τη μεταφορά οχημάτων και έφερε τεχνογνωσία στη χώρα (συμμετέχουν και Ελληνικές εταιρίες στην εταιρία) και συγνώμη αλλά το επιχείρημα με το τρένο το βρίσκω τελείως άτοπο, τεχνικά οι προδιαγραφές και το κόστος μιας γέφυρας για να περνάνε τρένα είναι διαφορετικές και στη περιοχή δεν είναι ότι ποιο εύκολο. Καλό θα ήταν δε να δείτε το documentary του Discovery για τη γέφυρα και να μου πείτε πόσες εταιρίες στον κόσμο νομίζετε ότι θα μπορούσαν να φτιάξουν κάτι τέτοιο (τυχαίνει να είναι η μεγαλύτερη στο είδος της παγκοσμίως) και με τι όρους και προϋποθέσεις. Όπως είπατε κι εσείς ποιο πάνω "το θέμα δεν είναι τόσο απλό όσο το παρουσιάζετε"... Το ερώτημα είναι δεν γνωρίζετε ή προσπαθείτε να θολώσετε τα νερά ?
Ο Αινστάιν παρακάτω υπολογίζει μόνο τα λεφτά της τράπεζας και όχι συν αυτά που έβαλε η ιδιωτική εταιρία.
«Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία»
Δεν είναι πολύ σικ φαίνεται να βάλει και τα 74 εκ. της κοινοπραξίας γιατί τότε η αλήθειά είναι
579 έσοδα διόδια για 35 χρόνια – 444 έξοδα κατασκευής = 135 κέρδος όχι 209.
Και το κορυφαίο όλων ο Αινστάιν παρακάτω λέει «δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%.»
O Αινστάιν παραπάνω ξεχνάει ότι για 35 χρόνια δεν έχει μόνο έσοδα η εταιρία, αλλά το 50% πηγαίνει αποπληρωμή του δανείου στην τράπεζα συν 10% στην απόσβεση κεφαλαίου της κοινοπραξίας.
Συν ότι ένα μεγάλο ποσό πηγαίνει στη συντήρηση του έργου.
Αν υπολογίσουμε ότι και το δάνειο από την τράπεζα έχει ένα επιτόκιο 10% λέω εγώ,
το τελικό ποσοστό κέρδους της κοινοπραξίας είναι 20% για 35 χρόνια.
δηλαδή εβαλε το 10% της επένδυσης για να εισπράτει 20% κέρδος επι τριάντα χρόνια, και είναι λίγα;
Κατ’ αρχήν αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι μόλις αποσβέσει κ πιάσει ένα προσυμφωνημένο ROI (Return On Investement) η κοινοπραξία φεύγει.
Για τους υπολογισμούς αυτούς λαμβάνονται υπ’ όψη τα έξοδα λειτουργίας κ συντήρησης με προκαθορισμένο αριθμό ατόμων (άρα έξοδα μισθοδοσίας) που θα απασχολεί η κοινοπραξία κλπ. Τυχόν έκτακτα (όπως τότε που κόπηκε το καλώδιο) είναι μάνα εξ ουρανού για την εταιρεία που χρεώνει ότι γουστάρει.
Τα 35 χρόνια ήταν ένας ενδεικτικός (ίσως και μέγιστος δεν είμαι σίγουρος) χρόνος εκμετάλλευσης με βάση προβλεπόμενες διελεύσεις άρα έσοδα. Εφόσον όμως η κίνηση είναι περισσότερη, θα πιάσουν το ROI-στόχο νωρίτερα.
Αυτό ήταν ένα σύστημα που είχε επιβάλλει ο Λαλιώτης αν δεν κάνω λάθος κ θεωρούνταν το πιο ξεκάθαρο κ για τις 2 πλευρές (τώρα βέβαια αν έχουν υπερτιμολογήσει το συνολικό κόστος κλπ άλλου παπά ευαγγέλιο).
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εταιρείες μετά την εμπειρία του να είναι τα έσοδα περισσότερα από τα προϋπολογιζόμενα κατάφεραν να αλλάξουν το όλο σύστημα παραχώρησης σε fixed διάρκειας που το υπολογίζουν με κάποιες προβλεπόμενες διελεύσεις (που φυσικά μπορούν να τις υποεκτιμήσουν κατά το δοκούν) κ υποτίθεται ότι άμα πάνε καλύτερα με γειά τους αλλά κ ότι παίρνουν το ρίσκο (το άλλο με το Τοτό το ξέρεις;) άμα έχουν λιγότερα έσοδα.
Όλα τα έργα τώρα είναι έτσι (οι αυτοκινητόδρομοι) κ βέβαια είδες ότι τώρα με τη μειωμένη κίνηση λόγω κρίσης θέλουν να τα επαναδιαπραγματευθούν (όπως ακριβώς θα κάνανε κ άμα τα πράγματα εξελισσόταν ανάποδα κ βγάζανε περισσότερα: Τοτός κ πάλι …).
Παρεμπιπτόντως, στη συγκεκριμένη περίπτωση η μείωση των διοδίων που προβάλλεται εξ αιτίας του κινήματος “δεν πληρώνω” δίνει μια καλή δικαιολογία στον Ρέππα να τους κάνει το χατίρι (με το αζημίωτο να υποθέσω …). Σοβαρολογώντας πάντως, είναι γεγονός ότι αντιμετωπίζουν “απρόβλεπτα” κόστη που τους έχουν ζορίσει.
Αν θυμάμαι καλά κ η Αττική Οδός είναι με το ίδιο σύστημα (ROI), υπολόγιζαν 100.000 διελεύσεις ημερησίως κ έχουν ίσα κ με 4πλάσιες, γι αυτό αν θυμάσαι ο Μπόμπολας είχε προσφερθεί να την επεκτείνει μέχρι το Λαύριο χωρίς κόστος για το Δημόσιο αρκεί βέβαια η παραχώρηση να μετατρεπόταν σε fixed διάρκειας.
Τέλος για το κείμενο:
Δεν ξέρω αν τα ποσά είναι ακριβή αλλά για να καταλάβεις τη σοβαρότητά του δίνει τα ποσά σε δρχ και ευρώ και σε κάποιο σημείο λέει:
Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία
Μόνο που τα 579 είναι δις και δραχμές κ αυτός αφαιρεί τα 370 που είναι εκατομμύρια και ευρώ. Αχταρμάς δηλαδή.
Φυσικά αν τα υπολογίσεις κανονικά με τα σωστά νούμερα που δίνει ο ίδιος, θα έβγαινε ότι:
Θα εισπράξουν 1.700 εκ. € μείον 370 εκ. € = 1.330 εκ. € για την κοινοπραξία σε 35 χρόνια άρα 38 εκ. € το χρόνο άρα θα αποσβέσει σε 2 χρόνια.
Δηλαδή άμα δεν μπέρδευε τις βούρτσες με τις βούρτσες θα έβγαζε ακόμη πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Προφανώς αυτά που αναφερθήκαν από προηγούμενους σχολιαστές για τόκους, κόστος συντήρησης κλπ ισχύουν.
Με όλα αυτά δεν ισχυρίζομαι ότι η εταιρεία δεν “κονόμησε” όσα μπορούσε περισσότερα αλλά να ξέρουμε για τι πράγμα μιλάμε γιατί αλλιώς κυνηγάμε ανεμόμυλους.
Δημοσίευση σχολίου