Παρά την
ασφυξία και κυρίως το αίσθημα ανασφάλειας και φόβου που έχει προκαλέσει η
επιβολή ελέγχου κεφαλαίων, καθίσταται ολοένα και περισσότερο σαφές ότι η
απάντηση σε αυτό το δημοψήφισμα πρέπει να είναι ένα μεγαλοπρεπές «ΟΧΙ».Και, ναι, το «όχι» αυτό μπορεί τυπικά να αφορά στο αν η κυβέρνηση πρέπει να αποδεχτεί ή όχι την πρόταση της τρόικας, αλλά ταυτόχρονα, για έναν ανυπότακτο ψυχισμό, για όσους έχουν διαφυλάξει ακόμα ψήγματα υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας, για όσους προτιμούν να ζουν μια ώρα ελεύθεροι, παρά σαράντα χρόνια σκλάβοι, θα προκύψει κι ένα «ΟΧΙ» στην Ευρώπη όπως είναι σήμερα.
Σε ποια Ευρώπη ακριβώς αναμένουν να πούμε «ΝΑΙ»;
Στην Ευρώπη την οποία εκπροσωπεί ο κ. Γιούνκερ, που συμπεριφέρεται ως πανάξιος διάδοχος των αποικιοκρατών -που υποδούλωναν και αφαίμασσαν τους λαούς της γης τον έναν μετά τον άλλο- καθώς εκφωνεί διαγγέλματα προς τους Έλληνες ωσαν να ήτο εκλεγμένος θεσμικός αξιωματούχος της χώρας;
Είναι οι Έλληνες υπήκοοί του, για να απευθύνεται κατά αυτόν τον τρόπο σε αυτούς, κορυφώνοντας την έτσι κι αλλιώς απαράδεκτη παρέμβαση των «θεσμών» στα εσωτερικά της χώρας;
Σουλτάνους είχαμε στο παρελθόν, τότε που ήμασταν κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Δεν μπήκαμε στην ΕΕ για να αποκτήσουμε νέους σουλτάνους.
Στην Ευρώπη μπήκαμε για να ενισχύσουμε τη δημοκρατία και την αλληλεγγύη.
Σε ποια, λοιπόν, Ευρώπη να πούμε «ΝΑΙ»;
Στην Ευρώπη που θέλει πασιφανώς να δημιουργήσει νέα «αμελέ ταμπουρού» (τάγματα εργασίας φτιαγμένα από τους Τούρκους και «στελεχωμένα» από Έλληνες αιχμαλώτους, στα βάθη της Ασίας);
Στην Ευρώπη που φτιάχτηκε με όραμα τη ειρήνη και τη συνεργασία μεταξύ των λαών και έχει εξελιχθεί σε μια τερατογένεση που θέλει ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο, σκυφτό, υπόδουλο κι εξαγοράσιμο για 5 σέντσια του ευρώ;
Να ψηφίσουμε «ΝΑΙ» για να πούμε κι ευχαριστώ από πάνω που τόσα χρόνια συμπεριφέρονται στους Έλληνες πολίτες σαν σε ιθαγενείς εξαγοράσιμους με καθρεφτάκια;
Να ψηφίσουμε «ΝΑΙ», ώστε να δώσουμε το σήμα προς την Ευρώπη ότι είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε τη μεγαλύτερη ακόμα δουλεία μας;
Αν ψηφίσουμε «ναι», δίνουμε σήμα στις Βρυξέλλες να καταργήσουν και τυπικά τις εκλογές. Και να αποφασίζει ο Γιούνκερ, η Μέρκελ, τα ευρωπαϊκά λόμπι που έτσι κι αλλιώς δρουν αντιδημοκρατικά. Αν ψηφίσουμε «ναι», δεν θα μπαίνουμε καν στον κόπο ούτε στα έξοδα – για εκλογές. Θα αποφασίζει ο Σόιμπλε. Μια κι έξω.
Αν είναι έτσι, να αποδεχτούμε ότι είμαστε ραγιάδες να τελειώνουμε. Μην κρατάμε τα δημοκρατικά προσχήματα που κοστίζουν κιόλας σε χρόνο και χρήμα.
Ήταν φανερό εδώ και χρόνια ότι η ΕΕ είναι πλέον ένα νεοφιλελεύθερο έκτρωμα που στραγγαλίζει -με σύστημα επιδοτήσεων που προσομοιάζει τρομακτικά με τις αποικιοκρατικές μεθόδους- τις οικονομίες των πιο αδύναμων κρατών-μελών της, ώστε να τις ελέγχει. Κι οι αποικιοκράτες κατέστρεφαν την ποικιλότητα της τοπικής οικονομίας και έστρεφαν τους «ιθαγενείς» σε συγκεκριμένες καλλιέργειες: μπανάνες, ζάχαρη, καφέ. Αυτά είχαν ανάγκη να εισάγουν οι «πολιτισμένοι» Δυτικοί τότε. Κι έτσι οι τιμές καθορίζονταν από τις εξαγωγές και οι τοπικές οικονομίες καθίσταντο απόλυτα εξαρτημένες από τη ζήτηση και τις τιμές που θα καθόριζε η Δύση.
Ε, στην Ελλάδα, «μπούκωσαν» τους κοντόφθαλμους Έλληνες με έναν σκασμό λεφτά για να στραφούν σε μονοκαλλιέργειες καπνού, λαδιού και βαμβακιού, και άλλα τόσα για να εισάγουν γερμανικό και βέλγικο γάλα και να ξεριζώσουν αμπέλια προς όφελος των Γάλλων οινοπαραγωγών. Και να καταστρέψουν παραδοσιακά καΐκια.
Έτσι, λίγα χρόνια μετά την είσοδό μας στην ΕΟΚ, εκτροχιάστηκε το εμπορικό ισοζύγιο και αρχίσαμε να μοιάζουμε περισσότερο με αποικία.
Κι αυτή είναι μια πολύ λιγότερο γνωστή ιστορία από τις «επιδοτήσεις που έγιναν τζιπ».
Πλέον, μετά από κάποιες δεκαετίες, φτάσαμε στο σημείο ο κ. Γιούνκερ –ναι, ο κ. Γιούνκερ του Luxleaks για τα οποία δεν ανοιγόκλεισε βλέφαρο η «δημοκρατική» Ευρώπη- να βγάζει διαγγέλματα απευθυνόμενος στους Έλληνες πολίτες και παρεμβαίνοντας με τρόπο απόλυτα ταπεινωτικό, ξηλώνοντας και το τελευταίο ξέφτι προσχήματος, στα εσωτερικά της χώρας.
Αν αυτή την Ευρώπη θέλετε, λοιπόν, να την πάρετε σπίτι σας.
Προσωπικά, είμαι υπέρ της Ευρώπης που εμπνεύστηκε από το πνεύμα της αρχαίας ελληνικής αμεσοδημοκρατίας. Της Ευρώπης της δικαιοσύνης και της ισοτιμίας.
Της Ευρώπης των Ανθρώπων.
Από σουλτάνους ξεμπερδέψαμε πριν από καμιά διακοσαριά χρόνια.
Και τότε υπήρχαν οι κοτζαμπάσηδες που ψήφιζαν «Μένω Οθωμανική Αυτοκρατορία».
Αλλά υπήρχαν και Κολοτρώνηδες και Μακρυγιάννηδες.
Στα τσακίδια, λοιπόν, κ. Γιούνκερ. Κι εσείς κι οι «Οθωμανοί» αποικιοκράτες φίλοι σας.
Δέσποινα Παπαγεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου