Υπάρχει κάποιος που δεν κατάλαβε κάτι;

Μετά τη δήθεν συμφωνία με τους τοκογλύφους  αύριο το μεσημέρι αναμένονται από τον υπάλληλο τους Ευκλείδη Τσακαλώτο, τα αποκαλυπτήρια  των νέων εντολών - προαπαιτούμενα που θα κλείσουν την β΄αξιολόγηση, με όλες τις σαρωτικές διατάξεις που αυτό θα περιλαμβάνει για φόρους, εισφορές, συντάξεις, επιδόματα, μισθούς και αγορές.

Ο «λογαριασμός» των νέων μέτρων του πολυνομοσχεδίου ξεπερνά τα 4,5 δισ. ευρώ που θα ληφθούν διαδοχικά: 660-700 εκατ. το 2017-2018, 1% του ΑΕΠ ή 2 δισ. από περικοπές έως 18% στις συντάξεις το 2019 και άλλο 1% του ΑΕΠ ή 2 δισ. ευρώ από τη μείωση στο αφορολόγητο.

Η ελληνοΓερμανική  Βουλή θα πρέπει να ψηφίσει ένα πλέγμα μέτρων που συνθέτουν το ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα πρέπει να κινηθούν στο εξής το πολιτικό σύστημα, η οικονομία και η κοινωνία της χώρας. Με άλλα λόγια η δήθεν συμφωνία δεν είναι τίποτε περισσότερο από τη συμπλήρωση και ενίσχυση των προβλέψεων των προηγούμενων μνημονίων.

Τα 140 «προαπαιτούμενα» που έχει δεσμευτεί να φέρει στη Βουλή και να ψηφίσει η εντεταλμένη κυβέρνηση θα μπορούσε κάποιος να τα ταξινομήσει, με βάση τους στόχους, ως εξής:

♦ Θωράκιση της ανεξαρτησίας (από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση) του φοροειπρακτικού μηχανισμού και του μηχανισμού αποκρατικοποιήσεων.

♦ (Ξε)πούλημα των εναπομεινάντων δημόσιων περιουσιακών στοιχείων και των υποδο­μών.

Ελαχιστοποίηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης (κόψιμο συντάξεων) για το κράτος και εξαφάνιση της «μεσαίας αυτοαπασχολούμενης τάξης» μέσα από μιαν άνευ προηγου­μένου ανελέητη φοροεπιδρομή.

Η συμφωνία λοιπόν προβλέπει:

1. Συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση με στόχο σταθερή μείωση του κόστους κατά 1% του ΑΕΠ το 2019-21 (δηλαδή περικοπές συντάξεων στο 1% του ΑΕΠ).

2. Να υπάρξει νομική γνωμοδότηση για το ότι η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση συνάδει με το ελληνικό σύνταγμα και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και λεπτομερής ποσοτι­κή έκθεση του αναδιανεμητικού οφέλους της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης. Δηλα­δή η νομοθεσία να ρυθμιστεί έτσι ώστε να είναι νόμιμο το κόψιμο των συντάξεων.

3. Ψήφιση νομοθεσίας για την παροχή άμεσου αποτελέσματος αναφορικά με τα έξοδα τα­ξιδιού και διαμονής των μελών του Δ.Σ. της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων και για τον διεθνή εμπειρογνώμονα που βοηθά το συμβούλιο.

4. Ψήφιση του προϋπολογισμού της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, όπως έχει συμφωνηθεί.

5. Επιλογή και διορισμός 55 από τους βασικούς μάνατζερ.

6. Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων θα υιοθετήσει ένα επιχειρησιακό σχέδιο για αύ­ξηση της φορολογικής συμμόρφωσης, συμπεριλαμβανομένων και μέτρων για τη βελτί­ωση της συμμόρφωσης σε επίπεδο διατύπωσης και σε επίπεδο πληρωμών.

Κατά τα λοιπά, έχουμε ακόμη τις εξής οδηγίες των δανειστών:

♦ Εκλογίκευση των δαπανών στον τομέα υγειονομικής περίθαλψης (περικοπές στις ήδη κουτσουρεμένες δαπάνες για την Υγεία).

♦ Τροποποίηση της νομοθεσίας για τις μαζικές απολύσεις, προκειμένου να αντικατασταθεί το σημερινό πλαίσιο με μία διαδικασία προειδοποίησης έως τριών μηνών.

♦ Νομοθεσία για fast track δικαστική διαδικασία που θα κρίνει τη νομιμότητα των απερ­γιών.

♦ Η διάρκεια «ζωής» του ΤΑΙΠΕΔ θα παραταθεί για τρία χρόνια, για να ξεκινήσει διαδικασίες προμήθειας για την πρόσληψη συμβούλων για τους εναπομείναντες διαγωνι­σμούς του Προγράμματος Αξιοποίησης Κρατικών Περιουσιακών Στοιχείων, συμπε­ριλαμβανομένων των ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, ΟΤΕ και μερίδιο 30% του ΔΑΑ.

Ο επίσημος τίτλος του, που η κυβέρνηση προφανώς δεν σκόπευε να μας αποκαλύψει πριν το φέρει, με συνοπτικές διαδικασίες, στη Βουλή, είναι «Συμπληρωματικό Μνημόνιο». 

Νέα και αυτόνομη δηλαδή συγγραφή υποχρεώσεων λόγω μη τήρησης των προηγούμενων, όπως ρητά αναφέρεται στο προοίμιο: 

Τον Ιούλιο του 2015 η Ελλάδα ζήτησε υποστήριξη, ένα νέο Μνημόνιο υπογράφηκε, αλλά η πορεία του ήταν τέτοια που απαιτείται τώρα κάτι παραπάνω από επικαιροποίηση, μια νέα συμφωνία. 

Η δε απεμπόληση της «κυριαρχίας», παρά την υποτιθέμενη «μάχη» της κυβέρνησης, είναι πλήρης: 

στη δεύτερη ήδη παράγραφο αναφέρεται ρητά ότι, πέρα από την καταναγκαστική «ανάληψη κυριότητας» του νέου Μνημονίου (ιδεολογική συνθηκολόγηση), η κυβέρνηση συνομολογεί ότι είναι «έτοιμη να λάβει οποιοδήποτε μέτρο πιθανόν καταστεί σκόπιμο καθώς θα αλλάζουν οι συνθήκες» (αποδοχή διαρκούς δυσμενούς μεταβολής) και ότι δεσμεύεται να «συμβουλεύεται και να συμφωνεί με τους εταίρους για κάθε πράξη της που σχετίζεται με την επίτευξη των στόχων του Μνημονίου» (εξαφάνιση των περιθωρίων αυτόνομης εθνικής δράσης). 

Η προσπάθεια της γερμανοτσολιαδικης κυβέρνησης να κερδίσει χρόνο παραμονής στην εξουσία συνομολογώντας δεσμεύσεις που ούτε μπορεί ούτε θέλει να υλοποιήσει και θέτοντας, από τώρα, τη διάδοχό της, αλλά και τη χώρα, σε μια στενωπό λιτότητας και στασιμότητας. 

Η  στόχευση είναι να ψηφίσει τα μέτρα, να τα ξεχάσει (θα τα ξεχάσουν όμως οι πολίτες;), να αλώσει όσο πιο βαθιά μπορεί το Κράτος (αν και το Ελεγκτικό Συνέδριο κλείνει την πόρτα στη μονιμοποίηση των συμβασιούχων) και να επιδοθεί στα αγαπημένο της σπορ του διπλού λόγου, της εικονικής πραγματικότητας και του αντιπερισπασμού – η δύστυχη Παιδεία υπήρξε ήδη το πρώτο θύμα αυτής της τακτικής, ενώ δεν θα αργήσει να μπει στο χορό και το ακόμα πιο ταλαίπωρο Σύνταγμα. 

Σύνοψη και μαζί ρέκβιεμ της «πολιτικής» της παρούσας κυβέρνησης, το 4^ο Μνημόνιο βάζει γερές βάσεις για να μας παρασύρει όλους στην εγκατάλειψη της προσπάθειας και της ελπίδας.

Κατά τα άλλα –ή ακριβώς γι’ αυτό το λόγο-, οι δανειστές μας κοιμούνται ακόμα πιο ήσυχοι.

Add Post To: | Digg| Technorati| del.icio.us| Stumbleupon| Reddit| BlinkList| Furl| Spurl| Yahoo| Simpy|