Συνέντευξη σοκ του πάτερα "Προκόπιου", ο οποίος είναι και ο βασικός παπάς που "λειτουργεί" στον Άγιο Παντελεήμονα στην Αχαρνών...που τσακίζει κόκκαλα.
Οι ίδιοι οι πιστοί, τον απείλησαν και ο ίδιος σταμάτησε πλέον να παρέχει τροφή και ρούχα στους μετανάστες που έχουν ανάγκη.
Πότε παρουσιάστηκε το πρόβλημα στην περιοχή;
«Τον τελευταίο χρόνο, με την παρουσία των Αφγανών. Πριν υπήρχαν αλλοδαποί, είχαν όμως ενσωματωθεί στην περιοχή και μάλιστα ο κόσμος τούς νοίκιαζε και τους πουλούσε και σπίτια. Όταν λοιπόν νοικιάζεις και πουλάς τα σπίτια σου, εσύ φέρνεις τον αλλοδαπό στην περιοχή σου. Πώς βγαίνεις μετά και διαμαρτύρεσαι ότι η περιοχή σου γέμισε αλλοδαπούς;».
Τι συνέβη όμως και τον τελευταίο χρόνο εντάθηκε το πρόβλημα;
«Εκείνο που ενόχλησε τους κατοίκους, και έχουν δίκιο σε ορισμένα σημεία, ήταν η μετατροπή της πλατείας και γενικά της περιοχής σε γκέτο. Ξαφνικά παρουσιάστηκε μια συσσώρευση Αφγανών, κυρίως νεαρών και αργότερα οικογενειών με μικρά παιδιά, οι οποίοι δεν είχαν πού να κοιμηθούν, τι να φάνε, ήταν εγκαταλελειμμένοι και βρήκαν καταφύγιο στα σκαλοπάτια της εκκλησίας. Ετσι, οι κάτοικοι έβλεπαν 300, 400, 500 άτομα να σουλατσάρουν στην πλατεία, να κοιμούνται στα σκαλοπάτια της εκκλησίας και αναρωτιούνταν: "Τι θα γίνει, πόσο θα συνεχιστεί αυτό;". Αλλά εμείς τι έπρεπε να κάνουμε; Να τους διώξουμε, να τους πετάξουμε; Δεν φτάνει δηλαδή ο πόνος τους, η θλίψη τους, η πείνα τους, η δυστυχία τους, έπρεπε κι εμείς να τους συμπεριφερθούμε με σκληρότητα;».
Πώς το αντιμετωπίσατε αυτό το φαινόμενο;
«Στην αρχή προβληματίστηκα και το πρώτο που σκέφτηκα ήταν να μάθω τι θέλουν αυτοί οι άνθρωποι εδώ, ποιος τους έφερε. Στη συνέχεια αναρωτήθηκα τι έπρεπε να κάνουμε για να τους βοηθήσουμε. Τι ανάγκες είχαν. Οι περίοικοι είδαν ότι εμείς δεν δείξαμε σκληρότητα, δείξαμε μια ανοχή, και θεώρησαν ότι τους ευνοούμε για να μείνουν εδώ».
Τους βοηθήσατε;
«Βοηθήσαμε όσους απευθύνθηκαν σε εμάς. Δεν πήγαμε να τους πούμε "όσοι πιστοί προσέλθετε και εμείς θα σας βοηθήσουμε". Μην ξεχνάτε πως ήταν χειμώνας ή ερχόταν χειμώνας, έκανε κρύο, δεν είχαν κλινοσκεπάσματα, δεν είχαν ρούχα να φορέσουν, δεν είχαν τίποτα. Εκανα αναφορά στην Ιερά Αρχιεπισκοπή και μας ενίσχυσε, μέσω της μη κυβερνητικής οργάνωσης "Αλληλεγγύη", με κλινοσκεπάσματα, τρόφιμα, ρούχα. Κυρίως ενδιαφερθήκαμε για τις οικογένειες
που είχαν μικρά παιδιά».
Συνεχίζεται ακόμα αυτή η βοήθεια;
«Οχι, γιατί κάποιοι μας εμπόδισαν να το κάνουμε».
Ποιοι είναι αυτοί;
«Άνθρωποι που μας κατηγόρησαν ότι με αυτό τον τρόπο τους κρατάμε εδώ και δεν τους αφήνουμε να φύγουν. Μα οι Αφγανοί δεν είχαν όνειρο να φύγουν από το Αφγανιστάν και να έρθουν στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα. Ήρθαν εδώ περιστασιακά και αύριο θα πάνε κάπου αλλού, όπου βρουν δουλειά.
«Έρχεται μια ομάδα κατοίκων εδώ κάθε βράδυ και περιφρουρεί την πλατεία για να μην έρχεται κανείς ξένος».
Εσείς πώς το βλέπετε αυτό;
«Δεν θέλω να το σχολιάσω, συγχωρέστε με. Τι να σχολιάσω; Οι Έλληνες είναι διασκορπισμένοι παντού. Πήγα στο βορειότερο άκρο της Φινλανδίας και βρήκα έναν Έλληνα από τη Ρόδο. Θέλω να πω ότι είμαστε παντού, μας ανέχονται οι πάντες και μας υποδέχονται οι πάντες και όταν έρχονται σε εμάς κάποιοι δείχνουμε ένα τέτοιο πρόσωπο προς αυτούς. Θεωρώ ότι είναι άδικο. Να περιφρουρήσουμε την πλατεία από τι; Δεν αφήνουν τα παιδάκια να μπουν στην παιδική χαρά και να παίξουν γιατί είναι ξένα. Δηλαδή τιμωρούμε τα παιδιά;
ΕΛΛΑΣ-ΕΛΛΗΝΩΝ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ.
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου