Η Ελλάδα είναι χώρα µνηµονιακή και ότι, ούτως ή άλλως, θα
εφαρµόσει τελικώς αυτά για τα οποία ο κύριος κορµός των πολιτικών σχηµατισµών
της έχει ήδη δεσµευθεί. Το ερώτηµα παραµένει: µε πόσο λάθος τρόπο θα τα εφαρµόσει,
µε πόση καθυστέρηση και µε πόση παραπληροφόρηση.
Γράφει ο καθηγητής
Αδαμάντιος Πεπελάσης
Η χώρα είναι εκτεθειµένη στην κλιµακούµενη διεθνή θύελλα,
την οικονοµική, τη µεταναστευτική και τη γεωπολιτική. Εκκολάπτεται χάος,
αδιέξοδα, συγκρούσεις, νέες απρόβλεπτες ρήξεις γύρω µας. Μπορεί ο υπουργός
Εξωτερικών, χωρίς κραυγές και µεγαλοστοµίες, να επιχειρεί να κτίσει συµµαχίες
και νέες πιο ευέλικτες στρατηγικές όµως, πόσο µακριά µπορεί να φθάσουν αυτά
όταν η εσωτερική προπαγάνδα, οι κορώνες του λαϊκισµού, οι ασυνέχειες και οι
ασυνέπειες υπονοµεύουν την αποτελεσµατικότητα των όποιων σχεδιασµών.
Με λεονταρισµούς και επαιτεία δεν επιτυγχάνονται µεγαλεία
τουναντίον, οι ευκαιρίες της διεθνούς συγκυρίας, π.χ. στο µεταναστευτικό ή στην
κρίση Ρωσίας-Τουρκίας, από ευκαιρία µετατρέπονται σε σοβαρή απειλή.
Στο εσωτερικό, αναρωτιέµαι πόσο σύντοµα θα εκδηλωθεί το
κλίµα εξέγερσης. Πόσος καιρός θα περάσει πριν γίνει αντιληπτή η επερχόµενη
αντιµετώπιση των υπερχρεωµένων από στεγαστικά ή επιχειρηµατικά δάνεια καθώς και
η νέα φορολογική πολιτική; Σε λίγες εβδοµάδες η
εικαζόµενη απειλή από ρητορική θα µετατραπεί σε συλλογική απόγνωση. Και όταν
συµβεί θα αποκαλυφθεί η αδυναµία υπεράσπισης του ελληνικού πλούτου. Πρώτα θα
αφελληνισθούν ξενοδοχεία, τουριστικές υποδοµές, υποδοµές µεταφορών και
εµπορικών δικτύων, κρίσιµοι αλλά αναξιοποίητοι φυσικοί πόροι, εξοχικές
κατοικίες και ακίνητα ιδιαίτερου εµπορικού ενδιαφέροντος.
Δεν θα απαριθµήσω τις προϋποθέσεις στις οποίες
αναφέρονται σοβαροί επιστήµονες και αξιόπιστοι ερευνητικοί φορείς. Θα αναφερθώ
σε µια προϋπόθεση για καθοριστική αλλαγή και ελπίδα. Κι ελπίδα, το ξαναλέω, δεν
έχω.
Η αντιµετώπιση της διεθνούς κατάστασης και της
εσωτερικής κρίσης απαιτεί άλλου είδους πολιτική ευθύνη και ποιότητα
διακυβέρνησης. Είναι θέµα προσώπων και προπαντός της δυναµικής των κυβερνητικών
και αντιπολιτευτικών σχηµατισµών. Δυναµικής που θ΄ απορρέει από φρέσκες ιδέες,
δηµιουργικές αλλά και ρεαλιστικές, σχέδια ευέλικτα αλλά και συνεπή, από
πολιτικά στελέχη άφθαρτα και συνάµα έµπειρα. Μπορεί να συµβεί; Σχεδόν αδύνατο.
Τέλος, µεγάλη απογοήτευση µου προκάλεσε η ακύρωση της
εξαετούς προσπάθειας Ρακιτζή για την καταπολέµηση της διαφθοράς. Αποτελεί
επιβράβευση της χαµηλής ηθικής στον δηµόσιο βίο, επιβεβαίωση της παρακµής και
του κενού νοήµατος των µεγάλων λόγων για το κυνήγι της διαπλοκής, της
φοροδιαφυγής και της ευνοιοκρατίας.
anoixtoparathyro.gr
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου