Με ανακοίνωσή του ο τότε σημαιοφόρος
και νυν αντιπεριφερειάρχης Νήσων Παναγιώτης Χατζηπέρος
υποστηρίζει:
«Δε θα
ασχολιόμουν με το βιβλίο του τέως Βασιλιά «Βασιλεύς Κωσταντίνος- χωρίς τίτλο»
που αναφέρεται στην αυτοβιογραφία του, γιατί δεν μου πέφτει λόγος και άλλωστε
δεν τον έχω...
συναντήσει ποτέ, εάν δεν υπέκυπτε στο ατόπημα της «προσβολής μνήμης
τεθνεώτος» σημειώνει ο αντιπεριφερειάρχης «στις αναφορές για την διαφυγή του
Α/Τ ΒΕΛΟΣ. Με ανακρίβειες και ψεύδη καταφέρεται σε βάρος του ναυάρχου που με
την πράξη της Ανταρσίας έδωσε το έναυσμα για την πτώση της χουντικής τυραννίας
και αναπτέρωσε το ηθικό του ελληνικού λαού».
«Η Ανταρσία» υπογραμμίζει «ήταν η
κορυφαία αντιδικτατορική πράξη του Κινήματος του Πολεμικού Ναυτικού κι
αποτέλεσε παγκόσμιο γεγονός την εποχή εκείνη. 'Αρα δεν ήταν μια αποσπασματική
πράξη, αλλά η συνέχεια μιας από καιρού οργανωμένης εξέγερσης του Πολεμικού
Ναυτικού κατά το τυραννικού καθεστώτος των Συνταγματαρχών. Η έκφραση λοιπόν που
αναφέρει στο βιβλίο του ο τέως βασιλιάς «…να το σκάσει», είναι απαξιωτική και
ακραίως προσβλητική της μνήμης του αείμνηστου ναυάρχου. Και το λέει ο πρώτος
διδάξας με την πράξη του στις 13/12/67, αφήνοντας έκθετους όλους όσους τον
ακολούθησαν, βορρά στα χέρια της χούντας».
Και συνεχίζει ο κ. Χατζηπέρος: «Σε
άλλο σημείο χαρακτηρίζει «ψεύτη» τον ναύαρχο, όταν λέει ότι «αρνήθηκα να τον δώ
όταν έφθασε στην Ιταλία», ενώ «πραγματικά μας αγνόησε προκλητικά στην αρχή και
μας θυμήθηκε όταν τον καθαίρεσε η χούντα και του έκοψε τη χορηγία και τα
προνόμια του αρχηγού του κράτους. Στο βιβλίο παρουσιάζει τον ναύαρχο ως επαίτη,
να του ζητά χρήματα για τις ανάγκες του πληρώματος και κάνει λόγο για παρέμβαση
του στον εφοπλιστή και αγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα Νικήτα Βενιζέλο, για
να τον προσλάβει στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις του. Η αλήθεια είναι», αναφέρει
ο αντιπεριφερειάρχης, «ότι ο Νικήτας Βενιζέλος μετέπειτα τρεις φορές
βουλευτής και αντιπρόεδρος της Βουλής, ήταν ο πρώτος που μας αγκάλιασε, όπως
αναφέρω και στο υπό έκδοση βιβλίο μου «Υπό τη σκιά του Ποσειδώνα- η Ανταρσία
του Αντιτορπιλικού Βέλος». Ένας από τους πρώτους που προσελήφθη στα πλοία του
Νικήτα Βενιζέλου, ήμουν και εγώ. Η αλήθεια είναι ότι ο
Νικήτας Βενιζέλος, εκείνη την εποχή, στα δύσκολα χρόνια της εξορίας κάλυψε
οικονομικά τα πρώτα μας έξοδα και προσέλαβε πολλούς από εμάς στα πλοία του».
Κλείνοντας θέτει το «αμείλικτο ερώτημα» προς τον τέως βασιλιά: «Γιατί επί 42 συναπτά έτη σιωπούσε και ήλθε τώρα μετά το θάνατο του αείμνηστου ηρωικού ναυάρχου Νικόλαου Παππά να προσβάλει τη μνήμη του;» και ζητά να αποκαταστήσει τον ηρωικό ναύαρχο στο βιβλίο του «γιατί στη συνείδηση του ελληνικού λαού και της Ιστορίας είναι καταξιωμένος».
Εάν όσοι διαφωνούσαν με ένα καθεστώς, έπαιρναν
τα καράβια που τους εμπιστεύτηκε η πατρίδα και την κοπανούσαν, θα είχαν γεμίσει
οι θάλασσες …πειρατές. Αυτό ήσασταν. Όσο για το αγκάλιασμα του Βενιζέλου που ήταν
τόσο Έλληνας, που δεν ήξερε Ελληνικά….. ας μην το χοντρύνουμε. Από πού και ως
που ηρωικός ο Παππάς ; Eνας ρίψασπις ήταν, που την κοπάνισε έχοντας διεθνή προστασία.
Ηρωικοί ήταν η εντός παραμείναντες αγωνιζόμενοι, αν και εκεί υπάρχουν κάποιες ενστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου