Ίχνος: Το μουστάκι του προέδρου

Έξι εκατομμύρια ευρώ ζητά ο Γιώργος Καρατζαφέρης με αγωγή του από τον Λάκη Λαζόπουλο, επειδή στην εκπομπή «Όταν ο Λάκης δεν είναι εδώ», η οποία μεταδόθηκε στις 25 Ιανουαρίου από τον σταθμό Alpha, παρουσιαζόταν ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ με ένα μουστακάκι που έφερνε λίγο προς Χίτλερ. Ο τηλεοπτικός σταρ αμέσως αναδιπλώθηκε. Οχυρώθηκε πίσω από την καθολική αρχή της απόλυτης ελευθερίας στη σάτιρα και υπενθύμισε ότι με ανάλογο τρόπο είχε παρομοιάσει τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ με τον Τσε Γκεβάρα. Αναρωτήθηκε, μάλιστα, γιατί δεν είχε τότε διαμαρτυρηθεί ο κ. Καρατζαφέρης. Το ερώτημα είναι, βέβαια, ρητορικό. Γιατί πρώτα πρώτα ο Γκεβάρα είναι ένα λαϊκό ίνδαλμα σε όλο τον κόσμο και κανείς δεν θίγεται από τη σύγκριση μαζί του. Ο κ. Καρατζαφέρης άλλωστε τον έχει επικαλεστεί πολλές φορές, χωρίς να διστάζει μπροστά στην προφανή γελοιότητα, ενώ αυτοπροβάλλεται και ως θαυμαστής του Φιντέλ Κάστρο. Αλλά υπάρχει και ένας δεύτερος λόγος: Με τον Γκεβάρα κανείς δεν θα μπορούσε να παρομοιάσει τον κ. Καρατζαφέρη, παρά μόνο για να βγάλει γέλιο. Αντίθετα, με τον Αδόλφο Χίτλερ η σύγκριση είναι σαφώς πιο περίπλοκη. Και είναι επιτακτική η ανάγκη του προέδρου του ΛΑΟΣ να προλάβει τυχόν επανάληψη παρόμοιων -έστω και απλά σατιρικών- συσχετίσεων.

Προσέξτε το επίμαχο απόσπασμα της αγωγής του κ. Καρατζαφέρη:

«Στην εκπομπή με τον παράτιτλο «Σου πάει το μουστάκι Γιώργο« εικονίστηκε ο πρόεδρος του κόμματός μας με αλλοίωση της όψης του, από τεχνική προσθήκη στην εικόνα μουστακίου χιτλερικού τύπου. Παράλληλα ακουγόταν ηχητικά η φράση του τραγουδιού »Όλα σε θυμίζουν". Στη συνέχεια ακουγόταν ένα γερμανικό εμβατήριο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και αμέσως μετά η εικόνα του Χίτλερ. Από το σύμπλεγμα εικόνας, γραφής και ήχου γινόταν σαφής σύνδεση του αρχηγού του κόμματος και των ιδεών μας με την απεχθή σε εμάς κατ' επανάληψη αποκηρυγμένη χιτλερική και φασιστική νοοτροπία, η οποία έχει αποδοκιμαστεί από κάθε σώφρονα άνθρωπο». Το λέει μόνος του: Έχει αποκηρύξει «κατ' επανάληψη» τη χιτλερική και φασιστική νοοτροπία! Αλλά για ποιο λόγο μόνος αυτός από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς της χώρας βρέθηκε στην ανάγκη να προβεί σ' αυτές τις «επαναλαμβανόμενες» αποκηρύξεις; Η υπόθεση αυτή επαναφέρει στην επικαιρότητα ένα ζήτημα το οποίο είχε επιμελώς επιχειρήσει να εξοβελίσει από τη δημόσια πολιτική συζήτηση ο ιδρυτής του ΛΑΟΣ: τη σχέση του ίδιου και του κόμματός του με τα παραδοσιακά πολιτικά χαρακτηριστικά της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής ακροδεξιάς όπως και με τα σύμβολά της. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Καρατζαφέρης καταφεύγει σε αγωγή για να αποκρούσει πολιτικούς χαρακτηρισμούς που τον εντάσσουν στο χώρο της άκρας ή ακρότατης δεξιάς. Τον Νοέμβριο του 2004 είχε καταθέσει αγωγή κατά του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και του δημοσιογράφου Βασίλη Χιώτη, ζητώντας δύο εκατ. ευρώ, ως αποζημίωση για το χαρακτηρισμό «ακροδεξιό» που απέδιδε στο κόμμα του δημοσίευμα στο «Βήμα» (9/11/04). Η αγωγή δεν έφτασε μέχρι σήμερα στο ακροατήριο.

Οι Χίτλερ της νέας εποχής

Με την οργάνωση «Νέα Ελπίδα» και τον Κ. Πλεύρη ήθελε να συγκροτήσει την ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας ο κ. Καρατζαφέρης Έχουμε περιγράψει ήδη από το 2000 την προσπάθεια να ποινικοποιηθεί ο πολιτικός χαρακτηρισμός «ακροδεξιός» από τα ευρωπαϊκά κόμματα που κινούνται στο χώρο της εθνικιστικής και ξενόφοβης δεξιάς («Οι πολιτικοί χαρακτηρισμοί στο εδώλιο», 9/1/2000). Και με σχετικά δημοσιεύματά μας αναλύσαμε την πολιτική ιδεολογία του ΛΑΟΣ και του προέδρου του, η οποία δικαιολογεί τους σχετικούς χαρακτηρισμούς («Το λίφτινγκ της ελληνικής ακροδεξιάς», 9/6/02, «Γοργόνες και μάγκες», 23/6/02 και «Ο Αγών του», 20/10/02). Σπεύδουμε εξαρχής να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μας βρίσκει σύμφωνους η ευκολία με την οποία σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιείται η ρετσινιά του «ναζιστή» ή του «χιτλερικού» για να δαιμονοποιηθεί κάποιος πολιτικός ή στρατιωτικός ηγέτης. Ειδικά στο χώρο της πολιτικής συνθηματολογίας και της πολιτικής εικονογράφησης ή γελοιογραφίας, ο Χίτλερ και η σβάστικα είναι σε πρώτη χρήση, με αποτελέσματα που βρίσκονται, συχνά, στον αντίποδα των επιδιωκομένων στόχων. Η διαφωνία μας σ' αυτή την κατάχρηση έγκειται καταρχήν στο γεγονός ότι μ' αυτό τον τρόπο -με την υπερβολή και την επανάληψη, δηλαδή- ο υποτιθέμενος στόχος της σάτιρας και του πολιτικού σχολιασμού μένει αλώβητος. Είναι τόσο χοντρή αυτή η σύγκριση, που δεν είναι εύκολο να σταθεί για έναν σύγχρονο πολιτικό ή στρατιωτικό ηγέτη. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι με τον τρόπο αυτό σχετικοποιείται και αμνηστεύεται αναδρομικά το έγκλημα του ναζισμού. Εφόσον «κυκλοφορούν» τόσοι πολλοί σημερινοί Χίτλερ, δεν έκανε δα και τίποτα φοβερό ο πρώτος διδάξας στην ιστορία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Την περίοδο που προετοιμαζόταν ο πρώτος πόλεμος του Κόλπου, κυκλοφόρησε μεγάλο αμερικανικό περιοδικό με το πορτρέτο του Σαντάμ Χουσέιν ελαφρά ρετουσαρισμένο («The New Republic», 3/9/1990). Με το μουστάκι λίγο κομμένο, ίσα που να θυμίζει λιγάκι το μουστάκι του Φίρερ! Η σκοπιμότητα προφανής: Ο παλιός σύμμαχος της Δύσης, ο «εκσυγχρονιστής» Σαντάμ, έπρεπε να εμφανιστεί ως ακραίος δικτάτορας και σχεδιαστής γενοκτονιών, ώστε να δικαιολογηθεί η εκστρατεία εναντίον της χώρας του. Φυσικά, από την πλευρά των οπαδών του Σαντάμ αλλά και του αντιπολεμικού κινήματος σ' όλο τον κόσμο έγινε ανάποδη χρήση των ίδιων συμβολισμών: Ως ναζί και χιτλερικοί καταγγέλθηκαν ο Μπους (πατήρ) και οι σύμμαχοί του στις εκατοντάδες αντιαμερικανικές διαδηλώσεις σε αραβικές και ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. «Χίτλερ» εναντίον «Χίτλερ», δηλαδή. Το αποτέλεσμα είναι να μην κάνει πλέον σε κανέναν ιδιαίτερη εντύπωση ο συγκεκριμένος αυτός χαρακτηρισμός. Ομως, ο κ. Καρατζαφέρης δεν ανήκει σ' αυτή την κατηγορία. Βέβαια, ο ίδιος δεν υπήρξε ποτέ θεωρητικός και ιδεολόγος της ακροδεξιάς ή του νεοναζισμού. Κινείται με τη χαρακτηριστική άνεση του ανθρώπου που θεωρεί την πολιτική ως «πιάτσα», όπου επιστρατεύονται όλα τα βολικά επιχειρήματα από κάθε δυνατή προέλευση, αρκεί να υπηρετούν το στόχο της στιγμής. Αλλά από τη στιγμή που επέλεξε να διαφοροποιηθεί από την επίσημη γραμμή της Ν.Δ. και να δημιουργήσει μια εσωτερική κομματική αντιπολίτευση «απ' τα δεξιά», στράφηκε στους πατενταρισμένους ακροδεξιούς και ζήτησε τη βοήθειά τους για να δημιουργηθεί η δική του ομάδα (εντός και εκτός του κόμματος) με το αρχικό όνομα «Νέα Ελπίδα». Χάρη στη φιλοξενία στο δικό του κανάλι, ανασύρθηκε από την πολιτική ανυποληψία μια ολόκληρη σειρά κακόφημων χουντικών, αποσυρμένων φιλοβασιλικών, ακόμα και ακραίων υμνητών του ναζισμού. Το μοντάζ, λοιπόν, του Λάκη θύμισε στον πρόεδρο όσα θα επιθυμούσε να έχει ξεχάσει.

Οι άνθρωποι του προέδρου

Για να διαπιστώσει κανείς τη βασιμότητα της σατιρικής έμπνευσης του Λάκη Λαζόπουλου, δεν αρκεί, λοιπόν, να διαβάσει το καταστατικό ή το εκλογικό πρόγραμμα του κ. Καρατζαφέρη. Πρέπει να συνυπολογίσει ότι ο ιδεολογικός του μέντορας δεν είναι άλλος από τον Κώστα Πλεύρη, τον επίδοξο ηγέτη του ελληνικού εθνικοσοσιαλισμού, ιδρυτή της φασιστικής οργάνωσης «Κόμμα της 4ης Αυγούστου» και στελέχους της χούντας. Σ' αυτόν ανέθεσε τη θεωρητική, ιδεολογική και ιστορική επιμόρφωση των τηλεοπαδών του ο κ. Καρατζαφέρης, μέσα από τακτικές εκπομπές και προσωπικές συνεντεύξεις. Βέβαια, κάποια στιγμή ο κ. Καρατζαφέρης διαφοροποιήθηκε από τον Κώστα Πλεύρη και τον απομάκρυνε από το κανάλι του. Αλλά οι λόγοι δεν ήταν ιδεολογικοί. Απλώς, ο κ. Καρατζαφέρης υποχρεώθηκε να πληρώσει ως καναλάρχης το κόστος της αγωγής του διοικητή του Πολεμικού Μουσείου, ο οποίος είχε θιγεί από τις προσωπικές επιθέσεις του Πλεύρη. Ο δεσμός των δύο αναθερμάνθηκε με τη θριαμβευτική παρουσία του Πλεύρη στο ιδρυτικό συνέδριο του ΛΑΟΣ και τη μεταβίβαση της σκυτάλης στο γιο του. Είναι γνωστές, άλλωστε, οι προσπάθειες του Καρατζαφέρη να εντάξει τη ναζιστική «Χρυσή Αυγή» στη «Νέα Ελπίδα» του, προσφέροντάς τους ακόμα και μελλοντικό υφυπουργείο. Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να συμπεριλάβει τρία στελέχη της στο ψηφοδέλτιό του για τις νομαρχιακές εκλογές. Η προβολή της «Χρυσής Αυγής» (αλλά και του εθνικοσοσιαλισμού, του ρατσισμού, ακόμα και του απαρτχάιντ) γινόταν άλλωστε κατά κόρον από το κανάλι του κ. Καρατζαφέρη επί χρόνια. Τα ίδια που έλεγε από τις εκπομπές του ο Πλεύρης, τα επαναλάμβαναν ο εκδότης του και παλιός ηγέτης του σκληρού φιλοχουντικού ΕΝΕΚ Ιωάννης Σχινάς και άλλα ηγετικά στελέχη του κόμματος, όπως ο Χρήστος Βίρλας. Οσο για τον Σπύρο Σταθόπουλο, ο οποίος εμφανιζόταν ως το δεξί χέρι του προέδρου μέχρι την εκλογή του στην Ευρωβουλή, αυτό που προσέφερε ήταν η παλιά του σχέση με το φασιστικό ιταλικό κόμμα MSI και το τεταρταυγουστιανό «κόμμα» του Πλεύρη. Ακόμα και η ομάδα του «Ελληνικού Μετώπου» του Μάκη Βορίδη, που προσχώρησε λίγο πριν από τις εκλογές στο ΛΑΟΣ, δεν μπορεί να επικαλεστεί το επίσημο χρίσμα που είχε εξασφαλίσει από τον Λεπέν για να αποδείξει τη σχετική της απόσταση από την εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία: στις εκλογές του 2000 είχε συνεργαστεί με την εθνικοσοσιαλιστική «Πρώτη Γραμμή» και είχε αναθέσει τον εκλογικό συντονισμό στον ίδιο τον Κώστα Πλεύρη.

Η παλινδρόμηση στο μίσος

Αυτή η όσμωση με ακροδεξιούς και φιλοναζιστές δεν περιορίζεται όμως στα ηγετικά κλιμάκια και το κανάλι του κόμματος. Για την πραγματική επίδραση της ναζιστικής ιδεολογίας στη βάση του ΛΑΟΣ, αξίζει κανείς να ρίξει μια ματιά στο «διάλογο» που διεξάγεται δημόσια στο δικτυακό φόρουμ της νεολαίας. Και είναι πράγματι αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι οι ίδιοι βουλευτές του ΛΑΟΣ που έχουν βάλει στόχο να κλείσει το Indymedia κάνουν ότι δεν βλέπουν πως ο επίσημος κομματικός τους ιστότοπος είναι άντρο ρατσιστικής και φιλοναζιστικής προπαγάνδας, ενώ ο Πλεύρης (πατήρ) κατέχει στο διάλογο της «Νεολαίας» εξέχουσα θέση μεταξύ των ιδεολογικών ταγών του «Συναγερμού». Ακόμη και την περασμένη Κυριακή, σε εκδήλωση για τη Βόρεια Ηπειρο που οργανώθηκε στα γραφεία του ΛΑΟΣ, το σύνθημα που φώναζαν οι νεολαίοι του κόμματος την ώρα που μιλούσε ο Αρχηγός ήταν «Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη». Πρόκειται ως γνωστόν για το δημοφιλέστερο σλόγκαν των νεοναζιστικών ομάδων σε όλο τον κόσμο και αναφέρεται στην τελευταία -υποτίθεται- φράση του Γιόζεφ Γκέμπελς, πριν αυτοκτονήσει ακολουθώντας τον Φίρερ του. Αλλά δεν είναι μόνο οι συνεργάτες και οι οπαδοί του. Ο ίδιος ο κ. Καρατζαφέρης έχει κατά καιρούς χρησιμοποιήσει τα πιο ακραία ρατσιστικά στερεότυπα των νεοφασιστικών κομμάτων, αντιγράφοντας πολλές φορές και τα γνωστά διεθνή πρότυπα: τον παλιό Λεπέν, τον Φίνι της πρώτης περιόδου κ.ά. Επί χρόνια από το κανάλι του πρόβαλε με τις εκπομπές του τη θεωρία της εβραϊκής συνωμοσίας, μη διστάζοντας να θεωρήσει ως βασικό στοιχείο αντίθεσής του με τους άλλους πολιτικούς την «εβραϊκή» τους καταγωγή. Κατά τον κ. Καρατζαφέρη, εβραίος (και κατά συνέπεια «ανθέλληνας») είναι ο Κώστας Σημίτης, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Μιλτιάδης Εβερτ, ο πρώην πρόεδρος του ΣΑΕ Αντριου Αθενς κ.ά. Οσο για τον σημερινό πρωθυπουργό, εκείνος -κατά τον κ. Καρατζαφέρη- είναι απλά ένας χαμηλόβαθμος Μασόνος, ο οποίος το βράδυ στη Στοά υπακούει στον «Μεγάλο Διδάσκαλο» Αλέξανδρο Λυκουρέζο. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του κ. Καρατζαφέρη, ο οποίος κλείνοντας με νόημα το μάτι στους ακροατές του στην Κόρινθο κραύγαζε: «Πρώτον: Δεν είμαι Εβραίος. Ας το πει αυτό κι ο πρωθυπουργός. Δεύτερον: Δεν είμαι κομμουνιστής. Ας το πει αυτό κι ο κ. Καραμανλής. Τρίτον: Δεν είμαι ομοφυλόφιλος. Αυτό δεν μπορεί να το πούνε και πολλοί» (28/5/02). Υπάρχει, βέβαια, και ένα επιχείρημα που επικαλούνται όσοι επιμένουν ότι ο κ. Καρατζαφέρης και το κόμμα του δεν μπορεί να ενταχθεί στο ρεύμα της σκληρής ευρωπαϊκής δεξιάς. Μπορεί -λένε- να στεγάζονται σ' αυτό το κόμμα πατενταρισμένοι ακροδεξιοί, μπορεί ο ίδιος ο αρχηγός του να έχει στο παρελθόν υιοθετήσει όλη τη ρητορεία της μεταφασιστικής ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, αλλά όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Το αλληθώρισμα του ΛΑΟΣ προς τη χούντα και το νεοναζισμό ανήκει, σύμφωνα μ' αυτούς τους αναλυτές, στο παρελθόν και μόνο. Είναι αλήθεια ότι με το στραπάτσο που έπαθε μετά την εκλογή του στην Ευρωβουλή το 2004, όταν διαπίστωσε ότι η ομάδα με την οποία συνεργαζόταν, η UEN (Ενωση για την Ευρώπη των Εθνών), πρόκειται να τον υποβάλει σε έλεγχο, εξαιτίας διαμαρτυριών από διεθνείς αντιρατσιστικές οργανώσεις, ο κ. Καρατζαφέρης κατέφυγε σε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα (IND/DEM). Για τον ίδιο λόγο έκανε μια θεαματική στροφή, επιδεικνύοντας ξαφνικά μια «φιλοεβραϊκή» εμμονή. Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να τιμήσει ακόμα και την εβραϊκή γιορτή «Χανουκά», την ίδια που πριν από λίγο καιρό κορόιδευε από το κανάλι του, συντροφιά με τον Πλεύρη. Η στροφή αυτή ξάφνιασε, τότε, ακόμα και τους οπαδούς του. Είναι χαρακτηριστικό ότι, πριν από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, στην προσπάθειά του να εμφανίσει μια νέα «αντιρατσιστική» βιτρίνα του ΛΑΟΣ, υποχρέωσε τους υποψήφιους βουλευτές να υπογράψουν τη «Διακήρυξη της 11ης Αυγούστου», όπου διατυπωνόταν η αντίθεση του κόμματος «σε κάθε είδος κοινωνικής περιθωριοποίησης, σε κάθε φαινόμενο ρατσισμού, μισαλλοδοξίας και αντισημιτισμού» και ο απόλυτος σεβασμός του σε «όλα τα έθνη και τις θρησκείες». Δυστυχώς, δεν πρόκειται για ειλικρινή αποκήρυξη του ρατσιστικού του παρελθόντος. Τι να την κάνουμε τη δήλωση «αντιρατσιστικής νομιμοφροσύνης» και «καταδίκης του αντισημιτισμού» των συνεργατών του κ. Καρατζαφέρη, όταν ο ίδιος επιστρέφει στην πιο ωμή αντισημιτική ρητορεία, μόλις θεωρήσει ότι η συγκυρία το επιτρέπει; Μόλις πριν από λίγες μέρες, με ενυπόγραφο άρθρο του στην κομματική εφημερίδα («Α1», 3/1/09), ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ δεν διστάζει να γράψει ότι «είναι πλέον ευρέως γνωστό σε όλο τον κόσμο ότι ο ΕΒΡΑΙΟΣ μυρίζει ΑΙΜΑ» (σ.σ.: τα κεφαλαία του συγγραφέα). Και για όποιον δεν κατάλαβε, ο κ. Καρατζαφέρης προσθέτει ότι πρόκειται «για μια φυλή που ΣΤΑΥΡΩΣΕ τον Θεό, την μία και μοναδική φορά που κατέβηκε στη γη». Και συνεχίζει: «Οι δολοφόνοι του ΘΕΟΥ θα ενδιαφέροντο για μερικές εκατοντάδες δολοφονημένα αθώα παιδιά; Το αγνό αίμα τους ήδη ποτίζει την σάρκα όχι των Ισραηλιτών, αυτών το δέρμα έχει αποκτήσει κρούστα αναισθησίας μετά από 70 χρόνια συνεχών δολοφονιών»...

Αντισημιτικό παραλήρημα

Μ' άλλα λόγια, κατά τον κ. Καρατζαφέρη, οι Εβραίοι (όχι οι Ισραηλινοί) δολοφονούν από το 1939... Προφανώς ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ ξαναθυμήθηκε το μάθημα του κ. Πλεύρη. Είναι σίγουρο ότι παρόμοιες διατυπώσεις βρίσκονται έξω από τη λογική της πολιτισμένης δημοκρατικής ανθρωπότητας. Πρόκειται για το πιο ακραίο αντισημιτικό παραλήρημα, που βέβαια μετατρέπει σε κουρελόχαρτο την προεκλογική «Διακήρυξη» και παραβιάζει ευθέως τον αντιρατσιστικό νόμο 927/79, τον οποίο οι εκπρόσωποι του ΛΑΟΣ θέλουν τώρα να καταργήσουν ως αντισυνταγματικό. Η προσπάθεια να εκμεταλλευτεί τα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα και το δράμα των Παλαιστινίων επαναφέρει τον κ. Καρατζαφέρη στα ρατσιστικά και αντισημιτικά στερεότυπα. Το τραγικό είναι ότι μετά την αναμενόμενη αντίδραση του ΚΙΣ (Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου), που προσέφυγε στον πρόεδρο της Βουλής, ο κ. Καρατζαφέρης επανήλθε. Με νέα δήλωσή του που δημοσιεύεται στην «Α1» κάτω από τον τίτλο «Απύθμενο θράσος» (24/1/09), προσποιείται επανόρθωση, για να επαναλάβει στην πραγματικότητα το αντισημιτικό υβρεολόγιο: «Εχουν σαφώς δίκιο» (οι εκπρόσωποι του ΚΙΣ). «Δεν στάζουν ΑΙΜΑ οι ΕΒΡΑΙΟΙ. Στάζουν οι ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ. Αυτοί που διατείνονται ότι μεταξύ όλων των Λαών της Οικουμένης είναι οι Περιούσιοι, οι εκλεκτοί Εκείνου του οποίου τον υιόν εσταύρωσαν [...] Φυσικά ουδείς και ποτέ δεν διανοήθηκε να προσάψει ευθύνες στους Ελληνες Εβραίους για οτιδήποτε πράττουν οι Ισραηλίτες». Εδώ ο κ. Καρατζαφέρης ξεπερνά τον εαυτό του. Γιατί, βέβαια, Εβραίος και Ισραηλίτης σημαίνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Διαφέρουν από τον «Ισραηλινό» που σημαίνει τον πολίτη του κράτους Ισραήλ. Αλλά τα ξέρει αυτά ο κ. πρόεδρος. Αλλωστε, το ΚΙΣ είναι «Ισραηλιτικό» Συμβούλιο. Οσο για την «απαλλαγή» των ελλήνων εβραίων, πρόκειται για καθαρή υποκρισία. Στο ίδιο δημοσίευμα χαρακτηρίζεται «απύθμενο το θράσος των εγχωρίων εκφραστών του Σιωνισμού», δηλαδή του ΚΙΣ που εκπροσωπεί την ελληνική εβραϊκή κοινότητα! Η αλήθεια είναι, λοιπόν, ότι ο κ. Καρατζαφέρης δίνει μόνος του το δικαίωμα σε οποιονδήποτε (και κατά συνέπεια και στον Λάκη Λαζόπουλο) να τον εντάξει στην ακραία παράταξη που ο ίδιος με τις πράξεις και τα λόγια του επέλεξε να (ξανά)τοποθετηθεί. Και ας μην επικαλεστεί ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ το επιχείρημα ότι το χιούμορ του κ. Λαζόπουλου σ' αυτή την περίπτωση ξεπέρασε τα όρια. Γιατί είναι ο ίδιος εκείνος που έχει κατά κόρον χρησιμοποιήσει εξαιρετικά ακραίες εκφράσεις, καλυμμένες από προσχηματικό χιούμορ για να χτυπήσει κάτω από τη ζώνη αυτούς που θεωρεί κατά καιρούς πολιτικούς του αντιπάλους. Ας μην ξεχνάμε ότι η διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία έγινε μετά τις «χιουμοριστικές» επιθέσεις του στη «Σαλώμη» του Κώστα Καραμανλή, δηλαδή τον Αρη Σπηλιωτόπουλο. Και το «χιούμορ» του φτάνει να επιτίθεται σε δημόσια πρόσωπα με φράσεις όπως «ο κ. τάδε λειτουργούσε ως υπόθετο του κ. δείνα, μεταφορικά και κυριολεκτικά» ή όπως «ο κ. τάδε γνωρίζει τόσο τα εσωτερικά του κ. δείνα που δεν τα φτάνει ούτε η ορθοσκόπηση». Ακόμα και η «σάτιρά» του έχει φαιό χρώμα. ΑΠΟ ΤΟ http://new.enet.gr/?i=news.el.home&id=17473