Φαίνεται ότι ακόμη και μετά την κατάρρευση της Lehman
Brothers, αλλά και εκατοντάδων ανά τον κόσμο άλλων τραπεζών, τα συμπεράσματα
που προέκυψαν ήταν σε λάθος κατεύθυνση. Αμφιβόλου αποτελέσματος και διάρκειας
θεραπεία αντί για πρόληψη. Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε με τη δήμευση των
καταθέσεων στην Κύπρο, που από ό,τι φαίνεται, πρόκειται για προμελετημένο
έγκλημα! Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς τις δηλώσεις Dijsselbloem, Barnier,
Klaas Knot, αμέσως μετά την απόφαση, περί αναπόφευκτης συμμετοχής των καταθετών
στη διάσωση τραπεζών που κινδυνεύουν;
Υπάρχει πρόβλημα ακόμη και για τους μικροκαταθέτες , οι οποίοι δεν μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι, όσο γνωρίζουν ότι παρά τις βαρύγδουπες διαβεβαιώσεις, όταν σκάσει μια βόμβα που λέγεται συστημική τράπεζα, μπορεί να παρασύρει τα πάντα. Όσο υπάρχουν τράπεζες που τοποθετούνται και διαχειρίζονται δάνεια και παράγωγα προϊόντα των οποίων η τοξικότητα είναι στο κοινό άγνωστη, θα είναι υποψήφιες για να καταλήξουν σαν τις κυπριακές τράπεζες.
Στην περίπτωση της Κύπρου δεν εξελίχθηκε όπως ήθελαν. Η πραγματική τους πρόθεση ήταν το «κούρεμα» από το πρώτο ευρώ και η ανατροπή της εγγύησης των καταθέσεων μέχρι 100.000 ευρώ. Ο λόγος είναι ότι το συνολικό μέγεθος των ευρωπαϊκών καταθέσεων που εμπίπτει στην εγγύηση είναι πολύ μεγάλο. Έτσι, κανένα σύστημα δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί νομικά τις καταθέσεις μέχρι 100.000. Για παράδειγμα, η Γερμανία δεν έχει δεσμευθεί νομικά για αποζημιώσεις σε περίπτωση χρεοκοπίας μιας τράπεζας.
Με ρεαλιστικό κυνισμό, η Die Zeit επισημαίνει ότι «η Γερμανία, ως ένας τεράστιος μαγνήτης, έλκει κεφάλαια από όλο τον κόσμο». «Η Γερμανία είναι για τους επενδυτές μία από τις λίγες περιοχές όπου οι αποταμιεύσεις είναι ασφαλείς. Και τα κεφάλαια αυτά γεμίζουν τα κρατικά ταμεία, αναθερμαίνουν την οικονομία... και την ώρα που η νότια Ευρώπη βυθίζεται στην κρίση, οι Γερμανοί ποτέ δεν περνούσαν καλύτερα», σημειώνει η γερμανική εφημερίδα. Αυτή είναι για όλους μας η πικρή αλήθεια.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε δήλωσε ότι θα ήθελε να μην υπάρχει σειρά προτίμησης για τους μη ασφαλισμένους καταθέτες, αλλά σε περίπτωση «κουρέματος», οι καταθέτες να αντιμετωπίζονται το ίδιο με τους ομολογιούχους. Με την άποψη αυτή συντάσσονται η Ολλανδία και η Δανία. Αλλά και ο Ευρωπαίος επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ δεν φαίνεται να πείθεται από την πρόταση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί. «Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, έχω κάποια δυσκολία με την πρόταση του Πιερ», είπε στο τραπέζι των συνομιλιών.
Οι καταθέτες οι οποίοι διατηρούν αποταμιεύσεις που δεν υπερβαίνουν τις 100.000 ευρώ σε οποιαδήποτε τράπεζα που πτωχεύει, εκκαθαρίζεται και κλείνει, θα λαμβάνουν όλα τα χρήματά τους πίσω, επαναβεβαίωσαν χθες οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε., μόλις τελείωσε το Ecofin. Ο επίτροπος αρμόδιος για την Εσωτερική Αγορά Μισέλ Μπαρνιέ είπε ότι οι περισσότεροι από τους υπουργούς συμφώνησαν με την άποψη πως και οι δικαιούχοι αποταμιεύσεων που υπερβαίνουν τις 100.000 ευρώ πρέπει να τυγχάνουν προνομιακής μεταχείρισης και να είναι οι τελευταίοι μεταξύ αυτών στους οποίων θα επιβάλλονται ζημίες μετά τους ιδιοκτήτες και τους πιστωτές των τραπεζών. Οι ..ρευστές όμως συζητήσεις για το ζήτημα αναμένεται να ολοκληρωθούν τον Ιούνιο.
Υπάρχει πρόβλημα ακόμη και για τους μικροκαταθέτες , οι οποίοι δεν μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι, όσο γνωρίζουν ότι παρά τις βαρύγδουπες διαβεβαιώσεις, όταν σκάσει μια βόμβα που λέγεται συστημική τράπεζα, μπορεί να παρασύρει τα πάντα. Όσο υπάρχουν τράπεζες που τοποθετούνται και διαχειρίζονται δάνεια και παράγωγα προϊόντα των οποίων η τοξικότητα είναι στο κοινό άγνωστη, θα είναι υποψήφιες για να καταλήξουν σαν τις κυπριακές τράπεζες.
Στην περίπτωση της Κύπρου δεν εξελίχθηκε όπως ήθελαν. Η πραγματική τους πρόθεση ήταν το «κούρεμα» από το πρώτο ευρώ και η ανατροπή της εγγύησης των καταθέσεων μέχρι 100.000 ευρώ. Ο λόγος είναι ότι το συνολικό μέγεθος των ευρωπαϊκών καταθέσεων που εμπίπτει στην εγγύηση είναι πολύ μεγάλο. Έτσι, κανένα σύστημα δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί νομικά τις καταθέσεις μέχρι 100.000. Για παράδειγμα, η Γερμανία δεν έχει δεσμευθεί νομικά για αποζημιώσεις σε περίπτωση χρεοκοπίας μιας τράπεζας.
Με ρεαλιστικό κυνισμό, η Die Zeit επισημαίνει ότι «η Γερμανία, ως ένας τεράστιος μαγνήτης, έλκει κεφάλαια από όλο τον κόσμο». «Η Γερμανία είναι για τους επενδυτές μία από τις λίγες περιοχές όπου οι αποταμιεύσεις είναι ασφαλείς. Και τα κεφάλαια αυτά γεμίζουν τα κρατικά ταμεία, αναθερμαίνουν την οικονομία... και την ώρα που η νότια Ευρώπη βυθίζεται στην κρίση, οι Γερμανοί ποτέ δεν περνούσαν καλύτερα», σημειώνει η γερμανική εφημερίδα. Αυτή είναι για όλους μας η πικρή αλήθεια.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε δήλωσε ότι θα ήθελε να μην υπάρχει σειρά προτίμησης για τους μη ασφαλισμένους καταθέτες, αλλά σε περίπτωση «κουρέματος», οι καταθέτες να αντιμετωπίζονται το ίδιο με τους ομολογιούχους. Με την άποψη αυτή συντάσσονται η Ολλανδία και η Δανία. Αλλά και ο Ευρωπαίος επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ δεν φαίνεται να πείθεται από την πρόταση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί. «Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, έχω κάποια δυσκολία με την πρόταση του Πιερ», είπε στο τραπέζι των συνομιλιών.
Οι καταθέτες οι οποίοι διατηρούν αποταμιεύσεις που δεν υπερβαίνουν τις 100.000 ευρώ σε οποιαδήποτε τράπεζα που πτωχεύει, εκκαθαρίζεται και κλείνει, θα λαμβάνουν όλα τα χρήματά τους πίσω, επαναβεβαίωσαν χθες οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε., μόλις τελείωσε το Ecofin. Ο επίτροπος αρμόδιος για την Εσωτερική Αγορά Μισέλ Μπαρνιέ είπε ότι οι περισσότεροι από τους υπουργούς συμφώνησαν με την άποψη πως και οι δικαιούχοι αποταμιεύσεων που υπερβαίνουν τις 100.000 ευρώ πρέπει να τυγχάνουν προνομιακής μεταχείρισης και να είναι οι τελευταίοι μεταξύ αυτών στους οποίων θα επιβάλλονται ζημίες μετά τους ιδιοκτήτες και τους πιστωτές των τραπεζών. Οι ..ρευστές όμως συζητήσεις για το ζήτημα αναμένεται να ολοκληρωθούν τον Ιούνιο.
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου