Ακύρωσαν την παύση του, ενώ έχει καταδικαστεί σε..ισόβια.

Προσωρινά ακυρώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης που έχει επιβληθεί στον πρώην  προϊστάμενο του λογιστηρίου και της γραμματείας του Παντείου Πανεπιστημίου, ο οποίος έχει καταδικαστεί από τα ποινικά δικαστήρια  φορές σε ισόβια και 15 χρόνια κάθειρξη για κακοδιαχείριση 2,7 δις δραχμών στο Πάντειο το 1998. Το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο του υπουργείου Εσωτερικών το Οκτώβριο του 2005 επέβαλε  στο επίμαχο  πρώην  προϊστάμενο του Παντείου  την πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης για παράβαση καθήκοντος και της χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς και ανάξιας για υπάλληλο διαγωγής εκτός υπηρεσίας.

 Υπενθυμίζεται ότι  ο πρώην προϊστάμενος, έχει καταδικάστηκε από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών σε ισόβια κάθειρξη και κάθειρξη 15 ετών για τα αδικήματα της πλαστογραφίας, ψευδούς βεβαίωσης, απάτης και υπεξαίρεσης δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από το Πάντειο Πανεπιστήμιο την περίοδο 1992-1998.

Το Γ΄  Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου  με την υπ΄ αριθμ. 1927/2013 απόφασή του ακύρωσε την πειθαρχική ποινή και ανέπεμψε την υπόθεση στη Σύγκλητο του Παντείου Πανεπιστημίου για επιληφθεί και πάλι της πειθαρχικής υπόθεσης. Οι σύμβουλοι Επικρατείας αφού ερμήνευσαν την νομοθεσία, ακύρωσαν την πειθαρχική απόφαση της οριστικής παύσης, καθώς αυτή ελήφθη από αναρμόδιο πειθαρχικό όργανο (Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο του υπουργείου Εσωτερικών), ενώ αρμόδιο όργανο για τις πειθαρχικές περιπτώσεις των ανωτάτων διοικητικών υπαλλήλων των Πανεπιστημίων, σε πρώτο και τελευταίο βαθμό, είναι η Σύγκλητος κάθε Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΑΕΙ), η οποία ενεργεί ως υπηρεσιακό συμβούλιο.

Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει και η τετραετής πειθαρχική διαδρομή του επίμαχου πρώην υπαλλήλου. Συγκεκριμένα, το πρυτανικό συμβούλιο  στις 29 Ιανουαρίου 2001αποφάσισε ότι δεν μπορεί αυτό να επιληφθεί της την υπόθεσης και την  παρέπεμψε στη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου. Η τελευταία στις 8 Φεβρουαρίου 2001 παρέπεμψε την υπόθεση στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο του Διοικητικού Προσωπικού του Παντείου. Στις 4.7.2001 το εν  λόγω συμβούλιο αποφάσισε την αναβολή της πειθαρχικής υπόθεσης μέχρι να εκδοθεί από τα Ποινικά δικαστήρια τελεσίδική απόφαση. Το Πάντειο κατέθεσε ένσταση σε βάρος της αναβλητικής αυτής πειθαρχικής απόφασης η οποία όμως στις 25.9.2001 απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, με το αιτιολογικό ότι οι ενστάσεις είναι δεκτές μόνο επί οριστικών αποφάσεων. Στη συνέχεια το υπηρεσιακό συμβούλιο  του Διοικητικού Προσωπικού του Παντείου στις 3.4.2002 αποφάσισε την συγκέντρωση συμπληρωματικών στοιχείων και στις 27.5.2002 επέβαλε προσωρινή παύση πέντε μηνών με πλήρη στέρηση των αποδοχών του. 

Ο πρώην υπάλληλος υπέβαλε ένσταση επικαλούμενος ότι το συμβούλιο που επέβαλε  την πειθαρχική ποινή είναι αναρμόδιο. Αρχικά η πειθαρχική ποινή ακυρώθηκε λόγω μη νόμιμης κλήτευσης του, ενώ στις 11.5.2004 αποφάσισε εκ νέου την επιβολή της πειθαρχικής ποινής της προσωρινής παύσης πέντε μηνών με πλήρη στέρηση των αποδοχών του.  Κατά τις τελευταίας αυτής απόφασης άσκησε ένσταση ο γενικός επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης και τελικά εκδόθηκε η από 20.10.2005 απόφαση του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου του υπουργείου Εσωτερικών με την οποία του επιβλήθηκε η οριστική παύση.

Add Post To: | Digg| Technorati| del.icio.us| Stumbleupon| Reddit| BlinkList| Furl| Spurl| Yahoo| Simpy|