Η
υπόθεση εκτυλίσσεται σε χωριό της Αρκαδίας με πρωταγωνιστή οικονομικό
«προύχοντα» του τόπου, χήρο με τέσσερα παιδιά μεγάλης ηλικίας. Προνοητικός γαρ
ο ήρωας του ρεπορτάζ μας, θορυβήθηκε από το μέτρο απογραφής των συνταξιούχων
αφού όπως φαίνεται σχεδίαζε να «κληροδοτήσει» τη σύνταξη του στα ενήλικα παιδιά
του μετά τον θάνατο του με την γνωστή μέθοδο της μη δήλωσης αποθανόντος
συνταξιούχου.
Έτσι και αφού έσπαζε για καιρό το κεφάλι του για το πώς θα μπορούσε να συνεχίσει να εισπράττει η οικογένεια του την σύνταξη του όταν ο ίδιος φύγει από τον μάταιο και σε βαθειά οικονομική ύφεση τούτο κόσμο, βρήκε τον κλειδί του μηχανισμού, με τον οποίο τρόικα και κυβέρνηση θεωρούν ότι έχουν λύσει το πρόβλημα των συγγενών που συνεχίσουν να εισπράττουν κανονικά τις συντάξεις των νεκρών.
Η ιδέα, χαρακτηρίζεται από κάθε άποψη, και κυρίως από κοινωνικής πλευράς, προχωρημένη, αφού στην μικρή κοινωνία του αρκαδικού χωριού της ιστορίας μας, θα αποτελούσε ταμπού η ιδέα και μόνο ο πεθερός να εξωθήσει τον γιό του σε διαζύγιο για να παντρευτεί τη νύφη του!
Γενεσιουργή αιτία του «σκανδάλου» δεν είναι το ερωτικό πάθος του οικονομικά καλοστεκούμενου, πλην όμως ηλικιωμένου, Αρκά για τη νύφη του αλλά η απληστία για το χρήμα. Έτσι η νύφη του μεγαλύτερου γιού της οικογένειας πήρε συναινετικό – εξπρές διαζύγιο από τον σύζυγο της για να νυμφευθεί στη συνέχεια τον μέχρι τότε πεθερό της ο οποίος πλέον έγινε νόμιμος σύζυγος της. Όταν λοιπόν έρθει το μοιραίο η σύζυγος θα δικαιούται να λάβει την σύνταξη χηρείας του πρώην πεθερού της!
Σήμερα, η διευρυμένη και με βορειο-ευρωπαϊκά πρότυπα οικογένεια ζει σε ένα γαϊτανάκι ρόλων και τίτλων αφού η πολύφερνος νύφη είναι ταυτόχρονα νυν σύζυγος και πρώην νύφη του νυν συζύγου της και πρώην πεθερού της, είναι πρώην σύζυγος και νυν μητριά του πρώην συζύγου της και νυν μητριά των άλλων τριών πρώην γαμπρών και κουνιάδων της, των άλλων τριών δηλαδή παιδιών του σημερινού συζύγου της.
Oλοι αυτοί οι τίτλοι και ρόλοι υπάρχουν μόνο στα χαρτιά του ληξιαρχείου και στις φορολογικές δηλώσεις των μελών της οικογενείας. Το ζευγάρι γιού και νύφης συνεχίζουν να διάγουν «βίον ανθόσπαρτον» και ο πάτερ – φαμίλιας συνεχίζει να περιβάλλει με την πατρική του αγάπη, στοργή και φροντίδα όλα τα μέλη της οικογένειας του.
Η ιστορία αυτή αν επρόκειτο για μια οικογένεια που ζει κάτω από τη δυσβάστακτη οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας του μνημονίου, θα μπορούσε να εκλιφθεί ως έκφραση υπερβολής της πατρικής μέριμνας για την οικογένεια, μετά τον χρόνο βιολογικής παρουσίας του πατέρα. Όμως για την οικονομικά εύρωστη οικογένεια την οποία αφορά το παραπάνω story, η υπόθεση αυτή δεν είναι παρά μια νόμιμη πλην όμως όχι ηθική «κομπίνα» που στήθηκε προς όφελος των παιδιών και σε βάρος του ελληνικού δημοσίου και των ελλήνων φορολογουμένων.
Έτσι και αφού έσπαζε για καιρό το κεφάλι του για το πώς θα μπορούσε να συνεχίσει να εισπράττει η οικογένεια του την σύνταξη του όταν ο ίδιος φύγει από τον μάταιο και σε βαθειά οικονομική ύφεση τούτο κόσμο, βρήκε τον κλειδί του μηχανισμού, με τον οποίο τρόικα και κυβέρνηση θεωρούν ότι έχουν λύσει το πρόβλημα των συγγενών που συνεχίσουν να εισπράττουν κανονικά τις συντάξεις των νεκρών.
Η ιδέα, χαρακτηρίζεται από κάθε άποψη, και κυρίως από κοινωνικής πλευράς, προχωρημένη, αφού στην μικρή κοινωνία του αρκαδικού χωριού της ιστορίας μας, θα αποτελούσε ταμπού η ιδέα και μόνο ο πεθερός να εξωθήσει τον γιό του σε διαζύγιο για να παντρευτεί τη νύφη του!
Γενεσιουργή αιτία του «σκανδάλου» δεν είναι το ερωτικό πάθος του οικονομικά καλοστεκούμενου, πλην όμως ηλικιωμένου, Αρκά για τη νύφη του αλλά η απληστία για το χρήμα. Έτσι η νύφη του μεγαλύτερου γιού της οικογένειας πήρε συναινετικό – εξπρές διαζύγιο από τον σύζυγο της για να νυμφευθεί στη συνέχεια τον μέχρι τότε πεθερό της ο οποίος πλέον έγινε νόμιμος σύζυγος της. Όταν λοιπόν έρθει το μοιραίο η σύζυγος θα δικαιούται να λάβει την σύνταξη χηρείας του πρώην πεθερού της!
Σήμερα, η διευρυμένη και με βορειο-ευρωπαϊκά πρότυπα οικογένεια ζει σε ένα γαϊτανάκι ρόλων και τίτλων αφού η πολύφερνος νύφη είναι ταυτόχρονα νυν σύζυγος και πρώην νύφη του νυν συζύγου της και πρώην πεθερού της, είναι πρώην σύζυγος και νυν μητριά του πρώην συζύγου της και νυν μητριά των άλλων τριών πρώην γαμπρών και κουνιάδων της, των άλλων τριών δηλαδή παιδιών του σημερινού συζύγου της.
Oλοι αυτοί οι τίτλοι και ρόλοι υπάρχουν μόνο στα χαρτιά του ληξιαρχείου και στις φορολογικές δηλώσεις των μελών της οικογενείας. Το ζευγάρι γιού και νύφης συνεχίζουν να διάγουν «βίον ανθόσπαρτον» και ο πάτερ – φαμίλιας συνεχίζει να περιβάλλει με την πατρική του αγάπη, στοργή και φροντίδα όλα τα μέλη της οικογένειας του.
Η ιστορία αυτή αν επρόκειτο για μια οικογένεια που ζει κάτω από τη δυσβάστακτη οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας του μνημονίου, θα μπορούσε να εκλιφθεί ως έκφραση υπερβολής της πατρικής μέριμνας για την οικογένεια, μετά τον χρόνο βιολογικής παρουσίας του πατέρα. Όμως για την οικονομικά εύρωστη οικογένεια την οποία αφορά το παραπάνω story, η υπόθεση αυτή δεν είναι παρά μια νόμιμη πλην όμως όχι ηθική «κομπίνα» που στήθηκε προς όφελος των παιδιών και σε βάρος του ελληνικού δημοσίου και των ελλήνων φορολογουμένων.
Δεν έκανε τίποτα παραπάνω από ότι κάνουν παρα πολλοί ετοιμοθάνατοι
κολόγεροι που παντρεύονται πιτσιρίκες βουλγαρορουμανομολδαβες για να περάσουν
καλά τις τελευταίες τους στιγμές, χωρίς να υπολογίζουν ότι μεταφέρουν για άλλα πενήντα
χρόνια την σύνταξη τους σε αυτές, επιβαρύνοντας ασύστολα τον κρατικό κορβανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου