Στις 2 του
Ιούνη 1988, ο τότε γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λουνς, με απόρρητο
έγγραφό του προς τον τότε Υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Γκάσπαρ Ουάϊνμπεργκερ,
αναφερόταν στο γνωστό “σχέδιο Φαιδώρα”, με την διαβεβαίωση ότι αποτελούσε πλέον
την “λυδία λίθο” για την επίλυση των προβλημάτων τα οποία αφορούσαν την Ελλάδα
στις σχέσεις της με την Τουρκία, και την “τελική χάραξη” των συνόρων των κρατών
της περιοχής της νότιας Βαλκανικής.
Το έγγραφο εκείνο με αριθμό πρωτόκολλου:
NA/SG-SECDEF/WASHDC/264/83
Έλεγε τα εξής:
Συμφωνούμε απόλυτα με το μνημόνιο σας της 20ης Μαΐου 1988. Έστειλα τον προσωπικό μου βοηθό μου Van de Campen ο οποίος συζήτησε το θέμα με προσωπικότητες της Ελλάδας. Επεσήμαναν, ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στο Αιγαίο πέλαγος. Συμφωνούν για κοινή εκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου με τους Τούρκους από το 1994 και μετά. Παράλληλα θα αναγκαστούν οι σημερινοί αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας, να αποδεχθούν την δημιουργία Μακεδονικού κράτους σύμφωνα με το “Σχέδιο Φαιδώρα” υποτίθεται έναντι της συγκεκριμένης πρότασης συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου Πελάγους. Ήδη ενημέρωσα τους συμμάχους και συμφωνούν όλοι με το σχέδιο
.
Τους παρακάλεσα να βοηθήσουν μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης να δοθεί έκταση στο ζήτημα αυτό σαν ειδησεογραφία και πολιτικό σχόλιο. Τελικά, η εφαρμογή του “Σχεδίου Φαιδώρα”, θα γίνει αφορμή για αλλαγή του πολιτικού χάρτη της Ελλάδας. Με τον τρόπο αυτόν οι νέοι πολιτικοί ηγέτες θα είναι απαλλαγμένοι από τα φορτία των προβλημάτων των παλαιών.
Υπογραφή Γιόζεφ Λούνς, Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ.
Επιτελικό Σχέδιο Φαιδώρα
Για το τόσο σημαντικό έγγραφο, ελάχιστα ενημερώθηκε ο μέσος Έλληνας πολίτης, εξ αιτίας κυρίως του πέπλου σιωπής με το οποίο το σκέπασαν τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας στην προσπάθεια τους να ξεπεράσουν τις πολιτικές παγίδες, που θα δημιουργούσαν συνέπειες στα συμφέροντά τους.
Για την εφαρμογή του σχεδίου έχουν διατεθεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες εκατομμύρια δολάρια, για την αγορά του τύπου και την δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την αποδοχή του από την ελληνική κοινή γνώμη.
Η εφαρμογή του σχεδίου, αρχικά, είχε ανατεθεί σε μια ομάδα “νατοϊκών” διπλωματών της Ελλάδας, οι οποίοι είχαν τοποθετηθεί σε θέσεις κλειδιά της διοίκησης, με μοναδικό στόχο την παραπληροφόρηση και δημιουργία συνθηκών ανασφάλειας για τις λαϊκές μάζες, έτσι ώστε να μπορέσει να γίνει αποδεκτό κάτω από παρόμοιες συνθήκες το σχέδιο και η εφαρμογή του.
Για τον πολιτικό παρατηρητή, το σχέδιο εφαρμογής και παρουσίασης της όλης επιχείρησης θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί μοναδικό.
Τα Βραβεία Ιππεχτσί, οι δημοσιογράφοι του Αιγαίου, τα γνωστά δημοσιογραφικά συνέδρια της Σαμοθράκης, από κοινού με ένα τόνο χρήματα για την αγορά της πένας μελών του δημοσιογραφικού κατεστημένου της Αθήνας με σκοπό την παραπληροφόρηση των πολιτών. Tα εκατομμύρια δολάρια που δόθηκαν στην διάθεση της ηγεσίας των δύο μεγάλων πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας και τέλος από κοινού και χάρις στις μεγάλες σεισμικές καταστροφές της Κωνσταντινούπολης και τις αντίστοιχες στην ελληνική χερσόνησο (ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΥΧΑΙΕΣ…!!!), δημιούργησαν ένα μοναδικά ευνοϊκό περιβάλλον για την προώθηση των σχεδίων και την τελική παρουσίαση και εφαρμογή του.
Αυτός ήταν ο λόγος, εξ άλλου, που συμφωνήθηκε να δοθούν στην Αθήνα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, προκειμένου να πεισθούν οι Έλληνες πολίτες για τις ικανότητες της πολιτικής τους ηγεσίας και το πετυχημένο πρόγραμμα των ηγετών των δύο μεγάλων κομμάτων της Ελλάδας.
Όλα αυτά βέβαια πραγματοποιήθηκαν ύστερα από σχετικές εισηγήσεις του τότε αρχηγού της σοσιαλιστικής παράταξης της Ελλάδας Ανδρέα Παπανδρέου, o οποίος επέμεινε στο αίτημά του αυτό.
Το έγγραφο εκείνο με αριθμό πρωτόκολλου:
NA/SG-SECDEF/WASHDC/264/83
Έλεγε τα εξής:
Συμφωνούμε απόλυτα με το μνημόνιο σας της 20ης Μαΐου 1988. Έστειλα τον προσωπικό μου βοηθό μου Van de Campen ο οποίος συζήτησε το θέμα με προσωπικότητες της Ελλάδας. Επεσήμαναν, ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στο Αιγαίο πέλαγος. Συμφωνούν για κοινή εκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου με τους Τούρκους από το 1994 και μετά. Παράλληλα θα αναγκαστούν οι σημερινοί αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας, να αποδεχθούν την δημιουργία Μακεδονικού κράτους σύμφωνα με το “Σχέδιο Φαιδώρα” υποτίθεται έναντι της συγκεκριμένης πρότασης συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου Πελάγους. Ήδη ενημέρωσα τους συμμάχους και συμφωνούν όλοι με το σχέδιο
.
Τους παρακάλεσα να βοηθήσουν μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης να δοθεί έκταση στο ζήτημα αυτό σαν ειδησεογραφία και πολιτικό σχόλιο. Τελικά, η εφαρμογή του “Σχεδίου Φαιδώρα”, θα γίνει αφορμή για αλλαγή του πολιτικού χάρτη της Ελλάδας. Με τον τρόπο αυτόν οι νέοι πολιτικοί ηγέτες θα είναι απαλλαγμένοι από τα φορτία των προβλημάτων των παλαιών.
Υπογραφή Γιόζεφ Λούνς, Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ.
Επιτελικό Σχέδιο Φαιδώρα
Για το τόσο σημαντικό έγγραφο, ελάχιστα ενημερώθηκε ο μέσος Έλληνας πολίτης, εξ αιτίας κυρίως του πέπλου σιωπής με το οποίο το σκέπασαν τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας στην προσπάθεια τους να ξεπεράσουν τις πολιτικές παγίδες, που θα δημιουργούσαν συνέπειες στα συμφέροντά τους.
Για την εφαρμογή του σχεδίου έχουν διατεθεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες εκατομμύρια δολάρια, για την αγορά του τύπου και την δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την αποδοχή του από την ελληνική κοινή γνώμη.
Η εφαρμογή του σχεδίου, αρχικά, είχε ανατεθεί σε μια ομάδα “νατοϊκών” διπλωματών της Ελλάδας, οι οποίοι είχαν τοποθετηθεί σε θέσεις κλειδιά της διοίκησης, με μοναδικό στόχο την παραπληροφόρηση και δημιουργία συνθηκών ανασφάλειας για τις λαϊκές μάζες, έτσι ώστε να μπορέσει να γίνει αποδεκτό κάτω από παρόμοιες συνθήκες το σχέδιο και η εφαρμογή του.
Για τον πολιτικό παρατηρητή, το σχέδιο εφαρμογής και παρουσίασης της όλης επιχείρησης θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί μοναδικό.
Τα Βραβεία Ιππεχτσί, οι δημοσιογράφοι του Αιγαίου, τα γνωστά δημοσιογραφικά συνέδρια της Σαμοθράκης, από κοινού με ένα τόνο χρήματα για την αγορά της πένας μελών του δημοσιογραφικού κατεστημένου της Αθήνας με σκοπό την παραπληροφόρηση των πολιτών. Tα εκατομμύρια δολάρια που δόθηκαν στην διάθεση της ηγεσίας των δύο μεγάλων πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας και τέλος από κοινού και χάρις στις μεγάλες σεισμικές καταστροφές της Κωνσταντινούπολης και τις αντίστοιχες στην ελληνική χερσόνησο (ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΥΧΑΙΕΣ…!!!), δημιούργησαν ένα μοναδικά ευνοϊκό περιβάλλον για την προώθηση των σχεδίων και την τελική παρουσίαση και εφαρμογή του.
Αυτός ήταν ο λόγος, εξ άλλου, που συμφωνήθηκε να δοθούν στην Αθήνα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, προκειμένου να πεισθούν οι Έλληνες πολίτες για τις ικανότητες της πολιτικής τους ηγεσίας και το πετυχημένο πρόγραμμα των ηγετών των δύο μεγάλων κομμάτων της Ελλάδας.
Όλα αυτά βέβαια πραγματοποιήθηκαν ύστερα από σχετικές εισηγήσεις του τότε αρχηγού της σοσιαλιστικής παράταξης της Ελλάδας Ανδρέα Παπανδρέου, o οποίος επέμεινε στο αίτημά του αυτό.
Προκειμένου
δε να αναλάβει οποιαδήποτε δέσμευση έναντι της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ, ζήτησε
προηγουμένως διαβεβαιώσεις για την παράλληλη συμφωνία του τότε πρωθυπουργού
Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του Πρόεδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή,
και την εγγύηση των δύο ενδιαφερομένων μερών ότι σε περίπτωση διάσπασης
διαφωνούντων στελεχών των μηχανισμών των δύο πολιτικών κομμάτων και της
δημιουργίας νέων πολιτικών κινήσεων, τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το ΝΑΤΟ θα
φρόντιζαν για την “ πολιτική εξαφάνιση των διασπαστών.”
Ακόμα, την συμφωνία θα έπρεπε να συνοδεύει και ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, το οποίο σύμφωνα με τον Μητσοτάκη θα έπρεπε να διατεθεί στα “βασικά στελέχη των δύο κομμάτων”, προκειμένου να “πεισθούν” να υποστηρίξουν το σχέδιο. Κάθε υπουργός ή και κομματικό στέλεχος που τυχόν θα διαφωνούσε, θα έπρεπε να αποβληθεί από το κόμμα στο οποίο ανήκε, ώστε να πάψουν αμέσως οι διάφορες αντιπολιτευόμενες φωνές και κινήσεις.
Για την εφαρμογή των συμφωνημένων θα ήταν υπεύθυνοι και οι τρεις καθιερωμένοι ηγέτες της Ελλάδας, οι οποίοι έλαβαν διαβεβαιώσεις ότι τόσο το ΝΑΤΟ, όσο και η Ουάσιγκτον δεν επρόκειτο να δεχθούν ή και να ενθαρρύνουν οποιαδήποτε διασπαστική κίνηση. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, (Πρόεδρος), ήταν εκείνος που έφερε στο τραπέζι των συζητήσεων το θέμα της διαδοχής στην ηγεσία των δύο μεγάλων κομμάτων.
Ακόμα, την συμφωνία θα έπρεπε να συνοδεύει και ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, το οποίο σύμφωνα με τον Μητσοτάκη θα έπρεπε να διατεθεί στα “βασικά στελέχη των δύο κομμάτων”, προκειμένου να “πεισθούν” να υποστηρίξουν το σχέδιο. Κάθε υπουργός ή και κομματικό στέλεχος που τυχόν θα διαφωνούσε, θα έπρεπε να αποβληθεί από το κόμμα στο οποίο ανήκε, ώστε να πάψουν αμέσως οι διάφορες αντιπολιτευόμενες φωνές και κινήσεις.
Για την εφαρμογή των συμφωνημένων θα ήταν υπεύθυνοι και οι τρεις καθιερωμένοι ηγέτες της Ελλάδας, οι οποίοι έλαβαν διαβεβαιώσεις ότι τόσο το ΝΑΤΟ, όσο και η Ουάσιγκτον δεν επρόκειτο να δεχθούν ή και να ενθαρρύνουν οποιαδήποτε διασπαστική κίνηση. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, (Πρόεδρος), ήταν εκείνος που έφερε στο τραπέζι των συζητήσεων το θέμα της διαδοχής στην ηγεσία των δύο μεγάλων κομμάτων.
Την πρόταση
υποστήριξαν και οι άλλοι δύο κομματάρχες, οι οποίοι με την σειρά τους επέμειναν
να λάβουν διαβεβαιώσεις ότι θα βοηθηθούν οι διάδοχοί τους προκειμένου να
αναλάβουν την ηγεσία των κομματικών παρατάξεων στις οποίες ανήκουν. Έτσι
αποφασίστηκε ότι από πλευράς Καραμανλή επρόκειτο να προωθηθεί ο ανιψιός από
αδελφό, Κώστας Καραμανλής, ο οποίος σπούδαζε στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, από
την πλευρά Ανδρέα ο γιος του Γιώργος, και από εκείνην του Μητσοτάκη ο γαμβρός
και η κόρη του, την οποία προόριζε για πολιτική σταδιοδρομία.
Σχετικά με την προεργασία του σχεδίου αποφασίστηκε, ύστερα από σχετική πρόταση του Ανδρέα υπευθυνότητα να δοθεί στο Γιώργο, ο οποίος ήδη ήταν ενεργός στην πολιτική σκηνή. Το σχέδιο αρχικά προέβλεπε την “ρύθμιση των εκκρεμοτήτων” μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας μέχρι το 1998. Μεταξύ των εκκρεμοτήτων αναφερόταν το πολιτικό καθεστώς των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, η δημιουργία δύο διοικητικών καντονίων κάτω από κάποιο σύστημα ελαφράς ομοσπονδίας για την Κύπρο, η οικονομική μεταφορά αρχικά και αργότερα και η διοικητική της Δυτικής Θράκης και η συνένωσή της με την Ανατολική.
Και τέλος η δημιουργία “Μακεδονικού κράτους” αρχικά με πυρήνα την περιοχή των Σκοπίων, με την αργότερη συμμετοχή και της περιοχής που ανήκε διοικητικά στην Ελλάδα. Η κωδική ονομασία του σχεδίου ήταν “Φαιδώρα”, η ευθύνη για την “προετοιμασία” της κοινής γνώμης της Ελλάδας και Τουρκίας δόθηκε στον Γιώργο Παπανδρέου από την πλευρά των Αθηνών, και του Ισμαήλ Τζέμ, ενός νεαρού Τούρκου δημοσιογράφου τον οποίο εμπιστευόταν απόλυτα η Ουάσιγκτον, για την πλευρά της Άγκυρας. Οι δύο νεαροί ηγέτες έλαβαν εντολή να δημιουργήσουν “προσωπική φιλία”. Τα έξοδα για την προετοιμασία και εφαρμογή του σχεδίου ανέλαβαν να καλύψουν η ΓΓ του ΝΑΤΟ, η Ουάσιγκτον, ο ΟΗΕ, και κατά ένα μικρό μέρος η Αθήνα και Άγκυρα.
Σχετικά με την προεργασία του σχεδίου αποφασίστηκε, ύστερα από σχετική πρόταση του Ανδρέα υπευθυνότητα να δοθεί στο Γιώργο, ο οποίος ήδη ήταν ενεργός στην πολιτική σκηνή. Το σχέδιο αρχικά προέβλεπε την “ρύθμιση των εκκρεμοτήτων” μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας μέχρι το 1998. Μεταξύ των εκκρεμοτήτων αναφερόταν το πολιτικό καθεστώς των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, η δημιουργία δύο διοικητικών καντονίων κάτω από κάποιο σύστημα ελαφράς ομοσπονδίας για την Κύπρο, η οικονομική μεταφορά αρχικά και αργότερα και η διοικητική της Δυτικής Θράκης και η συνένωσή της με την Ανατολική.
Και τέλος η δημιουργία “Μακεδονικού κράτους” αρχικά με πυρήνα την περιοχή των Σκοπίων, με την αργότερη συμμετοχή και της περιοχής που ανήκε διοικητικά στην Ελλάδα. Η κωδική ονομασία του σχεδίου ήταν “Φαιδώρα”, η ευθύνη για την “προετοιμασία” της κοινής γνώμης της Ελλάδας και Τουρκίας δόθηκε στον Γιώργο Παπανδρέου από την πλευρά των Αθηνών, και του Ισμαήλ Τζέμ, ενός νεαρού Τούρκου δημοσιογράφου τον οποίο εμπιστευόταν απόλυτα η Ουάσιγκτον, για την πλευρά της Άγκυρας. Οι δύο νεαροί ηγέτες έλαβαν εντολή να δημιουργήσουν “προσωπική φιλία”. Τα έξοδα για την προετοιμασία και εφαρμογή του σχεδίου ανέλαβαν να καλύψουν η ΓΓ του ΝΑΤΟ, η Ουάσιγκτον, ο ΟΗΕ, και κατά ένα μικρό μέρος η Αθήνα και Άγκυρα.
Η πρακτική εφαρμογή
του σχεδίου αποφασίστηκε να αφεθεί στην φροντίδα ενός αριθμού διπλωματών των
Αθηνών και της Άγκυρας, της εμπιστοσύνης του ΝΑΤΟ.
Οι διπλωμάτες αυτοί με τον καιρό απέκτησαν τόση δύναμη, ώστε να χαράζουν την επίσημη πολιτική της Κυβέρνησης των Αθηνών, άπαξ και η Άγκυρα συνέχισε να τελεί υπό τον έλεγχο και την αποδοχή των στρατηγών.
Οι διπλωμάτες αυτοί με τον καιρό απέκτησαν τόση δύναμη, ώστε να χαράζουν την επίσημη πολιτική της Κυβέρνησης των Αθηνών, άπαξ και η Άγκυρα συνέχισε να τελεί υπό τον έλεγχο και την αποδοχή των στρατηγών.
.jpeg)
2 σχόλια:
"Fedora" γράφεται (με μεταγραφή από τα Κυριλλικά στα λατινικά στοιχεία), "Φιοντόρα" προφέρεται. (Δηλαδή Θεοδώρα.) Δεν υπάρχει καμιά "Φαιδώρα" πουθενά.
Τωρα εκει θα κολησουμε ....Θεοδωρα η Φιοντορα το θεμα ειναι οτι το προγραμμα τους μπαινει σε εφαρμογη
Δημοσίευση σχολίου