Κείμενα
του τέως εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Γ.
Σανιδά, τα οποία περιλαμβάνονται σε βιβλίο του και ξεκινούν με
τα εξής λόγια:
«Η
ψυχή μας (εννοεί των
δικαστικών) έχει πλημμυρίσει όχι μόνο με θλίψη αλλά και με
απογοήτευση. Διότι η προσπάθεια των λειτουργών της Δικαιοσύνης δεν έχει κανένα
ουσιαστικό αποτέλεσμα. Δια την ευθύνη
των εκάστοτε κυβερνήσεων δεν ομιλούμε. Αυτή είναι δεδομένη.
Όταν με δηλώσεις τους φορείς της εκτελεστικής εξουσίας θεωρούν αυτονόητη και
νομιμοποιούν την παρανομία. Όταν με σειρά νομοθετημάτων απαξιώνουν,
υποβαθμίζουν και ευτελίζουν τα εγκλήματα και τις προβλεπόμενες από το νόμο ή
επιβαλλόμενες από τα δικαστήρια ποινές. Όταν τα κακουργήματα τα μετατρέπουν με
νόμους σε πλημμελήματα, με συνέπεια την παραγραφή τους και τη μη τιμωρία των
πάσης φύσεως κακοποιών και απατεώνων. Κι όταν με νομοθετήματα έθεσαν σε ομηρία
τα δικαστικά συμβούλια και κατέστησαν υποχρεωτική σχεδόν την υφ' όρων απόλυση
μετά την πάροδο κάποιου χρονικού διαστήματος, είναι επόμενο ο οποιοσδήποτε
απατεώνας, πλαστογράφος ληστής να αποδέχεται κάποια χρόνια φυλακίσεως,
προκειμένου να κερδίσει εκατοντάδες εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια.
Όταν πρωθυπουργικά χείλη
με την περίφημη ρήση «είπαμε
να παίρνουμε και κανένα δωράκι, όχι όμως 500 εκατομμύρια»
νομιμοποιούσαν κατ' ουσίαν τη δωροδοκία.
Όταν
με εισήγηση υπουργού Δικαιοσύνης εψηφίζετο νόμος με τον οποίο η ψευδής βεβαίωση, πλαστογραφία, απάτη
ετιμωρείτο σε βαθμό πλημμελήματος, εφόσον το όφελος ή η
προκληθείσα ζημία δεν υπερέβαινε τα 25.000.000 δραχμές, κι έτσι:
Α) καθηγητές πανεπιστημίου
οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί για ψευδείς βεβαιώσεις επιτύγχαναν να φεύγουν
αλώβητοι από τα δικαστήρια λόγω παραγραφής των εγκλημάτων,
Β)
δημόσιοι υπάλληλοι και
ιδιώτες, οι οποίοι είχαν τελέσει απάτες σε βάρος της ΕΟΚ με τις
επιδοτήσεις επιτύγχαναν επίσης να φεύγουν αλώβητοι λόγω του επιεικέστερου
ποινικού νόμου
Κι
όταν τέλος με το νόμο κυβερνητικής πλειοψηφίας, η απιστία σε βάρος του Δημοσίου
έπαψε να διώκεται σε βαθμό κακουργήματος, αλλά εδιώκετο μόνο σε βαθμό
πλημμελήματος, διοικητές των περίφημων ΔΕΚΟ που είχαν κρατηθεί με απόφαση εφέτη
ειδικού ανακριτού και είχαν καταδικαστεί σε πολυετείς καθείρξεις, επετύγχαναν
να φεύγουν από τα δικαστήρια αλώβητοι.
Ουδόλως
θα πρέπει να μας ξενίζει πώς και γιατί η σήψη
και η διαφθορά έχει κατακλύσει και διαποτίσει
ολόκληρη τη δημόσια διοίκηση κι ολόκληρο σχεδόν τον κοινωνικό ιστό. Αυτά που
υποστήριζα στα δικαστήρια του Πειραιά, πριν 10 περίπου χρόνια είναι κυρίως
εκείνα που οδήγησαν στα σημερινά τραγικά οικονομικά αδιέξοδα τη χώρα».
Ξέχασε βέβαια να αναφερθεί στις επιδιαιτησίες των δικαστών που εκεί έγινε
το μεγάλο φαγοπότι – αμοιβές.
Είπαμε τα εν οίκω μη εν δήμω.
Ξέχασε επίσης να πει ότι η δικαιοσύνη λειτούργει όταν δικάζει μη ισότιμους
και ισάξιους , και πάντα κατά σατανική σύμπτωση κερδίζει ο ισχυρός.
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου